Ron van der Kolk

Je denkt al in problemen en oplossingen; hoewel het misschien een voldongen feit is, probeer ik de oorzaak nog te begrijpen: waarom betaalt een chef werkplaats 350.000 euro voor een minderheidsaandeel in een bedrijf waarin hij geen inzicht en zeggenschap heeft? En waarom wil hij achteraf de beloningen van anderen aangepast hebben, terwijl hij zelf krijgt wat is afgesproken?

Voor je maatschappen, vennootschappen onder firma en eenmanszaken belt moet je dan wel eerst even in het bel-me-niet register opzoeken of ze daar geen bezwaar tegen hebben. Voor BV's, NV’s en dergelijke hoeft dat niet, die mag je gewoon bellen.

Piet is boer. Hij heeft een stal. Met een koe. Dat is veel werk. De koe geeft melk. Dat is fijn. Boer Piet is oud. Hij wil stoppen. Knecht Jan is jong. Hij wil boer worden. Jan zoekt een stal. En een koe. Boer Piet wil helpen. "Nu kopen", zegt Piet. Dat vindt Jan goed. Het is een vette koe. Knecht Jan is blij. Hij mag zorgen voor de koe. Boer Piet blijft melken. Boer Piet is blij. Hij melkt nu veel vaker. Na vijf jaar is de stal van Jan. Met de koe. Boer Piet is blij. Piet heeft geld en melk. Jan is niet blij. De koe ook niet. De koe geeft geen melk meer. De koe is op. Oftewel, welk belang heeft de verkopende partij om de komende vijf jaar enige vorm van investering toe te staan als dat ten koste gaat van zijn winstdeel in die vijf jaar?

Dat zou op papier mooi zijn, maar hoe was de praktijk? Eerder schreef je: Ik ben geen jurist, maar als je feitelijk bestuurder was, ook al was dat volgens het register niet, zou je mogelijk toch als zodanig aangesproken kunnen worden: Het gaat dan om het feitelijke handelen, lijkt me. Daarom vroeg ik in mijn eerste reactie ook of vraagsteller was ingeschreven als bestuurder ofwel bestuurlijke handelingen had verricht.

Dan zou ik inderdaad heel snel een advocaat ondernemingsrecht zoeken om uit te vissen wat er allemaal met jouw stilzwijgende akkoord is besloten en gedaan, waarvoor je later aansprakelijk zou kunnen worden gesteld als bestuurder. En hoe je zo snel mogelijk actie kunt ondernemen om verdere schade te voorkomen. Dat je geen notulen kreeg is geen excuus. Dit heeft overigens niet met je nieuwe onderneming te maken, maar bij persoonlijke aansprakelijkheid valt ook je nieuwe onderneming/holding in dat persoonlijke vermogen. Samenvatting: Alleen aandeelhouder: geen zorgen maken. Lekker slapen. Nog bestuurder: wel zorgen maken. Advocaat bellen.

Misschien is er helemaal geen probleem. Als gewoon aandeelhouder ben je niet zomaar aansprakelijk voor schulden of een failissement van een BV. Als "zij" failliet gaan ben je die 6% gewoon kwijt, verder waarschijnlijk niet. Wat wel een probleem kan zijn is dat je mogelijk nog te boek staat als bestuurder van die BV. Ben je destijds ook als bestuurder uitgeschreven en heb je sindsdien geen bestuurdershandelingen verricht?

Beste Martinus, Welkom op Higherlevel. De fabrikant kan de ondernemer in Frankrijk niet zonder meer verbieden om aan jou te leveren, maar mag wel weigeren om aan deze ondernemer te leveren. Effectief heeft dat natuurlijk wel hetzelfde effect. De consument kan al terecht bij goedkopere winkelbedrijven zoals je zelf zegt, dus die is niet direct gedupeerd. Jij wel, want je kunt met een concurrerende marktprijs geen marge meer realiseren.

Van fysieke winkels in hobbymaterialen zijn er veel minder, inderdaad. Dat maakt het echter nog niet automatisch tot een gat in de markt: er is een reden dat er niet meer zo veel zijn. Zie je jezelf dan wel opeens full time in een winkel staan, plus in de avonduren aan de administratie? Lukt de winkel niet, dan zit je ook nog met een schuld (als je die lening hebt gekregen). Misschien is het goed om die andere creatieve manieren vast de bedenken en dan de opties naast elkaar te houden op kansen en risico's. Er zijn meer mogelijkheden dan gaan ondernemen.

Niet alle ondernemersplannen zijn schaalbaar. Dat je nu fulltime in een winkel wilt gaan staan wil niet zeggen dat je ook navenant meer spullen en workshops kunt slijten dan voorheen, terwijl je kosten wel direct verveelvoudigen. Vergeet niet te overleggen met de gemeente over de mogelijke noodzaak van een bouwvergunning en wat er mag van het geldende bestemmingsplan.

Dat zal waarschijnlijk betekenen dat je die lening ook niet krijgt. Vanaf dag 1 heb je namelijk te maken met aflossingen en huur, terwijl je geen financieel vangnet hebt voor je onderneming of prive. Dat is voor de geldverstrekker wel een heel groot risico. Daarnaast vraag ik me af of de hobbymarkt dusdanig booming is dat je hiermee anno 2018 een winstgevende fysieke winkel kunt runnen. Het woord hobby geeft al aan dat je voornamelijk een particuliere doelgroep hebt en die willen vaak voor een dubbeltje op de eerste rang zitten. Bulkmateriaal kunnen mensen goedkoop via internet bestellen, ook in Hong Kong. Stel dat je 1.000 huur hebt, 500 euro aflossing (5 jaar) en 500 overige maandlasten (wat heel krap is), dan moet je dus al 2.000 euro per maand aan marge op de producten realiseren. Als je in je eentje werkt en je bent 5 dagen per week open is dat 20 dagen per maand en dus een marge van 100 euro per dag. Bij een marge van 25% is dat een omzet van 500 euro per dag, want in de omzet zit ook nog eens 21% BTW. En dan heb je nog geen geld voor je boekhouder, arbeidsongeschiktheidsverzekering en pensioenpotje. Oh, en geen inkomen, want dat moet er ook nog bij. Een marge van 5.000 euro per maand is dan ook geen luxe. Dan kom je, met dezelfde berekening, al op een omzet incl. BTW van 1220 euro per dag. Krijg je die 12 maanden per jaar vol? Wat moet je daarvoor aan tijd en spullen investeren? Lastig genoeg om bij jou meer te betalen dan bij de goedkoopste leverancier op internet? Een aanwinst voor de stad ongetwijfeld, maar is deze onderneming ook een winstgevende aanwinst voor jou?

Ik heb geen ervaring met import, maar probeer even mee te zoeken. Als ik de stappen van Import Veterinair Online doorloop voor verwerkte visproducten uit Indonesië kom ik inderdaad tot de informatie dat het een erkend bedrijf volgens de SANTE lijst moet zijn, plus nog een aantal andere voorwaarden. Voor Indonesie kom ik dan op deze lijst. Uit informatie van de Europese Commissie denk ik te begrijpen dat het betreffende land een verzoek kan doen om een bedrijf toe te voegen, waarbij het land er dan verantwoordelijk voor lijkt dat het bedrijf aan de regels voldoet. Het verzoek moet gericht worden aan DG SANCO, het Directoraat-Generaal voor Gezondheids- en Consumentenbescherming van de Europese Commissie.

Met die link krijg ik slechts een foutmelding. Uit de URL maak ik op het het niet gaat om levensmiddelen in het algemeen, maar om vis? Voor specifieke levensmiddelen kunnen om uiteenlopende redenen specifieke eisen gelden; misschien kun je je vraag wat specifieker maken?

:'(

Beste SOD, Welkom op Higherlevel. Waar lees je dat dan? Ik heb hier ook niet eerder van gehoord en kan dat ook niet vinden. Als importeur moet je zorgen dat de levensmiddelen aantoonbaar aan de Europese eisen voldoen, je kunt dat voor zover ik weet niet ontlopen door de leverancier van buiten de EU op een lijstje te krijgen.

Ik voeg er nog een vraag aan toe: als je 30m2 kantoorruimte om niet mag gebruiken, is dat fiscaal dan niet te zien als schenking ter waarde van een marktconforme huurprijs, met eventueel fiscale consequenties?

Beste Pieter, Welkom op Higherlevel. Het zijn ook twee aparte objecten. Het is 1 perceel met twee adressen (BAG) en twee gebouwen (WOZ). Het ene gebouw is volgens de BAG een verblijfsobject en het ander (waarschijnlijk) niet. De toegestane functie is vastgelegd in het bestemmingsplan, waarbij het bestemmingsplan zich niet hoeft te houden aan de perceelgrens. Ik ben geen hypotheekexpert. Omdat het geen geheel is, kan ik me voorstellen dat de hypotheekverstrekker waarschijnlijk geen enkele hypotheek kan verstrekken. Het verstrekken van een dubbele hypotheek kan ook lastig zijn, omdat de gebouwen afzonderlijk een lastig onderpand zijn omdat ze een perceel delen. In de agrarische sector komt dit vaak voor, mogelijk kun je naar een bank met ervaring in die sector.

Hoe definieer jij die kwaliteit? Hoe definieert (de klant van) jouw potentiële klant die kwaliteit? Is (de klant van) jouw potentiële klant in staat het kwaliteitsverschil met het huidige aanbod te merken, te waarderen en er meer voor te betalen? Voor de een is goede pasta iets waar je flink op moet kauwen, voor de ander is het iets wat moet smelten op de tong. En een derde meent dat er geen enkel verschil is en je net zo goed de goedkoopste kunt nemen.

Dit soort vragen moet je ook niet voorleggen aan de Belastingtelefoon, die kunnen doorgaans alleen antwoord geven op standaardvragen en die antwoorden zijn ook niet bindend. Dit soort vraagstukken kun je beter schriftelijk voorleggen; de inspecteur is niet tot antwoorden verplicht, maar gegeven antwoorden zijn in principe als bindend te beschouwen (tenzij later blijkt dat je de situatie onjuist of onvolledig hebt geschetst).

Kort antwoord: nee, dat is spam! Langer antwoord: elektronische berichten en nieuwsbrieven met reclame voor een product, dienst, bepaald idee of goed doel mag je alleen verzenden personen of bedrijven die nog geen klant zijn (geweest) als je uitdrukkelijke toestemming van de ontvangers hebt vóórdat je de berichten uitstuurt en je dit tot 5 jaar na verzending kunt bewijzen. Zie verder artikel 11.7 van de Telecommunicatiewet (in de volksmond: de spamwet). Heeft dus niet met de AVG te maken, maar geldt al sinds 2009.

Het werken als eenmanszaak en het sluiten van een overeenkomst van opdracht met prestatiegerelateerde beloning is niet genoeg, want de werkelijke situatie moet geen dienstverband doen vermoeden. Sinds 1 januari 2018 is het een voorwaarde dat de Belastingdienst deze mensen werkelijk als ondernemer ziet, aangezien de Eerste Kamer op 28 maart 2017 intemde met een wetsvoorstel over minimumloon bij overeenkomsten van opdracht.

Er hoeft geen minimumloon betaald te worden als er werkelijk geen sprake is van een dienstverband.

Beste JuniorSM, Welkom op Higherlevel. Ofwel het zijn medewerkers in dienstbetrekking die salaris krijgen (dat moet voldoen aan het minimumloon en waarop jij loonheffingen moet inhouden) ofwel het zijn zelfstandigen die al dan niet een vergoeding krijgen. In dat laatste geval sluit je geen arbeidsovereenkomst maar een overeenkomst van opdracht, waarbij uiteraard de werkelijke situatie niet mag lijken op die van loondienst (gezagsverhouding en verplichting persoonlijke arbeid). Het zijn dan geen medewerkers maar leveranciers (en medefinanciers).

Beste Rutger, Welkom op Higherlevel. Een bedrijf in ambachtswerk dat geen winst maakt en afhankelijk is van twee ambachtslieden van 61 jaar oud. Dat klinkt kort door de bocht als: geen waarde. Maar misschien heb jij meer informatie, zoals een groeiende markt voor dit soort werk, beschikbare (goedkopere) krachten op de arbeidsmarkt, verkoopbare voorraden of kapitaalgoederen, enzovoorts. Bij gelijkblijvende situatie vraag ik me af welke winst je hier uit denkt te halen, want elke euro die jij wilt gaat van de huidige salarissen af en dat vinden de ambachtslieden vast geen goed idee. (Ik maak de aanname dat het nu al een BV is en beide ambachtslieden salaris krijgen - als het een eenmanszaak of VOF is die geen winst maakt is je probleem nog groter.) Gezien de leeftijd van de ambachtslieden is de kans op een verslechtering van de situatie groter dan gemiddeld. De lieden kunnen ziek en/of arbeidsongeschikt raken en als de onderneming daar afhankelijk van is, zit jij al snel met een groot probleem. Als de medewerkers ontslag nemen trouwens ook, al is die kans gezien de leeftijd misschien kleiner dan gemiddeld. Bekijk het ziekterisico ook vanuit het perspectief van de eigenaar. De eigenaar heeft nu al "gezondheidsredenen" opgegeven om zijn verantwoordelijkheden te willen verminderen. Als hij verkoopt kan hij cashen, en als hij in loondienst gaat krijgt hij bij ziekte doorbetaald en hoeft hij niet op die cash in te teren. Voor hem een slimme zet! Ik kan niet oordelen over de intenties van de eigenaar, maar let op de risico's.

Als je er werkelijk alleen was op de nachten dat je redelijkerwijs niet zou kunnen reizen, dan zouden de kosten van die nachten zakelijke kosten kunnen zijn. Je woont echter feitelijk in Den Haag, en je bent verplicht je bij gemeente in te schrijven waar je werkelijke hoofdverblijf is. Vanuit dat oogpunt is er dan mijns inziens ook geen reden meer om te stellen dat er sprake is van zakelijke reis- en verblijfskosten. Je werkt immers in je feitelijke woonplaats.

Nee, alleen vakkennis op peil houden is zakelijk aftrekbaar. In privé kun je de opleiding mogelijk wel opvoeren als studiekosten.