StevenK

Maar die levering CP beschermt je niet tegen het pandrecht dat mogelijk op de auto rust.

Precies. Die baan geeft een concreet zicht op een oplossing en die baan betekent dat de oorzaak van de schulden, de onderneming, is beëidigd. Kan binnen een maand of twee, drie.

Bij een levering cp loop je vooral tegen de bescherming van derden te goeder trouw aan, zoals een pandhouder die er gerechtvaardigd op mag vertrouwen dat de auto's die er staan onder het pandrecht vallen. Ik zou er niet op vertrouwen en ik zou daarom de auto toch echt fysiek laten leveren, het liefst gedocumenteerd met bijvoorbeeld een vrachtbrief of door het afleverdocument bij de ondertekening te voorzien van het adres - niet zijnde dat van de garage - waar de auto afgeleverd is.

Of trek die faillissementsaanvraag in en vraag WSNP aan. Zeker als je een baan hebt, lijkt me dat heel verstandig!

Hoewel meer Nederlanders de slogan 'belasting is fout' aanhangen dan er nog gelovig zijn, vind ik niet dat belast == fout.

Het punt is dat de bakker de door jou aan hem betaalde BTW af moet dragen en dat de bakker IB/VPB betaalt over het brood, terwijl het voor jou geen enkele aftrek oplevert. Dat betekent dat in die transactie waarin jij drie pixels van een app maakt en de bakker jou een brood levert er toch echte euro's toegevoegd moeten worden, omdat de belastingdienst betaald moet worden.

De aanschaf van het brood is voor jou, zowel voor de IB/VPB, als voor de BTW, niet aftrekbaar.

Dit soort ruildiensten is gewoon belast, zowel in de IB/VPB sfeer als in de OB sfeer. Het is daarom zaak de diensten over en weer te waarderen.

Nee, dat verwacht ik niet.

Het probleem financial lease is dat de reële eigendom wel degelijk bij de bezitter van de auto ligt en dat het daarom zeker geen zekerheid is dat de executie geblokkeerd zal worden. Er zal dus iig geschakeld moeten worden met de financier en die zal bij de belastingdienst de mogelijkheden van bezwaar c.q. verzet moeten benutten. Of er wel of niet geëxecuteerd kan waardoor is daardoor afhankelijk van de precieze details van de inhoud en uitleg van de overeenkomst.

Het enige waar de curator aanspraak op kan maken is het salaris.

Op het moment dat de bezoekers elk een kaartje kopen voor het optreden, dan is het vrijetijdsbesteding, door die bezoekers. Maar bij de trouwerij bestaat de vrijetijdsbesteding - waar op zich wel sprake van is - uit bezoeken van het feest. En daarin is TS geen contractspartij. Het is op zich niet anders dan de situatie dat de automatiseerder van een school btw-belaste diensten levert, ook al is de school vrijgesteld van btw.

En lijkt je dan wel 'zeer sterk', maar waar wil je dan die DJ onder scharen? Het is geen logies, geen vervoer, geen restaurantbedrijf en geen vrijetijdsbesteding. De wetgever heeft er bewust voor gekozen niet alles wat geboekt voor een bepaald moment of een bepaalde periode onder de uitzondering te scharen, maar alleen deze vier categorieën.

Het dikgedrukte is een beperking van de daar genoemde diensten. Je kunt het dikgedrukte niet lezen als 'en daarnaast voor alle diensten waarbij de de ondernemer zich verplicht om die op een bepaalde datum of in een bepaalde periode te verrichten'.

bron Het boeken van een artiest of DJ is een overeenkomst die de dienstverlener verplicht de dienst te verlenen op een vastgestelde datum, zoals een huwelijk. De wet koop op afstand geldt dan niet. Als ik op de sites van dergelijke boekingsbureau's kijk dan kan annuleren wel als het geruime tijd van te voren is maar dat lijkt dus vooral extra service te zijn. Verhuur van een DJ is geen 'vrijetijdsbesteding'.

B2B heb je geen wettelijke bedenktijd. Als er al sprake is van een bedenktijd, dan moet die opgenomen zijn in de overeenkomst of in de in de overeenkomst van toepassing verklaarde voorwaarden.

Lees maar even hier Het interessante van die site is dat nergens staat wat het kost.

En je slaat nog het belangrijkste punt over: aansprakelijkheid en verantwoordelijkheid. Want vennoot worden betekent ook verantwoordelijk worden (ook als je feitelijk geen zeggenschap hebt) voor allerlei risico's.

Beginnen met een onafhankelijke expertise van de schade en de oorzaak daarvan. Uitgangspunt van een distributieketting bij dit soort motoren is juist dat die onderhoudsvrij zijn en levenslang horen mee te gaan, maar er zijn diverse voorbeelden waar achteraf bleek dat hoewel de ketting zelf lang mee ging, zaken als spanrollen niet zo lang mee gingen. Deskundigheid is daarom noodzakelijk. En dan kijken of de verkoper aansprakelijk gesteld kan worden en of die aansprakelijkheid niet uitgesloten is, want bij niet-consumentenkoop kun je van het consumentenrecht afwijken. Maar je moet er wel rekening mee houden dat bij de reparatie een zekere mate van compensatie van de afschrijving (bijna vijf jaar) verrekend zal moeten worden.

Denemarken kent de regeling mbt het Europees betalingsbevel volgens mij helemaal niet. Klopt, mijn fout. Het is kennelijk een daarmee vergelijkbaar procedure, net zoals Duitsland ook zoiets kent. Is dan niet alsnog het Deens recht van toepassing? Ik denk dat bij een in NL gepleegde onrechtmatige daad, de NL rechter zich bevoegd zal verklaren *en* NL recht toe zal passen.

Het gaat dus niet om een normale procedure, maar om een Europees betalingsbevel. 670 euro is de goedkoopste manier om er vanaf te komen. Ga je procederen, dan ben je veel duurder uit. Want de bottom line is dat je onrechtmatig hebt gehandeld door een foto van hun site te plukken, dus zonder te betalen kom je er in een procedure niet van af. En als ze doorhebben dat wij 1019h kennen, dan slepen ze je ongetwijfeld alsnog in Nederland voor de rechter.

Dus je hebt al gefraudeerd, door te werken terwijl je in de bijstand zit en nu wil je ook nog weten hoe je dat geld dat je daarmee verdiend hebt zo fiscaal vriendelijk mogelijk naar jezelf haalt. Als wij je daarover advies geven, zijn we medeplegers van een misdrijf. Enige wat ik je in overweging kan geven is die 20k in kas gebruiken om je uitkering terug te betalen.

Je hoeft niets 'fiscaal te regelen', maar je moet wel goede afspraken maken over hoe je opbrengsten en kosten verdeelt.

Dat lijkt mij de aangewezen weg. Een verzoek om heropening van de vereffening, waarbij de Rechtbank een vereffenaar benoemt. En wellicht dat het haalbaar is dat niet een externe wordt benoemd, maar iemand die reeds van de hoed en de rand weet. Het verzoek dient overigens wel door een advocaat ingediend te worden en mijn ervaring leert dat rechtbanken dit soort verzoeken aandachtig behandelen. Het is dus ook zaak bij het verzoek goed te motiveren wat je wilt bereiken.

Dat jij de reparatie moet betalen als je klant een consument is, lijkt me duidelijk. Op het moment dat jij de klant verwijst naar de leverancier en de reparatie wordt uitgevoerd buiten de tussen jou en leverancier overeengekomen garantie, is het een reparatie die de leverancier in het kader van jouw garantieverplichting uitvoert. Jij hebt op je leverancier een regresvordering op grond van BW 7:25. De praktijk is echter dat klanten die zich daarop beroepen al snel niet meer welkom zijn bij een leverancier.