StevenK

Nee, dat bedrag is zeker niet exorbitant, meestal zie je in dit soort blafbrieven hogere bedragen voor zowel derving als advocaatkosten. Als je nu terug gaat discussiëren loopt de advocatenrekening harder op dan de schade zakt en ben je per saldo veel duurder uit. Het is dus zaak je bewijs compleet te maken, te bellen en een deal te maken met de advocaat en onderdeel daarvan is dat je de advocaat belooft dat je stukken waaruit wat je zegt blijkt direct toestuurt. Op die manier hou je de tijd die de advocaat aan de kwestie besteedt beperkt en daarmee ook de kosten waar je uiteindelijk voor op kunt draaien.

Mijn eerste gevoel bij de tekst is dat de vertrekkende certificaathouder mag bepalen of hij alles aanbiedt of dat hij de 10% wil houden.

Als dit soort praktijken de media halen, hebben we het over 'omkoping' of 'steekpenningen', zeker in de context 'verhoog de prijs en betaal mij'. En wie is dan de gebeten hond: Twa, omdat hij de 'steekpenning' betaalt. Maar zoals jullie terecht zeggen: het is een glijdende schaal: een inkoopvoordeel, moet je dat aan je klant geven? En hoe zit dat met een volume-bonus? Wat mij betreft zijn dit pure inkoopzaken en heeft de klant daar niets mee te maken. De klant betaalt wat er afgesproken is. Maar in het geval dat Twa benoemt gaat het om een situatie waar de klant van Twa meer moet gaan betalen omdat iemand vindt dat hij ook een stukje van de taart willen hebben. Om dus die fee mogelijk te maken, zou de klant dan meer moeten betalen. Ik zou daar serieuze moeite mee hebben en er met de klant open over communiceren. Dan kan de klant kiezen of hij met deze partij nog zaken wil doen en onder welke voorwaarden.

Wat Roel zegt: meteen actie. Beslag, kort geding aanspannen.

Gebruikelijk of niet: op krediet leveren, zeker ook nog op grotere afstand, is een groot risico. Nu is ondernemen risico nemen, maar voor mij is daarin een vuistregel "neem geen risico's die je niet kunt dragen". Als je al ziet hoeveel problemen ondernemers tegenwoordig (kunnen) hebben met klanten die storneren, platforms die niet uitbetalen etc dan zie je al hoe groot dat risico kan zijn. Zelf zou ik er niet aan beginnen. Ik zou pas de order in behandeling nemen op het moment dat er absolute zekerheid is dat er betaald wordt na levering, door middels van verzekering. escrow of andere garantie en de kosten daarvan in de order verwerkt zitten of door de klant gedragen worden. Er staat toch geen bordje "bank" boven je voordeur?

Ja, je kunt het faillissement beëindigen door alle schulden te betalen, maar zoals hierboven terecht opgemerkt wordt: ook het salaris van de curator moet daarbij betaald worden. De van zaken is eenvoudig: curator vragen hoeveel er in totaal nodig is om alle schulden te betalen en als dat vast ligt, dat bedrag betalen. Het is wel zaak daarbij te zorgen dat goed vastgelegd wordt dat dat bedrag dan ook definitief genoeg is en daarmee het faillissement opgeheven wordt. Uiteraard mag je met de crediteuren contact opnemen. Voor een akkoord gelden wel regels en bij een akkoord moet je ook rekening houden met datzelfde salaris van de curator (en iets meer omdat hij ook werk moet doen voor een akkoord) en griffierecht. Sowieso wil je de curator zo min mogelijk gebruiken in dit proces want alle tijd die je van hem vraagt moet betaald worden. Verstandigst lijkt mij eerst die 'onbehoorlijk bestuur' claim door een deskundige te laten beoordelen. Want dat je de crediteuren wil betalen is nog we te begrijpen, maar de kans dat het salaris van de curator meer is dan de totale crediteurenpositie maakt het een heel wrange situatie in dat geval.

Het idee zou kunnen werken, maar vereist in deze concrete omstandigheid wel een leugen in de werkgeversverklaring. Dat neemt niet weg dat banken heel bizarre beoordelingscriteria hebben. een zelfstandige moet door honderd hoepels springen, maar een statutair directeur (die dus geen ontslagbescherming heeft) krijg probleemloos een hypotheek.

Mooi Wat heb je hierover in je ondernemingsplan opgenomen? En wat is er op tegen meteen al die kleinhandelszaak te beginnen? Door te ondernemen en zorgen dat je geld binnen haalt. Het is heel gebruikelijk dat je in zo'n situatie afspreekt dat je huur pas ingaat op het moment dat het gehuurde geschikt is voor waar je het voor wilt gebruiken. Dat heb je kennelijk niet gedaan en ik mag toch hopen dat je daar in je plannen rekening mee hebt gehouden? In ieder geval is er niet een externe bron die je lijkt te zoeken gezien je TT. Je zult het zelf op moeten lossen. Ga in gesprek met je verhuurder en ga intussen zolang je niet kunt ondernemen zoals je wilt ondernemen zoals je kunt in je huidige situatie en zorg dat er geld binnen komt. Want dit laatste is toch wel de essentie van ondernemen: zorgen dat er geld binnen komt, ongeacht de precieze omstandigheden.

Als jij de partij waar je de e-herkenning aanvraagt niet vertrouwt met jouw gegevens en de manier waarop ze die verwerken, moet je een andere zoeken. Bij Quovadis lees ik dat je gebruik mag maken van een kopie gemaakt met de KopieID app. Overigens vind ik het wat vreemd dat je moeite hebt met het verstrekken van je identificerende gegevens ten behoeve van een identificatiemiddel. Dat komt op mij over als geld storten bij de bank, maar het geld niet door de bank willen laten tellen.

Als je ze naar privé haalt, zul je er een reële economische waarde (dus niet de boekwaarde) aan moeten hangen en daarover BTW af moeten dragen. Als die reële waarde hoger is dan de boekwaarde kost het je daarnaast IB, maar als die reële waarde lager is dan de boekwaarde, levert het een boekverlies op. Als je ervoor kiest je hele voorraad als partij te verkopen zal de opbrengst waarschijnlijk laag zijn en heb je eerder een boekverlies dan een boekwinst.

Het maakt niet uit hoe het beestje heet. Als een onderneming de auto betaald, is het een 'auto van de zaak' en is het forfait van toepassing zoals dat ook van toepassing zou zijn bij een auto in eigendom van de onderneming.

Dan geef je de werknemer een waarschuwing. Maar verder kun je er niks mee, behalve je eigen procedures beter op orde hebben.

Ik zie (https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/belastingdienst/zakelijk/btw/bijzondere_regelingen/margeregeling/margeregeling_aangifte_doen/aangifte_doen_bij_handel_in_margegoederen) dat de belastingdienst zegt dat je het voor de OB juist doet. Voor de IB is je omzet 182,64, want anders kun je de kostprijs van je omzet niet verantwoorden in je boekhouding en komt je bankboek niet overeen met je facturering.

Zoals je het nu doet, ben je heel onhandig bezig, want als de inruil op de factuur aan de BV staat, betekent het een BTW-belaste levering door de BV aan de garage. Je kunt beter de auto apart door de garage laten inkopen. Als de garage dat tenminste wil.

Nee, want voor die 0% moet je ook echt uitvoeren.

De normale gang van zaken zal zijn dat na het overlijden de activa, waaronder de auto, verkocht worden, tenzij natuurlijk je vrouw de onderneming alsdan voortzet. Als jouw vrouw de auto niet verkoopt en niet de onderneming voortzet, zal ze BPM *en* BTW af moeten dragen op het moment dat zij de auto naar privé haalt. Fiscaal is dat niet anders dan wanneer je dat zelf bij leven zou doen.

Huur een boekhouder in of lees in ieder geval het Handboek Ondernemen want je toont geen enkel initiatief om ook maar te laten zien dat je een beetje begrijpt wat je vraagt. Je wekt sterk de indruk het forum als een vraagbaak te gebruiken. Om te beginnen: als je de kosten ten laste van de winst brengt, wordt het privégebruik geregeld via de bijtelling. Daarnaast is er ook nog een dingetje met BTW, dat je een forfaitair percentage aan BTW af moet dragen. Wat je kosten zijn is bij de twee vormen nogal verschillend: bij een operational lease betaal je normaal gesproken een all-in bedrag en daarnaast de brandstof / stroom. Al die kosten zijn aftrekbaar. Bij financial lease regel je zelf onderhoud & verzekering, dus heb je de volgende posten die ten laste van de winst gebracht kunnen worden: - rente - afschrijving - onderhoud - MRB - verzekering - brandstof/stroom

Over productontwikkeling en productie zijn genoeg boeken te vinden. In de basis: ontwerp, prototype, testen, ontwikkelen tot een een werkbaar iets hebt, dan opnieuw ontwerpen als een produceerbaar iets en dat te koop aanbieden...

Kun je doen, maar stel je vordert een verbod op straffe van een dwangsom om nog te leveren aan mensen die geen KvK uittreksel overleggen en je hebt genoeg bewijs om ook een verplichting te krijgen dat 'ie jaarlijks een accountantsverklaring moet overleggen dat 'ie zich daaraan gehouden heeft. De enige zekerheid die je daarmee hebt is dat deze leverancier niet meer aan jou gaat leveren.

Maar juist dat kan dus niet in een kort geding en betekent dat je zomaar anderhalf jaar aan het procederen bent. Ja, mogelijk wel.

Het is niet onlogisch een kort geding te starten om hem te dwingen mee te werken aan de afwikkeling. Het is wel zaak een advocaat daarvoor in te schakelen die goed weet hij hoe die vorderingen moet verwoorden, omdat juist in een kort geding over een kwestie als deze dat van groot belang is om werkelijk vooruit te komen. Het nadeel van een kort geding is dat je daarin geen vaststelling van een situatie kunt vragen zoals 'spreek de ontbinding uit' of 'verklaar voor recht dat er ontbonden is'. Wat zegt de maatschapsovereenkomst over hoe er ontbonden en/of voortgezet wordt?

Over de marktwaarde. Boekwaarde is een theoretische waarde, maar juist in een situatie als deze zit je vast aan de waarde in net economisch verkeer.

Nee, dat zie je al helemaal verkeert. De particulier koopt een auto van 121k, de ondernemer koopt diezelfde auto voor 100k (en fungeert daarnaast voor de omzetbelasting als doorgeefluik.). Dat maakt dat in het vervolg die particulier en die ondernemer elk een ander uitgangspunt hebben in hoe ze kijken naar de waarde van de auto op enig moment in de tijd. Dat bepaalt de markt. Gaat het om een auto die ook voor particulieren interessant is, dan zal die invloed niet heel groot zijn, maar gaat het om een auto die feitelijk alleen voor ondernemers interessant is, dan is die invloed groot. En juist dankzij de margeregeling zijn de auto's in beide gevallen redelijk goed te verkopen. Jij zit veel te moeilijk te denken, doordat je uit het oog verliest dat nadat de factuur betaald en verwerkt is, niemand meer naar die oorspronkelijke factuur va de nieuwe auto kijkt. Daarnaast ga je ook nog eens uit van de hypothetische situatie dat iemand na heel korte tijd een auto terug verkoopt aan zijn leverancier.

Nee, die BTW is onderdeel van de kostprijs geworden op het moment dat de dealer die auto inkoopt. Je moet niet uit het oog verliezen dat waar de BPM een speciaal deel is dat 'blijft bestaan', de BTW dat niet is. BTW is puur een heffing van een belasting door een verkoper. Die verkoper draagt die belasting af. Als de koper die BTW niet kan verrekenen, vormt die afgedragen BTW gewoon een onderdeel van de kostprijs voor die koper. Eigenlijk is het met BTW heel simpel: BTW kan alleen maar een rol spelen als die op een factuur gespecificeerd is (en die factuur ook overigens voldoet aan de wettelijke vereisten voor een BTW factuur)

Jij begrijpt het goed. Als die dealer die auto terug koopt, is het een marge auto geworden. Echter kan de dealer dan de margeregeling toepassen, dus die 21k btw is niet ineens 'weg'. Uiteraard heb je wel met afschrijving te maken en - bijzondere situaties daar gelaten - zal dat op een auto van 120k na een maand al snel in de orde van grootte van 25k liggen. Dus dealer zegt tegen klant: 'ik geef 95k'. De dealer verkoopt hem daarna voor pak 'm beet 110k en draagt dan de btw die in die 15k winst zit af en vermeldt geen btw op de verkoopfactuur.