Ron van der Kolk

Los van de verkoop kan de Belastingdienst stellen dat de verkrijgingsprijs van 25K destijds niet reëel was, en het verschil tussen de verkrijgingsprijs en een reële prijs gezien moet worden als loon in natura. Daarover zou dan alsnog loonheffing en premies moeten worden afgedragen. Het is goed om vast na te denken hoe je de waardestijging aannemelijk kunt maken, danwel hoe je aannemelijk kunt maken dat de verkrijgingsprijs destijds reëel was. De Belastingdienst zal, als ze er een probleem van maken, moeten onderbouwen wat zij dan een reële verkrijgingsprijs zouden vinden; de hoge verkoopprijs na een jaar speelt ze daarbij wel in de kaart.

Het lijkt me beter om bij de Belastingdienst niet het vermoeden te wekken dat je inkomsten buiten de boeken houdt, dus dat zou ik goed bijhouden.

Een faillissement komt pas ter sprake als je je financiële verplichtingen aan meerdere schuldeisers structureel niet nakomt. Dan kunnen de schuldeisers (of de persoon/onderneming zelf) naar de rechtbank stappen en om een faillissement verzoeken. Dat wil niet zeggen dat je je zomaar in kunt schrijven bij de KvK en het daarbij laten. Het starten van een onderneming brengt toch wat verplichtingen met zich mee richting KvK en/of Belastingdienst. Lees het Handboek Ondernemen eens.

Door je niet te begeven in afhankelijkheidssituaties (maar dat is theorie, dat kan nooit volledig). In je verhaal lees ik niets over machtsmisbruik, maar wel over een beslissing dat bepaalde cliënten niet naar jou worden doorverwezen. De zorg gaat om mensen, maar niet tegen elke prijs. De zorg gaat ook over het betaalbaar houden van die zorg. De zorgsector zit daar misschien niet op te wachten, maar de maatschappij wel. Een inkoper heeft daar een rol in. Als jou dat als leverancier (tenminste, dat maak ik op uit het verhaal) niet zint omdat je een bepaald beeld hebt bij de zorg, dan is dat wel lastig. Verenigingen en stichtingen met een maatschappelijke of ideële doelstelling en stamrecht BV's die uitsluitend een pensioen beheren en qua ondernemerschap geen commercieel belang meer hebben, behoren niet tot de doelgroep van dit forum, volgens de forumregels. Ik weet dan ook niet of je hier zult vinden wat je zoekt.

Als ik je verhaal lees, dan denk ik dat jullie grotere problemen hebben op te lossen dan een paar lettertjes in een overeenkomst.

Bij de margeregeling berekent de ondernemer de btw niet over de omzet, maar over het verschil tussen verkoopprijs en inkoopprijs, de winstmarge.

Dat geeft nog geen reden om voor een BV te kiezen, want in een EMZ heb je sowieso geen gebruikelijk loon. Als je vrijstelling van het gebruikelijk loon wilt wegens te lage winst (geen omzet), dan zou er ook geen geld zijn om in de BV te sparen. Je kunt niet zomaar de activiteiten heen en weer schuiven tussen EMZ en BV al naargelang dat fiscaal beter uit lijkt te komen.

De informatieplicht energiebesparing voor bedrijven en instellingen (hierna inrichtingen) treedt vanaf 1 juli 2019 in werking, en drijvers van inrichtingen die daaronder vallen moeten voor die tijd inderdaad een rapportage inleveren bij het bevoegd gezag. Gelukkig zijn kleinverbruikers (jaarlijks elektriciteitsverbruik < 50.000 kWh en een jaarlijks gasgebruik < 25.000 m3) uitgezonderd van de energiebesparingsverplichting en daarmee ook van de informatieplicht.

Briefje en factuur sturen? - we zijn deze opdracht en deze voorwaarden overeengekomen - u geeft aan de opdracht tussentijds te willen beëindigen - volgens de overeenkomst betekent dit betaling van X (reeds gemaakte uren + 30%) - we zijn in onderling overleg op datum Y niet tot een alternatieve oplossing gekomen - ik ga akkoord met beëindiging van de opdracht en stuur u hierbij factuur voor bedrag X En vervolgens de factuur strak handhaven met herinnering, aanmaning, incasso. Naar de rechter stappen is zonder rechtsbijstandsverzekering mogelijk niet rendabel, dus als de factuur onbetaald blijft misschien toch je verlies maar nemen.

Derde optie: een goede adviseur inschakelen die al die polissen begrijpt, jouw business begrijpt en praktijkervaring heeft met die maatschappijen.

Maar daar kun je de bron niet toe dwingen, dus dan houdt het op.

Het zou kunnen dat het Europees Hof van mening is dat ook jouw producten door reiniging of ontsmetting geschikt te maken voor een nieuwe verkoop, waardoor je ze niet meer uit zou kunnen sluiten. Gebruikte matrassen mogen ook gewoon teruggestuurd worden, meent het Europees Hof.

Dat is een waarheid als een koe. De manier waarop verschilt echter, waardoor het vergelijk wat scheef is. In 2017 werden in Nederland 132 mensen vermoord, tegenover 15.169.000 varkens en biggetjes, 2.158.000 koetjes en kalfjes, 536.000 schapen en lammetjes, 604.471.600 kuikentjes en 17.181.100 kippen (bron: CBS).

De mobiele aardbeienplukker bestaat echter al, dat is de goedkope arbeidskracht die van kweker naar kweker gaat.

Het klinkt me toch een beetje hypocriet in de oren van Bionext: de arme beestjes wel een ritje willen besparen, maar ze vervolgens toch gewoon gruwelijk laten vermoorden. "Geslacht worden in je vertrouwde omgeving" wordt gebracht alsof de varken er blij mee moet zijn. De varkensindustrie heeft echter niets met dierenliefde of natuur te maken. De slager uit Dokkum is tenminste eerlijk over de motieven: als je een dier niet meer mag vervoeren naar het slachthuis, dan kun je er door slacht te plaatse tenminste toch nog geld aan verdienen. Dat is waar het de boeren om gaat, en daarmee heeft de mobiele slachter wel een gat in de markt gevonden.

Als je geen bedrijf hebt, geen trackrecord hebt als ondernemer, nog geen klanten hebt en nog studeert, zou het maar zo kunnen dat je geen geld kunt lenen om die vrachtwagen(s) te kopen. Voor een bank of leasemaatschappij is dat nogal een risico. Als de markt op dit moment zo goed is, zou het maar zo kunnen dat je geen (goed) personeel kunt vinden om aan te nemen of in te huren. Als het echt zo makkelijk is, dan zouden bestaande bedrijven ook gewoon een paar extra wagens kunnen kopen en een paar extra chauffeurs inhuren. Ik vraag me af hoe jij daar tegen gaat concurreren.

Hygiënische producten met verzegeling mogen onder voorwaarden uitgezonderd worden van het herroepingsrecht, maar dat moet niet. Je kunt Bol dus niet dwingen deze uitzondering te maken.

Een paar vragen. Er moet 24/7 beschikbaarheid zijn in geval van nood van de inwoners, maar je wilt dit informeel regelen met vrijwilligers? Je wilt werken met vrijwilligers, maar ze toch betalen als werknemers, maar dan toch minder dan het minimumloon? Waarom is er zoiets als een CAO?

Een eenmanszaak kan toch geen aandelen bezitten?

Er is niet mis mee om van je hobby je werk te maken, dat heb ik ook gedaan. En ik twijfel of je primaire doel nu is om te cliënten te helpen, om te doen wat je leuk vindt of om een inkomen te verdienen. Dat loopt nogal door elkaar. Je lijkt je erg druk te maken over geen belasting betalen, subsidie krijgen en jezelf uitbetalen. Het primaire doel is van belang voor de opzet en uiteindelijk ook voor de rechtsvorm, waar je vraag in eerste instantie over ging. Alternatieve suggesties: Uitgaande van het primaire doel van de client en secundaire doel van een inkomen: zoek een onbezoldigd bestuur voor een maatschappelijke onderneming die tot doel heeft om cliënten naar de reguliere arbeidsmarkt te begeleiden. Solliciteer bij het bestuur naar een betaalde dienstbetrekking als directeur, bedrijfsleider of clientbegeleider tegen een marktconform salaris. Verwerf namens de sociale onderneming subsidie. Nadeel: het bestuur is de baas en kan jou ontslaan. Uitgaande van het primaire doel van de client en secundaire doel van doen wat je leuk vindt: richt een maatschappelijke onderneming op die tot doel heeft om cliënten naar de reguliere arbeidsmarkt te begeleiden en wordt onbezoldigd bestuurder. Verwerf namens de sociale onderneming subsidie. Neem een directeur, bedrijfsleider en cliëntbegeleiders in loondienst tegen marktconforme salarissen. Nadeel: je verdient er zelf niets mee.

Als je een ondernemer pur sang bent, dan moet je lunchroom opzetten als onderneming en de risico's accepteren. Niet je hobby te verpakken als maatschappelijk doel, niet afhankelijk zijn van subsidies, niet opereren als stichting (laat staan ANBI), niet streven naar een risicoloos salaris.

Dat hoop ik wel. Door een salaris te eisen zeg je eigenlijk: mijn zakenpartner en ik hebben een hobby, daar willen we graag subsidie voor, de eerste zoveel duizend euro verdelen wij lekker met zijn tweetjes als salaris, en als er nog wat over blijft besteden we dat aan de cliënten. Ik denk niet dat iemand daar vertrouwen in heeft, want je legt het risico bij de cliënt. Meer vertrouwen geeft het als je de cliënt eerst stelt en zelf het risico neemt. Dan zeg je: we zetten een maatschappelijke onderneming op, waarin subsidie volledig naar begeleiding van de cliënt gaat, en wij gaan zelf knetterhard werken om dat ook financieel voor onszelf wat op te laten leveren, en daardoor moeten we maar zien wat er voor onszelf gaat overblijven. Dat is ondernemen.

Daar ga je al. Eerder schreef je nog dat je winst en een inkomen wilde genereren. Dat lijken me toch persoonlijke belangen... Naast financieel belang lijkt het hele plan gedreven door wat jij graag wilt doen, niet door waar de client behoefte aan heeft. Toch weer terug naar de prioriteiten.

De directeur van het Rode Kruis is niet de bestuurder. Het bestuur is onbezoldigd. De directeur is geen ondernemer, maar in loondienst. In 2018 is het salaris van de directeur van het Nederlandse Rode Kruis overigens vastgesteld op €135.000 inclusief vakantiegeld. Bestuursleden ontvangen alleen een vergoeding voor gemaakte kosten. In totaal declareerden de bestuursleden in 2017 €2.285 aan onkosten.

Opereren als ANBI en jezelf toch willen belonen als bestuurder, dat gaat ook niet samen. Onderweg je doelstellingen willen veranderen is ook niet handig, als ANBI en met subsidie. Je moet vooraf lange termijn keuzes maken en een bestendige koers varen, anders krijg je heibel. Eerst subsidie binnenhalen met een charitatieve doelstelling en dan alsnog jezelf ontpoppen als commerciële onderneming, daar maak je geen vrienden mee. Denk toch eens na over de prioriteiten.