Ron van der Kolk

Jawel, een intentieovereenkomst met exclusiviteitsbeding. Geen adviseur ingeschakeld bij deze bedrijfsovername?

Beste Rararas, Welkom op Higherlevel. Je mag alleen BTW aftrekken die vermeld staat op de factuur. Uitgaven mag je (tot op zekere hoogte) aannemelijk maken door betaling, BTW moet er keihard opstaan. Heb je het hele internet gelezen? Knap. Het staat gewoon op de site van Belastingdienst: Daarnaast geldt dat natuurlijk voor Nederlandse BTW en niet voor Chinese BTW, die laatste kun je hier niet terugvragen.

Dan is de verkopende partij blijkbaar meer ondernemer dan de kopende partij.

Uit de forumregels, waarmee je bij het aanmaken van een account akkoord bent gegaan:

Dat ligt er aan wat voor vragen dat zijn. Uit de forumregels: Uit de forumregels: Ja, dat mag in principe. De leverancier mag wel weigeren je de kleding te leveren als je niet aan hun voorwaarden voldoet.

Beste thesaw, Welkom op Higherlevel. Je wilt dus goedkoper snoep inkompen? Uit de forumregels, waarmee je bij het aanmaken van een account akkoord bent gegaan:

Je oorspronkelijke vraag was of mensen "ervaring hebben met vergelijkbare gevallen" en of "een cursus of een coaching" of "geestelijke gezondheidszorg" uitkomst zouden kunnen bieden in dit specifieke geval. Vervolgens wil je weinig/geen informatie geven omdat mensen anders de situatie kunnen herkennen... Als je maar weinig informatie kunt geven over de persoon of de situatie is zo'n vraag niet goed te beantwoorden. Dat is geen oproep om de privacy van de betrokkene te schenden, maar misschien meer een aanwijzing dat sommige vraagstukken zich niet lenen voor een forum. Uiteindelijk hebben we ons allemaal misschien laten verleiden om teveel over Frits te praten en te weinig om het omgaan met personele problemen in het algemeen. Wanneer je in zijn algemeenheid vraagt: "ik heb een probleem met een medewerker en het lukt me niet om daar mee om te gaan" zou ik ook in zijn algemeenheid wellicht kunnen adviseren: "objectiveer wat er aan de hand is door een externe personeelsadviseur, steek hand in eigen boezem, onderzoek wat je rechten en plichten zijn, focus je allereerst op het functioneren in de functie en schakel bij vermoeden van medische oorzaken (of gevolgen) eventueel een bedrijfsarts in". Ik schreef daarover op de vorige pagina: Het was een advies specifiek voor deze situatie, omdat je een probleem ervaart. Afgezien daarvan heeft een personeelsadviseur in het algemeen ook zijn nut, want je wilt problemen natuurlijk ook voorkomen. En medewerkers boeien, binden, verder ontwikkelen en hun talent benutten. Een externe personeelsadviseur kan je daarmee helpen, zeker als je van mening bent dat personeelszaken niet je sterkste kant zijn. Dat heb ik zelf niet willen doen, want ik kan in elk geval niet oordelen over Frits dus ook niet over de totale situatie. Door de onvolledige informatie wek(te) je bij mij wel de indruk dat de situatie verder uit de hand is gelopen door jouw visie en handelen als werkgever. Huh? Dat klinkt wel heel passief. In afwachting van een bericht van de bedrijfsarts kun je van alles doen, zoals in gesprek blijven met Frits, een personeelsadviseur zoeken, een adviseur arbeidsrecht zoeken (kan dezelfde persoon zijn), de adviezen uit dit draadje ter harte nemen. Acties richting Frits zou ik in afwachting van het bericht van de bedrijfsarts even uitstellen, maar als er een moment is aan de slag te gaan dan is het wel nu. Je analytische logica van de koude grond wil absoluut niet zeggen dat het aan Frits ligt, laat staan dat Frits een psychische stoornis heeft en/of thuishoort in de psychische gezondheidszorg, zoals je eerder insinueerde. De diagnose van psychische stoornissen is niet zo eenvoudig. Het is ook geen startpunt voor jou als werkgever. Als Frits niet goed functioneert en je kunt dat objectief (danwel onafhankelijk) vaststellen is dat het startpunt. Dan kun je op zoek naar mogelijkheden om dat te verbeteren. Als dat niet helpt en je vermoed dat een medische oorzaak die het functioneren beperkt, dan is de bedrijfsarts de aangewezen weg. Je kunt je persoonlijk vermoeden hooguit meegeven aan de deskundigen, maar daarna moet je dit echt loslaten want anders organiseer je slechts je eigen frustratie.

Welke rol heb jij in dit verhaal? Ben je de arts, de taxateur, de boekhouder, iets anders?

Daar gaf ik in mijn eerste reactie al antwoord op: Aanvullend: je mag die bedrijfskosten eigenlijk niet zelf aftrekken van inkomen uit loondienst, het aangifteprogramma doet dat voor je. Het verrekent het verlies uit onderneming met de inkomsten uit loondienst. Maar het effect is per saldo hetzelfde.

Als je onderneming meer kosten/afschrijvingen heeft dan inkomsten maakt de onderneming toch verlies? Ah, de KIA! Die verlaagt de winst voor de inkomstenbelasting nog verder, waardoor de onderneming op je aangifte inkomstenbelasting nog minder winst of zelfs verlies maakt. Het toepassen van dit soort investeringsaftrekken kent voetangels; heb je een boekhouder/fiscalist/belastingadviseur/etc betrokken bij de start van je onderneming? Ik ben overigens geen van voornoemde.

Beste Richard, Welkom op Higherlevel. Dat gaat nog niet zo snel als je denkt. Als busje en computer duurder zijn dan 450 euro zijn het geen kosten maar investeringen en moet je er op afschrijven. Je mag de aankoopwaarde dus niet zomaar ineens ten laste van de winst brengen. In bepaalde gevallen mag je onder voorwaarden wel willekeurig afschrijven. De Belastingdienst heeft een prachtig rekenvoorbeeld over verlies uit onderneming in combinatie met loondienst.

Wat heb je dan gedaan aan alle andere stappen die je kunt nemen voordat je een bedrijfsarts inschakelt? Daar lees ik niets over. Je lijkt alle adviezen in de wind te slaan en door te zoeken naar dat ene antwoord dat je graag wilt horen. Aan de andere kant vertel je ons maar een deel van het verhaal... Als personeelszaken niet je sterkste kant zijn, en ik al een personeelsadviseur heb aangeraden, waarom blijf je jezelf dan afvragen waar je een specialist moet zoeken? Je hebt genoeg zetjes gehad in dit draadje maar je lijkt gefocussed te blijven op een probleem van Frits en je lijkt je ogen te blijven sluiten voor het functioneren van Frits en het functioneren van jouzelf als werkgever en leidinggevende in je onderneming. Het lijkt sociaal bewogen, maar eigenlijk maak je het zo alleen maar erger. Je wilt advies over wat je aanmoet met een medewerker waarover je cruciale informatie achterhoudt en slaat gegeven adviezen in de wind. Dan vraag ik je af: kom je hier echt voor een advies of wil je graag bevestiging van een idee dat je zelf al hebt? Het voelt allemaal wel een beetje lullig voor iedereen die tijd en energie in dit draadje heeft gestoken. Mocht je de behoefte voelen om vertrouwelijk details te delen en te luisteren naar mijn mening en advies, bel me dan morgen tijdens kantooruren gerust op. Dat is toch het minste wat ik kan doen.... voor Frits.

Sorry Damiaan! Ik kan het nu niet meer veranderen. Mijn vraag blijft staan: welk platform?

Beste mijngarage, Welkom op Higherlevel. Hoe is de website gebouwd? Voor Wordpress (open source) zijn er diverse plugins, voor het berekenen van prijzen, maken van afspraken in een kalender, enzovoort enzovoorts. Die plugins zijn niet allemaal open source.

Dat is geen geldig excuus. Je bent niet alleen hovenier, je bent ondernemer. Dat komt met plichten en verantwoordelijkheden. Als je die geen verstand hebt van boekhouden en belastingen, dan moet je de die kennis ontwikkelen of iemand in de arm te nemen die dat wel heeft en dat namens jou goed regelt. Als het Handboek Ondernemen te ingewikkeld is, dan raad ik je af om verder te doe-het-zelven met vragen op een forum; schakel een professional in (die je vertrouwd en begrijpt) die je boekhouding en aangiftes op orde brengt voor je naheffingen en boetes krijgt. Dat is een welgemeend advies om je ellende te besparen. In dit draadje valt de term belasting een aantal maal, maar de ene keer gaat het zo te lezen over inkomstenbelasting (reacties Norbert, HansvdB) en en de andere keer over vermogensrendementsheffing (reacties Lex, HenkH). Wat jij (of je boekhouder) in je oorspronkelijke vraag bedoelde is me niet helemaal duidelijk. Ik denk dat daar de verwarring al begint.

Beste HWC, Welkom op Higherlevel. Je hoeft het gebruikelijk loon niet daadwerkelijk uit te betalen, als je de loonheffing erover maar afdraagt. In jullie geval kun je ook (vooraf!) de inspecteur een brief sturen en onderbouwd verzoeken om tijdelijke verlaging van het gebruikelijk loon in de startfase. Als de onderneming in de Wet Bevordering Speur- en Ontwikkelingswerk (WBSO) regeling valt kan in 2017 het gebruikelijk loon onder voorwaarden mogelijk worden verlaagd tot het wettelijk minimumloon en het minimum vakantiegeld.

Wat wil Frits zelf? Er zijn genoeg bureau's die werving, selectie en personeelsontwikkeling doen. De betere bureau's hebben arbeidspsychologen in dienst als personeelsadviseur. Zo'n psycholoog mag zich niet op het medische vlak begeven, maar wel kijken naar het functioneren van Frits in zijn functie. Als Frits dat ook wil en zich openstelt om vast te stellen of en wat er mis gaat in het functioneren, dan levert dat in elk geval een "diagnose" van een eventueel functioneringsprobleem op. Daarna kun je samen een plan opstellen om daar wat mee te doen; coaching of training kan een van de mogelijke oplossingen zijn, maar ook aanpassing van de functie of een andere functie. Maar dan loop ik op de zaken vooruit.

DSM-IV schrijft de criteria voor, niet de aantallen. Genoemde aantallen zijn niet gebaseerd op het aantal toevallige diagnoses, maar onder steekproeven onder de bevolking, dus inclusief anders niet gestelde diagnoses. Maar we dwalen af. Dit draadje zou moeten gaan over jouw probleem als werkgever met Frits, niet over stoornissen in het algemeen. Nee, en zeker niet voor jou als werkgever. Zoals ik al eerder zei begint het met het functioneren in de organisatie; ligt dat aan de organisatie, de match tussen de organisatie en Frits of aan Frits? Als je dat laatste vermoed kun je eventueel de bedrijfsarts raadplegen. Jij kan en mag als werkgever geen diagnose van een psychische stoornis (laten) doen en als Frits het zelf laat doen heb je geen recht om de uitkomst daarvan te weten. De bedrijfsarts zal zich ook moeten beperken tot het oordelen over de geschiktheid voor de functie (functiegeschiktheid) of ander werk (arbeidsgeschiktheid) van Frits. Een medewerker is verplicht alle relevante medische informatie te verstrekken aan de bedrijfsarts en deze mag die informatie betrekken in het oordeel. De bedrijfsarts mag de medische informatie alleen met uitdrukkelijke toestemming van de medewerker aan de werkgever verstrekken. Aan autismespectrumstoornissen liggen volgens onderzoek genetische factoren ten grondslag, maar dat is niet voldoende om te concluderen dat autisme erfelijk is. Als het voorkomt in zijn directe familie en er een kleine verhoogde kans dat Frits het ook geeft, maar eigenlijk zegt het te weinig. Daarvoor zou naar de persoon gekeken moeten worden. Maar nogmaals, niet door de werkgever. Het is niet per se een taboe, maar als werkgever heb je grenzen. Als werkgever ben je bijvoorbeeld ook beperkt in het verwerken van de resultaten van assessments; je mag een psycholoog vragen om de geschiktheid van een kandidaat te beoordelen (wat de medewerker ook mag weigeren), maar de uitslag van psychologische testen niet zomaar opslaan. Iets soortgelijks geldt bij ziekmeldingen: het is de werkgever niet toegestaan om te informeren naar de aard en oorzaak van de ziekte. Ik snap je dilemma overigens heel goed; ik heb ook wel eens medewerkers gehad die ik meer wilde helpen dan ik kon. In een persoonlijk gesprek kun je eventueel persoonlijke vermoedens delen en vrijblijvende aanbevelingen voor onderzoek doen, maar verder niet. Het is de vraag of je daarmee bereikt wat je wilt, dus ik raad het niet aan. Verlaat alsjeblieft je zoektocht naar een diagnose en beperk je tot het functioneren. Wat gaat er nu feitelijk mis? Hou het bij de praktijk en de feiten. Ik zeg nergens dat je moet uitsluiten dat Frits een stoornis heeft, want dat kan bij iedereen tenslotte het geval zijn. Maar voor dit moment lijkt het me helemaal niet relevant. Je zit niet op één lijn met Frits en je maakt mijns inziens een enorme en onbegrijpelijke sprong naar psychische stoornissen, diagnoses en gezondheidszorg terwijl er misschien helemaal niets aan de hand is. Natuurlijk kan het zijn dat er uiteindelijk grote en onoplosbare problemen in het functioneren boven water komen. Dan kun je kijken wat de mogelijkheden zijn om afscheid te nemen op basis van het functioneren. Een gediagnosticeerde stoornis kan je dan nog lelijk opbreken: de medewerker kan gezien worden als ziek waardoor een opzeggingsverbod van kracht is en met een re-integratieplicht voor de werkgever.

Beste Esthetic, Welkom op Higherlevel. Wat geeft ze aan als reden om dat niet te willen? Ja, dat kan. Op een adres kunnen meerdere bedrijven gevestigd zijn. Om haar bedrijf op dat adres in te schrijven kan de KvK verlangen dat ze aantoont dat ze daar ruimte huurt door middel van een huurcontract. Dat kan een huurcontract zijn met de verhuurder of een onderhuurcontract met jou. (Al weet ik niet of de verhuurder jou toestaat om onder te verhuren). Dat is een kwestie van duidelijke afspraken maken en die vastleggen. Dat is beter voor jullie in geval van onenigheid en duidelijker voor de fiscus want die komt vast een keer controleren. Echter, als je verregaande afspraken maakt en onder één vlag naar buiten treedt zou dat mogelijk wel gezien kunnen worden als impliciete VOF, met alle gevolgen van dien. Je zou dan beide volledig aansprakelijk kunnen worden gehouden voor schulden die de ander veroorzaakt. Je kunt er natuurlijk ook voor kiezen bewust een VOF te beginnen in plaats van twee eenmanszaken. Je kunt dan als één bedrijf vestigen op één adres, onder één naam naar buiten treden en de winst verdelen volgens een verdeelsleutel (bijvoorbeeld op basis van gemaakte uren). Vanwege de onbeperkte hoofdelijk aansprakelijkheid over en weer is het wel belangrijk de risico voor zover mogelijk te beheersen, beperken en verzekeren. Als de andere vennoot er een potje van maakt heb je wel een probleem. Juist op het gebied van de vragen die je stelt lopen samenwerkingsverbanden en VOF's nogal eens stuk. Uiteindelijk ontstaat veelal de kift dat beiden vinden dat ze zelf meer uren maken dan de ander en dat de ander meer uitgeeft dan zijzelf. Talloze draadjes op dit forum illustreren dat. Denk niet te licht over samenwerken en het vooraf maken van afspraken. Maak gebruik van eens deskundige bij het opstellen van een vennootschapsovereenkomst. Twee eenmanszaken kan ook prima. Dan moet het voor de klant wel altijd duidelijk zijn met welke eenmanszaak hij/zij zaken doet. Je kunt dan als eenmanszaken onderling factureren voor elkaar verleende diensten. De twee eenmanszaken kunnen in theorie ook een coöperatie vormen en zo gezamenlijk naar buiten treden zonder hoofdelijk aansprakelijk te worden voor het geheel. Daaraan kleven wel weer andere nadelen en risico's. Voor een klein, startend samenwerkingsverband zou ik dat niet zonder meer adviseren. Op basis van de beperkte informatie zou ik aanraden eerst een te beginnen met twee eenmanszaken. Misschien moet je het in deze startfase nog niet ingewikkelder maken dan het is. Ik raad je in elk geval af om met twee eenmanszaken één zakelijke rekening te gebruiken om bankkosten te sparen. Dat wordt administratief al snel een puinhoop; het is veel eenvoudiger als je rekening volledig gelijkloopt met je administratie.

Natuurlijk triggert dit antwoord opnieuw, want wat je schrijft klopt niet. Het lijstje namen dat je noemt is een hoax, er is geen bewijs dat deze mensen als zodanig gediagnosticeerd zijn. Autismesprectrumstoornissen komen ook lang niet in elke familie voor, integendeel, ze zijn relatief zeldzaam (diagnose volgens DSM-IV ongeveer 1% van de bevolking, waarvan een gedeelte Asperger). ADHD komt vaker voor (diagnose volgens DSM-IV 5-10%, volgens ICD-10 1-2%). Een psychische stoornis levert niet altijd een even grote functionele beperking op. Het is het vaak goed mogelijk te functioneren in de maatschappij en ook als medewerker. In de praktijk is het nodig om per individu te kijken wat er mogelijk is (net als bij mensen zonder stoornis), want de aanname is de moeder van het misverstand. Algemeenheden over stoornissen of zogenaamde groten der aarde zeggen niets over Frits. Heeft Frits dan een jouw bekende en formeel gediagnosticeerde psychische stoornis en daar uit voortvloeiende beperking? Daar heb je niets over verteld, maar dat zou mogelijk je insteek van de psychische gezondheidszorg kunnen verklaren. Het zou mogelijk wel van invloed zijn op het advies, want als Frits begeleiding nodig heeft die jij niet kunt bieden is dat een situatie om rekening mee te houden. Het kan wat zeggen over de hulp die jij als werkgever nodig hebt, zowel bij het uitzoeken waar het misgaat als bij het vinden van de oplossing. Je schreef dit onder een reactie van mij, maar in mijn reactie lees ik die conclusie helemaal niet. Ik schreef iets over mediation en objectiveren, het woord beloningsstructuur kwam er niet in voor en daar doelde ik ook niet op. Dat zul je aan Frits moeten vragen, nu vul je het voor hem in. In dit draadje zie ik ook jouw probleem en het (vermeende) probleem van Frits door elkaar lopen. Misschien kun je die twee dingen wat ontvlechten om dichter bij de kern van de zaak te komen. Flexibiliteit is daarnaast persoonlijk; dat Frits misschien iets minder flexibel is dan de rest maakt hem niet meteen voer voor de geestelijke gezondheidszorg.

Dat is allemaal niet het werk van een mediator; die begeleid slechts het proces waarbij partijen er zelf samen uit moeten komen. Willen jij en Frits dat? Een voorwaarde voor succesvolle mediation is dat alle betrokkenen vrijwillig meedoen en de intentie hebben om samen tot een oplossing te komen. Op dit moment hebben partijen blijkbaar een verschillend beeld van oorzaken en oplossingen. Is dat niet wat nader bij elkaar te brengen door wat dingen te objectiveren? Er zijn vast gemeenschappelijke of verenigbare belangen en alternatieve invalshoeken te vinden.

Geen idee wat de beste is. Ik gebruik bijvoorbeeld de HTML Validator en de console van Chrome om de code te checken, Pagespeed om de snelheid te testen, Uptime Robot om te monitoren of de boel nog online is, SSL Server Test om te kijken of het nog veilig is en de SEO Quake plugin voor Chrome om de SEO beheren. Daarnaast zoek ik regelmatig nieuwe sites die SEO rapportjes maken, omdat ze allemaal wel weer iets anders vinden.

Beste Machiel, Welkom op Higherlevel. Je doet dit naast je werk en je product lijkt me arbeidsintensief. Wat je in mijn ogen nodig hebt is een klein aantal concrete klanten in plaats van een groot aantal vage potentiële klanten die wel eens van je gehoord hebben. Ik zou daarom je energie steken in sales en niet in marketing. Met foto's of zelfs (mini) exemplaren van je producten (dus geen visitekaartjes) langs horecaondernemers die wel een nieuwe inrichting kunnen gebruiken, bijvoorbeeld. Niet naar de beurs om te kijken of visitekaartjes uit te delen, maar om er te staan met een standje met daarin door jou gemaakte meubels om serieus in gesprek te komen met gegadigden. Die website moet er natuurlijk ook komen, maar zie ik in dit geval meer als passief naslagwerk met foto's en contactinformatie dan als actief verkoop kanaal; sociale media zou ik voor zo'n product nog geen prioriteit geven. Persoonlijke verkoop lijkt me daarvoor in dit geval geschikter. Daarnaast, hoe afbeeldingen op sociale media vaak werken: "He buurman/-vrouw, kijk eens wat ik voor moois zie op Pinterest, kun jij dat effe namaken?". Pinterest en Instagram worden veel gebruikt voor inspiratie en weinig voor handel. Juist voor creatieve ondernemers is dat jatwerk een probleem. Het opbouwen van een goede relatie met een aantal opdrachtgevers die weten dat jij in korte tijd iets origineels kan realiseren (en dus hun probleem oplost) lijkt me hier belangrijk. Ik denk dat de persoonlijke benadering daarvoor essentieel is.

Ook dat is een stelling die wat kort door de bocht is en enige onderbouwing en nuancering behoeft. ;) Dat zijn inderdaad verschillende dingen a) zijn er in absolute of relatieve zin meer succesvolle startups en/of b) wordt er in de media de laatste tijd meer aandacht gegeven aan succesvolle startups. Een bevestigend antwoord op de eerste vraag blijkt lastig te onderbouwen, er is geen hausse in succesvolle startups te vinden. De tweede vraag beantwoorden is lastig, dan moet je even "de media" definiëren en de berichtgeving daarin gaan turven. Zou het kunnen dat de media een toename laten zien die er niet is? Nu zijn "de media" in het algemeen voor hetgeen daadwerkelijk gebeurt maar het kan ook dat jij bijvoorbeeld slechts die indruk hebt. Ik zelf heb niet de indruk van een toename in de media of in de werkelijkheid, maar dat kan ook aan mijn a-traditionele nieuwsgaring liggen.

De geestelijke gezondheidszorg is er natuurlijk niet om medewerkers te veranderen op basis van de wensen of aanwijzingen van werkgevers. Als Frits beperkingen ervaart in zijn leven die naar zijn gevoel te maken hebben met hem als persoon dan kan hij zelf kiezen of hij daarvoor zorg wil ontvangen. Natuurlijk kan zijn geestesgesteldheid hem meer of minder goed laten functioneren en daar heb je wel mee te maken. Of dat bij Frits speelt kan ik onmogelijk zeggen op basis van jouw verhaal op een forum. Als je meent dat Frits niet of niet langer goed functioneert in zijn huidige functie kun je jezelf eerst afvragen of Frits niet goed functioneert, of de match tussen Frits en de functie niet functioneert of dat de functie zelf niet goed functioneert. Denk bij dat laatste aan het eerder genoemde beloningssysteem. Kortom, waar ligt het nu eigenlijk aan? Je begint bij Frits, maar ik stel voor dat andersom te doen. Kijk eerst eens (met wat hulp) kritisch naar de functie en steek de hand als werkgever en leidinggevende in eigen boezem; is dat allemaal wel zo goed geregeld? Kun je zelf coaching gebruiken? Als de functie goed in elkaar zit, kijk dan eens naar de match tussen Frits en de functie; kijk vanuit positieve blik wat je kunt doen om de match te verbeteren door de functie bij te schaven of dat je training/coaching aan kunt bieden. Dat heeft overigens alleen zin als jij en Frits het eens zijn over oorzaak en oplossing, hem "op training sturen" omdat je ontevreden bent zal vermoedelijk niet het resultaat geven dat je zoekt. Als laatste, als je andere oorzaken uit hebt gesloten en vermoed dat lichamelijke, sociale of geestelijke beperkingen hier een rol spelen, kun je de bedrijfsarts inschakelen. Een luisterend oor bieden als werkgever/leidinggevende is uitermate belangrijk, maar op basis daarvan conclusies trekken over iemands geestelijke of lichamelijk geschiktheid is erg onverstandig, zeker als je al op de grens zit van een conflict. Laat dat aan professionals over en probeer samen een zo objectief mogelijk plaatje te schetsen van de situatie en mogelijke vervolgstappen. Mogelijk kom je uiteindelijk in overleg tot de conclusie dat een andere functie beter is voor Frits, of dat je beter afscheid kunt nemen. Mocht dat tot een arbeidsconflict en procedure leiden, dan is het goed om te kunnen laten zien dat je zorgvuldig hebt gehandeld, objectief bent gebleven, diverse mogelijkheden hebt overwogen en je verantwoordelijkheid als werkgever hebt genomen. Dit gaat niet (alleen) over Frits, maar (ook) over jou: hoe ga je ermee om?