Ward van der Put

Daar zijn verschillende redenen voor. En het is al vaker onderzocht. Sommige TLD's (top-level domains) worden geassocieerd met spam. Dat geldt bijvoorbeeld voor .nu in exclusiefgroen.nu. Bij andere TLD's speelt perceptie een rol. Zo lijkt ahold.com een wereldconcern en ahold.nl een lokale divisie. Inmiddels zijn er zó veel TLD's dat sommigen niet meer als internetadres herkend worden. Denk bijvoorbeeld aan exclusiefgroen.club en bijzondergroen.bio. Voor vindbaarheid kun je in volgorde van meest naar minst gewenste TLD grofweg dit lijstje aanhouden: .com .net en .org ccTLD's met landcode: .nl, .be, .de, enzovoort de rest

De factuur is niet belast (of onbelast) in Nederland. Je zet niets over Nederlandse btw op de factuur. De factuur is echter mogelijk belast in het land van de consument. Mogelijk moet je daarom een buitenlandse belasting op de factuur zetten. Dat kan een vorm van VAT zijn, maar ook sales tax. De aanhouder wint.

Denk in de eerste plaats aan de fiscale bewaarplicht voor facturen én de verkoop- en debiteurenadministratie: hier weegt de fiscale bewaarplicht zwaarder dan privacywetgeving. Strikt genomen moet je de orderbevestiging en de eventuele factuur ongewijzigd en in de oorspronkelijke vorm bewaren (dus bijvoorbeeld als PDF en/of e-mail). Meer hierover vind je in de brochure Uw geautomatiseerde administratie en de fiscale bewaarplicht (PDF).

De complexiteit van je input en throughput zijn me wel duidelijk, maar wat doe je met de output? Hoe krijg je de data vanuit het Excel-model naar een verkoopplatform? Ik denk dat je het probleem wel alvast in die drie deelproblemen input → throughput → output moet opsplitsen, want het zijn drie specialismen die andere tools en vaardigheden vereisen. Voor optimalisatievraagstukken zoals deze is Excel bij uitstek geschikt, alleen haal je er waarschijnlijk nog niet uit wat er inzit.

Allereerst: welkom op Higherlevel! De voorwaarden waaraan een ANBI moet voldoen zijn redelijk duidelijk. Een werkmaatschappij onder een ANBI-stichting kan uiteindelijk nooit een ander belang hebben dan dat van de ANBI; specifiek voor een ANBI geldt ook nog dat dit voor 90 procent of meer van de activiteiten een algemeen belang moet zijn (en dat geldt voor de ANBI als geheel, inclusief werkmaatschappijen). Je hebt wel wat speelruimte voor commerciële activiteiten die zijn gericht op fondsenwerving. Het in stand houden van de ANBI dient namelijk ook een algemeen belang. Waarom een deel en niet alles? Ook hier heb je opnieuw een potentieel tegengesteld belang. Het oppotten van tegoeden (of intellectuele eigendom) in een aparte vennootschap is een potentiële nagel aan de doodskist van een ANBI.

Je realiseert winst (na aftrek van bijbehorende directe kosten) op het moment van verkoop. Die 20 K kun je later weer als kosten boeken wanneer je die producten verkoopt. Dit is overigens een veelgemaakte inschattingsfout onder startende webwinkeliers. Je kunt echter niet jarenlang belastingvrij ondernemen door de winst steeds aan nieuwe voorraden uit te geven: die winst is gewoon belast, ongeacht of je daar nu nieuwe voorraden of nieuwe schoenen van koopt.

Probeer het hier eens: Werken bij DHL als koerier DHL heeft verschillende divisies: DHL Express voor koeriersdiensten, DHL Parcel voor pakketten, DHL Freight voor vrachtvervoer, enzovoort. Misschien moet je dus even rondbellen.

Is het zomaar een handelsvordering, zoals een na levering onbetaald gebleven rekening, of gaat het specifieker om een verzekeringsclaim die niet door de verzekeraar wordt gehonoreerd?

Je zou toch verwachten dat je bij een internationaal verkoopplatform al gauw met de verplichting tot factureren van afstandsverkopen te maken krijgt.

Je kunt de betaalde btw terugvragen als voorbelasting, tenzij het schrijfwerk valt onder de verplichte vrijstelling van btw voor schrijvers en journalisten.

Daar moet kennelijk nog een arbeidsvergoeding van af, laten we zeggen 5 uur per week x 4 weken per maand x € 11 per uur = € 220 per maand voor een niet heel goed geoefende webmaster. Dan is de winst nog maar € 280 per maand. Er is toch niemand die alleen daarvoor € 10.000 betaalt?

Wil je het pand kopen of huren? Daar kun je niet of nauwelijks zelf van leven. Een bank zal (moet) er dan van uitgaan dat maandelijks hypotheekrente plus aflossing betalen problematisch wordt.

In de zorg zijn grotere opdrachtgevers vaak vrijgesteld van btw. Betaalde btw kunnen zij niet terugvragen en die verhoogt daardoor direct hun kosten. Daar komt nog bij dat je mogelijk (te) duur bent wanneer je zelf met btw moet factureren maar je directe concurrenten eveneens zijn vrijgesteld.

Over welk bedrag hebben we het?

Je kunt investeerders ook financiers noemen.

Google heeft een dergelijke app, die gratis is: Digitaal welzijn. Ik gebruik deze app zelf voor de automatische bedtijdstand (goed voor je dag-nachtritme), maar je kunt er onder andere ook je dagelijkse schermtijd per app mee regelen. Daarvoor bestaan al verschillende alternatieven.

Dat kan met een ondernemerscoöperatie als je een vof of bv te verregaand vindt.

Als je webshop orderbevestigingen en facturen genereert en verzendt (of formeler: opstelt en uitreikt), geldt daarvoor strikt genomen de fiscale bewaarplicht. Een oplossing die de grafische productiebestanden na 90 dagen verwijdert maar de brongegevens van de omzet 7 jaar bewaart, lijkt me beter.

Allereerst: welkom op Higherlevel! Giften aan goede doelen zijn onder bepaalde voorwaarden aftrekbaar van de inkomstenbelasting. Voordat je echter iets weggeeft dat je nog niet hebt: de meeste startende webshops draaien het eerste jaar verlies en het tweede jaar break-even, áls ze die eerste twee jaar al overleven.

Daar lijkt het inderdaad op, maar misschien moet je aan de andere kant beginnen: weet je welke distilleerderij de drank produceert?

In ECLI:NL:RBOBR:2020:895 is een vergelijkbaar conflict tussen platformverkopers terug te vinden waarin rebranding een sleutelrol speelt: als de concurrent op hetzelfde EAN-nummer later een ander product is gaan verkopen, heeft hij het probleem min of meer zelf veroorzaakt. Daarvoor zijn hier aanwijzingen, omdat de generieke productfoto's van AliExpress later zijn vervangen door eigen foto's waarop plots een merk zichtbaar is.

Een EAN-nummer is meer dan alleen een unieke product-ID waarmee je het ene product van andere producten kunt onderscheiden. Het is ook een herkomstaanduiding: het tweede gedeelte van een EAN is een manufacturer code of ‘aansluitnummer’ van de verantwoordelijke fabrikant óf importeur voor de EU. (Het is eerste deel is veelal zelfs een landcode, zoals 87 voor Nederland, maar je kunt een prefix uit andere landen gebruiken.) Strikt genomen kun je daarom niet eens importeren op het EAN-nummer van een andere importeur. Dat bol.com hetzelfde aanbod graag als één en hetzelfde product presenteert aan consumenten, is begrijpelijk, maar EAN-nummers zijn daarvoor helaas lang niet altijd geschikt. Een EAN is bedoeld om onderscheid tussen producten te maken, niet om producten op één hoop te gooien. Hoewel hij daarmee waarschijnlijk wel sterker staat, hoeft de concurrerende verkoper eigenlijk zelfs niet eens zijn merkrecht in de strijd te gooien. Hij kan het ook gewoon op verwarringsgevaar en productaansprakelijkheid gooien: “Dit is mijn import niet, doe weg.”

Dat hoeft ook niet. Je kunt de verkoopadministratie in de webwinkelsoftware behandelen als verkoopboek en daaruit bijvoorbeeld één keer per week de totalen overnemen in je hoofdadministratie.

De overdracht van auteursrecht vereist een schriftelijke akte met de (digitale) handtekening van beide partijen. In die gebruiksrecht- of licentieovereenkomst kun je uiteraard ook vastleggen wie wanneer wat moet betalen.

Het gaat om een woordmerk in de niet-Nederlandse taal. Daarvan zijn er meer dan 2.000 met een schrift (van ongeveer 7.000 talen). Daarom ligt niet op voorhand vast dat iemand die als eerste een vorm van merde of birra op een T-shirt print of als woordmerk registreert daarop zomaar het alleenrecht heeft. Er schuilt een schreeuw om een Salomonsoordeel achter de claim op alleenrecht: degene die kan aantonen dat de ander geen recht heeft op het woordmerk omdat het slechts een gewoon woord in een andere taal is, bewijst daarmee vooral dat helemaal niemand een gewoon woord mag opeisen.