Norbert Bakker

Eerst Young Masters of Rabobank, toen partner van de KvK starterspas, nu dit weer. Bezige club die Rabo. Weet niet of dit "het" gaat worden: die 2 eerdere initiatieven waren/zijn ook niet slecht van opzet, maar kennelijk is het tijd voor weer wat nieuws of beviel de samenwerking met andere partners (inclusief concullega banken en verzekeringsadviseurs) ze niet zo. Je moet toch wat als bank om die lastige doelgroepen van starters en ZZP-ers te bereiken. Appels laten zich het makkelijkst plukken als ze nog aan de boom hangen. Young masters is mij tot nu toe het beste bevallen: kwalitatief goed, leuke mensen, leerzame bijeenkomsten en bovenal niet al te veel opdringerige accountmanagers die graag "wat meer voor je willen betekenen"

Bij deze een opsomming uit een eerdere reactie van mij op dit forum. Let op: m.i. is niet alles op jou van toepassing: zie mijn aanvullende commentaar onder. Van het bovenstaande is bedrijfsaansprakelijkheid voor jou in ieder geval een must have. (en eventueel - als je in de handel zit met particuliere is rechtsbijstand ook handig) Heb je veel goederen (voorraad) of inventaris (apparatuur etc) dan is een goede inventarisdekking ook wenselijk. Al deze zaken zijn nog niet geregeld: het feit dat je nog op school zit of part time werkt en/of particulier het een en ander verzekerd hebt heeft daar uitdrukkelijk niets mee te maken. Particuliere verzekeringen bieden geen dekking voor zakelijke aangelegenheden en vice versa. De hamvraag speelt vooral rondom arbeidsongeschiktheid. Als part time werknemer valt eventuele ziekte onder de loondoorbetalingsverplichting van de werkgever, langdurige arbeidsongeschiktheid als werknemer en student vallen respectievelijk onder de WIA en de Wajong. Allemaal geen vetpot voor student met part time dienstverband, maar wel een goede basisvoorziening. Ik zou daarom vooralsnog adviseren niets aanvullends te regelen ten aanzien van arbeidsongeschiktheid, maar dit wel serieus gaan overwegen indien en zodra je structurele inkomsten uit ondernemerschap gaat halen: het is immers dat inkomen dat wegvalt bij langdurige ziekte. Hopelijk heb je er wat aan, maar aanvullende vragen stellen staat op dit forum uiteraard vrij. Groet en succes met de business! Norbert

Misschien helpt het als je een beetje een richtlijn hebt, zoals deze salaris-indicator . Menig kandidaat-personeelslid maakt er ook gebruik van (en telt er voor de vorm nog een paar honderd euro boven op) Wellicht dat juist/ook het administratiekantoor je een hint kan geven wat gangbaar is voor jullie tak van sport?

Nope, de googlebot vindt Higherlevel gewoon ERG interessant :D

Heb je Denarius' topic "(stamrecht) LTD oprichten? LET OP!" al gelezen?

Wijze woorden, maar veel ondernemers blijven (zakelijk) succes verwarren met (persoonlijk) geluk. Ik ken er heel wat die zonder succes niet gelukkig (menen te) kunnen zijn, maar nog veel meer die al ontdekt hebben dat ze met succes niet persé gelukkiger zijn.

Nee, maar katachtigen (behorende tot de Carnivoren) spugen het gras ook niet uit hun vlees 8) Waar de mens ECHT uniek in is, is het vermogen om topics te laten verzanden in (op zich best leuke) of topic onderwerpen. Maar sinds mijn "stick to the topic, or post in off-topic"-appèl werd weggekneusd als zijnde te schoolmeesterig zal mij dat uiteraard worst zijn ;D

De zwarteweg mier (Lasius Niger) en de gele weidemier (Lasius flavus) bedrijven veeteelt en landbouw. Ze kweken hun eigen voedsel.

Roerend mee eens Joost!

Yeah, overbekend gevoel. Sterkte met/voor je vader. En blijven oefenen op die Wii heh! Mijn zoon van 7 heeft al m'n sportrecords overtroffen en sinds mijn vrouw de Wii-fit ontdekt heeft ben ik ook daar alle topnoteringen kwijt. Gelukkig ben ik nog heer en meester in Tiger Woods PGA Tour 2008. I rule pebble beach ;D

Ieder zijn mening uiteraard, maar ik ben het met beide stellingen oneens: [*]het eerste jaar wil (tegenwoordig althans) iedere verzekeraar graag meeverzekeren (tenzij je natuurlijk grote kans op tijdelijke uitval hebt zoals chronische ziekte) Waarom? Omdat je - als je gezond bent - het risico van arbeidsongeschiktheid korter dan een jaar uiteindelijk dubbel en dwars zelf betaalt door de aanzienlijke premie die hiervoor gerekend wordt. Verzekeraars maken meer winst op het eerstejaarrisico dan op het langlopende risico. Misschien dat dit vroeger anders was, maar tegenwoordig is het totale cumulatieve verschil in premie (over de gehele looptijd gerekend) tussen een wachttijd van 1,2,3 maanden en een wachttijd van een jaar groter dan het verzekerde kapitaal. De conclusie die daaruit te trekken valt is duidelijk: zodra je genoeg middelen hebt om het een jaar zelf uit te zingen moet je de wachttijd oprekken tot een jaar. Helaas is het maar weinig ondernemers gegeven om zo'n buffer op te bouwen..maar dat is een heel andere discussie [*]mensen zijn per definitie slecht in het inschatten van kansen als het hunzelf betreft. Mensen zijn risico-averse wezens die de wenselijkheid graag verwarren met de werkelijkheid. Zelfs als ik de CBS statistieken onder hun neuzen schuif willen ze het nog niet geloven: zo overtuigd zijn ze van hun eigen gelijk. Risicopsychologie is desondanks een van de leukste deelgebieden van risicomanagement. In mijn colleges ruim ik er altijd wat plaats voor in (ik zal nog wel even zoeken naar een leuke sheet van recentelijke WUR of TIAS-college over dat onderwerp) Een leuk citaat van Prof. C.A.J. Vlek:

I don't get it? ...because you didn't order it! Statler & Waldorf

Beste Kees, Ik ken het fenomeen payrolling eigenlijk alleen van werkgeverszijde, niet als "alternatief" voor zelfstandig ondernemerschap. Payrolling is voor sommige sectoren - zoals de Horeca - een manier om flexibel met arbeidscontracten om te kunnen gaan. De ervaringen zijn overigens wisselend: de kosten vallen (volgens de meeste ondernemers) nogal mee, maar de meerwaarde is ook erg beperkt: de meeste bedrijven zitten te springen om personeel en de toppers vertikken het om via een payrollconstructie te werken. 2 vragen: [*]je stelt dat er (voor ondernemers) bij payrolling geen loondoorbetaling bij ziekte is. Kun je dat toelichten? Als er sprake is van een normaal loondienstverband met de payrollorganisatie als werkgever zou er volgens de WULBZ per definitie ook een wettelijke loondoorbetalingsplicht moeten zijn? [*] je praat over werkgeverslasten en een absoluut maximum van EUR 6.200,-. Wat bedoel je daar precies mee? M.i. zijn "Werkgeverslasten" de som van werkgeverspremies sociale verzekeringen, CAO verplichtingen (o.a. pensioen, aanvulllingen etc) en werkgeversdeel individuele/facultatieve regelingen. Voor sommige sectoren liggen de werkgeverslasten erg hoog: voor de bouwnijverheid bijvoorbeeld kunnen de werkgeverslasten oplopen tot meer van 50% van de bruto salariskosten. Een stukadoor of tegelzetter die maandelijks EUR 2.000,- bruto verdient levert gemiddeld EUR 13.000,- aan werkgeverslasten op Groet, Norbert Bakker

Dat argument snijdt hout. Waarom verzekeraars of het CBS voor mijn part niet met goede cijfers komen over het aantal (en gemiddelde duur, oorzaken) arbeidsongeschikte ondernemers verbaast mij al jaren. Allemaal noemen ze het concurrentiegevoleog bedrijfsgeheim, wat het vermoeden dat er fors aan verdient wordt alleen maar doet toenemen. Maar de jaarlijkse publicatie van de branchecijfers nuanceert dit beeld weer: er wordt wel winst gemaakt op dit segment, maar schokkend veel is het ook niet. Dat is vooral een kwestie van definiëren en voorlichten door een ter zake kundige adviseur . Mijn meeste klanten kan ik uitstekend uitleggen wat beroepsarbeidsongeschiktheid is (verlies van verdiencapaciteit) , hoe het wordt vastgesteld (en de eigen inspraakmogelijkheden daarin) en wat de procedure is indien je het toch niet eens bent met de vaststelling (second opinion intern, extern, klacht, rechter)

Beste Fred, Natuurlijk loop je als ondernemer zowel statische als (inderdaad) dynamische risico's. Beide zijn reeel. Het verschil is dat dynamische (of speculatieve c.q. "ondernemers"-risico's) bewust opgezocht danwel gecreeerd worden en statische risico's niet. Essentie is dat de bekende stelling "ondernemen is nu eenmaal risico lopen" vooral betrekking heeft op de dynamische risico's. Het voor eigen rekening nemen van statische risico's waarvan men de gevolgen niet zelf kan dragen heeft - IMHO - dus niets met ondernemen en "risico lopen" te maken, maar is doorgaans een stommiteit die net zo lang goed gaat tot het toevallig - uitgerekend bij jou - een keertje goed mis gaat. Er is gedeeltelijke, volledige, tijdelijke en permanente arbeidsongeschiktheid. Daar waar ik (als adviseur risicomanagement) spreek over arbeidsongeschiktheid gaat het altijd over de extreme calamiteit die men niet zelf kan dragen: dus volledige blijvende arbeidsongeschiktheid. De kans daarop is inderdaad - gelukkig maar - niet zo groot, maar de kosten van een calamiteitendekking die uitsluitend DAT risico afdekt zijn dat ook niet: ik betaal daarvoor netto € 60,- per maand en als mij wat overkomt heb ik tot mijn 65e recht op een uitkering van € 40.000,- per jaar die ook nog eens jaarlijks met CBS index stijgt. Jaah, lekker teren op de maatschappij, dat kan natuurlijk ook! Gelukkig is het geen vetpot en wordt je aan alle kanten gekort. De ondernemers dus die daar op vertrouwen mogen wat mij betreft bij volledige arbeidsongeschiktheid op de bijstandblaren zitten. Ik reken dat voorbeeld bij ondernemers graag even voor. Vervolgens vraag ik ze dat met nu levenspartner te bespreken en er beide een handtekening voor akkoord onder te zetten ter beperking van mijn aansprakelijkheid.

Beste Joost, Ik ga je niet proberen te overtuigen van het tegendeel (zou toch alleen maar preken voor eigen parochie zijn :D), maar wel een paar puntjes om over na te denken: [*]Arbeidsongeschiktheid is een z.g.n. statisch risico (dat wil zeggen: alleen een negatieve kant), en heeft daarom - IMHO - niets van doen met ondernemersrisico (ondernemen is het bewust opzoeken van risico's met kans op positieve en negatieve gevolgen) [*]als ondernemer doe je er verstandig aan alle statische risico's waarvan je de gevolgen niet zelf kunt dragen te vermijden, beperken of te verzekeren. [*]Het probleem met arbeidsongeschiktheid is niet de kans maar het gevolg: wie op leeftijd 35 volledig arbeidsongeschikt raakt heeft tot aan leeftijd 65 een contant gemaakt gat van gemiddeld circa € 1.000.000,-. Vergelijk dat eens met het contant gemaakte gat van geen pensioenopbouw (huidige waarde koopsom om op leeftijd 65 levenslange uitkering van circa € 35.000,- per jaar te kopen): dat is fors lager. [*]indien je geen pensioen opbouw hebt je na 65 wel een basisvoorziening (weliswaar karig, maar toch) in de vorm van de AOW. Bij arbeidsongeschiktheid is er GEEN basisvoorziening

Vijftig procent van de ondernemers heeft een AOV, maar lang niet altijd van harte. Het is voor de meeste ondernemers -en zeker voor starters - de duurste verzekering. De motieven waarom ondernemers geen AOV nemen zijn divers maar vaak ongegrond: Ondernemen is nu eenmaal risico lopen Niet mee eens. Zie mijn vorige artikel no risk no fun (op Sprout) een verstandige ondernemer dekt zich in tegen statische risico’s die niet zelf te dragen of te vermijden zijn. Verzekeraars verdienen er (te) veel geld aan In 2006 was de gezamenlijke winstmarge van de branche ziekte en ongevallen tien procent. 2001 en 2002 waren verliesjaren. Tussenpersonen verdienen er (te) veel geld aan De provisie is vrij hoog: gemiddeld 17,5 procent van de premie en hij stijgt lekker mee met die premie ook. Het meeste werk zit aan het begin; het onderhoud daarna – inclusies schades - neemt relatief weinig tijd in beslag. De oplossing daarvoor is vrij eenvoudig: onderhandel over de marge van de tussenpersoon. Een goede verzekeringsadviseur laat zien wat voor werk hij/zij verricht voor die in overleg vast te stellen inkomsten.... ondergetekende in ieder geval wel. Dan maar een direct writer? Er zit nauwelijks prijsverschil tussen de producten van intermediairverzekeraars en direct writers: die moeten toch ergens hun reclamecampagnes en personeel van betalen. Alles zelf doen via Internet? Scheelt ook niets. Bovendien ontbreekt dan een goed advies over de uitgangspunten. AOV’s zijn duurder dan werknemersverzekeringen Integendeel, werknemersverzekeringen zijn duurder (net als vrijwillige verzekering voor ziektewet en WIA). Alleen wordt het gros van de lasten door de werkgever betaald. Daardoor voelt de werknemer het niet direct in de eigen portemonnaie. De kans op arbeidsongeschiktheid is extreem klein 1 op de 8 ondernemers krijgt gedurende zijn/haar ondernemerschap te maken met langdurige arbeidsongeschiktheid. Te duur voor het budget Kijk dan wat wel binnen het budget past. Een calamiteitendekking (basisbedrag, lange wachttijd, hoge uitkeringsondergrens) is beter dan helemaal niets Genoeg eigen vermogen of andere inkomsten Wie beschikt over voldoende eigen vermogen of overige inkomsten om ook bij volledige arbeidsongeschiktheid te kunnen voorzien in de kosten van levensonderhoud tot 65 en daarna, heeft inderdaad geen vangnet nodig. Inkomen partner is genoeg Een toereikend inkomen van de partner is op zich een goede reden om (vooralsnog) niet te kiezen voor een AOV of alleen een uitgeklede calamiteitendekking te nemen zolang er niets met dat inkomen van de partner, de partner zelf of de relatie gebeurt. Eerst geld verdienen, dan pas regelen 15 procent van de ondernemers kiest na 3 jaar alsnog voor een AOV. De gevolgen van arbeidsongeschiktheid zijn het grootst aan het begin: dan is de uitkeringstermijn het langst en zal volledige arbeidsongeschiktheid direct leiden tot het einde van het bedrijf. Nog geen inkomsten, dus wat valt er te verzekeren? De te verwachten structurele inkomsten ná opstart of de doorlopende vaste lasten. Gewoon geen zin, niet overtuigd van het nut of ander gevoel Iedere adviseur preekt voor eigen parochie. Niet iedereen valt te overtuigen. Dat hoeft ook niet: zolang bovenstaande argumenten maar voldoende mensen aan het denken zet. En uiteraard ben ik zeer benieuwd of er nog meer argumenten zijn om geen AOV te nemen! (Dit artikel van Norbert Bakker verscheen eerder op het Sprout Expertpanel)

Zal wel, maar dit forum wordt er niet overzichtelijker op als we vragen gaan beantwoorden die niet gesteld zijn, ongeacht de ongetwijfeld goede bedoelingen erachter. Ook ik ben niet zo "me too"erig, maar ik ondersteun de opmerking van Marco om je, correctie: ons allen, te houden aan de vraagstelling. Laten we a.u.b. niet in ieder onderwerp uitweiden naar andere hypothetische situaties en omstandigheden. Al die extra ballast en reacties maken het forum topzwaar en vertroebelen het zicht op het antwoord op de vraag; niet alleen voor de topicstarter, maar ook voor toekomstige zoekers/bezoekers

Sorry, maar na een week de grote "Karel Stromph"-show op HL gevolgd te hebben ben ik het nu echt zat. :(. Je eerste reactie "kan niet want minderjarig is minderjarig" ontbeert iedere nadere motivatie en is het verstrekken van desinformatie naar de topicstarter en andere (toekomstige) lezers van dit onderwerp Vervolgens reageren 2 personen wel met (IMHO) hout snijdende motivatie en bronvermelding etc. In plaats van dat je dan je verlies neemt of je ongelijk bekent, ga je de zaken in het belachelijke trekken en zout op slakken leggen. Zonde, je hebt overduidelijk een schat aan kennis en ervaring maar je bent tot nu toe niet in staat die informatie op een passende wijze over te dragen. Ave en Tabee, Norbert (zwaar teleurgesteld)

Precies, als je even verder zoekt zie je genoeg informatie en voorbeelden je dat het weldegelijk kan Moest ook wel: want ik heb een zeer succesvolle -doch minderjarige (17) - klant en ook in de Sprout staan regelmatig minderjarige ondernemers (in een enkel geval zelfs eentje van 13 met een eigen goedlopende bakkerij! Ongetwijfeld is die niet zelfstandig bevoegd c.q. is handlichting niet mogelijk, maar daarom kun je nog wel ondernemer zijn!). En zoek ook maar eens op "15-jarige ondernemer"! of dit forum op of google.

...indien en voor zover de Horecawet of enig andere wet die aanvullende eis specifiek stelt. Voor alle overige (veruit de meeste) ondernemingen geldt dat een minderjarige wel partner kan worden. De Handelregisterwet is in 2007 gewijzigd, m.i. op dit specifieke punt geen noemenswaardige wijzigingen

I Agree. En hier nog een grote vraag die op m'n lippen brandt: wat heeft het allemaal te maken met innovatie en ondernemerschap? ;)

Voor urgente zaken niet, voor belangrijke zaken wel. Klinkt als een dooddoener/woordenspel maar is het niet: veel urgente zaken blijken bij nader inzien helemaal niet belangijk (genoeg) te zijn en kunnen soms nog wel even langer blijven liggen of eenvoudig door iemand anders worden waargenomen. Belangrijke zaken daarentegen kunnen meestal slecht tegen uitstel en/of overdracht. Daar maak ik dus ook tijdens mijn welverdiende vakantie tijd voor. Maar dan wel op een manier die mij schikt: het secretariaat spreekt in op mijn voicemail en ik bel terug op het moment dat mij het beste past.

Je kunt prima verzekeren wat niet van jou is, zolang je er maar een daadwerkelijk belang bij hebt. Zo zijn er genoeg operational leaserijders (geen eigenaar, wel houder/regelmatige bestuurder) die zelf verzekeren in plaats van de lessor. En ik onderschrijf de ervaringen van Christine uit de praktijk: de meeste verzekeraars maken er helemaal niet zo'n punt van. Zolang er maar een partij is die de premie netjes betaalt en bekend is wie de regelmatige bestuurder is: dat is uiteindelijk de voornaamste risicobepalende (en dus premiebepalende) factor, met name als de regelmatige bestuurder jonger dan 24 is. Tot slot: het is al geruime tijd prijzenoorlog in autoverzekeringsland, tarieven zijn ten opzichte van 2 jaar geleden al met gemiddeld 30% gedaald. De meeste autoverzekeraars verdubbelen en verdrievoudigen bonuskortingen, bieden stunttredes of laten tegenwoordig zelfs 18-jarigen beginnen met een aanvangskorting van 65%. Het enige wat ze doorgaans verlangen is dat je de laatste 3 jaar geen brokken hebt gemaakt. Als de ene verzekeraar dus onwillig is, gewoon de 2e of 3e proberen.

Och ja, ik ken voldoende leasemaatschappijen waar de helft van dat soort briefjes om verklaringen af te geven "spontaan" zoek raakt. Gelukkig zijn er ook nog service-gerichte verzekeraars die nog weten wat "vertrouwen" inhoud en daarom geen moeilijke briefjes van onwillige leasemaatschappijen verlangen. Bij die partijen is een eigen verklaring dat er gedurende x jaren schadevrij is gereden met een leasewagen voldoende. En wat mij betreft geldt voor die verzekeraars "zoals de waard is.... "