Ron van der Kolk

Als de overeengekomen voorwaarde 15% schadevergoeding bij annulering is (artikel 7), dan is dat zo. Daar kun je dan niet zelf achteraf een nieuwe voorwaarde bij aan redeneren om er onder uit te komen. Je kunt overigens ook niet voor ze invullen dat er geen schade is, want de kosten zijn meer dan productiekosten (denk aan de verkoop, administratie, enz.) maar dat doet eigenlijk niet ter zake. Het kan ook anders. Je kunt bij overschrijding van de levertermijn de verkoper schriftelijk in gebreke stellen en als er dan niet alsnog geleverd wordt de overeenkomst ontbinden (artikel 6). Dat kost niets, al loop je het risico dat de verkoper dan alsnog plotseling tijdig levert. Zie de voorwaarden voor wanneer je dan moet annuleren. EDIT: de 15% boete komt zo te zien uit de particuliere voorwaarden, de zakelijke spreekt van 10%. Bij annulering op basis van levertijd kost dat bij particulieren niets, bij zakelijke voorwaarden nog steeds 10%. Welke voorwaarden zijn nu van toepassing op jouw koopovereenkomst? Die voorwaarden verschillen behoorlijk.

Beste Ali, Welkom op Higherlevel. Vergeet niet dat je als importeur uit een niet-EU land door de wet wordt gezien als producent en dus volledig productaansprakelijk bent. Vergeet niet te laten onderzoeken of het product aan alle wettelijke eisen voldoet, anders mag je het product niet eens op de markt brengen. Waarschijnlijk doelen de vervoerders die je hebt gesproken daar ook op. Je mag deze goederen niet zomaar in de post naar de EU sturen, omdat er een procedure* moet worden gevolgd om te voorkomen dat ze ongekeurd de markt op gaan. (De procedure is geldig tot 30 april 2016. Hoe het daarna gaat kan ik zo snel niet vinden, maar makkelijker zal het vast niet zijn geworden.)

Je gaat dus vanuit WerkBV om niet IE overdragen aan VRBV waarin jij minderheidsaandeelhouder bent en waarvan de bedenker en meerheidsaandeelhouder eigenlijk nog iets meer wil... Die bedenker kan het IE dan direct doorschuiven naar zijn BedenkerBV en duur terugleasen aan VRBV. Bedenker strijkt dan de centen op en, verrassing, VRBV heeft geen geld meer om WerkBV nog een vergoeding te betalen. Zekerheden voor jezelf of voor WerkBV? Als iedereen persoonlijk tijd steekt in WerkBV als DGA is dat een gedeeld risico, dat zich eventueel uitbetaalt in gebruikelijk loon. Als jij vanuit je BV gratis gaat leveren in de hoop daar ooit nog een bedrag je voor te ontvangen, wordt dat toch andere koek. Ik zou een toekomstige vergoeding niet zomaar afhankelijk maken van de resultaten van een VRBV waarvan jij niet kunt bepalen wat er gebeurt. Als je er echt voor betaalt wilt worden, dan zou ik niet de rechten overdragen maar zelf een licentie uitgeven, waarvan de tarieven eventueel afhankelijk zijn van de resultaten van VRBV, maar waarover jij de controle houdt. Echter, het IE ligt niet alleen bij jou lees ik. Jij ontwikkelt het wel, maar bent niet de bedenker. Nu is de uitvoering doorgaans veel belangrijker dan het idee, maar je zit hier wel een beetje aan elkaar vast. Jullie willen allebei een stukje zekerheid en krijgen wat je toekomt. Bedenker zou dan misschien zijn idee ook als IE in licentie kunnen geven aan VRBV. VRBV heeft dan altijd WerkBV en BedenkerBV nodig om door te kunnen; de meerderheidsaandeelhouder in VRBV heeft zo geen kans om er alleen mee aan de haal te gaan.

Het BKR schrijft daarover: Je kunt zelf opvragen welke registraties er zijn en van wie. Deze partijen kun je een brief sturen met het onderbouwde verzoek op welke gegevens hun registratie is gebaseerd. Als die gegevens niet of niet meer correct zijn, kun je bij die partijen verzoeken om correctie en herziening van hun registratie bij het BKR. Als die partijen weigeren om aantoonbaar onjuiste informatie te corrigeren dan kun je terecht bij de geschillencommissie van het BKR. Dat is wat zo'n internetaanbieder feitelijk ook doet; ze kunnen zelf beslist geen aanpassingen maken in de registratie! Ze kunnen je wel werk uit handen nemen, dus onbetrouwbaar hoeft het niet te zijn. Zo'n brievenrondje langs kredietverstrekkers en/of de geschillencommissie heeft uiteraard alleen zin als je denkt dat het om een onterechte registratie gaat. Als er nog openstaande schulden zijn is de registratie mogelijk gewoon terecht en dan kan een internetaanbieder dat ook niet magisch voor je oplossen. Zoals gezegd hoeft een BKR registratie niet te betekenen dat je geen bankrekening krijgt, zeker als er geen krediet aan de rekening is gekoppeld. Er is maar een manier om erachter te komen of je die rekening krijgt, en dat is naar de bank gaan. Toch een woord van waarschuwing: als er sprake van een terechte registratie is, bedenk je dan wel of het verstandig is om te gaan ondernemen, zeker (zo te lezen) zonder financieel adviseur. Ik zeg niet dat je het niet moet doen, maar doe wel de suggestie jezelf bewust te zijn van een mogelijke valkuil.

Ik snap niet waarom je dit ziet als een vernieuwend concept. Er zijn toch talloze bedrijven en bedrijfjes die dit aanbieden? Denk je dat zulke kleine bedrijven jou kunnen en willen betalen? Ik vrees dat informatiebeveiliging in die sector geen prioriteit heeft en er ook geen budget voor is. De link tussen organisatiegrootte en houdbaarheid voor hackers ontgaat me trouwens, ik vraag me af of dit zo te stellen is. Waarom zou een manager geld uitgeven om aan te (laten) tonen dat er iets onder zijn verantwoordelijkheid niet deugt? Daar scoort een manager namelijk niet mee. Als het jou (als beginnend eenpitter) niet lukt om de boel te hacken, dat zegt dat ook niet dat het veilig is, dus daar scoort die manager ook niet mee. Wat is dan jouw meerwaarde? Ikzelf onderschrijf het belang van informatiebeveiliging (of beter nog: gegevensbescherming, dat voor 80% bestaat uit menselijk gedrag en voor 20% uit techniek), maar het mitigeren van risico's heeft zelden prioriteit; in de meeste organisaties is men vooral druk met het blussen van de brandjes van alledag. Zelf als ze het belangrijk zouden vinden, komen ze er niet eens aan toe. De portemonnee bij de opdrachtgevers ligt echter bij het management, niet bij de techneuten. Start je bij de techniek omdat je dat zelf leuker vindt of omdat je denkt dat potentiële opdrachtgevers daar behoefte aan hebben? Je kunt proberen een nieuwe markt te creëren voor een bestaande dienst, maar het is makkelijker om een nieuwe dienst te creëren voor een bestaande markt. Jij vindt je dienst echt nodig, maar de vraag is of potentiële opdrachtgevers dat ook vinden. En daarna: of potentiële opdrachtgevers er ook echt de knip voor gaan trekken. De kloof tussen houding en gedrag moet je niet vergeten. De kern van het noodzakelijke marktonderzoek zou dan ook niet moeten zijn "Vindt u het ook zo belangrijk?" maar "Gaat u er mij voor betalen?".

Mensen met een onwelgevallige mening de mond snoeren? Je lijkt wel een dictator! ;)

Wat is voor jou het beste? Wat is voor jou niet al te duur? Kortom, wat zijn je verdere eisen en wat is je budget? Van wie moet dat? En waarom? Welk doel beoog je te bereiken? En wat is dat voor voorraad, zijn het 100 zeecontainers, 10.000 kraaltjes, iets anders? Misschien kun je iets meer vertellen over de onderneming, de voorraad en jouw rol in het geheel.

Dat lijkt een beetje op een citaat uit het artikel dat Twabla aanhaalde: Mijn punt is dat ook zonder die filterende Googles en Facebooks mensen geen representatief beeld van de toestand in de wereld krijgen voorgeschoteld. Dat is niet zo, de klassieke nieuwsmedia zijn immers ook maar selectieve bubbels. Daarnaast moeten we de filterbubbles ook weer niet overdrijven. Op de schaal van het bestaan van de mensheid is de globale communicatie nog maar net komen kijken. Dat daar weer een klein beetje vanaf gesnoept wordt door filtering is niet meteen een drama. Duizenden jaren lang fungeerden de dorpsgrenzen als natuurlijk filter. Tegenwoordig moet je echt ontzettend je best doen om enigszins in een bubbel te geraken en verschoont te blijven van de problemen van de rest van de wereld.

Interessant onderwerp, TwaBla! Het leest bijna als een bedreiging, die persoonlijke nieuwsgaring. Tegelijkertijd blijkt keer op keer dat zo dingen voor het voetlicht komen die de standaard journaals en kranten niet oppikken. Een minder grote gedeelde waarheid hoeft niet slecht te zijn; het kan leiden tot loopgravendiscussie maar ook uitnodigen tot onderzoek, ontwikkeling, waarheidsvinding, opbouwende discussie enzovoorts. Nieuws dat niet past in een grote gedeelde waarheid is niet per definitie onzin. Het is dan ook maar de vraag wat mensen dichter bij de werkelijkheid brengt: voorgekauwde nieuwspakketjes of eigen selectie. Maar zelfs eigen nieuwsgaring is niet meer wat het geweest is. Als je online zoekmachines gebruikt voor je nieuwgaring, dan filtert de zoekmachine ook voor je. Er ontstaat als het ware een tussenvorm, waarbij je zelf zoekt, maar niet volledig onafhankelijk geselecteerde informatie terug krijgt. Ik denk dat dat effect wel meevalt, want het is menselijk om andere informatie toch te negeren, zelfs al zou de zoekmachine die prikkelend en ongevraagd aanbieden. Ik ga niet mee in samenzweringstheorieën over mainstream media. Het doel van de mainstream media is wel om zichzelf in stand te houden, waardoor het draait om kijkcijfers; ook bij de publieke omroep. Dat kleurt de nieuwsselectie enorm; kijkers houden immer niet van goed nieuws. Elke keer weer filmbeelden van dat ene pleintje in dat verre land waar mensen schreeuwend demonstreren, om bij de kijker de indruk te wekken dat zo'n heel land in brand staat. Dat houdt het namelijk spannend. Het publieke achtuurjournaal is daarin geen haar beter dan de kattenbakvulling met chocoladeletters; ongekleurd nieuws bestaat niet. Ik zie niet zozeer een bubbelisering van de samenleving, maar een verschuiving. De inhoud van de bubbels wordt steeds minder bepaald door nieuwsproducten en steeds meer door nieuwsconsumenten. Daardoor gaan we ook van enkele grote bubbels naar vele kleintjes. Dat is niets nieuws en ook niet pas aan de gang sinds sociale media. Daarin is meer ruimte voor de waarheden van steeds kleinere groepen, maar dat maakt die waarheden niet minder waard. De invloed dan zoekmachines op dat proces acht ik niet zo groot. Voor ondernemers is de ontwikkeling interessant. Adverteren in de mainstream media was vroeger al snel raak omdat er weinig anders wat en iedereen ze zag. Daarna kwam adverteren op sociale media, maar tegenwoordig is het zaak om potentiële cliënten te volgen, hun netwerk in kaart te brengen, te kijken wie ze kennen en zo te zien waar interessante klanten zitten. Ken je klant, ken hun bubbels. Ik zag laatst iets over data over spelers verzamelen in gratis online spelletjes, om zo via via bij een walvis (betalende speler) uit te komen waar je aan kunt verdienen.

Creditfactuur sturen voor de oude factuur en nieuwe factuur sturen.

Staat er zoiets in je huurcontract: De verhuurder mag volgens het ROZ model in overleg met de winkeliersvereniging de te leveren diensten aanpassen of schrappen. Als die zaken, diensten en promotiekosten elders (bijvoorbeeld onder 4.8) gespecificeerd zijn, dan is het niet redelijk om wel voor die diensten te blijven betalen. Als bij het aangaan van het huurcontract bij de makelaar redelijkerwijs bekend was dat deze diensten niet meer geleverd gingen worden en hij heeft dat niet gemeld, dan is dat ook een gesprek over het contract als geheel waard (al is de verhuurder niet verantwoordelijk voor de uitvoering van de promotie waarschijnlijk, maar toch). Wil je wel blijven huren?

Komt die reservering van een Gmail account? Dan kun je beter meteen naar de borrel komen ;)

Beste Nick, Uit de forumregels, waarmee je bij het aanmaken van een account akkoord bent gegaan:

Beste Aron, Welkom op Higherlevel. Heb je rekening gehouden met het gebruikelijk loon voor jullie beiden? Of schrijf je nog tijdig een brief naar de Belastingdienst om beargumenteerd tijdelijke verlaging daarvan aan te vragen? Het gebruikelijk loon is wel wat hoger dan het minimum loon. Dat geldt al voor jou en je neef, maar gaat dan ook gelden voor die studenten. En dat terwijl er geen geld is. Elke student een eigen holding geven kost een hoop geld (notaris, administratie en vooral deskundig fiscaal juridisch advies) en je wilt juist het probleem oplossen dat er geen geld is. Ik denk dat je even iets verder uit moet zoomen dan het probleem van de twee studenten. Het excuus dat er in het begin geen geld is om te betalen is geen goed argument. Je zult sowieso kosten maken die betaald moeten worden. Die kun je niet gaan uitstellen, want er is geen enkele garantie dat de verwachte inkomsten gerealiseerd zullen worden. Ondernemen is immers een risico. Kortom, verander het probleem van "hoe huren we medewerkers in die we niet kunnen betalen" in "hoe krijgen we geld in de onderneming zodat we medewerkers kunnen betalen". Als je personeel wilt, zul je voldoende vermogen moeten inbrengen om medewerkers vanaf het begin te betalen en loonheffingen af te dragen. Je mag het ondernemersrisico niet afwentelen op medewerkers (en ook niet op de Belastingdienst). Je kunt ze in tijdelijke dienst nemen, maar als je niet deskundig bent op het gebied van arbeidscontracten en loonadministratie kun je waarschijnlijk beter beginnen met payrolling, waarbij een derde partij de rompslomp overneemt.

Als de eerste drie jaar van je onderneming vooral bestaan uit overleggen en uitzoeken, zou de Belastingdienst in een extreem geval op basis van de andere criteria zelfs kunnen stellen dat er sowieso geen sprake was van ondernemerschap. Dan doet het aantal uren ook niet meer ter zake. Kortom, het draait niet alleen om het tonen van een lijstje met uren, maar om het overtuigen dat je serieus met een serieuze onderneming bezig bent. Laat daarom ook zien wat je bereikt hebt met al die tijdsinvestering.

Begint zodra je wordt gezien als ondernemer voor de inkomstenbelasting, dus als je als zodanig wordt gevraagd om aangifte te doen of als zodanig aangifte doet. Of anders gezegd, vanaf het moment dat je recht hebt op startersaftrek.

Je kan de cliënt om een bewijs vragen. Je kan de cliënt ook vragen om iets door de huisarts te laten ondertekenen, maar huisartsen doen dat liever niet en geven de cliënt liever een afschrift van (een deel van) het dossier. Je kan de klant ook zelf de vraag stellen. Maakt allemaal niet uit, want zodra de klant wil antwoorden of bewijs wil overleggen, moet je je ogen sluiten, je vingers in je oren doen en heel hard "la, la, la" zingen. Zulke gegevens mag je namelijk niet aannemen, laat staan opslaan of gebruiken. Medische gegevens zijn bijzondere persoonsgegevens en die mogen jullie niet verwerken, tenzij je in de wet een grondslag vindt om dat te doen. De commerciële reden die je aandraagt is daarvoor niet voldoende. Als je alsnog je bedrijfsmodel ombuigt om een grondslag te creëren, dan krijg je te maken met een enorme hoeveelheid wet- en regelgeving over het verwerken en beschermen van deze gegevens. Dat is zeker kort door de bocht, want die "vrijstellingen" kennen strikte voorwaarden. Bij abonnementen mogen beslist geen bijzondere persoonsgegevens worden geregistreerd, dat staat er al bij: Bij afnemers en leveranciers ligt dat wat genuanceerder; er is een uitzondering voor: Van art. 16 wbp kom je vervolgens bij art. 21 Wbp voor de uitzonderingen op "het verbod om persoonsgegevens betreffende iemands gezondheid te verwerken". Aan de daar genoemde voorbeelden voldoet het bedrijf van TS mijns inziens niet. Het gaat immers niet om een hulpverlener, instelling of voorziening voor gezondheidszorg, verzekeraar, school, reclasseringsinstelling, minister, bestuursorgaan, pensioenfonds, werkgever of instelling voor re-integratie. Misschien kun je eromheen werken: de pasjes uitdelen aan artsen die de pasjes aan cliënten kunnen verstrekken. De restaurants mogen wel korting geven, maar niet registreren welk pasjes waar wordt gebruikt en de eter moet anoniem blijven. Er is dan geen registratie van pashouders en hun gegevens wat waarschijnlijk een probleem omzeilt, maar juist dat zal waarschijnlijk een groot deel van de basis onder het bedrijfsplan wegslaan; juist die gegevens leveren wat op bij loyalty programma's.

Ik zou in elk geval de lezer uitleggen hoe dat zit met Cabo Verde, Cape Verde, Kaapverdië. Ook voor SEO doeleinden is het handig om alle verschillende namen voor hetzelfde gebied te gebruiken. Ik heb vanmorgen even met Google gestoeid om erachter te komen hoe dat nu zit. Daar kun je vast een boeiend verhaal voor maken voor je site. Net als een verhaal over dat jullie nu net locaties aanbieden op de twee mooiste eilanden van de groep. En dat jullie precies weten hoe je naar het ene eiland kunt vliegen en de andere alleen per boot kunt bereiken; die inside kennis geeft toegevoegde waarde. De foto met twee spoken op de voorpagina vond ik een beetje... eng. De plaat Pàul kon ik niet vinden, Paul wel; een niet te vinden plaatsnaam maakt het een beetje verdacht. De pagina's over São Vicente zijn nog leeg. De pagina Links zegt iets over contact, maar ik zie geen adres of formulier.

Nee. Aanvullend: in de wetgeving over het gebruikelijk loon is niet opgenomen dat er sprake kan zijn van een part time factor. In rechtszaken wordt daar wel eens over getwist, maar dat helpt meestal niet; dan zou je (blijkbaar, volgens deze jurisprudentie) aan moeten tonen dat de persoon in kwestie slechts taken van ondergeschikt belang vervult.

Beste rverkaik, Welkom op Higherlevel. Vervelend dat dit zo loopt. Heb je een advocaat of je rechtsbijstandsverzekering geraadpleegd? Wat zei die ervan? Onder bepaalde omstandigheden hoef je tijdens ziekte geen loon door te betalen indien een medewerker een gebrek heeft verzwegen bij het aangaan van de arbeidsovereenkomst. Aan de andere kant moet je als werkgever aangepast werk geven bij ziekte. Heb je de bedrijfsarts geraadpleegd? Wat zei die ervan? Dit klinkt als een slecht plan. Als werkgever mag je niet beslissen of een medewerker arbeids- of functieongeschikt is op basis van medische problemen. Je mag daarnaast niet de ziektewet gebruiken om arbeidsconflicten op te lossen. Ik ben geen (arbeids)jurist, maar ik denk dat je deze casus snel zou moeten bespreken met zo iemand om te kijken wat hier wijsheid is. Dat geeft je ook een idee van kansen, kosten en opbrengsten specifiek voor dit geval.

Ook als TS zijn vordering door zou mogen voorverkopen vrees ik dat de werkgever er alsnog eerst loonheffing op in moet houden. Ik vraag me daarnaast af of je een vordering op loon uit loondienst überhaupt door kan verkopen. Maar goed, ik ben geen fiscalist of jurist.

Beste GeeJeeVW, Welkom op Higherlevel. Waarom zou je dat willen? Ik neem aan dat je recht op deze bonus is ontstaan als werknemer op het bedrijf waar je werkt. Logischerwijs moet dit dan ook als zodanig worden betaald, dus als loon waarover loonheffing en premies worden ingehouden door de werkgever. Jouw op te richten bv heeft geen recht op die bonus en jouw werkgever heeft geen plicht tegenover die op te richten bv. Een stamrecht bv oprichten kan sinds 2014 al niet meer. Is je doel van het oprichten van een bv om die heffing te ontlopen? Het lijkt me daarnaast een vrij onzinnige en dure reden om een bv op te richten. Vanuit die optiek vraag ik me af of het een privé vermogensvraagstuk en een werknemersvraag is en geen ondernemersvraag. Misschien kun je je vraag en beweegredenen meer toelichten?

De Prins had er een prachtig artikel over, twee maanden terug!

Best een leuk puzzeltje om over na te denken. Uiteindelijk leidt je plan tot uitstel van BTW afdracht en uitstel van betaling van inkomstenbelasting. Ik kan me voorstellen dat daar wat beperkingen en bezwaren optreden optreden vanuit de Belastingdienst. De leverancier moet uiterlijk op de 15e dag van de maand die volgt op de maand waarin geleverd is factureren. Een betalingstermijn van langer dan 60 dagen is alleen toegestaan als aangetoond kan worden dat dit voor geen van beide partijen nadelig is. Maar ik ben geen belastingdeskundige, het is een vermoeden. Administratief wordt het voor beide partijen ook lastiger, omdat de verzonden/ontvangen facturen niet gelijk lopen met de ontvangen/betaalde bedragen per bank. Een aparte factuur laten sturen voor het vakantiegeld lijkt me daarvoor geen oplossing, want daar staat geen dienst tegenover. Ik heb zo geen idee of en hoe je dit zowel handig als legaal kunt doen, dus ik ben benieuwd naar de inzichten van anderen.

Graag gedaan. Zie hier, hier en hier voor nog meer lastige vragen aan mensen die een bedrijf willen overnemen.