Ron van der Kolk

Je kunt gewoon een specificatie van de uren sturen waarbij je refereert aan het factuurnummer, als een nagekomen bijlage bij de factuur.

Als de organisatie bij het aangaan van de overeenkomst een situatie heeft voorgespiegeld die feitelijk heel anders bleek te zijn, en de overeenkomst bij een juiste voorstelling van zaken niet gesloten zou zijn, zou je je kunnen beroepen op dwaling en op grond daarvan de overeenkomst vernietigen. Echter, verwachtingen voor de toekomst die niet uit blijken te komen vallen niet onder dwaling. Tegenvallende bezoekersaantallen zijn dus niet zonder meer voldoende grond, ook omdat deze niet volledig te beïnvloeden zijn door de organisatie. Als op voorhand duidelijk was dat er niet zoveel bezoekers te verwachten waren als voorgespiegeld, of bijvoorbeeld aantoonbaar is dat de organisatie minder inspanning heeft gepleegd dan voorgespiegeld om de voorgespiegelde bezoekersaantallen te realiseren, sta je al een stuk sterker. Misschien kun je het beste zo snel mogelijk met de organisatie in gesprek gaan om samen tot een passende oplossing te komen.

Volgens de wet stelt de werkgever de tijdstippen van aanvang en einde van de vakantie vast overeenkomstig de wensen van de werknemer, tenzij gewichtige redenen zich daartegen verzetten (art. 7:638 lid 2 BW). Er is in dat artikel geen specifieke regel voor de door jou genoemde situatie. Natuurlijk kun je redelijkheid & billijkheid en goed werknemerschap er bij betrekken, maar dan zou de werknemer twee keer zoveel verlof op moeten nemen en dat lijkt me ook niet redelijk & billijk en geen goed werkgeverschap. Dat jij verplichtingen bent aangegaan voor vervanging is ondernemersrisico dat je niet zomaar op de werknemer kunt afwentelen. Daarnaast had je dit mogelijk al in juli kunnen zien aankomen.

Hopelijk wil je jouw kennis en ervaring dan delen op dit forum, want ik leer nog elke dag.

Als ex-ambtenaar wordt ik niet vrolijk van dit soort generaliserende onzin. Maar goed, je onderaannemer heeft dus geen vaste inrichting in Nederland en wil dus toch graag een Nederlands btw nummer voor een onderneming waarvan de feitelijke leiding in het buitenland is gevestigd. Waarom meen je dat zijn onderneming daar recht op heeft?

Andere insteek: hoe kun je zorgen dat afnemers jouw product kiezen en blijven kiezen, zelfs als er (goedkopere) namaak op de markt komt? Namaak zal er altijd zijn, daar kun je je tegen willen verzetten, maar ook mee omgaan.

Als dit niet mag van het bestemmingsplan van de gemeente dan kun je daar beter niet aan beginnen. Het risico is ietsje groter dan moeten stoppen (en je investering in het pand verliezen), want je kunt forse boetes krijgen en zelfs strafrechtelijk worden vervolgd. Overtreden van het bestemmingsplan is een economisch delict. Ik adviseer om contact op te nemen met het Ondernemersloket van de betreffende gemeente. Veel gemeenten hebben daar adviseurs zitten die meedenken wat er wel mogelijk is, op deze locatie of een andere locatie. Die adviseurs hebben soms ook een goed lokaal netwerk met pandeigenaren. Wat de eigenaar van het pand zegt is totaal niet relevant, daar hebben gemeente en rechter geen boodschap aan.

Op welke rekening het geld staat is niet zo belangrijk, het gaat erom hoe het wordt verwerkt in de boekhouding. Geld overmaken is makkelijk, op de juiste manier boekhouden niet. Een privéopname uit zijn eenmanszaak die jij privé inbrengt in jouw eenmanszaak heeft in dit geval ook geen fiscaal effect, maar dat is al genoemd. Dat zegt niet zoveel. Als je bijvoorbeeld bij de LOI en HBO opleiding toegepaste psychologie gaat volgen om een psychologiepraktijk te openen, zijn dat in principe geen zakelijke studiekosten. Kennis op peil houden is zakelijk, kennis uitbreiden voor toekomstig beroep of functie is privé. Gezien je omschrijving krijg ik het idee dat de opleiding nodig is om je toekomstige eenmanszaak te starten, waarmee het een voorbeeld van privé scholingskosten is.

Als je een compleet nieuwe studie gaat volgen om algemene nieuwe kennis te verwerven, dan zijn de studiekosten niet zakelijk, maar prive.

Dat hoeft niet. Bepaalde gegevens moet je als ondernemer zelf verplicht publiceren en andere gegevens van je onderneming worden door overheidsinstanties gepubliceerd omdat het openbare gegevens zijn. Dat wil niet zeggen dat deze gegevens daarmee vogelvrij zijn en ook door anderen klakkeloos verwerkt en gepubliceerd mogen worden.

Je partner kan zonder jouw toestemming de huidige onderneming niet voortzetten. Dus hij moet op zoek naar een nieuwe locatie, een nieuwe handelsnaam, een nieuw klantenbestand, een nieuwe website, enzovoorts... Dat geldt ook voor jou. Als je er samen niet uitkomt om (bezittingen van) de VOF te verdelen, ook niet met hulp van een mediator, dan kun je uit de VOF stappen waardoor deze wordt beëindigd en er moet worden afgerekend. Daarna is het uithuilen en opnieuw beginnen.

Ook openbare gegevens die je gewoon op internet kunt vinden vallen onder de AVG, dus je loopt inderdaad tegen een vraagstuk aan. Vreemd of niet, ook zakelijke telefoonnummers kunnen persoonsgegevens gegevens zijn. Dat dit lastig te bepalen is, doet daar niets aan af. Scrapen is inderdaad al verwerken. Het verwerken van persoonsgegevens is echter niet verboden, mits je voldoet aan een van de grondslagen volgens de AVG en voldoende rekening houdt met de privacy van de betrokkenen. De mogelijke grondslagen zijn: De gegevensverwerking is gebeurd met toestemming van de betrokken persoon. De gegevensverwerking is noodzakelijk voor de uitvoering van een overeenkomst. De gegevensverwerking is noodzakelijk voor het nakomen van een wettelijke verplichting. De gegevensverwerking is noodzakelijk ter bescherming van de vitale belangen. De gegevensverwerking is noodzakelijk voor de vervulling van een taak van algemeen belang of uitoefening van openbaar gezag. De gegevensverwerking is noodzakelijk voor de behartiging van de gerechtvaardigde belangen. In die laatste zit hier de crux: weegt jouw ondernemingsbelang zwaarder het privacybelang van de betrokkenen? Net als de vraag wat "voldoende rekening houden met" betekent is dit een kwestie van interpretatie en van (toekomstige) jurisprudentie. Het is op voorhand niet zwart-wit te zeggen.

Je hebt geen aparte vergunning nodig om dit type voedsel te produceren en te verkopen Echter, de gemeente kan een vergunning verplichtingen om überhaupt te ondernemen/produceren op de productielocatie. Informeer hiervoor bij het Ondernemersloket van je gemeente. Je product hoeft niet vooraf gekeurd te worden om op de markt gebracht te mogen worden Je product moet voldoen aan de regels voor verpakking en etikettering (denk aan onder meer ingrediënten en allergenen) Je product en productieproces moeten aantoonbaar voldoen aan de regels voor traceerbaarheid, hygiëne en voedselveiligheid (een keuring van je product en proces is niet verplicht maar kan wel handig zijn om je inspanning voor voedselveiligheid aan te tonen). Denk niet te licht over deze eis, in een thuiskeuken die je ook privé gebruikt is het erg lastig aan de eisen te voldoen. Als verwerker van de chocola ben je producent geworden en daarmee productaansprakelijk (denk aan onder meer letselschade door voedselvergiftiging). Een extra reden om aan de eisen te voldoen voor traceerbaarheid, hygiëne en voedselveiligheid.

Mij lijkt dat juist wel een schenking.

Er lijkt geen sprake van een klantrelatie tussen Dennis en de consument/particulier. Er wordt dan ook niet "terug"-gegeven.

Je lijkt voor de inkomstenbelasting te denken vanuit de zakelijke bankrekening, en dat is onjuist. De basis voor je aangifte inkomstenbelasting is dan ook niet het saldo van je zakelijke bankrekening, maar de winst volgens je zakelijke boekhouding. In je zakelijke boekhouding neem je alleen zakelijke inkomsten, kosten en investeringen op. De privé boodschappen dus niet. Vervolgens kun je de zakelijke bankrekening koppelen met je zakelijke boekhouding en de transacties matchen, zodat je kunt zien of je geen zakelijke inkomsten, kosten en investeringen bent vergeten. De privé transacties op de zakelijke bankrekening (betalingen voor privé boodschappen) boek je als privé opname. Op die manier blijven privé uitgaven in je boekhouding vanzelf buiten de btw-aangifte en buiten de fiscale winstberekening. Daarnaast heb je een sluitende verantwoording van alle transacties op je zakelijke bankrekening, voor het geval de Belastingdienst komt controleren.

Allereerst: wat vervelend dat je in deze situatie terecht bent gekomen! Fijn dat je terug hebt kunnen vallen op een loondienst betrekking en mooi dat je daarnaast weer ondernemerskansen ziet. Dat kan niet direct vanuit een onderneming, want het zijn privéschulden. Je kunt wel de inkomsten uit de onderneming naar privé halen (wijze hangt af van rechtsvorm) en na belastingafdracht gebruiken voor aflossing. Sinds 2010 is er geen check van het Ministerie van Justitie meer op schulden, strafblad of faillissementen meer bij het oprichten van een bv. De notaris die de BV inschrijft in het Handelsregister met wel beoordelen of de inschrijving mogelijk voor problemen zal zorgen. Hoe gaan de schuldeisers nu om met je inkomsten uit dienstbetrekking? Wat is er afgesproken?

Of je het nu in één keer in de kosten zet of over vijf jaar afschrijft: uiteindelijk is de totale belasting gelijk (als je in die jaren in dezelfde belastingschijf zit).

Als dat zakelijke kosten zijn en de btw op de bon staat: opvoeren en btw terugvragen. Ook als je het met je prive rekening hebt betaald.

Het lastige is dat in de fiscale wetgeving vaak geen letterlijke opsomming met voorbeelden staat van wat er wel en niet mag, dus moet er een hoop geïnterpreteerd en toegepast worden door ondernemers, hun fiscaal adviseurs en ook door belastinginspecteurs en soms uiteindelijk de rechter. En die interpretatie is niet stabiel in de tijd, zoals Roel al aangeeft.

Het is fiscaal ook ingewikkeld... Een bureau, kast of lamp vallen wel onder de inrichtingskosten, maar computers en randapparatuur weer niet. Op die laatste zaken kun je dus in principe gewoon aftrekbaar afschrijven. Het maakt dan ook niet uit of het een desktopcomputer of een laptop is.

Met het bieden van die ondersteuning ben ik het ook eens, voor de duidelijkheid. Als forum zou ik in zulke zaken echter geen stelling nemen over wie er nu gelijk heeft of niet, maar als individuele deelnemer heb ik daar wel een mening over en draag ik wel of niet bij aan wat gezamenlijk speurwerk om andere ondernemers te helpen bij het halen van hun recht. Het forum zie ik als een platform voor deelnemers die elkaar in wisselende coalities vinden, niet als een instituut op zich.

Ik ben van mening dat HL stelling kan (moet) nemen tegen het overtreden van de wet in het algemeen, dus tegen illegale praktijken in het algemeen. En dat is mijns inziens al het geval. Stellingname in individuele "dubieuze" praktijken (letterlijk: die twijfel of vragen oproepen) zie ik niet voor me als rol voor dit forum als geheel, al mag iedere deelnemer zijn persoonlijke stelling nemen. De grens tussen ondernemers en dubieuze dienstverleners is soms niet scherp te trekken. Ondersteuning van ondernemers die zich gedupeerd voelen kan ook zonder stellingname. We kunnen ondernemers samen helpen met informatie, research, advies, verbinding met anderen die zich gedupeerd voelen, voorbeeldbrieven enzovoorts - en zo bijdragen aan het proces van waarheidsvinding en recht halen, waarbij de verantwoordelijkheid blijft bij degene die zich gedupeerd voelt en het oordeel blijft bij de rechter.

In plaats van je gelijk te halen over de waarde van de auto door appels met peren te vergelijken zou je ook naar een goede garage kunnen gaan om per direct een goede inventarisatie te laten maken van de schade en de mogelijke oorzaken. Als de garage kan aangeven wat de omvang van de schade is en kan aantonen dat dit komt door de vermeende schakelfout van de laatste huurder kunnen we verder praten over de afhandeling daarvan.

Als je iemand die een dag een auto huurt wilt laten opdraaien voor onbekende schade alleen maar omdat jij een geluid hoorde en een schuldige blik meende te zien, dan kom je daar voor de rechter waarschijnlijk niet ver mee, wat je ook in de kleine lettertjes hebt gezet. Gelukkig maar.