Casus: Een bijzondere sollicitant.

[r.i.p. Ruben van den Oord]

Ik kreeg vandaag een interessante casus voorgelegd welke ik graag met jullie wil delen. Het is een redelijk uitgebreid verhaal, maar de informatie -en daarmee de vragen- komen wel in gedeeltes.

 

DEEL 1

 

Achtergrond:

Binnen jouw bedrijf is er een administratieve vacature op MBO niveau. Niets spectaculairs, denk aan Commercieel Medewerker Binnendienst, Call Center Agent of iets dergelijks.

 

Tijdens de selectieprocedure is er één kandidaat die er continue op een positieve manier uitspringt. De sollicitatiebrief is nèt iets verzorgder dan die van de andere kandidaten en op zijn CV is niets aan te merken. Tijdens de sollicitatiegesprekken antwoordt de kandidaat goed doordacht en formuleert hij zijn zinnen zorgvuldig. Opvallend is zijn taalgebruik en woordkeus; het verraadt een brede woordenschat en zijn uitspraak is duidelijk gearticuleerd. Hij lijkt zich bijzonder comfortabel te voelen in zijn krijtstreep -dat overigens hem ook beter lijkt te passen dan de kostuums van de andere kandidaten. Het is duidelijk dat hij gewend is een pak te dragen.

 

VRAAG 1

Wat is jouw indruk van deze kandidaat?

[Jeroen Bakker]

Ik weet niet helemaal waar je heen wilt met je post, maar mijn eerste indruk: hij heeft ergens goede (werk)ervaring opgedaan, of is zich goed bewust van zichzelf en heeft zichzelf goed ontwikkeld. Óf hij heeft een hogere/andere opleiding gedaan dan je wellicht dacht, maar ik neem aan dat zijn CV dat zou laten zien. Is dat laatste niet het geval, dan is dat zeker een bepsreekpunt.

[TwaBla]

 

Hij werkt bij je concurrent. ;D

 

Als je intuïtie iets ingeeft, kun je dat met de juiste vragen redelijk goed afbakenen.

[Anoniem9876]

Een goede verkoper? Maar ik zou wat voorzichtiger zijn dan met de anderen.

[Norbert Bakker]

VRAAG 1

Wat is jouw indruk van deze kandidaat?

 

If something sounds too good to be true, it probably is.

U hoort nog van ons, meneer Lucassen.

[Ard-Sc]

Op basis van de gegeven info. De kandidaat beschikt over meer kwaliteit dan blijkt uit zijn CV

 

Positieve insteek:

de kandidaat beschikt over vaardigheden/eigenschappen die extracurriculair zijn, denk aan:

[*]goede afkomst (vermogend, adel, religieus etc)

[*]kandidaat heeft zich goed voorbereid, eventueel m.b.v. training, coaching.

[*]kandidaat heeft bijvoorbeeld een kaderfunctie binnen een jeugdvereniging, politieke partij waar hij opleiding/training voor genoten heeft.

etc.

 

Negatieve insteek:

de kandidaat geeft niet de juiste feiten in zijn CV,

[*]er staat bijvoorbeeld 5 jaar binnendienst verkoop, terwijl dit werkelijk hoofd binnendienst verkoop is, de kandidaat wil misschien geen verantwoordelijkheid meer dragen.

[*]business intelligence, iemand wil bij dit bedrijf per se in de keuken kijken

[*]overige doemscenario's

 

Doorvragen dus.

 

Ard

 

[Highio]

Referenties vragen en nabellen?

 

Groet,

 

Highio

[Wouter Hol]

Kan ook 'gewoon' iemand zijn die net iets boven het gemiddelde zit qua intelligentie.

[Anoniem9876]

Lol.

 

Iedereen denkt hetzelfde (behalve wouter lees ik net)

 

Wouter kan wel eens gelijk hebben. Het zou wel eens de juiste kandidaat kunnen zijn. Ben erg benieuwd naar deel 2

[Hans van den Bergh]

Je vraagt naar een eerste indruk, niet meer en niet minder, en mijn eerste indruk is: 'Overgekwalificeerd'. Dus zou ik d.m.v. de vraagstelling tijdens het sollicitatiegesprek dat proberen op te helderen, met het doel die indruk bevestigd of (deels) ontkracht te zien.

 

Succès en groet,

 

Hans

 

 

[TwaBla]

 

En misschien moet je ook weer niet te zwaar leunen op je wantrouwen. Gewoon samen het CV extra goed doornemen, kritisch kijken naar de laatste baan (waarom weg?) en vragen naar motivering en ambities. Het zijn wel tijden waarin overgekwalificeerde mensen los komen.

[Martien Noppe]

Klinkt als een gladde jongen, extra oppassen dus.

[Jeroen Bakker]

Ik denk dat het tijd is voor deel 2 van de casus, ben benieuwd :)

[Noah Shipping]

Ik kreeg vandaag een interessante casus voorgelegd welke ik graag met jullie wil delen. Het is een redelijk uitgebreid verhaal, maar de informatie -en daarmee de vragen- komen wel in gedeeltes.

 

DEEL 1

 

Achtergrond:

Binnen jouw bedrijf is er een administratieve vacature op MBO niveau. Niets spectaculairs, denk aan Commercieel Medewerker Binnendienst, Call Center Agent of iets dergelijks.

 

Tijdens de selectieprocedure is er één kandidaat die er continue op een positieve manier uitspringt. De sollicitatiebrief is nèt iets verzorgder dan die van de andere kandidaten en op zijn CV is niets aan te merken. Tijdens de sollicitatiegesprekken antwoordt de kandidaat goed doordacht en formuleert hij zijn zinnen zorgvuldig. Opvallend is zijn taalgebruik en woordkeus; het verraadt een brede woordenschat en zijn uitspraak is duidelijk gearticuleerd. Hij lijkt zich bijzonder comfortabel te voelen in zijn krijtstreep -dat overigens hem ook beter lijkt te passen dan de kostuums van de andere kandidaten. Het is duidelijk dat hij gewend is een pak te dragen.

 

VRAAG 1

Wat is jouw indruk van deze kandidaat?

Ha, eindelijk een goeie. Ik hoop dat ie alles kan en ik niks meer hoef te doen. Alleen controleren...

[Frans Sijtsma]

Beetje hetzelfde als de volgende case:

 

 

Je ziet hier een deel van een huis

 

Mijn vraag:

 

Is dit huis te groot voor mij, te klein voor mij of precies goed?

[Zomaar iemand]

Ik zou hem gewoon aannemen en mijn voordeel ermee doen, mocht het na de proeftijd niets zijn dan knikker je hem er gewoon uit.

Een gesprek of sollicitatiegesprek zegt zo weinig, het is slechts een momentopname.

 

Ik had nog nooit van het woord casus gehoord, maar het betekend dus voorval (voor degene die het woord ook niet kennen)

[Anoniem9876]

Een Casus is een fictief voorbeeld "case" om iets te leren.

 

Sorry Frans ik vind het een interessante en je huis vergelijking slaat nergens op.

 

Laat het open en kijk mee svp.

[r.i.p. Ruben van den Oord]

DEEL 2

 

Je kunt er niet je vinger achter krijgen wàt er nu eigenlijk 'mis' is met deze kandidaat, maar je voelt aan je ondernemerswater dat er 'iets' niet klopt. Je nodigt de kandidaat uit voor een tweede gesprek waarin je toch wat meer doorvraagt over zijn eerdere functies. Het valt je op dat de kandidaat iets minder zeker overkomt dan in het eerste gesprek. Dit is vooral merkbaar op momenten dat je vraagt wat hij binnen die functie voor taakomschrijving had en op welke manier hij daar invulling aan heeft gegeven. Zodra je vraagt naar hele specifieke details is de kandidaat nog het minst op zijn gemak. Toch hoop je dat het vals alarm is, want hij zou wel 'the best man for the job' zijn.

 

VRAAG 2

 

Wat zou nu jouw vervolgstap zijn?

[Frans Sijtsma]

Sorry Frans ik vind het een interessante en je huis vergelijking slaat nergens op.

 

Jawel hoor ;D

 

Je ziet een deel van een plaatje en op basis daarvan vraag ik je mening, net zoals Ruben

 

Anderen kunnen hun indruk weergeven schijnbaar, maar ik niet omdat ik het totale plaatje niet ken.

 

Zat ik aan die tafel dan kende ik zijn CV, kon ik hem in de ogen kijken en had ik zijn brief met motivatie gelezen.

 

Door slechts een klein deel van dát totale plaat je weer te geven kun je naar mijn mening geen valide observatie geven.

 

Maar goed, we zullen zien waar het heen gaat. Ben wel benieuwd. Dat dan weer wel

 

Frans

[Jeroen Bakker]

Na Deel 2:

 

Ondanks dat ik misschien hoop op vals alarm, heb ik inmiddels geleerd dat bij dit soort signalen het een 'niet doen' is geworden. Bij twijfel niet doen, hoe graag je ook zou willen. Ik zou nog één laatste poginkje wagen en het op de man (of vrouw) af vragen wat er aan de hand is, en mijn gevoel beschrijven. De reactie die die persoon daarop heb, is voor mij het maak- f breekpunt: of ik ben er uit en het is niet een match voor ons bedrijf, of men heeft een goed excuus waardoor de puzzelstukjes op hun plek vallen.

[John B]

Vragen met welke van zijn vorige werkgevers je het beste contact op kunt nemen voor referenties (en waarom) ...

 

of en

 

[less serious mode]

 

... even rondkijken waar de verborgen camera hangt ... ;D

 

[/less serious mode]

[Anoniem9876]

Dat is nou een Casus. Je weet niet alles, het plaatje is niet compleet. Je gaat erover nadenken en je krijgt achteraf, in dit geval in 3 stappen de conclusie. Of je het er mee eens bent dat doet er niet toe. Het gaat erom dat je er over na gaat denken.

 

Maar goed ik ga verder met denken ;D

[A_A]

[inspector gadget tune:on]

 

Wat zijn jullie toch zo ouderwets met 'referenties nabellen' of 'vragen naar zijn referenties'. Ik zou hem kapotgooglen, LinkedIn ontrafelen, zijn contactpersonen doorpluizen, zijn Hyves, Twitter en Facebook stalken.

 

[//inspector gadget tune:on]

 

 

Maar serieus, met een beetje pluiswerk kan je veel vinden over hem/haar op het web. En als je niets kan vinden, dan moeten er zeker alarmbellen tekeer gaan, want dan weet je dat er iets verborgen wordt.

 

 

[John B]

Wat zijn jullie toch zo ouderwets met 'referenties nabellen' of 'vragen naar zijn referenties'. Ik zou hem kapotgooglen, LinkedIn ontrafelen, zijn contactpersonen doorpluizen, zijn Hyves, Twitter en Facebook stalken.

Dat had ik vooraf allemaal al gedaan ... ;)

[Jeroen Bakker]

Idd, dat is stap 1, nog vóór de uitnodiging om verder te praten :)

[Johannes Regelink]

Ook ik heb helaas inmiddels de ervaring dat als er enige twijfel is en je denkt: ach het komt wel goed, moet je het toch niet doen!

 

Oftewel: zoals Jeroen zegt goed uithoren en je gevoel (het is jou gevoel dat kun je gewoon beschrijven zonder direct iets over de ander te zeggen) kenbaar maken. Komt daar geen extreem goed reactie op naar huis sturen en lekker verder gaan met de andere mensen.