StevenK

Het is de opzegging aan het einde van de eerste vijf jaar en daaraan stelt de wet forse eisen, omdat de wet - juist bij dit soort huur - uitgaat van een minimale duur van 10 jaar. Weet je zeker dat je met een huurrechtspecialist te maken had? Want op basis van de informatie zoals die tot nu toe is verstrekt lijkt het mij dat je wel degelijk mogelijkheden hebt om die opzegging aan te vechten. Er is namelijk sprake van dwingend recht en de verhuurder kan alleen opzeggen tegen het einde van de eerste vijf jaar op de gronden zoals benoemd in 7:296.

Maar dat is nu net de verantwoordelijkheid van de werkgever. Als de werknemer daadwerkelijk schade heeft, lijkt mij, gezien de boete van de arbeidsinspectie, de kans dat u daartoe in een procedure veroordeeld wordt niet erg klein.

De vraag daarbij is in hoeverre jij als werkgever verwijtbaar bent geweest. Dat heeft nu geen zin meer.

Als er een nieuw huurcontract is aangegaan ipv. indeplaatsstelling, heb je op grond van de wet 10 jaar huurbescherming. Dus ik vermoed dat er iets anders aan de hand is, maar dat kun je alleen aan de hand van de inhoud van de stukken beoordelen.

Geachte bruid, OP hebt u ter gelegenheid van de het recht verkregen om om niet een bruidsjurk van ons bedrijf te ontvangen. Deze jurk heeft u op ontvangen. U wenste daarna nog aanpassingen te laten doen en daarvoor heb ik u verwezen naar . U hebt met deze coupeuse afspraken gemaakt, maar bent deze niet nagekomen en hebt de coupeuse niet eens de gelegenheid gegeven de aanpassingen, als die al nodig waren door te voeren. Nu stelt u kosten gemaakt te hebben; aangezien u hebt gekregen wat u beloofd is, namelijk een jurk, en het verdere verloop niet alleen buiten onze invloedssfeer ligt, maar ook het gevolg is geweest van het feit dat u de afspraken met de coupeuse niet na bent gekomen, zijn wij niet aansprakelijk voor de - vermeende - schade. Juist vanwege de wijze waarop een en ander is verlopen zien wij ook geen enkele aanleiding om uit coulance u tegemoet te komen. Kennelijk is het welbekende gezegde over het 'gegeven paard' niet aan u besteed. Erop vertrouwend u hiermee voldoende geïnformeerd te hebben verblijf ik. Met vriendelijke groet,

Je vergeet volgens mij dat je hoe dan ook je onderneming in een BV gaat stoppen en je - natuurlijk - afspreek dat die lening voor de onderneming is. Als je privé mee gaat tekenen voor de lening, dan loop je een enorm risico en dat moet je in ieder geval niet doen.

Ja, natuurlijk mag je met winst verkopen.

Klopt: maar de verpakking is dan weer ondernemersrisico.

Ik heb nog nooit meegemaakt dat een werkgever daar problemen van maakte en ik heb hier toch vaak mee te maken. Zowel in sociale plannen als in vaststellingsovereenkomsten is het gebruikelijk dat er een bedrag ex. btw afgesproken wordt. En wanneer het gaat om een proceskostenvergoeding, wordt er niet eens btw berekend.

Als je niet in de gelegenheid bent even 18k te fourneren, dan loop je met vier personeelsleden wel een heel groot risico. Maar voor de oprichting van een BV maakt dat niet uit, je kunt ook je huidige onderneming inbrengen. Het lijkt mij in ieder geval niet onverstandig om eens naast de fiscale aspecten ook de risico's goed in kaart te brengen en op basis daarvan een structuur op te zetten.

Je zou kunnen zoeken naar iemand die op no cure, no pay basis op wil treden of naar iemand die de vorderingen over wil nemen. Let wel op dat je niet in de valkuil stapt dat je namens de BV een opdracht verstrekt waarvoor je ook privé aansprakelijk wordt gehouden, op grond van de algemene voorwaarden of op grond van de Beklamel-norm. Aan de andere kant vraag ik me of als de BV zo leeg is dat zelf die paar duizend euro er niet meer zijn, je er niet verstandiger aan doet dit aldus aan de rechtbank te melden, om daarmee het faillissement uit te lokken, omdat wanneer je weet dat je je in deze positie bevindt, de bestuurdersaansprakelijkheid erg dichtbij zal kunnen komen.

Dan zitten ze naar alle waarschijnlijkheid niet in de WSNP. Direct morgen opbellen en vragen hoe het zit.

Dan stel je voor dat je die helft op de derdengeldenrekening van de advocaat van de tegenpartij stort en dat dit doorgestort mag worden zodra het beslag opgeheven is.

Ondanks dat ik ontzettend van het procederen ben, lijkt mij een verzoek aan de (advocaat van de) wederpartij of deurwaarder om overlegging van bewijs doorhaling beslag de stap om nu te zetten.

Nee, dat kan niet: beslag op onroerend goed moet in het kadaster doorgehaald worden. Contact opnemen met deurwaarder of advocaat tegenpartij en vragen om bewijs van doorhaling.

Tenzij het gaat om een situatie dat het beslag van rechtswege opgeheven wordt (als er geen procedure aangespannen wordt, de vordering in de procedure afgewezen wordt of de procedure zodanig wordt beëindigd dat er geen vonnis meer kan komen) zal er aan de derdebeslagene wel een bericht gezonden moeten worden door de (advocaat van de) beslaglegger of door de deurwaarder.

Een e-book is een licentie en daaraan zijn licentievoorwaarden verbonden. Daarin is - ongetwijfeld - opgenomen dat elke verveelvuldiging, door kopiëren of afdrukken, niet toegestaan is en dan heb je ook niets aan de thuiskopie regeling, want die geldt alleen wanneer er geen contractuele beperkingen zijn. Je kunt een e-book wat dat betreft beter vergelijken met software dan met een boek.

Niet aan beginnen en je door een deskundige laten adviseren, vooral over de vraag hoe ver je privé aansprakelijkheid gaat.

Je hebt een overeenkomst waaruit de overdracht blijkt? Dan kun je die afaik bij het BBIE inschrijven.

Nog even afgezien van de vraag of je wel opnieuw kunt 'etiketteren' zoals dat volgens mij heet, klopt je sommetje niet: het boekverlies is 3750.

Ik vind het van jullie beiden niet fraai dat je het topic kaapt voor deze discussie. Misschien dat deze discussie van het topic afgesplitst kan worden door een mod? Nu de discussie toch loopt, wil ik in ieder geval hierop reageren. Dat je vindt dat HL geen ruimte laat voor meningen, is een miskenning van het functioneren van een netwerk, ongeacht of dat netwerk on- of offline is. Hoe wij ergens over denken is kan wel degelijk relevant zijn want het is juist die persoonlijke noot die van de beantwoording van een vraag hier op het forum meer maakt dan het opzoeken van het antwoord in het juiste boek of in een FAQ.

Als er sprake was van handlichting, dan heb je geen probleem met de vraag of de minderjarige bevoegd was de overeenkomsten aan te gaan.

Oh? Je bedoelt: tenzij er sprake is c.q. was van handlichting had TS bij elke transactie een handtekening van de ouders moeten vragen.

Je moet allereerst beoordelen of de overeenkomst(en) met jou bevoegd zijn aangegaan. De hoofdregel is tenslotte dat een minderjarige daartoe niet bevoegd is, tenzij het overeenkomsten betreft waarvoor het gezien zijn leeftijd niet ongebruikelijk is. Een andere uitzondering is wanneer de minderjarige, als ondernemer, van de rechter toestemming heeft zelfstandig te handelen. Pas dan kun je beoordelen of je tot incasso over kunt gaan of dat je beter het erbij kunt laten zitten, omdat je vordering niet verhaalbaar is.

Is er ergens een topic waar ik hier meer over kan lezen? Neem aan dat je geld wat in de BV blijft toch een keer moet afrekenen? Vergeet niet dat je over winst die in de BV blijft, wel 20% VPB afrekent. Maar als je het geld niet naar privé haalt, hoef je er niet in privé over af te rekenen. Dus wanneer je het geld zakelijk gebruikt, en tegen zakelijke voorwaarden uitlenen valt daar bijvoorbeeld ook onder, net zoals het gebruiken als handelskapitaal, hoef je er niet over af te rekenen. Lijkt mij juist. Deze analyse zou onderdeel moeten uitmaken van de keuze.