Norbert Bakker

Nee, helaas. Een bestuurdersaansprakelijkheidsverzekering dekt schade als gevolg van een foutieve bestuurshandeling, een niet moedwilig foutief handelen of nalaten van bijv. een wettelijke verplichting. Maar het aangaan van financiële verplichtingen die niet toereikend zijn afgedekt (d.m.v. beschikbare eigen middelen stichting, voorwaarden, garanties en/of verzekering) vallen daar niet onder. De bestuurdersaansprakelijkheidsdekking is geen faillissementsverzekering! Je zult dus - om als bestuurder privé-aansprakelijkheid te ontlopen -, goed moeten kunnen aantonen dat je al het mogelijke dat je als goed bestuurder had kunnen doen om schade te voorkomen of te beperken, ook gedaan hebt of in ieder geval overwogen hebt. Wat kun je er aan doen? Zorgen dat er geen bovenmatige financïele verplichtingen worden aangegaan of dat deze door de eerder genoemde maatregelen tot acceptabel niveau zijn teruggebracht. Verzekeringen zijn daarin niet heilig, alleen maar een middel om de financiële gevolgen van specifieke restrisico's te beperken. Bij sommige evenementen kan het - op grond van het restrisicoprofiel - de moeite lonen om de rechtsvorm te wijzigen (in een BV) of om externe garanties en/of vrijwaringen te vragen, in het uiterste geval van het volledige bezoekende publiek. Een paardenmiddel, maar soms noodzakelijk om een evenement door te kunnen laten gaan. Het door mij genoemde voorbeeld van een strandfeest is niet geheel toevallig gekozen: in - ik meen - 2004 is een strandfeest dat georganiseerd werd door een paar hippe strandpaviljoens in Bloemendaal aan Zee behoorlijk uit de hand gelopen. Drank- en drugsproblemen, geweld en vooral een door de organisatoren volkomen onderschat evenement: het aantal toezichthouders (prof beveiliging, vrijwilligers en EHBO-ers) was zeer ontoereikend en het is meer geluk dan wijsheid geweest dat er die nacht niet 1 of meerdere doden zijn gevallen (Een van de betrokken strandpaviljoens is later klant van mij geworden en kan zich dit evenement nog zeer goed heugen).

Regel in ieder geval een doorlopende (bedrijfs)aansprakelijkheidsdekking voor de stichting. Dit dekt de aansprakelijkheid voor zaak - en letselschade van de evenementenlocaties, bezoekers en medewerkers (vaste krachten, oproepkrachten, inleenkrachten, onderaannemers) Daarnaast kan per (groot) evenement ook nog een aparte evenementendekking nodig zijn, afhankelijk van het aantal bezoekers: bij een strandfeest met 5.000 bezoekers spelen immers iets andere risico's en zijn andere verzekeringslimieten nodig dan de standaard € 1.250.000,-. Ook kan in zo'n evenementendekking een annuleringscomponent zitten waarmee de vaste kosten (huur locatie, catering, kosten bands, minimale omzetgarantie horeca) afgedekt worden in geval van het niet door kunnen gaan van het evenement als gevolg van een calamiteit of overheidsmaatregel. Dit is vooral relevant als de stichting nog niet kapitaalkrachtig genoeg is: je staat als stichtingsbestuurder immers persoonlijk met je privé vermogen garant voor de restschulden. Een bestuurdersaansprakelijkheiddekking helpt daar overigens niet voor (die dekking vind ik persoonlijk dan ook een erg beperkte meerwaarde hebben!) zowel door gemeentes (i.v.m. vergunningen) als verzekeraar(s) kan een evenementen RI&E (Risico inventarisatie en evaluatie) vereist worden. Hierin wordt ook de (minimaal) benodigde inzet van EHBO-ers, brandwachten en/of beveiligingspersoneel bepaald alsmede benodigde voorzorgsmaatregelen. Een bedrijf dat gespecialiseerd is in dit soort project/evenementen-RI&E's is pro-t-action Controleer in de huur/bruikleenovereenkomsten of gehuurde en/of geleende apparatuur, standmateriaal etc al tegen brand/uitgebreide gevaren (storm, inbraak, waterschade) verzekerd is door de eigenaar of dat je daar zelf voor zorg dient te dragen. Zo ja dan kun je dat ad hoc per evenement meenemen op de evenmentendekking of daarvoor een doorlopende dekking nemen: dat laatste is meestal goedkoper vanaf 3 of meer evenementen per jaar. Nota Bene: de verzekeringsmarkt voor evenementen is erg beperkt. Slechts een handjevol aanbieders is nog bereid toereikende dekking te bieden. Pas op voor namaak: een evenementendekking zonder aansprakelijkheid (veredelde annuleringsverzekering) is waardeloos. Sommige verzekeraars hanteren erg forse eigen risico's voor letselschade van het eigen personeel en vrijwilligers: EUR 25.000,- is geen uitzondering! Bij zulke eigen risico's is het het overwegen waard om voor het eigen personeel en de vrijwilligers een doorlopende ongevallendekking af te sluiten die EUR 25.000,- uitkeert bij overlijden en blijvende invaliditeit, met de stichting als eerste begunstigde . Daarmee wordt een groot deel van de aansprakelijkheid beneden het eigen risico toch afgedekt. De kosten zijn relatief laag: ( rond de EUR 1,- per medewerker per evenement per dag) Helemaal toereikend is dit niet: bij tijdelijke arbeidsongeschiktheid van een medewerker of vrijwilliger kan o.a. het doorbetaalde loon worden verhaald door de werkgever of diens verzekeraar. Door middel van goede algemene voorwaarden, waar mogelijk gebruik maken van schriftelijke vrijwaring en het stellen van regels en eigen verantwoordelijkheden (d.m.w. een vrijwilligerscontract) kan deze aansprakelijkheid verder beperkt worden.

Een citaatje uit de oude doos (Elsevier van maart 2007) om ieders geheugen in dit draadje op te frissen: conclusie: het zijn vooral de 2 hedgefondsen TCI en Toscafund geweest die aangedrongen hebben op de opsplitsing en vervolgens verkoop van ABN Amro. Groenink heeft deze opsplitsing overigens lange tijd proberen te voorkomen.

De Belgische cartoonist Mario de Coninck benadert het nieuws van de zonnige kant.

Voor ziekte en arbeidsongeschiktheid bestaat dat vrijwillige sociale stelsel al lang: de vrijwillige ziektewet en WIA-verzekering van het UWV. Staat open voor iedere ondernemer zonder medische selectie. Alleen moet de aanvraag wel binnen 13 weken na aanvang van het ondernemerschap zijn ingediend (dit om anti-selectie, mensen die zich pas gaan verzekeren op het moment dat ze ziek worden, te voorkomen) Een vrijwillige WW-verzekering voor ZZP-ers lijkt mij persoonlijk een beetje een contradictie, maar goed. Wie die sociale zekerheid inclusief WW echt wil hebben kan natuurlijk bij Kees van ZZP Oké terecht. WW en WIA zijn geen algemene verzekeringen maar Werknemersverzekeringen. Een ZZP-er is geen werknemer, nogal wiedes dus dat ZZP-ers daar geen premies voor afdragen: ze kunnen er immers ook geen beroep op doen, tenzij ze zich vrijwillig verzekerd hebben (alleen mogelijk voor Ziektewet en WIA, niet voor WW) Loondoorbetaling bij ziekte is voor werknemers al geruime tijd geen onderdeel van het sociale vangnet meer : die kosten worden gedragen door de werkgevers. Het wel of niet (vrijwillig) verzekeren van ZZP-ers heeft dus geen enkele invloed op die premies.

Sorry, ben een absolute leek op dit gebied, maak zelf geen gebruik van adwords Maar er zijn op dit forum genoeg Adwords experts actief die wellicht hierop kunnen reageren . Anyone? Aan de andere kant kan ik als bedrijfseconoom wel rekenen, vandaar mijn eerdere opmerking. Met CPC kan ik echter niet zo veel: je zult toch enige indicatie moeten hebben hoeveel clicks ook daadwerkelijk tot een transactie leiden?

Rond de eeuwwisseling was ik werkzaam bij een adviesbureau dat voornamelijk grote (beursgenoteerde) ondernemingen begeleidde op het gebied van risicomanagement. Veel personeelsmanagers hadden moeite met het stellen van regels ten aanzien van het almaar toenemende internet- en emailgebruik. In sommige bedrijven kwamen extreme excessen voor: dagenlange MSN-sessies, actieve beurshandel met real-time koersen, en het verzamelen van grote collecties nietsverhullende foto's. Naast allerlei technische maatregelen (Zero administration kits, dichtgooien van chatpoorten etc, filters, sniffers, loggers) moesten er natuurlijk ook organisatorische maatregelen genomen worden, en op een of andere manier gehandhaafd en gesanctioneerd worden. Vooral die laatste 2 leverden een pittige strijd op met de centrale ondernemingsraden en vakbonden: want inbreuk op privacy en persoonlijke levenssfeer. Wat mij betreft verbazingwekkend: want excessief gebruik van de tijd van de werkgever voor niet aan werk gerelateerde zaken is wat mij betreft gewoon diefstal, niets meer en niet minder. De kneep zit 'm in de term "excessief". Wie bepaalt wat bovenmatig is? Even een elektronische betaling doen of je privé mail checken wordt/werd het zelfde beschouwd als het plegen van een privé telefoontje. Wat mij betreft zijn dit allemaal zaken die je ook "even" in de pauze kunt doen (behalve dan dat telefoontje: want in de pauze is de ander ook aan het lunchen, en rond 2000 was het gebruik van mobiele telefoons nog niet zo wijd verspreid als nu). Personeelsmanagers stelden een zero-tolerance beleid voor. Ik raadde dat af: onhoudbaar (daar was al jurisprudentie over), maar veel belangrijker is/was dat iedere regel die je voor het personeel stelt, handhaaft en sanctioneert geen enkele zin heeft als het management zich er zelf ook niet aan houdt Goed voorbeeld doet goed volgen, en andersom. Daar zit 'm dan ook de kneep: de grote baas belt - via zijn secretaresse - de hele dag met "maatjes", checkt zijn aandelen en mailt grappige plaatjes en powerpointpresentaties rond onder leidinggevenden. Geen wonder dat de lagere echelons zich gaan zondigen aan de regels: de grote bazen doen het immers zelf ook. Geconfronteerd met hun slechte voorbeeldgedrag als voornaamste reden voor het overtreden en niet actief gehandhaafd worden van regels, voelden de meeste managers zich niet echt aangesproken. "Maar Norbert", riepen ze dan "Wat Jupiter mag, mag de os nog niet" (Quod licet Jovi, non licet bovi). Tja, dat is natuurlijk ook zo. Maar dan moet je ook niet zeuren. Wie als leidinggevende (ondernemer en/of manager) niet bereid is zelf het goede voorbeeld te geven aan zijn/haar eigen personeel, moet ook niet zeuren als dat personeel de zelfde zwaktes blijkt te hebben als jijzelf.

In aanvulling op het bericht van Kees: Verzekeringszaken, wat is wel en niet nodig: zie ook dit draadje: welke verzekeringen heb ik nodig Specifieke aanvulling Arbeidsongeschiktheidsverzekering t.b.v. jou : Houdt er rekening mee dat de meeste arbeidsongeschiktheidsverzekeraars WSNP & faillissement beschouwen als verhoogd risico op uitval. (Dat doen ze niet voor niets: ze baseren zich op ervaringscijfers: er is gewoon meer uitval, vooral wegens depressieve klachten.) Er worden hoe dan ook aanvullende vragen gesteld en de meeste maatschappijen hanteren een minimum wachttijd van 3 tot 6 maanden en/of uitsluiting van arbeidsongeschiktheid als gevolg van psychische aandoeningen. Daarom extra kritisch kijken of vrijwillige voortzetting bij UWV in deze situatie geen beter alternatief is: die hanteren namelijk geen medische selectie en passen geen uitsluitingen toe. Wel zijn ze - vooral t.b.v. de eerste 2 jaar - fors duurder. Vroeger (tot juli 2008) moest de keuze om wel of geen gebruik te maken van de vrijwillige UWV verzekering binnen 4 weken na aanvang ondernemerschap gemaakt worden, tegenwoordig is die termijn verruimd tot 13 weken. Let op: na die 13 weken is vrijwillige verzekering bij het UWV niet meer mogelijk

;D ;D ;D ;D ;D Zit er niet ver naast

Precies. Ik was gisteravond wat te wollig, maar daar komt het wel op neer. Daaraan toevoegend: ook dat het moeilijker is om ervan te leren als de persoon verder van je af staat. (Vraag is uiteraard ook of je er wel van moet willen leren als de persoon heel ver van je af staat.. wat is immers dan het directe nut ervan?)

Misverstandje vrees ik: je verwart liquiditeiten met kosten. Je mag de aanschafkosten van de auto of enige andere investering sowieso niet in 1 x volledig activeren, zelfs niet in 2 x. Je mag alleen de jaarlijkse afschrijving ten laste van de winst brengen. Ik ben geen boekhouder maar m.i. schrijf je in minimaal 5 jaar af. Tip: maak een afspraak met een boekhouder of administratiekantoor, die kunnen gelijk voor je doorrekenen wat voor jou specifieke situatie de beste optie is m.b.t. auto zakelijk of privé en je informeren over de toegestane afschrijfmethodieken (alhoewel je zoekend op "auto" en "afschrijving" ook al heel erg veel informatie op dit forum kunt vinden)

Ik dacht dat het Ruben was, na een uit de hand gelopen zonnebankkuurtje.. het kapsel klopte in ieder geval aardig met zijn HL avatar ;D

Vrijwel dagelijks, op TV, in kranten, tijdschriften, vakbladen en op websites. Daarom probeer ik van nieuws dat voor mij ECHT van belang te te achterhalen of er meer bronnen beschikbaar zijn en probeer die te vergelijken. Ook vraag ik mij bij ieder bericht in de vakpers of over mijn sector af wat de achterliggende belangen zijn van woordvoerders (zoals Tros Radar en Independer). Dat werkt meestal al heel verhelderend. Cui Bono? oreerde Marcus Tullius Cicero meer dan 20 eeuwen geleden. Ik stel die zelfde vraag nog dagelijks....

Beste Karel, als jij liever vertrouwt op je geheugen over wat je 40 jaar geleden in een oud studieboek van een toenmalig rechtenstuderend vriendinnetje hebt gelezen (over dat BV's ""per definitie" geen onderneming kunnen zijn), dan moet je dat vooral blijven doen. Waar je m.i. - naar mijn bescheiden mening - de plank wel misslaat is dat je al op voorhand de correctheid van informatie uit gedrukte media (hoe oud of nieuw dan ook) fors hoger aanslaat dan informatie op websites. Op het laatste uit je continu kritiek, op het eerste niet. Terwijl over het algemeen de auteurs hetzelfde zijn: het zijn enerzijds leken, anderzijds hoogleraren die zowel boeken als Wikipedia artikelen schrijven. M.i. is de topicstarter geen eigenaar van een topic, alleen de aanbrenger. Als andere lezers en reageerders dit topic interessant vinden gaan we er gewoon mee verder. Het staat je vrij daar verder geen kennis meer van te nemen Inhoudelijk lijkt mij jouw vraag/twijfels juist uitstekend beantwoord: het antwoord is Nee, en de redenen van dat nee worden goed toegelicht.

Neem gerust de tijd, ik heb net de laatste offerte de (mail)deur uit (Higherlevel is een mooi tijdverdrijf als de PC druk bezig is diverse bestanden samen te voegen en te converteren tot een mooie PDF), dus ik hou er even mee op voor vandaag. Even geduld dus ;D

Interessante stelling. Geduld als ingehouden ongeduld (soort "potentiële" energie om even in natuurkundige termen terug te vallen) en ongeduld als deugd. Nee, als ik geduld opbreng onderken ik geen onvermogen, noch een vermogen. Het is ook helemaal geen bewuste keuze, het is een onderbewuste houding: de situatie wind me niet op omdat ik weet hoe kinderen zijn. Er zit geen doelbewust gemeen handelen achter (wel af en toe wat aftasten uiteraard, maar dat is eerder schattig dan irritant te noemen). Het leermoment, of moment van "erkenning" was dus vooral het inzicht (ben erg rationeel ingesteld, iedere gek zijn gebrek) dat kinderen zo zijn omdat ze nu eenmaal zo zijn. WOW..dat klinkt opeens wel heel erg ZEN. ;) Voor volwassen ligt dat natuurlijk wel ietsje anders maar ook daar kun je met een beetje empathie inzicht krijgen in de beweegredenen waarom iemand dat doet en er zo uiteindelijk een vorm van begrip voor opbrengen. Voor mij is irritatie daarom vooral een onvermogen om de werkelijke redenen van een andere te doorgronden, of die wel te doorgronden maar daar geen of onvoldoende medestand of bevestiging in te krijgen. ""Gelijk hebben is niet hetzelfde als gelijk krijgen "zei een voormalig manager ooit tegen mij en kapte daarmee heel bot een zeer langlopende discussie af. Was uiteindelijk aanleiding om mijn heil elders te zoeken, maar leerzaam was het wel!

Als ik ECHT filosofisch wordt, dan vermoed ik dat de meeste vormen van irritatie toch uiteindelijk de erkenning van je eigen onvermogen of falen zijn. En die zijn het leerzaamst bij je eigen gezin, vrienden, familie. Vanwege de steile leercurve komen ze daar ook het minst voor (gelukkig maar.. ). Ik heb door mijn jonge kinderen, bijvoorbeeld echt geduld geleerd, iets waar ik nu als ondernemer veel aan heb.

Tot later. En onthoud de wijze woorden van Subrosa: Everything that irritates us about others teaches us something about ourselves" ;). Ik heb vandaag weer heel wat geleerd, zowel on- als offline. Ik merk wel dat on-line irritaties meer energie kosten, vermoedelijk omdat het content zonder context is. Bij gebrek aan tone of voice en lichaamshouding is het soms lastig peilen of een reactie positief, neutraal, negatief, mild ironisch of zwaar sarcastisch bedoeld is. Ik ervaar daarom bij mij zelf dat real life irritaties een grotere leercurve kennen , en televisie, telefoon, chat en mail/forums in aflopende mate niet. Ben benieuwd of ik daarin de enige ben of dat meerderen die observatie delen of (h)erkennen.

"En de leeuw en het lam zullen samen liggen. Maar het lam zal wel bijzonder weinig slaap krijgen." (Woody Allen)

Zen is Zen

M.i. in Utrecht was - op één uitzondering na, iemand die folders van een telecombedrijf uitdeelde- niemand bezig met business scoren, is ook zeau ninetees-accountmanagerig. Gelukkig ook helemaal niet de bedoeling, noch de juiste tijd en plaats. Als er eenmaal een wederzijdse klik is kan dat uiteraard alsnog, maar wie dat als voorwaarde voor zijn/haar komst gebruikt komt bedrogen uit. 17 september was vooral leuk om eindelijk eens live kennis te maken, ervaringen als Higherlevel-posters uit te wisselen en als ondernemers te praten over ondernemen en alles wat daar bij komt kijken.

Voor de lezers die later inschakelden: bovenstaande poster verwees opzichtig naar een website met rekenmodule die zijn eigendom is. Als je dan toch reclame maakt, doe het dan niet onder valse voorwendselen. Dat vind ik wel een erg grove belediging van mijn bijdragen aan Higherlevel! >:( ik geef objectief advies over risico's en oplossingen (waaronder, maar niet uitsluitend, verzekeringen) zonder al te uitdrukkelijk te verwijzen naar mijn eigen business of eigen rekenmodules (die ik overigens helemaal niet on-line heb, want ik geloof niet in offreren zonder advies vooraf) , en zeker niet onder valse voorwendselen zoals deze meneer deed (voordat de admin op mijn verzoek ingreep). Dat niet iedere concullega die aanpak kan waarderen..so be it. Dat ik af en toe door een anonieme kneuzenuitdeler gewaarschuwd wordt voor reclame maken vind ik - hoewel inhoudelijk niet mee eens- ook nog tot daar aan toe, maar mij een spammer noemen vind ik echt buitengewoon onbeschoft!

99,9% van de particuliere en bedrijfsmatige aansprakelijkheidsverzekeringen kent een uitsluiting voor schade veroorzaakt door of met motorrijtuigen: dit om samenloop met en verhaal van de wettelijk verplichte WA-verzekering van de auto te voorkomen. Precies. Gelukkig zijn er nog mensen die dat snappen en die zich niet verschuilen achter een verzekeraar (want jij hebt als schadelijdende gewoon geen ene moet te maken met hoe een veroorzaker zich wel of niet verzekerd heeft: dat is zijn of haar probleem!) Beide. Over z.g.n. "opzicht" zijn al heel wat boeken en consumentenfora volgeschreven. Over het algemeen ben je wel schadeplichtig, maar keren veel verzekeraars bij opzicht niet uit (tenzij dit uitdrukkelijk meeverzekerd is, of je .. zoals je bij de schade aan je gitaar aannemelijk kunt maken dat er geen sprake was van toestemming, dan is het geen opzicht)

Er wordt - IMHO - onzin verkocht door de ARAG. Ten eerste is een lener weldegelijk aansprakelijk te houden voor cascoschade (zie ook dit heldere artikel van de ANWB rechtshulpwijzer ) Ten tweede stelt ARAG dat de eigen schade aan de auto bij de verzekeraar geclaimd kan worden. Aangezien je in je eerste post hebt aangegeven dat je niet casco verzekerd bent klopt dat ook al niet Mijn advies: eigen advocaat inschakelen (en volgende keer WA dekking uitbreiden met minimaal verhaalsrechtsbijstand, maar misschien moet je de ARAG maar even overslaan)

Ik speciaal naar Netwerk kijken omdat daar de financiers van Rita worden openbaard (*), blijkt ZZP Oké niet in de top 10 voor te komen ;D.... of was dat die geheimzinnige gift van die off shore holding.... ;D (*)= de nieuwswaarde hiervan ontgaat me overigens. Ben geen Rita-fan, maar dit riekt naar ordinaire matennaaierij van het Haagse establishment...alsof andere partijen zo open zijn over hun financiering.