StevenK

Precies, en daar maken jullie misbruik van. Een fatsoenlijk bedrijf dat een goede service levert kan best een weekje bedenktijd (ipv afkoelingsperiode) gunnen. Gewoon een kwestie van nog niks doen, en pas na een week die tablet opsturen en met de website beginnen. Dat jullie dat na al die tijd nog steeds niet doen geeft overduidelijk aan dat die korte periode met opzet zo gekozen is, en dat vind ik heel beleefd gezegd absoluut abject en infaam. Sterker nog, als ze daadwerkelijk een serieuze zakelijke dienstverlener willen zijn, moeten subiet stoppen met het 'geven' van een laptop, iPad of andere snuisterijen. Een ondernemer die zijn klanten met spiegeltjes en kraantjes koopt weet dat de klanten op het verkeerde been worden gezet!

2. Je aandelen in je BV behoren tot je privévermogen en zijn dus vatbaar voor beslag. En als er voorraad in die BV zit, zijn die aandelen dus de moeite waard om te executeren. 3. Als jij alle werkzaamheden (dus ook het bestuur) door een derde uit laat voeren, zul je die op enigerlei wijze daarvoor moeten vergoeden. Denk daarbij ook aan o.a. de regels voor minimumloon. Vraag 1 laat ik aan de fiscalisten over.

1. Norbert is een goede tussenpersoon. 2. Wat fiscaal interessant is, is o.a. afhankelijk van de vraag of jullie je winst geheel (of althans grotendeels) privé op willen maken. Is dat het geval, dan is een constructie waar je IB ondernemer bent in de regel interessanter. Is de winst echter beduidend meer dan je gaat gebruiken, dan kan een BV veel interessanter zijn. Daarbij merk ik ook op dat het fraaie van een BV ten opzichte van een IB ondernemerschap is dat je een veel striktere vermogensscheiding hebt, waardoor je veel meer controle hebt. 3. Aansprakelijkheid beperk je zoals Norbert aangeeft in je voorwaarden. Veelal zal je aansprakelijkheidsverzekeraar ook eisen stellen aan die beperkingen. Met een BV of andere rechtspersoon beperk je die aansprakelijkheid maar ten dele, omdat wanneer je persoonlijk echt een domme fout maakt (en dus niet handelt zoals van een bekwaam en redelijk handelend adviseur verwacht mocht worden) dan is privéaansprakelijkheid ook dan een mogelijkheid.

In je administratie 2015 neem je een post 'nog te betalen kosten' op, ten laste van het resultaat. Dus ja, je verwerkt het fiscaal in 2015.

Als je failliet gaat wordt er, zoals al opgemerkt, geen onderscheid gemaakt tussen jouw privé vermogen en de onderneming. Al jouw bezittingen, dus ook de aandelen in de vennootschap, behoren tot het te liquideren vermogen en zullen door de curator te gelde worden gemaakt. Overigens is schuldsanering bij een faillissement geen vanzelfsprekendheid. Er zit nota bene een belemmering in de wet die maakt dat als je failliet gaat terwijl je wist dat je ook de schuldsanering in had gekund, het faillissement niet omgezet kan worden in een schuldsanering.

Maar het is wel een manier om je dienstverlening bekend te maken. Sales gaat niet altijd om de snelle handel, maar om het creëren van het juiste beeld, het opbouwen van vertrouwen. Wees blij. Waarom zou je ooit een persbericht geplaatst willen zien in een dode-boom-medium voor Internet-gerelateerde diensten? Wat regionaal wel zou kunnen werken is bijvoorbeeld bij een regionaal evenement aan te bieden de ontwikkelen van de website te doen. Dat is een manier om je kwaliteit te etaleren die regionaal werkt. Waarom wil je trouwens regionaal?

Ja, mits je ook daadwerkelijk conform dat contract werkt. Het probleem c.q. risico blijft net zoals bij de VAR dat de feitelijke situatie afwijkt van wat er in de VAR-aanvraag of in het DBA-conforme contract is opgetekend.

Uit je signature begrijp ik dat jij weet wat faillissementspreventie is. Waarom leg je dat dan niet uit?

Je bedoelt dat er altijd zijn die hun eigen inkomsten wel belangrijk vinden, maar ook willen bepalen wat een ander mag verdienen. Als iedereen krijgt wat hij afgesproken heeft, is er geen sprake van teveel of te weinig.

Als die ZZP-er een tarief afgesproken heeft met de detacheerder, wat boeit het dan hoeveel de detacheerder eraan verdient?

First things first. Je wil nu al een woning gaan kopen, terwijl je nog niet weet hoe je financiële positie is. Dat lijkt me heel erg onverstandig. Zorg dat je eerst de kwestie met de fiscus afwikkelt, want de koop van een andere woning is het aangaan van een langdurige financiële verplichting en daarvoor is het erg nuttig goed in beeld te hebben wat je financiële positie is.

Met wat je nu presenteert lijkt het er wel op dat jullie overeenstemming hebben bereikt.

Er is één grote schuldeiser wordt geschreven. Een (turbo) liquidatie is dan zeker niet aan de orde. Er is jurisprudentie waarbij een faillissementsaanvraag teruggedraaid is, omdat er geen enkel actief was en er geoordeeld werd dat er juist wel geliquideerd had moeten worden, bij alleen schulden, geen bezittingen. De aanvrager werd daarbij ook veroordeeld tot het betalen van de kosten van het faillissement, omdat die kosten nodeloos waren gemaakt, omdat bij voorbaat vast stond dat er geen enkel actief te verdelen was.

En dat geloof jij? Ik denk dat het een Engels sprekend paar is met een Dubai verhaal en een marktplaats account.

Als een curator die bestuurdersaansprakelijkheid aan kan tonen, dan kan de schuldeiser dat wellicht ook. Een faillissement is daarvoor niet noodzakelijk. Als er geen vorderingen op de balans staan en er ook verder geen bezittingen zijn, zou je voor een turbo liquidatie kunnen kiezen.

Hoe dan ook aangifte doen. Jij hoeft bij je aangifte niet te vertellen tegen wie je aangifte doet. Waar je aangifte van doet is dat iemand valse facturen uitreikt. Je zou eventueel ook aangifte de FIOD kunnen doen, als er BTW vermeld is op de facturen.

Hoe kom je daar nu bij? Juridisch is het in ieder geval zo dat waar het om werknemers gaat een concurrentie- of relatiebeding vaak aantastbaar is, maar waar het om b2b gaat, houdt het in regel onverkort stand. De belastingdienst zegt: Dit gaat om bepalingen in overeenkomsten tussen opdrachtgevers en opdrachtnemers. Als er een concurrentiebeding in zo'n overeenkomst staat, zal de belastingdienst eerder oordelen dat er sprake is van een dienstbetrekking in plaats van een opdracht. Dit laat alleen maar zien dat een concurrentiebeding een onderwerp is dat een rol speelt bij beoordeling van de overeenkomst. En het laat ook zien dat het doel van de wijze waarop aan deze wet uitvoering wordt gegeven niet is te komen tot een evenwichtige beoordeling van het ondernemerschap, maar ook zoveel mogelijk mensen in een dienstverband te dwingen.

Hoe kom je daar nu bij? Juridisch is het in ieder geval zo dat waar het om werknemers gaat een concurrentie- of relatiebeding vaak aantastbaar is, maar waar het om b2b gaat, houdt het in regel onverkort stand.

Het beding verbiedt werven voor je onderneming. Bedingen als deze worden altijd nauw uitgelegd, dus in dienst treden valt er niet onder.

Dat moet je niet hier vragen, maar aan je bewindvoerder en de R-C. Maar een inwonend kind dat werkt, zal geacht worden bij te dragen aan de kosten van het huishouden.

Misschien moeten we gewoon het nuttige met het aangename verenigen. Wat mij betreft krijg je als zelfstandig ondernemer twee keuzes: (1) volledige vrijheid. Dus de keuze om je niet te verzekeren voor ZW/WIA/WW, met als keerzijde dat je dan ook geen ondernemersaftrek meer kunt claimen, óf (2) keuze om je wel te verzekeren voor ZW/WIA/WW (publiek of privaat), maar dan wel recht op de ondernemersaftrek - overigens bovenop het feit dat de premies zelf nu ook al aftrekbaar zijn. Onhaalbaar: voor elke 'ondernemer' die kiest voor optie 1, betekent het ook dat de premie voor *alle* werkenden omhoog gaat, omdat het risico dan door minder mensen gedragen wordt. En dat oplossen door af te zien van zelfstandigenaftrek is te lastig, omdat dat een ander potje is. Ik denk dat we af moeten van de verplichte koppeling tussen afdragen en werknemer zijn.

Je hoeft niet te verhuizen omdat je het er niet mee eens bent. Maar als je niet mee wil betalen aan iets waarvan we als maatschappij, via democratisch gekozen pluchezitters, hebben gekozen dat iedereen er aan meebetaalt, dan is de oplossing geen deel uit te maken van de maatschappij.

Wat mij betreft kan een groot deel van het probleem simpel opgelost worden, door een standaardbepaling aan te bieden vanuit de Belastingdienst waarbij opdrachtgever en opdrachtnemer vrijwillig kiezen voor premieafdracht. Er blijft dan uiteraard een ketenaansprakelijkheid voor de premieafdracht, maar dat is nu niet anders in de wereld van het uitlenen van personeel, maar opdrachtgever en opdrachtnemer houden hun vrijheid om zonder het dwangbuis van een arbeidsverhouding samen te werken, ook wanneer er maar één opdrachtgever is of er aan andere VAR/DBA voorwaarden niet is voldaan. Alleen voor de mensen die het niet om hun zelfstandigheid gaat, maar om hun weigering bij te dragen aan onze sociale verzorgingsstaat (met het excuus: maar ik maak toch ook geen aanspraak op die voorzieningen) is dat geen oplossing, maar als ze toch niets met onze maatschappij op hebben, kunnen ze ook emigreren. Ook dat is zelfstandigheid ;)

speegoedhuis? Die naam is bewust gericht op naamsverwarring.

Wijze woorden van Cas: er is veel mogelijk bij het oplossen van de schulden, maar de kern zit in het genereren van inkomen of meer specifiek in het creëren van afloscapaciteit. Dus: ga werk zoeken. Meteen, niet afwachten. Wat gefinancierde rechtsbijstand betreft: er zijn uitzonderingssituaties waar je als ondernemer daar aanspraak op kunt maken, maar de hoofdregel is dat het niet kan.