Hans v N

Precies waar ik aan dacht bij het doorkijken van dit topic. Als je kan bewijzen door statistieken, sreenshots van Google of andere zoekmachines en aanvullend bijvoorbeeld een beoordeling door een onafhankelijk SEO deskundige, zou je op termijn ^ vrij eenvoudig onder het zogenaamde wurgcontract uit moeten kunnen komen. *Juridisch zal je BeUP een kans moeten geven haar dienstverlening te verbeteren.

Volgens mij moet je de zaak nog een goed doorrekenen. Alle kosten inclusief brandstof, onderhoud, afschrijving, wegenbelasting en verzekering komen nu voor rekening van de zaak. Daar betaal je dus geen inkomstenbelasting over. Daar staat de bijtelling en de BTW correctie in het 4e kwartaal tegenover. In de situatie dat je met een nieuwe auto veel privé km rijdt is het vaak juist voordeliger om de auto op de zaak te zetten. En wat ik niet begrijp is de conclusie dat je de auto aan je vrouw kan verkopen terwijl de deskundigen meerdere keren melden dat dat niet mag. Ik weet niet of gemeenschap van goederen hier een rol speelt maar denk het niet.

Er is m.i. sprake van een mondelinge overeenkomst of eigenlijk een mondelinge overeengekomen aanpassing van een standaard contract. Ben geen jurist maar een overeenkomst komt tot stand door een aanbod, in dit geval: "ik teken op voorwaarde dat" en het aanvaarden van het aanbod, in dit geval "OK zet het maar met de hand op de overeenkomst". Het feit dat de werkgever niet gereageerd heeft op de aanpassing geeft aan dat ook die er geen bezwaar was van die kant. Als het goed is heeft de filiaalmanager de werkgever op de hoogte gebracht van de aanpassing. Het is niet helemaal volgens de regels gegaan waardoor het gevoel dat er moeilijkheden kunnen ontstaan begrijpelijk is maar ik zou vooralsnog uitgaan van de gemaakte afspraak. Ook het beide paraferen van een aanpassing is volgens jurisprudentie niet noodzakelijk.

Beren op de weg zien om ze vervolgens te schieten. Een goede ondernemer ziet zijn idee niet afgeschoten maar ziet in elke tegenwerping een advies of kans om het beter te doen. Elke economische realiteit biedt net zo veel kansen als bedrijgingen. Persoonlijk wil ik daar nog aan toevoegen dat het geen zin heeft om je druk te maken over zaken waar je geen enkele invloed op hebt.

Natuurlijk heel gemakkelijk om te vinden dat het toch niets uitmaakt of dat de directeur een te goed salaris heeft. Ik neem aan dat deze mijnheer zijn geld (meer dan) waard is. En het mag toch wel als bekend worden geacht dat het rode kruis met talloze vrijwilligers goed werk doet. Mag het argument dat er later toch weer kinderen sterven reden zijn om nu weg te kijken? Schrik best wel van de zure reacties hier. Wat ik vooral heel mooi vind is de saamhorigheid van de mensen die zich samen inspannen voor een bijdrage. Mijn bijdrage beperkt zich tot het regelmatig aanvragen van een plaat. Het is er nog niet van gekomen maar morgen vraag ik een plaatje aan.

Nog even aanvullend. Bij handelsnaam conflicten is het niet of nauwelijks van belang wie er het eerste was met een KvK inschrijving maar wie letterlijk(!) een naam heeft opgebouwd bij de lokale klantenkring. Dat laatste is met Internet natuurlijk niet echt meer de wijk, het dorp of de stad, maar zo is het oorspronkelijk bedoeld in de handelsnaamwet. Volgende vraag is of er kans is op verwarring. Dus in hoeverre maakt een ander mogelijk gebruik van de opgebouwde naam? Eens dus dat je contact zoekt met het andere bedrijf en kijkt hoe je hier zonder het juridisch te maken uit kan komen.

Sudoku's en kruiswoordraadsels worden gemaakt met enige creativiteit dus daar zit (behalve als ze automatisch gemaakt zijn met een PC) auteursrecht op. Je mag een kruiswoordraadsel, cryptogram of (minder evident) een sudoku dus niet 1:1 kopiëren uit een blad of van het Internet. Wel mag je jezelf laten inspireren door het werk van een ander. Het concept wat TS heeft bedacht kan m.i. geen octrooi krijgen omdat een concept als dit industriële toepasbaarheid mist. TS zal het concept dus zoveel mogelijk "handen en voeten" moeten geven om daarmee ook het (specifieke) concept beschermd te laten zijn onder het auteursrecht. Uiteindelijk bepaald de rechter of dat zo is op basis van een concreet vermeende inbreuk. Een partner weet dus dat het "kale" concept bij succes heel snel wordt nagevolgd. Op zich geen probleem want je kan als eerste heel snel en heel veel (naams)bekendheid krijgen. Denk daarbi bijv. aan het inzetten van sociale media en bloggers. Ook dit is hier lezenswaardig.

Je vraag spits zich toe op de waarde van een concept? Het lijkt erop dat je het concept wil verkopen. Echter, er is zo veel onduidelijk en onzeker dat er vrijwel geen partij te vinden zal zijn die meteen de beurs trekt. Het lijkt me slimmer om de juiste mensen te vinden die samen met jou het spel uitrollen met daaraan een goede merknaam gekoppeld en een vergoeding per verkocht spel te vragen. Hoeveel dat moet zijn weet ik niet maar als het een populair tijdverdrijf wordt dan gaat de macht van de grote getallen werken. De partner kan dan zijn geld in de uitwerking steken en beide zijn gebaad bij een zo groot mogelijk succes. bron: Ius Mentis Probeer de ervaringen die je spelers hebben zo veel mogelijk in een zo ver mogelijk uitgewerkt concept te krijgen. Neem als voorbeeld het spel Tetris. De bedenker beroept zich met veel succes op het auteursrecht doordat het spel heel herkenbare elementen (letterlijk) en een unieke afwikkeling kent in combinatie met een zeer bekende merknaam. Verder speelt snelheid een belangrijke rol. Als het spel eenvoudig is na te maken omdat je niet echt concrete elementen kan benoemen moet je zorgen dat je de eerste de beste wordt en blijft.

Natuurlijk heeft mr Robbert heel sterke punten. Ook ik kan me niet voorstellen dat ik niet bij mijn Email kan. Evenmin dat ik niet meer bij mijn mail kan na een software update. Maar ik ken talloze mensen die geen idee hebben hoe webmail werkt en ook niet hoe ze een mailprogramma opnieuw in moeten stellen. In mijn omgeving komt iemand dan met zijn PC langs of laat iemand langs komen. Het lijkt mij niet aannemelijk dat iemand bewust de schade laat oplopen. Ik lees op internet dat op een Apple PC mail kan haperen bij een (algemene) software update. Het is dan opeens helemaal niet zo vreemd meer dat iemand met zijn/haar handen in het haar zit. De oplossing, zo lees ik, zit hem dan in de herinstallatie van de basis software. Als iemand die niet heeft (vaak het geval bij voorgeinstalleerde software) is al snel de conclussie getrokken dat de software illegaal is. Dan nog is het natuurlijk heel vreemd dat iemand een rekening stuurt maar wel een stuk begrijpelijker. Ik heb wel eens een rekening gekregen van een advocaat die mij belde "hoe het er mee was". Dit naar aanleiding van een zaak die een half jaar daarvoor speelde. Vond het heel vreemd maar heb hem toch maar betaald.

Het staat je vrij om reacties die je beter bevallen met een reus te belonen. Je mag de reactie ook weghalen als moderator. Het verhaal komt bij mij (en Brood) anders over dan bij de anderen. Op een of andere manier rammelt een en ander. Maar dat is puur inschatting. Wat ik bijvoorbeeld ook heel vreemd vind is de tijd die TS nodig had om een licentie te krijgen. Wat ik me verder voor kan stellen is dat de laptop bij TS is achtergebleven. Het is m.i. voor de casus zelf ook goed om eens naar die mogelijkheid te kijken en welke juridische en morele conseqenties daar aan zitten.

Fijn dat jullie uitgaan van het verhaal van TS maar dat is zoals vrijwel altijd op een forum één kant van de zaak. Wat als de ZZP er zijn laptop niet gegeven heeft maar iemand heeft aangeboden om even een update te doen? En wat als de ZZP er geen idee heeft waarom de update niet lukte en een licentie van de betreffende software bezit? En wat als hij kan bewijzen dat hij een Email heeft gemist van een klant die nu voor deze dagen naar iemand anders is uitgeweken? Waarom schrijf ik dit? Gewoon, omdat ik me niet voor kan stellen dat iemand zo naïef is dat hij een rekening stuurt voor een fout die hemzelf voor 100% is toe te rekenen.

Ook ik miste vanmorgen een paar off topic posts, of eigenlijk een grappig bedoelde reactie op een (enigszins) off topic post, zonder enig commentaar. Vooral dat laatste stoort me omdat dit dus blijkbaar met elke post kan gaan. Ik heb voor de zekerheid nog even gezocht naar mijn laatste post maar ze waren FLOEPS weg. Helemaal eens met Christine dat er juist ook ruimte moet zijn voor posts met een persoonlijk tintje of een grapje. Zo (dus de vuilnisbak in zonder aankondiging) krijg je het gevoel niet echt welkom te zijn.

Lijkt me best een goed plan om te proberen de kloof tussen politiek en burger/ondernemer kleiner te maken. Als het opgezet wordt als een soort ideeënbus met een trechterfunctie zou het best wat op kunnen leveren. Denk overigens niet dat het streven een daadwerkelijke speech in de 2e kamer moet zijn maar eerder een youtube filmpje in de trend van Ted over een politiek onderwerp. Er zou dan een debat in de 2e kamer aangevraagd kunnen worden of kamervragen gesteld. "Heeft de minister kennis genomen van burgerspeech 1123, inmiddeld 2 miljoen keer bekeken, waarin frisse ideeën worden gegeven over het oplossen van het fileprobleem"

Jij moet de film maar eens bekijken. Het idee was van 2 medestudenten en het programmeren heeft de heer Suikerberg ook uitbesteed. Het was dus niet iemand met het juiste idee maar iemand die het leuk vond om iets uit te proberen en de juiste partners wist te mobiliseren. En tel daar ook nog maar een dosis geluk bij op. Idee-diarree®, ik heb er ook wel eens last van, lijkt leuk maar is heel onproductief. Maar als je zorgt dat je goede en nieuwe dingen bedenkt in je vakgebied, dus een verhaal voor een schrijver, een gerecht voor de chef, en je kan het idee omzetten in een product (boek/gerecht) dan kan je geld verdienen. Een idee sec is heel weinig of niets waard. En zelfs van de ideeën die het wel tot product of diens brengen blijft maar heel weinig succesvols over. En is iets in het beging succesvol dan nog moet er 9/10 keer nog heel creatief aan worden gesleuteld om het ook succesvol te houden. De andere kans van het verhaal is dat alle grote successen ooit met een idee zijn begonnen. Het is dus altijd een mogelijk begin.

Ben geen jurist maar Google leert wel een en ander. Als het faillissement gesloten is kan dat in de Belgische wet niet meer worden heropend. (bron) Het heeft m.i. dus geen zin de curator te bellen Wie dan strikt juridisch eigenaar is (geworden) van het beeldmerk is voor mij niet duidelijk. Mogelijk maakt het uit of de rechtspersoon die volgens het register eigenaar is nog bestaat. Immers als de curator een eigendom van een failliet niet verkoopt blijft dan eigendom van de oorspronkelijke houder. Dat zou kunnen als het merk aan een natuurlijk persoon is toegeschreven en is niet het geval als het om een BV of equivalent gaat. Dat laatste zal hier waarschijnlijk gelden dus de kans dat iemand zijn recht wil laten gelden is dan nihil. Dan is het wel de vraag of je een zelfde woord merk met een afwijkend beeldmerk kan registreren. Dat is inderdaad vrij eenvoudig bij BOIP na te vragen. Lijkt me moeilijk omdat BOIP niet zelf vast zal gaat stellen of de oorspronkelijke eigenaar zijn of haar rechten op enig moment nog kan laten gelden.

Neem aan dat Twabla verkoop via een webshop aanbeveelt. 150 cent zijn de protokosten voor een brief tot 100 gram. Als je de doelgroep scherp inderdaad zo scherp hebt zou een exclusieve webshop met goede branding en reclame via social media zo maar de beste en meest winstgevende keuze kunnen zijn. De hoge marge kan je gebruiken om de site steeds verder te optimaliseren en eventueel de verzendkosten op je te nemen.

Er zijn via de NCV inderdaad bedrijven op te vragen die een veiligheidsverklaring kunnen opstellen. Je zal eerst moeten beginnen met de veiligheidsbladen van de ingrediënten op te vragen. Tenminste, als je over informatie beschikt over de receptuur. De beoordelaar zal ook willen weten hoe het product wordt toegepast (stay-on / rinse off). De beoordelaar zal ook aangeven of en welke waarschuwingen er op de verpakking moeten. Vooral belangrijk ivm mogelijke allergieën. Lees ook zeker de informatie op de site van de NCV Deze kan ik aanbevelen. (ex collega)

Het gaat dus om in Nederland moeilijk verkrijgbare kruidenthee, die de detailst zelf moet afwegen, waarvan de smaak in een test de meerderheid van de mensen aanstond. Ik vraag me dan meteen af waarom hij moeilijk verkrijgbaar is? Dan zit je dus in een heel specifieke markt waarbij persoonlijke verkoop, dus het aanprijzen van deze specifieke kruidenthee, belangrijk is. Daar hoort een hoge marge bij voor de detailist en een verkoopverhaal (veel beter dan lekkere smaak) waar zijn klanten op zitten te wachten.

Maximale prijs en aanvaardbare marge voor de detaillist hangen nauw samen met omzetsnelheid en ruimtebeslag. Daarnaast kan er ook het assortiment een rol. Bier heeft een hele slechte DPP maar er is geen enkele super die zonder kan. Je hebt al gekeken naar vergelijkbare producten. Het is mijn inschatting dat een detaillist een speciaal product met een redelijke omzetsnelheid 35-50% marge aantrekkelijk vindt. Dat is marge over de netto verkoopprijs inclusief BTW. Voorbeeld: Als iets voor een Euro wordt verkocht dan kan de inkoop dus 50ct ex BTW zijn. Valt de omzetsnelheid tegen dan gaat het product in de uitverkoopbak en uit het assortiment. Als de marge hoger is dan zal de detaillist het product wellicht langer een kans geven. Je zou ook zeker moeten proberen om aandacht (meestal betaald) te krijgen in de magazines die gratis aan klanten worden verstrekt en zeer goed gelezen worden. Maar dat is een heel andere discussie.

Als het alleen om een beeldmerk gaat zonder dat daar een separaat woordmerk aan ten grondslag ligt is dat vaak omdat het merk te weinig onderscheidend is. Als dat zo is moet je nagaan of er een handelsnaam verbonden is aan het beeldmerk. Dat hoeft niet want een onderneming kan onder een bepaalde handelsnaam meerdere merken hebben. En als er sprake is van een handelsnaam is altijd de vraag of er een kans op verwarring zou kunnen zijn. Handelsnaamrechten verdwijnen niet zomaar met een faillissement. Bij een doorstart of verkoop binnen een redelijke termijn (bekendheid vervliegt met de tijd) kan de nieuwe eigenaar aanspraak maken op de handelsnaamrechten. Je kan een handelsnaam, anders dan een merknaam, volgens mij niet kopen. Je moet die weer opbouwen vanaf het gebruik en met de marketing van de eigen onderneming. Als er geen handelsnaam in de weg zit en het beeldmerk is niet onderscheidend, dan zullen er naar mijn mening weinig problemen ontstaan. Ik zou me ook zeker afvragen wat de marketing implicatie is van een merknaam en of handelsnaam van een failliet bedrijf.

Volgens mij staat de RA juist bekend om zijn (haar) accuratesse, vakkundigheid en vooral ook eerlijkheid. Uiteraard zijn er ook minder goede RA's maar gemiddeld zullen ze veel hoger scoren op het bovengenoemde zaken als het gemiddelde administratiekantoor. Een RA is breed en diep opgeleid (academisch niveau) en heeft niet alleen verstand van een administratie maar van alle bedrijfsprocessen. Hij moet zijn kennis verplicht op peil houden (net als een advocaat) en is gehouden aan strenge gedragsregels. Je kan jezelf dus niet zomaar een zelfde kwaliteit tegen een betere prijs aanmeten. Eens met eerdere posters dat dat eerder negatief als positief zal worden beoordeeld. Het is veel effectiever om aan te geven dat je een hoge constante (administratieve) kwaliteit levert voor de best mogelijke prijs. Een kennis van me is RA en juist gespecialiseerd op het ondersteunen van het MKB. Dus dat de RA er alleen voor grote bedrijven is klopt niet.

Het ligt er nogal aan wat je slecht vindt. Teksten die grammaticaal en speltechnisch 100% kloppen zijn nog niet meteen goede teksten. Vooral als, op zich correcte zinnen, geoptimaliseerd zijn voor zoekmachines en dus overduidelijk vol zitten met bepaalde sleutelwoorden zijn de vaak minder effectief. Ik ben dyslectisch dus een 100% correcte tekst schrijven is voor mij haast onmogelijk. Vroeger liet ik vrijwel al mijn teksten corrigeren maar ben daar mee gestopt met het idee dat ze goed genoeg zijn voor het doel ze dienen. Ben tevreden met mijn Google resultaten en de reacties op mijn blog. Een enkele keer krijg ik een opmerking en corrigeer ik wat. Dat 50% van de websites zeer slechte teksten hebben is niet mijn ervaring. Dat er vrijwel overal wat valt te verbeteren (ook de site van TS) en er ook wel hele slechte zijn, wel.

Volgens Google gaat het om een zogenaamd "derdenonderzoek". Hier lees je meer. Niets geheimzinnigs aan dus.

In het merkenregister zie ik alleen een beeldmerk. Dat wijkt sterk af van het huidige logo en dus ook van dat van de vermeende inbreukmaker. Dan is er nog de handelsnaam. Op jullie site staat dat jullie een zeer specifieke bezigheid hebben. Als ik het goed begrijp het vervoer van goederen. De vermeende inbreukmaker maakt heel duidelijk dat ze dat niet doen en zich richten op het vervoer van personen. De kans op verwarring is voor mij niet evident maar ook weer niet ondenkbeeldig omdat het wel beide om transport gaat. Kortom, dit is m.i. geen duidelijke zaak. Daar kom je niet verder mee maar het sluit wel aan bij de informatie die je al had.

Als je geen ervaring hebt en je ook geen zin en of tijd hebt om het uit te zoeken kan je naar een bureau gaan. Dat kost dan een paar cent maar geeft wel zekerheid. Eens met Twabla dat hier al voldoende over is te vinden op het forum. Gebruik dus de zoekfunctie. Persoonlijk heb ik alleen ervaring met Benelux aanvragen en die zijn simpel. Het voorwerk is wat ingewikkelder. Je moet nagaan of de naam toegestaan is, je geen conflicten krijgt met bestaande merkhouders en bepalen voor welke klassen je het merk wil registeren. Het invullen van de online aavraag is zeer eenvoudig. Je moet tegenwoordig wel meteen afrekenen waar je vroeger nog een flinke tijd had om te betalen en als je niet betaalde verviel de aanvraag.