StevenK

Dat heet 'netwerken'. Daar hebben niet alleen gediscrimineerde Turken last van maar ook gewone Nederlanders. Is een heel raar concept: je maakt contact met mensen, je bouwt aan vertrouwen (je weet wel van dat spreekwoord van voet en paard) en uiteindelijk ontstaat er een situatie dat je zaken gaat doen.

Bij minder dan 10% zakelijk gebruik kun je er op rekenen dat de inspecteur bij een controle zal zeggen dat de auto ten onrechte als zakelijk is geëtiketteerd.

Is het de bedoeling aan consumenten te verkopen? Want juist bij dit soort grote goederen zijn de transportkosten relatief hoog en het zou mij niets verbazen als ook het retourpercentage in het kader van de wet koop-op-afstand hoog ligt, zodat je met een behoorlijke overhead komt te zitten.

Als je als IB ondernemer een auto niet alleen voor de BTW maar ook voor de IB zakelijk hebt gezet (dus alle kosten aftrekken, ook de afschrijving aftrekken) en die kosten zijn in een jaar lager dan de 25% van de catalogusprijs, dan hoef je alleen maar de werkelijke kosten bij te tellen. Dus stel: - onderhoud 500 - verbruik 1000 - afschrijving 2000 - BTW 700 (even voor het gemak) Totaal 4200 Cataloguswaarde incl BTW / BPM 40.000,-- Dan is de bijtelling niet meer dan 4200,-- Per saldo betekent dit dat je geen kostenaftrek hebt, maar bij een grijs kenteken heb je dan nog steeds het BPM-voordeel en de kleinschaligheidsinvesteringsaftrek.

De regels zijn afaik duidelijk: privé rijden betekent bijtelling. Privé rijden is een keuze, dat de dokter zegt dat je niet meer mag werken wil nog niet zeggen dat je privé moet rijden. Aangezien je nog wel blijft ondernemen zijn er geen zwaarwegende redenen om alsnog de auto naar privé te kunnen halen. Het lijkt alsof je relatief weinig zult rijden. Je weet dat bij de bijtelling niet hoger is dan de werkelijke kosten?

Nee, het is de officiële aankondiging dat het aangevraagd is, met daarbij waarschijnlijk ook de brief dat je nu twee weken hebt om te kennen te geven dat je de WSNP in wilt. Maak je van die gelegenheid nu geen gebruik en volgt toch het faillissement, dan kun je niet later alsnog WSNP aanvragen. Schakel aub zsm iemand in met verstand van zaken om de hele situatie te beoordelen! Nog steeds zie ik jou aannemen dat als je maar betaalt een faillissement niet mogelijk is, maar dat _is_niet_zo_. Het enige wat voor een faillissement nodig is, is dat je opeisbare schulden onbetaald laat en dat dat niet je enige schuldeiser is. Dus stel dat jij naast je achterstand bij MN een bankkrediet hebt of een BBZ lening, dan is dat al genoeg om jou failliet te verklaren. Daarbij heeft MN, zoals al gezegd, de luxe dat zij meer dan één schuldeiser zijn en dus al helemaal niet aannemelijk hoeven te maken dat jij andere schulden hebt.

Zeker wel, want de rechter gaat niet over betalingsregelingen, tenzij die al vooraf afgesproken zijn tussen partijen. Wat wel vaak gebeurt is dat dan bij de behandeling betalingsafspraken worden gemaakt en de aanvraag voor de duur van de betalingsafspraken aangehouden wordt. Je kunt maximaal 8 weken aanhouding krijgen, dus dat betekent dat elke regeling die je verzint binnen 8 weken het hele bedrag moet opleveren. Wat is de rechtsvorm?

Dat heb je helemaal goed. Ik denk dat je er goed aan doet aan een onafhankelijk iemand met verstand van zaken te vragen wie er fout zat en op basis daarvan je plan te trekken.

Maar bij een gebruik van de stichting derdengelden van bijvoorbeeld je advocaat heb je die kosten helemaal niet.

Maar die keus heb je niet: je verkoopt A en B tegen specifieke prijzen. Dat je ze in een 'pakket' stopt, maakt het nog geen 'gecombineerd product'. Zou je wel een nieuwe product 'AB' verkopen, waarbij het onderscheid tussen A en B niet meer te herleiden is, dan is een splitsing 50/50 wel redelijk in mijn ogen.

Er ontstaat hier wat begripsverwarring. Een ZZP-er met een BV noemen we een DGA. Ik denk dat je heel goed kunt spreken van een ZZP-er die via een BV werkt. Dat die ZZP-er ook DGA is, schept allerlei randvoorwaarden, maar lang niet elke DGA is een ZZP-er en de term 'DGA' dekt zeker niet ten volle de lading. In de markt van zelfstandigen is het begrip van ZZP-er die via een BV werkt behoorlijk ingeburgerd.

De ZZP-er met een BV zal in ieder geval 60 à 70% van zijn uren-omzet moeten verlonen. Maar dat kan ik mijn ogen zeker een variabele beloning zijn, net zoals dat met mensen met een oproepcontract bij Kruidvat betaald krijgen naar wat ze gewerkt hebben. De basis blijft hetzelfde: verlonen in de BV en niet de LB heffing overslaan en verleggen naar privé.

Vanwege enkele recente zaken in mijn praktijk wil ik hier wat brainfarts over de BV ondernemer en zijn loon plaatsen. Eigen ervaring Voor mijzelf was het overstappen naar een BV structuur, nu meer dan 15 jaar geleden, een verademing, omdat ik een strikte scheiding, in financiële zin, kon maken tussen privé en zaak. Het geld dat ik als loon ontving vanuit mijn BV was privé vrij te besteden en ik hoefde op geen enkele wijze rekening te houden met belastingheffingen, in privé over dat loon. In de BV was het ook duidelijk, want de boekhouder vertelde mij bij elke loonverwerking precies welk bedrag aan loonbelasting overgemaakt moest worden. Ik wist niet beter dan dat dit ook de normale manier was. Ondanks dat mijn BV maar één werknemer had, werd er een complete loonadministratie opgezet. Op zich ook handig, want af en toe huurde ik ook wel mensen in, en die konden dan via diezelfde loonadministratie verloond worden. Andere invullingen I Later kwam ik ook andere invullingen tegen, waarbij er helemaal geen loonbelasting ingehouden werd, maar de belasting in de IB sfeer afgedragen werd. Op zich natuurlijk lood om oud ijzer, want de hoogte van de belasting is hetzelfde en het scheelt de hele rompslomp van een loonaangifte, LB nummer, loonstroken, etc. Deze andere invulling heeft echter in juridische zin wel een belangrijk verschil: de loonbelasting wordt, formeel, door de BV afgedragen, terwijl de IB door de werknemer wordt afgedragen. In veel gevallen zal de directeur-aandeelhouder ook in privé aansprakelijk zijn voor de LB afdracht, maar dat is niet per definitie het geval. In de praktijk kom je ook de situatie tegen dat de hele loonadministratie na-ijlt. Er wordt dan gewerkt met opnames uit de BV, die als 'voorschot' worden geadministreerd en af en toe wordt er eens een totaaltelling gemaakt van die voorschotten, waarover dan aangifte wordt gedaan. Problemen Ondernemers raken helaas ook wel eens in zwaar weer en dan lijkt de 'andere invulling' heel handig, omdat je er in privé extra liquiditeit mee creëert, op de korte termijn en je, door handig met je aangifte om te gaan, de heffing uit kunt stellen. Dat is op zich een ondernemersrisico wat ik nog wel begrijp. Wat echter problematisch is, is dat het bedrag dat maandelijks daadwerkelijk van de BV naar privé gaat het hele bruto inkomen is. Dat betekent dat bij een loonbeslag onder de BV, ten laste van de directeur, er zowel beslag komt te liggen op het netto loon als op het deel dat eigenlijk bedoeld is om als IB betaald te worden aan de fiscus. Een loonbeslag leidt in die situaties dus tot veel grotere problemen dan in de klassieke situatie waar loonbelasting wordt ingehouden en afgedragen. Hetzelfde probleem kan zich ook manifesteren wanneer er beslag wordt gelegd op de banktegoeden van de directeur-aandeelhouder. Als dat beslag wordt gelegd op het moment dat het loon net is ontvangen, maar de op dat moment of kort daarna verschuldigde IB nog niet is betaald, komt de hij of zij door zo'n beslag in veel grotere problemen dan in de klassieke situatie waar loonbelasting wordt ingehouden en afgedragen. Daarnaast komt het voor dat ondernemers wel eens aan moeten tonen wat hun inkomen is. Bijvoorbeeld voor bijvoorbeeld een financiering of tegenover een schuldeiser of diens advocaat of deurwaarder. Als er sprake is van een klassieke situatie, kun je als ondernemer dan volstaan met loonstroken te overleggen. Heb je een andersoortige constructie, dan kom je in de situatie dat je van alles uit moet leggen en niemand het meer snapt. En als niemand het snapt, omdat het ongebruikelijk is, dan wekt het de indruk dat je de waarheid geweld aan doet. En die indruk is funest voor bijvoorbeeld een financieringsaanvraag of een betalingsregeling. Advies Mijn dringende advies, zowel op basis van mijn eigen ervaring als ondernemer met een BV als op basis van de problemen die ik in de praktijk tegen kom, is wanneer je je onderneming in een BV hebt, te zorgen voor een strikte financiële scheiding: [*]Maak onder geen beding gebruik van de privé rekening voor zakelijke betalingen of van de zakelijke rekening voor privé betalingen. [*]Leg een volledige loonadministratie aan, waarbij de BV loonbelasting inhoudt en afdraagt. [*]Betaal je salaris vanuit de BV uit op basis van die loonadministratie. Neem geen voorschotten op, zorg dat elke betaling overeenkomt met een loonstrook. [*]Raakt de BV achter, meldt dan meteen betalingsonmacht bij de fiscus, zodat je niet privé aansprakelijk wordt gehouden voor de afdracht van de loonbelasting.

Als de bank het 'voor laat komen', dan neem ik aan dat u een advocaat ingeschakeld hebt? Die kan uw vragen toch beantwoorden? Hebt u geen advocaat ingeschakeld, doe dat dan zsm.

Joop, ik heb relatie- noch concurrentiebeding :) TS heeft dat wel en spreekt duidelijk van een relatiebeding. Over een concurrentiebeding wordt niet gesproken en aangezien TS aangeeft al met een jurist te hebben gesproken denk ik dat de verwachting reëel is dat het daadwerkelijk een relatiebeding is.

Nee, dat verandert er niets aan, maar als jij je positie goed uitspeelt en dus ook voldoende sommeert enzo voor die loonbetalingen, sta je natuurlijk veel sterker op het moment dat je aan de rechter vraagt het relatiebeding ter zijde te stellen 'omdat je tenslotte toch inkomen moet hebben en je werkgever ook na sommatie en ingebrekestelling niet of niet tijdig betaalt'.

Overdragen zonder omzetbelasting kan niet.

Nee, maar je mag wel het boekverlies bij verkoop ten laste van de winst brengen. Aangezien het een transactie met de DGA is, zul je wel de getallen (zowel aankoop- als verkoopprijs) moeten kunnen onderbouwen. Dus ik zie niet helemaal hoe je enig voordeel zou behalen bij deze transactie, tenzij je fraudeert met de waarde van de auto.

Er is aan jou gefactureerd, dus je boekt die factuur als inkoopfactuur. En voor je klant maak je een verkoopfactuur. Dus de 19% die je klant aan jou betaalt, draag je af, de 19% die jij hebt betaald, vraag je terug.

De vragen die jij stelt komen allemaal neer op de vraag hoeveel wederzijds vertrouwen er is. Mijn uitgangspunt is daarbij altijd dat het goed is om vertrouwen te hebben, maar dat dat vertrouwen ook in moet houden dat er niets op tegen is dat vertrouwen in contracten vast te leggen. Kortom, overleg met de fabrikant hoe die om wil gaan met partijen die direct contact opnemen en leg dat vast, liefst met duidelijke boetebedingen.

Je denkt veel te moeilijk: de betaling wordt bij een derde ondergebracht, met de afspraak dat het bedrag doorbetaald wordt na levering van de domeinnaam of terugbetaald met jouw toestemming of rechterlijke uitspraak.

Escrow kan ook via bijvoorbeeld een derdengeldenrekening.

escrow. (En 'hij wilt' doet pijn aan mijn ogen)

Dat niet alleen, maar het is ook een wereldje waarin veelvuldig geprocedeerd wordt *en* waar het financieel heel erg slecht gaat. Het is een branche die meer dan gemiddeld (voor zover je daarvan kunt spreken) last heeft van de recessie.

Wat voor werk doe je? Ofwel, is er überhaupt wel sprake van een situatie waarin een rechtspersoon voldoende bescherming biedt? Op het moment dat je persoonlijk werkzaamheden verricht en persoonlijk fouten maakt, is de aansprakelijkheid in privé, ook als je via een rechtspersoon werkt, zeker niet denkbeeldig. Is het niet veel beter afspraken te maken met de klant over hoe jij je verzekert en de contractuele aansprakelijkheid te beperkten tot de dekking van die, door de klant goedgekeurde, verzekering? Dat is iets wat ik in de praktijk vaker tegenkom.