StevenK

Ja dat mag, maar als dan het akkoord faalt en je wilt WSNP aanvragen, zou die wel eens geweigerd kunnen worden vanwege het bevoordelen van één schuldeiser.

Nee dat heb ik niet, maar de vraag is dus hoe eenduidig mijn algemene voorwaarden hierover zijn. Dat kan ik hier vandaan niet zien, maar als je daarin je rechten overgedragen hebt, zou dat voor het eerst zijn. En dan nog, zou je in de gegeven omstandigheden met succes kunnen argumenteren dat er geen overeenkomst is, omdat partijen het over een essentiële onderdelen niet eens zijn en zonder overeenkomst zijn die rechten niet overgedragen. In ieder geval zie ik met wat je hier schetst allerlei juridische mogelijkheden.

Heb jij ooit iets getekend waaruit blijkt dat jij jouw auteursrechten overgedragen hebt? If not, dan heb je juist een heel sterke onderhandelingspositie.

Het is een andere vorm van fraude: ze boeken bijv een aantal kamers voor in totaal 3000 euro, sturen je een cheque van 5000 en vragen het verschil over te maken op een of andere (katvangers) rekening. Die 5000 euro krijg je bijgestort als je met de cheque naar de bank gaat, maar die wordt vervolgens een paar weken later weer teruggedraaid wegens ongedekt oid. Ik denk niet dat dat nigeriaans is - je hebt er een echte cheque voor nodig en daar staan ook de gegevens op van degene die hem schreef. Niet eens een ongedekte cheque, maar een betaling van een gewone NL bankrekening, met een geskimde pas of andere gestolen toegang. Daarna annuleren ze en vragen het geld terug te storen - maar dan wel naar een ander rekeningnummer of bij de simpele variant via Western Union.

De termijn van 3 jaar geldt voor de inroeping van de vernietiging van de borgtocht. Die vernietiging kan bij buitengerechtelijke verklaring, daar is geen procedure voor nodig. Het klinkt mij dus niet in de oren alsof de advocaat iets verkeerd heeft gedaan. Maar voor een precies oordeel heb ik meer informatie nodig.

Er is benadeling, dus er moet gekeken worden naar de voorwaarden uit Fw 42 en verder. Je geeft hier te weinig concrete informatie, maar het feit dat er een betaling plaatsvindt op een ander wijze dan overeengekomen maakt dat de wetenschap van het dreigende faillissement bij aanwezig vermoed zal worden en dan treft de vernietiging door de curator doel.

De Hoge Raad heeft recent (http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:HR:2016:759) bevestigd als er in een faillissement een verificatievergadering is geweest (wat in de regel alleen gebeurt als er uitdeling plaatsvindt), deze verificatie gelijk te stellen is met een vonnis en er dus sprake is van een verjaringstermijn van 20 jaar vanaf verificatie. Dit laat eens te meer zien dat een faillissement geen oplossing is voor schulden waarvoor privépersonen aansprakelijk zijn!

Die lening kun je gewoon terugbetalen. Of je iets af moet rekenen met de fiscus blijkt in beginsel uit je verlies- en winstrekening. Je kijkt nu alleen maar naar je bezittingen en schulden, niet naar de vraag of er kosten en/of inkomsten geweest zijn. En het is die laatste vraag die in beginsel leidend is voor de vraag of je iets met de fiscus af moet rekenen.

Nee, natuurlijk niet, maar niet zozeer vanwege de betalingen als wel vanwege het gebruik als showroom. Juist dat gebruik als showroom is in strijd met de gebruiks- c.q. planvoorschriften.

Je moet je bescherming niet zoeken in een algemene bescherming via het auteursrecht, of iets wat daarop lijkt, want dat lukt niet. Je kunt wel in de relatie met je ontwikkelaar de boel dichttimmeren en je ontwikkelaar (en de door hem ingehuurden etc) verbieden wat je ze wil verbieden.

Een BV met enkel schulden kun je wel degelijk liquideren. Voor een faillissementsaanvraag is juist vereist dat er enig actief is om te verdelen.

Oncontroleeerbaar en daar zou ik niet teveel op vertrouwen. De Rechter-Commissaris zal zich door de verslaggeving van de aangestelde Curator laten leiden. Daar verkijk je je op. Die uren worden wel degelijk gecontroleerd.

Die regeling met vaste bedragen geldt alleen voor bewindvoerders, curatoren en mentoren op grond van het Burgerlijk Wetboek. Daar is het ook de kantonrechter die bevoegd is. Bij de curator en bewindvoerders uit de faillissementswet heb je te maken met de Rechter-Commissaris en andere tariefstructuren. Uitgangspunt is dat zij enkel betaald krijgen uit de boedel.

Ik denk dat je mogelijk twee dingen door elkaar haalt. Jij hebt het over de Regeling beloning curatoren, bewindvoerders en mentoren. Deze regeling is overigens waarschijnlijk maar deels van toepassing, omdat die pas op 1 januari 2015 in ging. Voor zover ik weet wordt deze 'jaarbeloning' betaald door de overheid. Daar kan de curator dus sowieso op rekenen. Dit gaat over de curator uit het personen- en familierecht, niet over de faillissementscurator, waarvoor de regeling geldt zoals Cosara al benoemd heeft. Overigens is die 200 een basistarief, dat naar gelang het aantal jaren ervaring van de curator en de omvang van de boedel naar boven of naar beneden bijgesteld wordt. De urenverantwoording van een curator wordt in de regel nauwkeurig beoordeeld door de R-C.

Waarom denk je dat 'ie dat wil? Ondernemen is risico's nemen.

Ik kan mij geen situatie voorstellen dat 8 criteria voor het zelfstandig ondernemerschap veel kort door de bocht zouden zijn. Als dat geen voldoende perspectief biedt... ... dan is dat geheel terecht ! De desbetreffende persoon is dan niets anders dan een zelfstandig werknemer ... met alle lasten die daarbij horen. Eh, nee. Want er is geen mogelijkheid om in die situatie als zelfstandige te werken. Het is niet eens mogelijk, anders dan via gedrochten als de DUBV, premies af te dragen en te zorgen dat de maatschappij niet tekort komt aan die zelfstandigheid.

Die is er juist wel. Zoals al eerder meerdere malen door meerdere personen reeds is aangegeven ... zorg dat je voldoet aan de criteria voor het ondernemerschap voor de inkomstenbelasting, dan is er niets aan de hand. Als je zelf denkt daar niet aan te kunnen voldoen, en daar gaat het zo langzamerhand wel naar uitzien, dan is er geen alternatief om goedkoop onder een fictief dienstverband uit te komen. Bij alle alternatieven die jezelf aanreikt, is er sprake van een vorm van loonbelasting. DIt is heel makkelijk gezegd, maar in veel situaties veel te kort door de bocht. Bijvoorbeeld in de IT worden zelfstandigen ingehuurd door opdrachtgevers die niet vanwege de kosten maar om andere redenen geen mensen daarvoor in dienst willen nemen. De conclusie 'fictief dienstverband' betekent dan 'einde opdracht'.

Dat jouw leverancier niet levert, is *jouw* ondernemersrisico. Ondernemen is ook risico's nemen en voor die risico's opdraaien. Bottomline van ondernemen is dat je kunt verdienen, juist omdat je risico's loopt. Risico's dat een klant niet betaalt, dat een personeelslid ziek wordt of dat een leverancier niet levert. Jij wekt sterk de indruk uitvluchten te zoeken uit deze realiteit, door vooral naar anderen te wijzen ipv te erkennen dat het *jouw* probleem is dat *jij* op moet lossen. Want jouw klant heeft gewoon recht op terugbetaling omdat jij je leveringsverplichting niet nakomt. Punt.

Dat heb ik je al verteld. Als je van onzekerheid houdt. Want ik denk dat als jij als bestuurder aangesproken wordt, je een reëel risico loopt, omdat je niet in rechte je leverancier aangesproken hebt.

Als er niks is, behalve schulden, dan moet je dat erkennen en de BV liquideren. Heeft de BV bezittingen, dan vraag je het faillissement aan. Heb je nog wel ergens 2500 euro, dan stel je je leverancier aansprakelijk.

Als je nu niks kunt vinden waar je niet voor hoeft te betalen, kun je misschien zelf ook gratis gaan werken. Dan hoef je ook niet te factureren en heb je die software ook niet nodig. En dan zijn er weer allerlei andere mensen geholpen in hun zoektocht naar 'gratis'. Denk je niet dat het verstandiger is iemand zoveel eer van zijn of haar werk te geven, dat hij of zij er ook voor betaald krijgt? Juist omdat er 'weinig van snapt' is het waarschijnlijk verstandiger een betaalde oplossing te kiezen, waarbij je ook recht hebt op ondersteuning bij de dingen waar je zelf niet uit komt.

Je haalt twee dingen door elkaar, namelijk omzetbelasting en inkomstenbelasting. De KOR is een regeling uit de omzetbelasting, de zelfstandigen- en startersaftrek zijn regelingen uit de inkomstenbelasting en ze hebben daarom zo goed als niks met elkaar te maken. Ik zeg 'zo goed als', omdat wanneer je vanwege jouw situatie de KOR toe mag passen het bedrag dat je niet hoeft af te dragen aan omzetbelasting toegevoegd wordt aan je resultaat.

Huurder en verhuurder zijn volkomen vrij welke borgsom afgesproken wordt. Het is gebruikelijk dat dat bedrag een aantal maal de volledige maandelijkse verplichting is. En die maandelijkse betalingsverplichting omvat ook de BTW. Daar is het ook gebruikelijk dat de borgsom gebaseerd is op de huur inclusief BTW.

Met afwachten bereik je niks, behalve dat bij een uiteindelijke WSNP aanvraag de rechter zegt: 'U hebt te lang afgewacht en daardoor nodeloos schulden op laten lopen. WSNP aanvraag afgewezen'.

Nee, want als ze faillissement aanvragen, wordt je door de Rechtbank in de gelegenheid gesteld alsnog WSNP aan te vragen. Je zegt dus gewoon hoe het is: 'onderneming gestaakt, schuldhulpverlening aangevraagd bij de gemeente'. Hoezo? Activiteiten zijn toch gestaakt? Precies. Lopende lasten zoveel mogelijk betalen. Ontstane schulden niet.