Annedien Hoen

Ik denk dat een vraag ook moet zijn wat jouw uitvinding jou waard is. Als je er aan commerciële waarde uit wil halen wat er mogelijk in zit zul je waarschijnlijk eerst (flink) moeten investeren. Hoe meer je kunt investeren, hoe meer je waarde kunt creëren. Wil je ondernemer worden met je briljant bedachte formule, of wil je vooral dat je uitvinding breed wordt benut en mensen puzzelplezier hebben van jouw formule? Niets let je om je als bedenker hiervan te positioneren en je gedachtengoed openbaar te maken. Wil je gaan ondernemen zul je het ondernemersdansje moeten inzetten, op zoek gaan naar een investeerder of je eigen kapitaal investeren, et cetera.

Ben wel benieuwd naar hoe je zoiets kunt 'taxeren'. Blijft dergelijk onderwerp niet altijd een beetje subjectief? Ik bedoel, ik zie meestal andere vormen in wolken dan de persoon naast me en die heeft dat op zijn/haar beurt weer met een persoon verder. Eigenlijk best wel een slechte analogie maar heb hem nu al getyped ;D. Waarschijnlijk snap je wel wat ik bedoel :) De kwaliteit van een ontwerp kan je taxeren. Daarom zijn er ontwerpopleidingen, en goed of slecht ontwerp. Je hebt het dan niet over smaak maar over een kwaliteit van vormgeving: compositie, typografie, evenwicht, contrast, uniciteit, herkenbaarheid, samenhang, toepasbaarheid, toegankelijkheid, enzovoorts.

Hoeveel invloed heb je op de collectie? Zit je in je maag met een grote voorraad of valt dat mee, ook als je je verlies zou moeten nemen? Het lijkt erop dat je zo in de knoei komt omdat je geen langetermijn visie had (en hebt). Beetje zwabberend allemaal ;D Je wil je nu op het hogere segment richten, maar je prijsstelling is niet high end. Wat ook lastig is, is dat lang niet alle vrouwen in confectie passen en heel veel winkels afmoeten voordat ze iets geschikts hebben, of een made to measure oplossing kiezen (SheSuit) of zelfs helemaal maatwerk. Het kan relatief goedkoop zijn omdat het allemaal polyester is, maar dat is natuurlijk niet echt sjiek. Ik denk daarom dat kantoor/corporate wel je doelgroep is, maar niet high end. Mik op administratief personeel, intercedenten, starters, vertegenwoordigers (v), hostesses in de horeca, dat werk.

Laat maar eens wat werk zien van die student. Zeg ik of het duur is :-) (ik heb jarenlang logo's ontworpen)

Ik zou als ik jou was onderzoek doen naar de belevingscomponent van 'pannenkoeken gaan eten'. Bottom line is het toch een klont deeg, lekker weliswaar, maar na afloop ben je afgekit en sloom. Helemaal als je er vlees, vette saus en suikerproducten opdoet. Met name gezonde to go-concepten lijken opkomend te zijn. Ik zie weinig nieuwe spelers in het junkfood segment. Dus als je kan vernieuwen in het pannenkoek-concept (eenofander hypermeel met superfoods? Soy-pancake? Burrito pancake fusion?) is het misschien veel interessanter. Als ik pannenkoeken ga eten wil ik juist een flinke dosis ouderwetsheid, een beetje griezelen van de strooppot waar iedereen overheen heeft lopen hoesten, halverwege eigenlijk vol zitten en toch dooreten. Tenzij het echt fundamenteel afwijkt, dan wil ik een to go overwegen.

Ideeën hebben is het gevolg van creativiteit, en creativiteit kan altijd van toegevoegde waarde zijn. Als je je teveel vastbijt in de concrete vorm die creativiteit aanneemt als 'idee' loop je vast. (We denken over ideeën als abstract, maar is dus in feite al iets concreets, in de ideeënwereld ... klinkt misschien filosofisch, maar denk er maar eens over na ;-) Als je in de sfeer van creativiteit zelf kan blijven terwijl je kijkt waar je iets kan verbeteren en dit ook genereus doet, heeft je creativiteit in elk geval NUT. Dat is waar veel creatieve mensen depressief van worden: ze gaan freestyle creatief lopen te wezen, en daar word je op termijn een beetje wappie van. Gay-tering klinkt heel eng, trouwens ;) De vraag is: wat wil je? Blij worden van je talenten? Geld verdienen met je talenten? Je nooit stilstaande hoofd beter managen? Wat raakt je, wat beweegt je? Wil je ondernemen of gewoon leuke dingen bedenken? Ben je fanatiek, heb je een sterke werkethos of ben je een fladderaar?

Ik kwam deze op Twitter tegen: https://twitter.com/vanasseltarnhem/status/278557918985592832/photo/1

Helpen of redden?

Waarom zijn jullie die VOF begonnen? Is er veel onderhanden werk dat moet worden uitgevoerd in die afgesproken uren?

Jullie kunnen wel een goede combinatie zijn, maar er lijkt hier een rare kronkel te zitten in gelijkwaardigheid v. ongelijkwaardigheid. Jullie zijn gelijkwaardige partners, jullie zien in dat jullie elk eigen inbreng hebben die op verschillende niveaus belangrijk is, waarbij het één wat meer aanzien geniet (strategisch niveau) dan het ander (werkvloer). Geen probleem. Anderzijds heeft je partner een motivatieprobleem blijkbaar, en heeft een aantal beschermingsmechanismes (gestoken reageren op de suggestie van veranderen). Hypothese: Jij hebt in je eentje besloten dat dit de oplossing is van het probleem en wil hem hiertoe bewegen. Jij stapt hiermee uit de gelijkwaardigheid en gepaard met je betere communicatieve vaardigheden en inzicht wringt dit de energie uit de samenwerking. Waar komt zijn idee vandaan dat hij geen toegevoegde waarde (meer) heeft? Wat deed hij bij de vliegende start waarin hij zo belangrijk was? Heeft je partner misschien eigenlijk totaal los van jullie venture depressieve klachten?

Dit topic is bedoeld voor discussie over bovenstaand(e) evenement(en).

Dit topic is bedoeld voor discussie over bovenstaand(e) evenement(en).

Dit topic is bedoeld voor discussie over bovenstaand(e) evenement(en).

Dit topic is bedoeld voor discussie over bovenstaand(e) evenement(en).

Hoe zeg ik dit subtiel? :-\ Het ziet er niet uit! En als ik rond ga kijken krijg ik het idee dat dit een schilletje is bovenop een bestaand online boekhoudpakket, maar dan ontdaan van de goede vormgeving/User Experience. Nu mensen 'verwend' zijn met geweldige apps als Moneybird moet je goed je best doen om mensen te overtuigen van je meerwaarde. Als je zo graag mensen helpt met hun administratie zou ik dat doen, in plaats van het in zo'n vorm gieten.

Een boek dat tegen een gedicht zegt dat het nietszeggend is mist zélf de nodige verbeeldingskracht, lijkt me zo.

Ik weet niet of het relevant is, maar lijkt me uit veiligheidsoverwegingen toch ook goed om deze persoon in de gelegenheid te stellen een beetje bij te komen. (Je weet ook niet hoe deze persoon terugveert, twee weken en weer aan de bak, of maanden van het padje, dat kan ook gebeuren...) Als diegene voor je riggt wil je daar geen 'ongelukjes' mee omdat iemand z'n hoofd er niet bij had. Je kan misschien ook zeggen: ik betaal twee weken door, daarna leen ik je je salaris en dat verdien je terug in uren die buiten het parttime contract vallen. Bedenk ik nu zelf hoor, weet niet of dat niet te creatief is, of dat wel mag ook. Maar mocht het een manier van damage control zijn voor beiden is het een optie natuurlijk.

Je weet waar je mee bezig bent op basis van een papiertje waar op staat dat mensen zeggen dat ze dienst X zouden kopen als het er was. Dat is hypothese, en anders dan daadwerkelijk gedrag. Daar zit de casinofactor in je huidige plannen. Je klinkt af en toe ook een beetje naïef, aardig, met wat bravoure, en een droom om rijk te worden. Ik ken wel meer van zulke gasten, die lukte het om bij anderen (HEEL VEEL) geld vandaan te halen, waarna ze allerlei aasgieren aantrokken die ze gingen uithollen. Compagnons, leveranciers, financiers ... allemaal hebben ze manieren om welwillende ambitieuze ondernemers in de tang te nemen en te houden. (Niet allemaal, maar ter illustratie) Dus los van of jij je verhaal op inhoudelijk geloofwaardig weet te maken, ben je voorbereid op vuil spel, frustraties en voorvallen waardoor jouw hele mooie plan door iets onverwachts in één keer onderuit gaat? Als je die first mover advantage hebt uitgespeeld (die is uitgewerkt, je bent ingehaald) en het gaat hard tegen hard en je raakt je geld even zo hard weer kwijt? Als blijkt dat dromen en puzzelen op excelletjes en scenario's uitdenken jouw sterke kanten zijn, maar ondernemen waarbij zo veel op het spel staat alle creativiteit uit je sloopt? Ik hoor wat twijfels en zie je wat woorden gebruiken die een keiharde geldwolf niet zou gebruiken...

Je hebt geen geld voor adviezen nodig, je hebt ons, hier... ;D Meerdere doelstellingen in je identiteit is geen probleem. Je kan je eigenlijk niet veroorloven om dit om budgettaire redenen niet goed uit te denken - je brengt iets op stoom en dat wenden is lastiger als er al iets staat. Dat heb ik althans regelmatig gezien, want dan wordt het verwarrend, omdat je al iets hebt opgebouwd en in praktische zin moet je dan ook weer gaan ombouwen. Ik verwacht dat je met een paar rake vragen al snel tot de kern kan komen en weet wat het moet worden. In deze markt zou je nu met een net wat beter doordachte positionering goed kunnen scoren, denk ik. (Los van dat je dienstverlening natuurlijk uitmuntend moet zijn ;) Als je kunt en wilt, deel dan hier je zoektocht en de uitkomsten, en waar je dilemma's liggen. Is dat een optie?

Interessant dat door die grote bedragen in de prognoses 85k van jezelf en 45k van anderen als peanuts overkomt. Heb je ooit overwogen op een minder riskante manier te ondernemen? (Ik bemoei me verder niet met de inhoud hoor, maar ik ben gewoon erg nieuwsgierig hoe dat dan werkt in jouw hoofd ;))

Ik denk dat je vraag niet praktisch is, maar strategisch. (Even voor de beeldvorming, ik heb aardig wat identiteiten/logo's ontwikkeld ;) Als ik zie dat je een incassobureau wilt oprichten moet je je afvragen of je je kan permitteren om low profile in te zetten. Je moet meteen goed voor de dag komen, hoewel er genoeg incassobureaus zijn die heel dubieus bezig zijn qua ontwerp en soms is dat precies wat je wil - het gevoel oproepen dat je met Linke Loetje te maken hebt. Daarnaast is een 'lettertype-beeldmerk' net zo goed slecht of goed uit te voeren, en kan de ontvanger er (onbewust) uit opmaken of het betrouwbaar overkomt of niet. Je wil ook dat je potentiële klanten om de juiste redenen voor jou kiezen ... en uberhaupt voor jou kiezen! Misschien wil je je juist met je identiteit/branding wel gaan onderscheiden van de concurrentie (er zijn legio partijen die incasso doen, toch?) en is dit een uitgelezen kans om dit nu neer te zetten. Wat je zelfs zou kunnen doen is de mensen hiér vragen om mee te denken over je identiteit, ik wil wedden dat het je denken scherpt en er leuke suggesties komen ... hoe dat dan precies uitgevoerd wordt is een tweede, maar als je een sterk idee hebt ben je er al bijna.

Ik ben erg benieuwd hoe het nu met de vraagstelster gaat?

Dat staat buiten kijf. En dat is helaas niet te koop ;) Ik ken trouwens ook mensen die dat talent wel hebben maar het gebruiken om mensen op te zwepen, en het dan in de soep laten draaien.

Aan de basis van elke venture staat de persoon, wat voor spullen of specialisme die ook heeft. En wat ik hoor is een beetje gepiep en machopraatjes ("Met zulke spullen ga ik me niet vertonen"),klaagt over zijn opleiding (het was toch jouw keuze om die af te maken?) en iemand die zichzelf 'vakman' noemt maar geen backups heeft gemaakt van z'n harde schijf zodat z'n foto's weg zijn. Hoe belangrijk vind je je werk dan? Hoe blij word je van creatief bezig zijn met fotografie? Of hoe graag jaag je op nieuws met je camera? Word je betoverd door het wapen dat je bij je hebt om momenten te 'schieten'? Het klinkt allemaal wat pruttelend en puberaal. De vraag is volgens mij niet of je aan de slag zult gaan met fotograferen, maar of je volwassen gaat worden en hoe. En of je uit je dipje komt ;) - Edit: waar is de vraagsteller eigenlijk gebleven?

Het geheim van een gouden pioniersteam is toch gewoon magie? ;D Ik ken voorbeelden van een paar zakken hooi die iets knutselden, en dat bleek een hit. En mensen die alles tot op de bodem hadden uitgezocht en zeker wisten dat ze wisten hoe het moest en alles hadden bedacht en dat ging nergens heen. Ik denk wel dat degene die het bedenkt en wil gaan doen een bepaalde aantrekkingskracht moet hebben, een vermogen om mensen aan zich te binden en warm te krijgen voor iets.