renep

Kan je aangeven waar je dit vandaan hebt, heb namelijk eerder eens daarover geinformeerd maar kreeg toen te horen dat er nergens wettelijk is vastgelegd dat er perse 2 aanmaningen verplicht zijn voordat een vordering naar een incasso/deurwaarders bureau mag. Volgens mij is die bewering niet juist. Er moet minimaal een factuur en één laatste aanmaning/sommatie gestuurd worden. De tussentijdse herinneringenen/waarschuwingen zijn een kwestie van klantvriendelijkheid en doen vziw juridisch gezien niet ter zake.

Zelfstandig zijn voor de inkomstenbelasting levert een aantal extra aftrekposten op. Maar dat geldt alleen als je voldoet aan de criteria voor ondernemerschap én het urencriterium (1.225 uur per jaar in de onderneming). Ik mag geen reclame maken, maar op de site in mijn sig hebben we hier veel informatie over. Dan maakt het fiscaal niet zoveel uit, want dan is het urencriterium en de aftrekposten niet van toepassing. Er is wel nog iets anders: als je zelfstandig werkt mag je kosten aftrekken van de omzet. Wat belast wordt is de resterende winst, niet de omzet. Dat kan soms flink schelen, maar het hangt uiteraard van de te maken kosten af. En verder is het een kwestie van overhead. Bij de verloner blijft wat aan de strijkstok hangen, maar bij zelfstandig werken als niet-ondernemer (geen VAR-WUO) zit de opdrachtgever met de zorg van al dan niet loonheffingen inhouden.

De basisformule is: winst = omzet - kosten. Je trekt kosten dus niet van de winst af, maar van de omzet. En wat belast wordt is niet de omzet, maar de winst. Als je voor de inkomstenbelasting niet als ondernemer wordt gezien dan heb je geen extra aftrekposten en klopt dit inderdaad. Ja. In de inkomstenbelasting zit wel een middelingsregeling, voor als je het ene jaar weinig en het andere jaar veel inkomsten hebt.

Ik denk niet dat het een kwestie is van een tijdje hoog plaatsen, gevolgd door het besluit om hem te laten zakken. Adwords is een zeer dynamisch systeem, dat per advertentie, per zoekvraag, per website etc. voortdurend advertenties selecteert en sorteert. Ik zou niet weten waarom. Het gaat niet om een absoluut aantal kliks, maar om het aantal kliks ten opzichte van het aantal vertoningen. En dat is een statistische factor die niet verandert in de loop der tijd (tenzij je voor een evenement adverteert o.i.d.). Om een hogere CTR te krijgen moet je: - op specifiekere zoekvragen adverteren - op die zoekvragen toegespitste advertenties maken - creatief zijn en advertenties bedenken waarop mensen geneigd zijn te klikken - experimenteren met veel verschillende advertenties, van tijd tot tijd de ctr bekijken en van de verschillen leren

Waar wil je precies naartoe? Dat is normale functionaliteit van Adwords en daar heeft elke adverteerder ervaring mee.

Als je over het benodigde startkapitaal beschikt en de omzet hoog genoeg wordt om de extra kosten te rechtvaardigen, dan ligt een BV het meest voor de hand. Maar verwacht je echt zoveel te gaan verdienen met één boek? De boekenwereld staat behoorlijk onder druk. Niet zozeer doordat er minder wordt gelezen (zoals weleens beweerd wordt), maar doordat de beschikbare leestijd zich verdeelt over steeds meer boeken, tijdschriften, kranten, websites etc.

De voordelen betreffen het overige privékapitaal (dat niet wordt ingebracht en niet als zekerheid voor de lening dient) en de door de BV te maken winst.

Ja, ik neem aan dat een privékrediet beoordeeld wordt, aangezien banken meestal vragen in privé mee te tekenen voor zo'n lening.

Het gaat om de mate van overeenkomst door 1-op-1 overnemen van structuur, tekstopbouw etc. vs. een eigen creatief werk. Dat is een inhoudelijk oordeel, dat alleen geveld kan worden door de twee werken te bestuderen en vergelijken. Dat er geen letterlijke tekst is overgenomen is op zichzelf niet voldoende. Bij een vertaling van een werk is de vertaling immers ook niet letterlijk gelijk aan het origineel, terwijl voor vertaling wel degelijk toestemming van de auteursrechthouder nodig is.

Waarom denk je dat dat relevant is voor het huidige conflict? Je wist vanaf het begin dat hij jouw diensten doorlevert aan eindklanten en daar is volgens mij niks mis mee. Er zijn providers die whitelabelhosting leveren aan webdesignbureaus e.d., die het doorleveren aan hun eindklanten. Dan is het webdesignbureau de klant van de provider en de eindklant is klant van het webdesignbureau. Het webdesignbureau strijkt een marge op, waar het eigenlijk weinig meerwaarde voor levert. Dat is de prijs die de klant betaalt voor zijn gebrekkige kennis van zaken.

Integendeel, volgens mij zie je het goed. Ik sluit me bij deze lezing aan, tenzij nieuwe informatie op een andere uitleg wijst.

Je schreef dat jij geen zaken meer wilt doen met je klant. Dan ben jij de overeenkomst aan het opzeggen, zou ik denken. Wat bedoel je er precies mee dat die ruimte op jouw naam staat? Is het jouw server waarop je ruimte verhuurt? Neem jij een hostingpakket ergens af? Ik vind het verhaal nog steeds onduidelijk, maar het lijkt nog het meest op whitelabel webhosting. Jij levert een dienst, die iemand anders aan zijn klanten - al dan niet met meerwaarde - doorlevert. Daarbij zou partij 2 wel degelijk jouw klant zijn, zou je hem met het staken van je dienstverlening schade berokkenen en zou het (nogmaals: los van het geweld etc.) niet onredelijk zijn dat hij met schadeclaims komt en dat hij de domeinen, data, inloggegevens etc. overgedragen wil krijgen.

Is dat zo? Het Nederlands recht kent toch schadeaansprakelijkheid? Die wordt in algemene voorwaarden meestal juist beperkt, in plaats van gegarandeerd. Dat lijkt me inderdaad erg goed advies.

Je haalt hier wat dingen door elkaar. Een overeenkomst was er wel (anders zouden de facturen niet betaald zijn), maar kennelijk geen contract (schriftelijke vastlegging van een overeenkomst). Algemene voorwaarden hoeven niet in facturen te staan, die moeten onderdeel zijn van de overeenkomst (ter hand gesteld, geaccepteerd). Net zei je nog "de webruimten staan op mijn naam". Wat bedoel je daar dan precies mee? En wat betekent dat precies?

Is het niet zo dat partij 2 je klant is en dat - los van het geweld en eventuele dreigementen - het niet meer dan redelijk is dat hij de domeinregistraties en toegangscodes overgedragen wil krijgen als jij jouw diensten aan hem staakt? Ik weet i.i.g. wel dat ik van mijn provider zou verwachten dat ze alles overdragen als ze de contracten opzeggen. Waarom staan de webruimten (je bedoelt neem ik aan domeinen) op jouw naam? Die horen toch op naam van de klant (i.c. partij 2) te staan? Je kunt niet zomaar naar eigen inzicht facturen naar andere partijen - zoals de klant van jouw klant - sturen, lijkt mij. Facturen moeten gebaseerd zijn op een overeenkomst. Het feit dat je eerst partij 2 factureerde wijst op een overeenkomst met die partij. Die moet je eerst beëindigen en overeenkomsten met de andere partijen zien te bereiken voordat je daar facturen naar kunt sturen.

Herinneren is meer een kwestie van klantvriendelijkheid en beleid, dan van 'mogen'. Een sommatie stuur je nadat alle normale zakelijke contact niet tot betaling heeft geleid en de laatst geboden termijn royaal is verstreken. Ik houd zelf een tijdschema van 30-90 dagen aan.

Ik benader het even vanuit een andere invalshoek: willen mensen wel (in voldoende mate) geadviseerd worden over hun eet- en beweeggewoonten, als ze daar zelf voor moeten betalen en als ze niet door een professional (zoals de huisarts) gestuurd worden? Misschien bestaat de bevolking vooral uit de volgende groepen: 1) Mensen die ongezond leven maar die dat geen biet interesseert. 2) Mensen die ongezond leven, maar best weten hoe ze gezonder zouden moeten leven en daar dus geen adviseur voor willen betalen. 3) Mensen die ongezond leven en die wel geïnteresseerd zijn in gezonder leven, maar die de adviezen daarover net zo lief van de tv, het internet of uit een boek plukken. 4) Mensen die gezond leven. Heb je een indruk wat nu eigenlijk het probleem is: voldoende mensen bereiken met marketingcommunicatie óf van de mensen die je bereikt voldoende weten te interesseren voor je aanbod?

Ja, maar er is dan een derde activiteit nodig die meestal iets als "ontwerpintegratie" ofzo genoemd wordt. Dat is het aanbrengen van de vormgeving in de templates van het technisch systeem, problemen die zich daarbij aandienen oplossen etc. Deze activiteit wordt nogal eens onderschat of vergeten, wat zich uit in samenwerkingsproblemen, managementaandacht, externe consultants en adviesrapporten. Een randvoorwaarde is dat de ontwerper rekening houdt met de dynamische invulling van de content. Soms krijg je van de ontwerper een rank kolommetje met tekstblokjes met een kopje als "Hier komt de titel", terwijl er in werkelijkheid een nieuwskop als "Innovatieplatform veegt vloer aan met subsidie voor speur- en ontwikkelingswerk in midden- en kleinbedrijf" in komt te staan.

Ik sluit me bij Karen aan: een incassobureau heeft nauwelijks toegevoegde waarde. Stuur zelf een herinnering, eventueel een tweede, bel een keer tussendoor, stuur een laatste aanmaning. Wordt er dan niet betaald, dan kun je direct naar een gerechtsdeurwaarder (tot 5.000) of een advocaat. Dat is n.m.m. effectiever én goedkoper. Op Lancelots staat een door een advocaat gecheckte handleiding voor incasso bij een wanbetaler, compleet met voorbeeldbrieven. Incassobureaus zijn handige productiviteitsverhogers voor grootschalige ondernemingen, zoals KPN met miljoenen kleine factuurtjes bij particulieren. Maar bij incidentele gevallen, zeker in de b2b, kun je het voortraject net zo goed zelf doen.

Om de een of andere reden blijf jij met de onjuiste maar hardnekkige aanname zitten dat in een onderneming gewerkte uren belast worden. Zoals ik al zei: nee, wat belast wordt is de winst.

Nee, het auteursrecht vervalt (simpelgezegd) 70 jaar na de dood van de maker. Het is dus een auteursrechtschending nu, waardoor nu een nieuwe vordering kan ontstaan (door een schikking, of een uitspraak van de rechter).

Als je denkt dat je dossier toch nog sterk genoeg is, dan kun je in mijn bericht in deze discussie lezen wat je nu kunt doen. Zo niet, vergeet het dan en doe voortaan zorgvuldiger aan dossiervorming.

Eerlijkgezegd, ik vind deze vragen te basaal en algemeen. Het komt bijna neer op: ik wil ondernemen, hoe moet dat? Ik zou zeggen, verdiep je in de vele informatiebronnen over ondernemerschap en kom eens met wat specifiekere vragen (liefst één onderwerp per discussie).

Inderdaad. En als je dan toch al die extra moeite van administratie etc. moet doen vanwege de BTW, dan kun je net zo goed proberen ook voor de inkomstenbelasting als ondernemer te worden gezien, want juist daar zitten de belastingvoordeeltjes. Dan moet je wel aan de voorwaarden kunnen voldoen natuurlijk.

Dit gaat nergens over. Een VAR vraag je niet voor jezelf aan en hij dient niet om een controle te vermijden ofzo. Een VAR (althans een VAR-WUO en een VAR-DGA) geeft de opdrachtgever vooraf zekerheid of hij loonheffingen moet inhouden. Bij kleine losse webdesignklusjes die overduidelijk niet het karakter hebben van een dienstverband zal niemand om een VAR vragen. Maar als je je 100+ uur laat inhuren als flexibel personeel door een ander webdesignbureau dan zou dat bureau er zeker verstandig aan doen een VAR te vragen. En er zijn tussenvormen waarbij de opdrachtgever twijfelt en dus een VAR vraagt. Geen VAR betekent dan het risico geen opdracht.