StevenK

Nee, want voor die 0% moet je ook echt uitvoeren.

De normale gang van zaken zal zijn dat na het overlijden de activa, waaronder de auto, verkocht worden, tenzij natuurlijk je vrouw de onderneming alsdan voortzet. Als jouw vrouw de auto niet verkoopt en niet de onderneming voortzet, zal ze BPM *en* BTW af moeten dragen op het moment dat zij de auto naar privé haalt. Fiscaal is dat niet anders dan wanneer je dat zelf bij leven zou doen.

Huur een boekhouder in of lees in ieder geval het Handboek Ondernemen want je toont geen enkel initiatief om ook maar te laten zien dat je een beetje begrijpt wat je vraagt. Je wekt sterk de indruk het forum als een vraagbaak te gebruiken. Om te beginnen: als je de kosten ten laste van de winst brengt, wordt het privégebruik geregeld via de bijtelling. Daarnaast is er ook nog een dingetje met BTW, dat je een forfaitair percentage aan BTW af moet dragen. Wat je kosten zijn is bij de twee vormen nogal verschillend: bij een operational lease betaal je normaal gesproken een all-in bedrag en daarnaast de brandstof / stroom. Al die kosten zijn aftrekbaar. Bij financial lease regel je zelf onderhoud & verzekering, dus heb je de volgende posten die ten laste van de winst gebracht kunnen worden: - rente - afschrijving - onderhoud - MRB - verzekering - brandstof/stroom

Over productontwikkeling en productie zijn genoeg boeken te vinden. In de basis: ontwerp, prototype, testen, ontwikkelen tot een een werkbaar iets hebt, dan opnieuw ontwerpen als een produceerbaar iets en dat te koop aanbieden...

Kun je doen, maar stel je vordert een verbod op straffe van een dwangsom om nog te leveren aan mensen die geen KvK uittreksel overleggen en je hebt genoeg bewijs om ook een verplichting te krijgen dat 'ie jaarlijks een accountantsverklaring moet overleggen dat 'ie zich daaraan gehouden heeft. De enige zekerheid die je daarmee hebt is dat deze leverancier niet meer aan jou gaat leveren.

Maar juist dat kan dus niet in een kort geding en betekent dat je zomaar anderhalf jaar aan het procederen bent. Ja, mogelijk wel.

Het is niet onlogisch een kort geding te starten om hem te dwingen mee te werken aan de afwikkeling. Het is wel zaak een advocaat daarvoor in te schakelen die goed weet hij hoe die vorderingen moet verwoorden, omdat juist in een kort geding over een kwestie als deze dat van groot belang is om werkelijk vooruit te komen. Het nadeel van een kort geding is dat je daarin geen vaststelling van een situatie kunt vragen zoals 'spreek de ontbinding uit' of 'verklaar voor recht dat er ontbonden is'. Wat zegt de maatschapsovereenkomst over hoe er ontbonden en/of voortgezet wordt?

Over de marktwaarde. Boekwaarde is een theoretische waarde, maar juist in een situatie als deze zit je vast aan de waarde in net economisch verkeer.

Nee, dat zie je al helemaal verkeert. De particulier koopt een auto van 121k, de ondernemer koopt diezelfde auto voor 100k (en fungeert daarnaast voor de omzetbelasting als doorgeefluik.). Dat maakt dat in het vervolg die particulier en die ondernemer elk een ander uitgangspunt hebben in hoe ze kijken naar de waarde van de auto op enig moment in de tijd. Dat bepaalt de markt. Gaat het om een auto die ook voor particulieren interessant is, dan zal die invloed niet heel groot zijn, maar gaat het om een auto die feitelijk alleen voor ondernemers interessant is, dan is die invloed groot. En juist dankzij de margeregeling zijn de auto's in beide gevallen redelijk goed te verkopen. Jij zit veel te moeilijk te denken, doordat je uit het oog verliest dat nadat de factuur betaald en verwerkt is, niemand meer naar die oorspronkelijke factuur va de nieuwe auto kijkt. Daarnaast ga je ook nog eens uit van de hypothetische situatie dat iemand na heel korte tijd een auto terug verkoopt aan zijn leverancier.

Nee, die BTW is onderdeel van de kostprijs geworden op het moment dat de dealer die auto inkoopt. Je moet niet uit het oog verliezen dat waar de BPM een speciaal deel is dat 'blijft bestaan', de BTW dat niet is. BTW is puur een heffing van een belasting door een verkoper. Die verkoper draagt die belasting af. Als de koper die BTW niet kan verrekenen, vormt die afgedragen BTW gewoon een onderdeel van de kostprijs voor die koper. Eigenlijk is het met BTW heel simpel: BTW kan alleen maar een rol spelen als die op een factuur gespecificeerd is (en die factuur ook overigens voldoet aan de wettelijke vereisten voor een BTW factuur)

Jij begrijpt het goed. Als die dealer die auto terug koopt, is het een marge auto geworden. Echter kan de dealer dan de margeregeling toepassen, dus die 21k btw is niet ineens 'weg'. Uiteraard heb je wel met afschrijving te maken en - bijzondere situaties daar gelaten - zal dat op een auto van 120k na een maand al snel in de orde van grootte van 25k liggen. Dus dealer zegt tegen klant: 'ik geef 95k'. De dealer verkoopt hem daarna voor pak 'm beet 110k en draagt dan de btw die in die 15k winst zit af en vermeldt geen btw op de verkoopfactuur.

Ik denk dat je gelijk hebt en dat de betreffende uit het vetgedrukte concludeert dat er sprake is van een boete, terwijl dat niet het geval is. Overigens zie ik in deze tekst ook staan 'in beginsel wordt daarvoor januari 2020 genomen'. Dat betekent dat afwijking mogelijk is.

Nee, dat weet je niet. Want de NOW uitkering is gebaseerd op de genormaliseerde loonsom over de periode waarop die NOW betrekking heeft. Als echter de loonsom over die periode *lager* is dan het loon over de referentieperiode, dan is de *onjuiste* conclusie 'er zijn mensen ontslagen', dus wordt de NOW-ontslag-boete-korting toegepast. Het probleem is dat bij het begin van de regeling nog volstrekt onduidelijk was op welke wijze zowel de omzet als de loonsom bepaald zouden worden. Wat nu geschetst wordt is echt een kromme situatie, want voor de loonsom waarvan je een percentage onder de NOW vergoed krijgt, geldt dat bijzondere beloningen niet meetellen. Maar nu blijkt achteraf dat voor de referentieloonsom dat onderscheid niet wordt gemaakt. En dat lijkt me juridisch niet houdbaar.

https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/themaoverstijgend/brochures_en_publicaties/handboek_ondernemen lees dit 'ns ff door, want je laat zien dat je vooralsnog de plank misslaat ten aanzien van de hoofdlijnen van administratie van een onderneming. De basis is heel simpel: als je iets koopt of verkoopt kan er sprake zijn van BTW, die BTW bedragen staan los van je verdere administratie. De meeste van die BTW posten zijn voor de BTW aftrekbaar, maar soms zijn ze dat niet en soms gelden er forfaits. In die verdere administratie bepaal je of je geld verdient, je winst of verlies. En daarvoor zijn allerlei regels van toepassing.

De norm is niet 'genoeg bewijs', maar 'administratieplicht'. Zoals hierboven al gezegd: alle correspondentie behoort tot je administratie. Dus bij een marktplaatsaankoop maak je schermafdrukken van de chats, bij Whatsapp net zo. Daarnaast moet je ook structuur aanbrengen in je betalingen. Dat kan een goed kasboek zijn, maar ook tikkie of andere betaalsystemen kunnen daarbij helpen. Wat betreft het niet willen tekenen van een kwitantie: als jij goederen verhandelt die gestolen blijken te zijn en je hebt niet de identiteit van jouw leverancier bewaard, dan ben in beginsel al snel schuldig aan schuld- of opzetheling.

Of je een frietje verkoopt of een auto maakt voor je BTW aangifte niet uit. Je maakt een BTW factuur en dus draag je BTW af. Dat je tegenover die verkoop een mutatie op je balans hebt staan (de 'kosten' die je noemt) heeft met je BTW aangifte niks te maken.

Als jij voor jouw webshop een bestelauto koopt, is het legaal dat ik hem zonder jouw toestemming gebruik om de levensmiddelen uit mijn webshop te bezorgen?

Uiteraard.

Als het al zou kunnen, dan betekent het ook BTW afdragen over de verkoop. Wil je dat?

Een concurrentiebeding (als dat al houdbaar is) zal bij elke wijziging van het dienstverband opnieuw schriftelijk vastgelegd moeten worden, omdat voor het beding geldt dat het specifiek voor een situatie geschreven is. Een concurrentiebeding dat in een standaardcontract opgenomen is, is overigens eigenlijk per definitie niet houdbaar omdat wanneer niet concreet de noodzaak van het beding onderbouwd is voor *dit* dienstverband, het beding niet voldoet aan de eisen.

Kun je onderbouwen dat dit toe te schrijven is aan de aandeelhouder is zijn rol als aandeelhouder? Ik kan me daar op zich niet heel veel bij voorstellen omdat die rol primair bestaat uit kapitaal verschaffen en daarnaast beslissingen nemen in de aandeelhoudersvergadering. Als dit toe te schrijven is aan activiteiten van de aandeelhouder, dan moet die vergoeding toch echt in de vorm van managementfee of iets anders waarvoor je een factuur kunt sturen.

Alleen jammer dat u niet ziet dat u hiermee de kinderen onderdeel maakt van de discussie die zakelijk zou moeten zijn. Daarmee maakt u vooral de situatie lastiger omdat hoe meer aspecten je in een onderhandeling betrekt, hoe lastiger het is een oplossing te bereiken. De manier die bij dit soort situaties vaak het beste werkt is juist de spreekwoordelijke ui afpellen en laagje voor laagje afwikkelen. Die onderneming is één van de laagjes. Mediation is niet gelukt. Was dit een echtscheidingsmediator of één gericht op zakelijke mediation? Als het het eerste was, dan is het misschien een goed idee het tweede nog te proberen. Juist in zakelijke geschillen waarbij beide partijen belang hebben bij het voortzetten van een (deel van de) ondernemingsactiviteit kan zakelijke mediation van serieuze meerwaarde zijn. En die hypotheekadviseur die het niet weet: andere zoeken die het wel snapt. Die zijn er genoeg.

Zou ik niet doen. Gewoon in 2021 een factuur sturen en mee laten lopen in de BTW aangifte Nee, want die 60k neem je wel als resultaat ('onderhanden werk' of hoe je het ook noemt) op in je jaarrekeningen van 2020. Nee, zoals Norbert al aangeeft is daarvan geen sprake bij niet-IB-ondernemerschap. Dat ligt eraan of er sprake is van een - al dan niet verplichte - fiscale eenheid, zie de andere antwoorden.

Waar je vooral de mist in gaat is dat je contact opneemt met geldverstrekkers. Door het provisieverbod is er een structuur ontstaan waarin je juist bij de verstrekkers geen maatwerkadvies kunt krijgen, tenzij je een concrete aanvraag doet. Dat betekent dat je het beste af bent bij een onafhankelijke adviseur. het klopt overigens wel dat geldverstrekkers bij ondernemers lastig kunnen zijn. Ik vroeg een hypotheek vanuit mijn toen nieuwe nieuwe situatie dienstverband als statutair bestuurder, net drie maanden in functie en over dat dienstverband (dat dus geen ontslagbescherming kent) geen enkele vraag, maar over mijn oude situatie (de advocatenmaatschap) en de diverse BV's die ik heb werden allerlei vragen gesteld, waardoor het zolang duurde voor de hypotheek rond was, dat ik tijdelijk het geld voor de aankoop van de grond elders heb moeten lenen. Overigens ben ik het met Joost eens: in een geval als dit is het veel handige juist niet teveel te verlonen, want daarmee bouw je tegen laag VPB tarief snel een buffer op waarmee je ook je woning kunt financieren.

En daar zit nu net de vreemde twist in het faillissementsrecht rondom een VOF: de VOF kan failliet zonder faillissement van de vennoten, maar als de vennoten een schuld waarvoor ze mede privé aansprakelijk zijn oplossen, terwijl er een akkoord ligt, dan is dat benadeling van de crediteuren in het akkoord. Ik zou het als volgt oplossen: zoek iemand die de vorderingen van deze drie crediteuren over wil nemen en die dan wel akkoord gaat. Daarna, na afwikkeling van het akkoord, wikkelt u met diegene die die vorderingen overgenomen heeft de boel af.