Dit geld voor iedereen, bijstand inderdaad gewoon online aanvragen bij de gemeente (had met 1x googlen gevonden kunnen worden) en binnen 4 weken duidelijkheid, zo niet, voorschot. De 4000 tegemoetkoming was inderdaad alleen voor ondernemers die verplicht gesloten waren door de overheid en een andere bedrijfslokatie hadden (dus dubbele vaste lasten). Nu dus ook voor andere beroepen die onder de maatregelen lijden. Hou er rekening dus mee dat hij wel 4000 aan zakelijke vaste lasten moet hebben. Er word nu makkelijk geld weggegeven, maar hou er rekening mee dat de overheid als alles voorbij is dubbel zal gaan controleren of alle aanvragen klopten en waar nodig zal er gewoon terug betaald moeten worden.

Hallo allen, Vandaag eindelijk mijn bedrijf Lex-Commerce ingeschreven bij de KVK. Onder deze naam wil ik meerde (Ultra) niche webshops laten vallen. Eerste webshop is zo goed als af voor het begin. Echter zit ik nu met het probleem qua betalingen regelen voor mijn webshop. Ik gebruik Jouwweb en zij gebruiken Mollie als platform voor betalingen. Op dat platform is een zakelijke bankrekening verplicht. Na het internet afgezocht te hebben ben ik erachter gekomen dat dat nog niet zo makkelijk gaat als minderjarige. Zit nu na te denken om mijn vader volmacht te maken in mijn eenmanszaak en op zijn naam de rekening af te sluiten. Heeft iemand hier ervaring mee of andere (Makkelijkere) oplossingen? Groet Lex

Om te beginnen is de communicatie bewaren waar je voor inkoopt niet voldoende, bij aankopen boven de 500 euro per 1 leverancier is een inkoopverklaring verplicht. Verder geldt dat als je het artikel repareert dat je btw blijft rekenen over de winstmarge tussen inkoop en verkoop prijs, ook al koop je speciaal onderdelen in om het artikel te repareren. https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/belastingdienst/zakelijk/btw/bijzondere_regelingen/margeregeling/margegoederen/btw_berekenen_als_u_margegoederen_repareert Als je in de linkerkolom kijkt bij een van de gegeven links zie je nog veel meer informatie over de margeregeling. Als beginnende ondernemer is het ook handig om het handboek ondernemen van de belastingdienst, daar kun je ook veel informatie uit halen. (dit is nog de link naar het handboek voor 2019, binnen enkele weken is handboek 2020 beschikbaar)

Beste forumleden, Ik ben al een tijdje opzoek naar een antwoord op de volgende situatie (mede via andere threads op higherlevel.nl), maar, heb helaas tot op heden mijn antwoord nog niet gevonden: Ziet de BD stortingen vanaf een buitenlandse (zakelijke) rekening naar de privé rekening direct als salaris (waardoor een verplichting tot invullen van de loonaangifte ontstaat met een bedrag hoger dan €0)? Een belangrijke kanttekening die ik hierbij wil maken is dat het geld op de privé rekening niet gebruikt wordt voor privé doeleinden en dus enkel maar op de rekening staat. Situatie is namelijk zo: er is een buitenlandse rekening en door de huidige koerswisselingen is het verstandig om het geld zo snel mogelijk om te zetten naar euro's (en dus op een Nederlandse rekening te storten). Tevens is er een rekening nodig om geld over te maken naar de belastingdienst hier in Nederland. Ik snap welke vraag in u naar boven komt: waarom is hier in Nederland geen zakelijke rekening en stort je het daarop i.p.v. op je privé rekening. Gezien de situatie is het openen van een rekening wat lastig maar uiteraard ben ik hier wel mee bezig. Desondanks heeft de vorige situatie zich inmiddels al wel voorgedaan. Graag hoor ik jullie ideeën!

Dit heb je goed begrepen, op je facturen zet je geen BTW meer, dus er valt voor jouw debiteuren geen BTW meer terug te vorden. Als jouw klanten bedrijven zijn, zullen die in de meeste gevallen, tenzij dat hun activiteiten vrijgesteld zijn van BTW, de BTW als voorbelasting aftrekken en de kosten zijn voor hun de kosten exclusief BTW. Als je nu het inclusief BTW bedrag van vorig jaar berekend zonder BTW worden de diensten voor hun 21% duurder terwijl dit voor een consument geen verschil had gemaakt. Aan de verkoopkant bij gelijke prijsstelling, dus het oude ex BTW bedrag zonder BTW heb je al enige voordeel dat je de BTW niet hoeft te innen, Aan de inkoopkant heb je afstand gedaan van het recht om BTW af te trekken. Je hebt geen financieel voordeel aan de verkoopkant, en een aftrek beperking aan de inkoopkant, welke je niet door kan rekenen aan je klanten zonder je prijs te verhogen. Zover ik kan beoordelen met de informatie die je nu verstrekt heb je met jouw klantenportfolio en de aanmelding voor de KOR behoorlijk duurder uit omdat je BTW meer geen terugvorden en je niks kan doorbelasten aan jouw klanten Als ik af ga op wat de belastingdienst heeft gepubliceerd hierover op https://ondernemersplein.kvk.nl/kleineondernemersregeling/ zit je voor 3 jaar vast aan de KOR De enige 2 manier om er onderuit te komen Omzet passeert de 20.000 grens, je bent dan per direct afgemeld voor de KOR, en de rest van het jaar factureer je weer met BTW en kun je BTW weer aftekken de Belastingdienst u heeft aangemeld voor de KOR omdat u op 31 december 2019 een ontheffing van administratieve verplichtingen had. Dan kunt u uw deelname op ieder moment stoppen. Van dat laatste blijkt uit jouw gegevens geen sprake te zijn, wat betreft het eerste zie ook https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/belastingdienst/zakelijk/btw/hoe_werkt_de_btw/nieuwe-kleineondernemersregeling/wat-betekent-meedoen-met-de-nieuwe-kleineondernemersregeling/omzet-boven-de-20000-geef-dat-meteen-door De oude situatie, (oude KOR) bestaat niet meer, de oude situatie (zonder KOR) kun je alleen maar herstellen door zo snel mogelijk de 20.000 euro aan te tikken. Hopelijk zijn er al verhalen van leden die al onder de KOR uitgekomen zijn omdat ze een verkeerde keuze gemaakt hebben, maar ik vrees het ergste.. Een telefoontje naar de belastingtelefoon zou ik er zeker aan wagen, misschien hebben ze nog een coulance periode.

Je moet hier wel rekening houden met het feit dat de ING echt niet zelf kan concluderen dat opnamen 3x per week prive opnamen zijn van een zakelijke rekening. Voor hetzelfde geld ben je op zakenreis en betaal je er je hotel mee of inkopen en heb je er wel facturen van. Het blijft een zakelijke rekening en op voorhand is de aanname dan dat het om zakelijke transacties gaat. Alleen voor overboekingen naar jou priverekening (al dan niet bij ING) zou je kunnen stellen dat ze kunnen zien dat het om prive opnamen gaat. Ik zou mezelf de moeite besparen eerst om opheldering te vragen of je verplicht bent, je bent nooit verplicht te antwoorden. Er kunnen afhankelijk van de situatie wel gevolgen aan ver verbonden zijn, maar hier is mijn verwachting dat ze echt genoegen nemen met de verklaring dat al die opnamen verband houden met de privevakantie en dat je daar geen bonnen van hebt bewaard. Als ING met dat antwoord geen genoegen neemt is het vroeg genoeg om opheldering te vragen en om vraagtekens te zetten bij de rechtmatigheid van de vragen.

Jouw zakelijke uitgaven zijn uiteraard jouw zaak, maar als je vanaf een zakelijke rekening in een beperkte periode ineens ongebruikelijke opnames doet in een ver land, kan ik me wel voorstellen dat de bank zich verplicht voelt vragen te stellen. Het is geen prive-rekening, dus de privacy ligt iets anders.

De wetgeving in EU en dus ook in Duitsland is aangepast omdat er "misbruik"is gemaakt van de vrije handel binnen de EU lidstaten. Het verplicht hebben van een BTW nummer, in dit geval Duitsland, is alleen van toepassing als je, vanuit Nedreland, handel drijft via een web platform (E-bay e.d.). Dit komt omdat er zowel zakelijk als particulier gekocht kan worden. Bij zakelijke verkoop is het in rekening brengen van btw vaak niet nodig omdat je BTW verlegd of een ander regeling toepast. Bij verkoop aan particulieren moet je wel de Duitse btw (mwst) van 6 of 19% inrekening brengen als je vanuit Duitsland verkoopt. je verkoopt uit Duitsland omdat je, via een Duits platform verkoopt. Formeel gesteld je winkel (het platform) is gevestigd in Duitsland en je verkoopt in Duitsland dus dien je de in Duitsland geldende btw regels toe te passen, incl btw nummer. Je kan de regel omzeilen als je alleen advertenties plaats op het Duitse Platform maar als men wil bestellen dit uitsluitend kan doen bij je, in Nederland gevestigde, webwinkel. Dan gebruik je het web platform om te adverteren en niet om te verkopen.

Ook openbare gegevens die je gewoon op internet kunt vinden vallen onder de AVG, dus je loopt inderdaad tegen een vraagstuk aan. Vreemd of niet, ook zakelijke telefoonnummers kunnen persoonsgegevens gegevens zijn. Dat dit lastig te bepalen is, doet daar niets aan af. Scrapen is inderdaad al verwerken. Het verwerken van persoonsgegevens is echter niet verboden, mits je voldoet aan een van de grondslagen volgens de AVG en voldoende rekening houdt met de privacy van de betrokkenen. De mogelijke grondslagen zijn: De gegevensverwerking is gebeurd met toestemming van de betrokken persoon. De gegevensverwerking is noodzakelijk voor de uitvoering van een overeenkomst. De gegevensverwerking is noodzakelijk voor het nakomen van een wettelijke verplichting. De gegevensverwerking is noodzakelijk ter bescherming van de vitale belangen. De gegevensverwerking is noodzakelijk voor de vervulling van een taak van algemeen belang of uitoefening van openbaar gezag. De gegevensverwerking is noodzakelijk voor de behartiging van de gerechtvaardigde belangen. In die laatste zit hier de crux: weegt jouw ondernemingsbelang zwaarder het privacybelang van de betrokkenen? Net als de vraag wat "voldoende rekening houden met" betekent is dit een kwestie van interpretatie en van (toekomstige) jurisprudentie. Het is op voorhand niet zwart-wit te zeggen.

Om btw terug te kunnen vragen, heb je een factuur nodig die voldoet aan de factuureisen. Een kassabon die niet de verplichte gegevens bevat, geeft geen recht op btw-aftrek, ook al is met een zakelijke rekening betaald. Op deze regel zijn enkele uitzonderingen van toepassing, bijvoorbeeld bij benzinebonnen. Een vof mag ook btw aftrekken als een inkoopfactuur op naam van een van de eigenaren staat. Dit geldt uiteraard alleen als de goederen of diensten voor de vof worden gebruikt. Met vriendelijke groet, William Webcareteam Belastingdienst

Aan een hoger salaris heb jij zelf niets, maar je schuldeisers natuurlijk wel. Uiteindelijk laat jij hen in die constructie met een restschuld zitten die gewoon afgeschreven moet worden, ook als er een fors deel van je salaris op de boedelrekening komt. Het zou je juist sieren om er voor te zorgen dat je schulden voor een zo groot als mogelijk deel voldaan worden. Eerder schreef je al: Tja, dat is natuurlijk een mooi aanbod, maar gezien het feit dat je een vriendin en mede-vennoot hebt die niet in die regeling zit blijft er toch een mooi salaris over om iedere maand van rond te komen. Ik ken heel wat gezinnen die dat niet hebben. Het offer dat jij brengt valt dus wel mee. Maar dat zijn kritische opmerkingen, belangrijker vind ik dat je er iets aan wilt doen en dat je zoekt naar manieren om zelf beter van te worden, maar ook jouw schuldeisers. Dat spreekt voor je! Inhoudelijk op jouw antwoorden aan Roel: Maar de boekhouding van jouw BV heeft natuurlijk geen betrekking op jouw privé situatie. Het lijkt mij niet dat jouw privé schuldeisers daardoor meer vat krijgen op jouw privé schuld. Is het in het zakelijk belang van de BV dat jij jouw privé schuld af kunt lossen? In jouw voorstel gaat het vooral om het afdragen van alles wat jij aan inkomsten boven de bijstandsnorm genereert. Daarvoor lijkt mij een aangifte inkomstenbelasting veel leidender dan de boekhouding van de vennootschap. Ik neem aan dat jij niet op zoek bent naar truukjes en gewoon netjes wilt betalen wat je overeen komt, maar als schuldeiser zou ik huiverig reageren op jouw voorstel. Zeker in de aanloop van de BV is het mogelijk om, na toestemming van de Belastingdienst, van gebruikelijkloonregeling af te wijken. In dat geval genereer jij dus een fors lager netto inkomen, blijft er winst in de BV zitten en krijgen ze een veel kleiner bedrag dan ze op basis van de gebruikelijkloonregeling konden verwachten. Zou het niet mogelijk zijn dat jouw vader borg staat voor die € 100k of in ieder geval voor het deel dat jij hun aanbiedt? Als hij zo overtuigd is van de kansen en mogelijkheden van deze BV loopt hij een gering risico en weten de schuldeisers dat ze in ieder geval ergens kunnen verhalen mocht het toch niet lukken. En ik begrijp dat jouw vader, of in ieder geval zijn bedrijf, er alle belang bij heeft dat deze startup door gaat. Het gaat erom de schuldeisers over de streep te halen en die zijn nu een maal gek op zekerheden. En daarom stoppen we allemaal moeite in je! Je kunt er eigenlijk wel vanuit gaan dat een veiling altijd ongunstiger is dan een onderhandse verkoop. Ik ken de waarde van de woning natuurlijk niet, maar als de woning getaxeerd is op € 500k en je zou het kunnen verkopen voor € 350k is dat waarschijnlijk nog altijd verstandiger dan het op de veiling laten komen. Maar ja, het blijft natuurlijk altijd een gok... De bank veilt eigenlijk vooral omdat het het enige dat zij mogen doen op basis van hun rechten. Door in dialoog te gaan met de geldverstrekker kan er nog wel eens wat mogelijk zijn. Heb je een achterstand bij de hypotheekverstrekker of heeft die € 100k die je noemt als schuld bij de bank en de belastingdienst betrekking op een andere lening? Is dat nodig voor de financiering van de onderneming? Anders zie ik geen enkele reden waarom de holding van jouw vader een belang van 60% zou moeten nemen. Ik ga nu even de knuppel in het hoenderhok gooien, maar je komt uit een relatie die tweeënenhalfjaar terug desastreus is afgelopen met grote financiële gevolgen voor jou. Is het verstandig om met zo'n verse relatie samen te werken / aandeelhouder te worden? Er zijn natuurlijk nog zat andere constructies te bedenken waarin je haar wel bedeelt. Bovendien zou ik nooit in dit geval de aandelen in privé houden maar altijd in een holding plaatsen. Na 1 oktober is er eigenlijk geen reden meer om dat niet te doen en het creëert toch de nodige afstand. Realiseer je overigens wel dat je met deze verdeling verplicht verzekerd bent voor de sociale verzekeringen en dit gevolgen heeft voor de loonkosten. Je schrijft "We hebben het hier als volgt besloten..." Ik krijg daar een beetje een keukentafel gevoel bij, gezellig glas wijn erbij en op de achterzijde van een viltje de constructie uittekenen. Ik adviseer je met klem om dit nu bij aanvang in één keer goed aan te pakken in te richten. Dit is voer voor fiscalisten en juristen... Waar is dit uurtarief op gebaseerd? Zie mijn vorige opmerking... Voor haar geldt dus ook, als aanmerkelijkbelanghoudster, de gebrbruikelijkloonregeling. Ah, daar is het belang waar je 60% van de aandelen voor weg geeft. Hoe heb je bepaald of dit een redelijke prijs is. Waarom zou de BV het bedrag niet gewoon lenen en in de loop der jaren terug betalen. Liquiditeit is blijkbaar niet het probleem bij de holding van jouw vader. Ik vind dat je zaken goed moet regelen op het moment da alles nog koek en ei is. Stel je voor dat er iets fout gaat in de verhouding met jouw vader (echt, die dingen gebeuren) dan zit je dus helemaal aan hem vast. Dat zit je nu ook al met een grote opdrachtgever (zou ik als schuldeiser ook niet blij van worden, schets groeimogelijkheden naar andere opdrachtgevers toe. In mijn ogen start je een bedrijf om het van jou te maken en het te laten bloeien zoals jij dat wilt. Jij geeft nu al de zeggenschap over het bedrijf weg aan een derde. Lijkt mij geen goed uitgangspunt. Dat is een goed begin. Blijkbaar is de schuld aan de Belastingdienst het kleinst? Wat is jouw overweging om deze partij als eerste te betalen? Ehm, houd die notaris rekening met de wetgeving na 01 oktober 2012? Anders zit je zometeen met statuten die een kapitaalstorting eisen die je niet kunt opbrengen. En als je wel € 18.000,00 kunt storten zou ik als schuldeiser die eerst willen zien voordat er verder gepraat wordt... Laat maar komen, wij schieten wel ;D Heel veel succes!

Dag allemaal, Higherlevel is niet nieuw voor mij, in het verleden heb ik regelmatig op het forum vertoefd en er ook op z'n tijd aan bijgedragen, maar door omstandigheden heb ik mijn focus enige tijd op andere zaken moeten richten. Omdat het leven doorgaat - en omstandigheden veranderen! - ben ik nu wat orde op zaken aan het stellen met betrekking tot mijn voormalige activiteiten om ook in de toekomst weer goed verder te kunnen. In 1999 nam ik, met 2 partners, een bedrijf over. Het bedrijf was onderverdeeld in een aantal werkmaatschappijen die werden opgenomen in een toen nieuw opgerichte holding. De aandelen in de holding waren in eigendom van management bv's, drie stuks, voor elke partner één, ieder 33,3% van de aandelen. De management bv's factureerden management fees aan de diverse werkmaatschappijen, waarvan er één - die waarin feitelijk het geld werd verdiend - het leeuwendeel van de fees voor zijn rekening nam. De management bv's salarieerden de aandeelhouders (dga) en bouwden een pensioenvoorziening op (+/- 50k). Vanaf 2006 ging het minder met het bedrijf, waardoor de volledige fees een tijd lang niet meer betaald konden worden. Omdat er in salaris en voorzieningen geen wijzigingen werden aangebracht teerden de bv's in op eigen vermogen en waren de resultaten negatief. Medio 2007 ging de hoofdwerkmaatschappij failliet, waardoor feitelijk de bedrijfsactiviteiten werden beëindigd, zo ook de feestromen richting de management bv's. De management bv's bleven buiten het faillissement en werden grotendeels op non actief gesteld - met de bd werd overeenstemming bereikt om het dga salaris niet meer uit te hoeven betalen. Wel werden de bv's in stand gehouden, omdat zowel de holding als een aantal minder belangrijke werkmaatschappijen nog bestonden en i.o.m. de accountant werd besloten deze pas na vijf jaar te liquideren. Om die reden moesten de management bv's ook in stand blijven. Door de bv's in stand te houden bleef ook de verplichting van administratie, jaarstukken etc. bestaan. Wat mijn bv betreft; er waren geen contanten meer en de kosten van de afgelopen vijf jaar zijn vanuit privé betaald. Er was al een aardige vordering vanuit privé op de bv (niet betaald - netto! - salaris), met het vanuit privé betalen van de kosten erbij is er een aardig totaaltegoed ontstaan, zo'n € 100.000,--. Daarnaast zit er een compensabel verlies van rond de 150k in de bv. Ooit was het idee om nieuwe zakelijke activiteiten te ontplooien, maar zoals gezegd, door omstandigheden is dat er tot noch toe niet van gekomen. Nu echter staan de zaken er enigszins anders voor. Het faillissement is afgerond, ik ben nu op het punt aanbeland om te beslissen om de bv al dan niet te liquideren. De vraag is of ik dat moet doen of dat ik wellicht nog wat kan doen met de schuld naar privé en het compensabel verlies. Een mogelijkheid zou misschien het volgende kunnen zijn; mijn vrouw verdient een aardige boterham door als zzp'er diensten te verlenen (advieswerkzaamheden). Zij doet dit op eigen naam. Een deel van het werk wordt - op de achtergrond en niet officieel - door mij verricht (administratie, planning, controleren van adviezen). Ik krijg daar geen vergoeding voor, het is feitelijk het bedrijf van mijn vrouw en ik heb deels andere beslommeringen. Echter, na afronding door de accountant van IB 2011 blijkt de te betalen belasting aanmerkelijk hoger dan initieel verwacht. De vraag is daarom gerezen of er geen mogelijkheid is om haar bedrijfsactiviteit onder te brengen in de bv, om zodoende gebruik te kunnen maken van het compensabel verlies en het privétegoed wat er nog inzit. De vraag is natuurlijk wat wijsheid is. Ik begrijp dat we feitelijk een professioneel advies nodig hebben, maar ik ben bang voor de - hoge - kosten die dit met zich mee zou kunnen brengen. Daarnaast heb ik helaas geen goede ervaringen met fiscale adviezen via de accountant, het kost veel en ze hebben lang niet altijd het (goede) antwoord. Daarom zou ik er liever zelf induiken, ik weet alleen niet exact waar op te letten. Wellicht dat iemand hier een voorzet kan geven? Ik vind het niet erg om het (uitzoek)werk te verrichten, maar zou het prettig vinden wel enige zekerheid te hebben op het juiste spoor te zitten. Bij voorbaat dank voor enig relevant advies!

Ik heb laatst gehoord dat de bank het zelfs 'verplichte' als er geen loon of uitkering op je prive rekening komt willen 'ze' je prive rekening aanhouden als er een andere bron van inkomsten is ; een zakelijke rekening (al maak je geen omzet) raar maar waar.. De beste man is al 30 jaar klant bij die bank??? maar is voor zich zelf begonnen... volgens mij gewoon koppelverkoop... maar ja... Probeer gewoon een afspraak met je bank te maken om de bankkosten (in het begin) heel laag te krijgen..

Beste Sushi4, Tuurlijk mag je altijd (contant) geld storten op je eigen rekening, maar de bank is wettelijk verplicht in bepaalde gevallen te vragen naar de herkomst van het geld. dat gaat op de wet melding ongebruikelijke transacties het staat jammer genoeg niet in deze link, maar contante transacties van 2.000 euro zijn ook al een meld indicator van een ongebruikelijke transactie (voor een prive rekening) De bank kan je niet verbieden om contant geld te storten maar is wel verplicht de herkomst te onderzoeken. Jou uitleg dat je met een verbouwing bezig bent en dat geld bijelkaar gespaard hebt zou op zich voldoende moeten zijn Er is natuurlijk ook verschil tussen welke type rekening je gebruikt voor de stortingen. als je met een winkel op je zakelijke rekening (wekelijks) dit soort bedragen stort zal de bank het niet als snel ongebruikelijke transactie zien. Maar een prive rekening waar opeens 9.000 euro contant gestort word terwijl er normaal maal gesproken een paar honderd euro per maand overheen gaat dan ziet men dat als ongebruikelijk en dus stelt men vragen.. maar ongebruikelijk is iets totaal anders als verdachte of witwastransacties. Iedereen heeft wel eens een ongebruikelijke transactie als je bijvoorbeeld zelf je auto verkoopt dat kun je dan prima uitleggen. De herkomst van spaargeld wat je door de jaren (neem ik aan) heen hebt opgebouwd is wat lastiger. Maar het doel van de wet is ook niet om elke transactie van meer dan 2.000 euro uitvoerig te onderzoeken maar wel om te kijken of er een patroon ontstaat van ongebruikelijke transacties die nader onderzoek verdienen, overigens niet door de bank zelf maar door de speciale afdeling van het ministerie van financiën

Bij mij is in het verleden altijd wel aangeraden om een zakelijke rekening te openen en er was mij toen verteld dat het eigenlijk verplicht was... Ik ben a.s. januari 10 jaar bezig en heb nog nooit problemen gehad met mijn prive rekeningen. Ik heb voor mijn 2 zaken allebij gewoon prive rekeningen. Het totaalbedrag aan winst wordt gewoon bij mijn salaris opgeteld. Ik leef er ook gewoon van, als ik iets leuks wil kopen of op vakantie wil of iets dergelijks.

Hoi Matthijs, Mijn antwoord op een paar van je vragen: Wat handig is ligt aan jou, wanneer je weinig tot geen startkapitaal hebt, geen gigantisch grote plannen en geen enorm grote winstverwachting lijkt een EMZ mij de meest voor de hand liggende keuze. Volgens mij is een zakelijke rekening niet verplicht, echter zou ik het wél aanraden een aparte rekening te openen voor je bedrijf. Na even goochelen kom ik uit bij: klik Je bent niet verplicht een boekhouder in de hand te nemen, wanneer je zelf voldoende kennis heb waardoor je voldoet aan de wettelijk gestelde administratieverplichtingen kun je dit prima zelf doen. Over alle verkopen dien jij gewoon 19% (binnenkort zelfs 21%) BTW af te dragen. Of dat nu 2e hands of nieuwe producten zijn maakt niks uit.

Hallo allemaal, Laat ik me eerst even voorstellen. Ik ben Matthijs, 21 jaar en student. Sinds een tijdje verkoop ik 2e hands elektronica (vooral computer-gerelateerd), wat begon als een hobby begint nu toch aardig te groeien. Vandaar dat het kriebelt om een webwinkel te starten. Voordat het zover is hoop ik dat er wat van mijn vragen beantwoord kunnen worden. Ik heb me al behoorlijk ingelezen m.b.t. een bedrijf beginnen maar soms zie ik door de bomen het bos niet meer. Om te beginnen koop ik vaak goederen (partijen) via Marktplaats, je krijgt hier geen factuur en er wordt geen BTW gerekend. De meeste spullen die ik verkoop komen uit dit soort partijen. Sommige bedrijven maken echter wel een factuur met BTW, ook al gaat het om gebruikte spullen. Bij het verkopen van 2e hands goederen mag ik volgens mij de margeregeling toepassen (over de winst BTW afdragen) Hier volgen een aantal vragen waarvan ik hoop dat ze (deels) beantwoord kunnen worden) 1- Is een eenmanszaak hiervoor het handigst (webwinkel)? 2- Gebruik ik voor zo'n eenmanszaak een zakelijke of privé rekening? 3- Ben ik verplicht een boekhouder te gebruiken of kan ik dit geheel zelf doen? 4- Dien ik wél BTW af te dragen over 2e hands producten die met btw factuur zijn aangekocht? 5- Dient een inkoopverklaring altijd te worden getekend door de verkopende partij? stel dat er ter plekke blijkt dat het aantal producten niet klopt dan heb ik niks aan een vooraf opgestelde verklaring, of moet ik deze ter plekke invullen? 6- Stel ik koop 40 computers in. Kan ik dit als geheel in het inkoopboek vermelden en vervolgens bij het verkoopboek de winst over deze 40 pc's bij elkaar optellen? (wat nu als er 5 defect blijken te zijn, of de helft maar verkocht..) 7-Moet ik als student belasting betalen over de gemaakte winst (ik neem aan dat ik onder de 13.500 euro bijverdien grens blijf) en kan ik de betaalde belasting later weer terug vragen? 8- Ben ik verplicht geld terug te geven/retourneren wegens de wet kopen op afstand (ook bij gebruikte spullen)? 9- Kan ik vrienden die mij af en toe helpen met pakketjes inpakken beter zwart betalen of kan dit ingeboekt worden? Excuses voor de vele vragen, sommige antwoorden zullen vast heel logisch zijn maar ik hoor het graag van de experts hier :) Alvast ontzettend bedankt voor jullie moeite! Groet, Matthijs

Wat zit er nu fundamenteel mis in de VAR en de beoogde opvolger? Ik ga hieronder even helemaal ‘los’ en dus een flinke lap tekst. Daartoe eerst drie vragen: 1. Wat wil de overheid nu wel en niet? 2. Wat wil de zelfstandige opdrachtnemer? 3. Wat wil de markt? Overheid De overheid ziet, mede door eigen falend beleid, maar dat is een andere discussie, een explosieve toename van het aantal zelfstandigen. Een deel daarvan, maar tegelijk het gros van de ingeschreven starters van de laatste 4 a 5 jaar, verricht werk dat anderen in dienstbetrekking doen onder gelijke omstandigheden. Echter, deze groep zelfstandigen doet vervolgens twee dingen (al dan niet bewust) 1. Over hun winst betalen zij geen premies sociale verzekeringen; 2. In hun IB-aangifte claimen zij ondernemer te zijn en doen zij een beroep op aftrekposten als de zelfstandigenaftrek, startersaftrek, MKB-winstvrijstelling, investeringsaftrek, aftrek van zakelijke kosten, toevoeging aan de fiscale oudedagsreserve, etc etc. Dus wat ziet de overheid: Ad 1: uitholling van de pot die de sociale verzekeringen financiert; Ad 2: tegelijk minder belastinginkomsten. Anders gezegd, vanuit de overheidsfinanciën een verlies-verlies-situatie. “Dus daar moeten we wat aan doen”, zoals het credo luidt als er vanuit de eigen opgestelde wetten onwenselijke bijeffecten optreden. Zo zit wetgevend Nederland immers in elkaar. Reparatiewetgeving. Wel De overheid wil dus dat alleen de ‘echte’ ondernemers geen premie hoeven te betalen voor de sociale voorzieningen en kunnen profiteren van de ondernemersvoorzieningen zoals hiervoor onder 2 aangehaald. Niet De overheid wil niet dat schijnzelfstandigen (doorgaans aangeduid als zelfstandigen die langdurig voor een of een beperkt aantal opdrachtgevers werken en dat ook doorgaans in gezagsverhouding doen) profiteren van de faciliteiten voor ondernemers terwijl hun opdrachtgevers niets bijdragen aan de sociale potten. Zelfstandigen De zelfstandigen willen inkomen. Punt! Veel ‘schijnzelfstandigen’ zijn niet vrijwillig op het idee gekomen om zich in te schrijven bij de KvK. Vaak zijn zij zich ervan bewust dat ze zich niet echt als ondernemer ‘gedragen’, maar tegelijk zien zij ook dat een 1 op 1 vergelijking met een werknemer in dienstbetrekking niet meer opgaat. Geen zekerheid van inkomen of verlenging van je opdracht, geen vakantiedagen, geen pensioen, geen ziektewet, geen WW, etc etc. Daar wil je dan voor gecompenseerd worden. En laat de overheid die ‘compensatie’ nu zelf mogelijk maken: “je presenteert je als ondernemers”. Wel De zelfstandige wil dus enige vorm van compensatie voor de onzekerheden die hij loopt en benut die door zich te presenteren als ondernemer. Niet De zelfstandige wil geen gezeur van de overheid t.a.v. diens positie als zelfstandige. In zijn ogen is hij geen werknemer meer, want veel minder zekerheden. Markt Wat de markt wil is vooral profiteren van wat er wettelijk mogelijk is. De behoefte aan flexibel inzetbare werkers is blijkbaar groot, gezien alle tamtam die nu speelt rond de VAR en diens opvolger. De markt wil ook zekerheid, liefst vooraf, dat er geen sancties achteraf door de overheid opgelegd kunnen worden. Vandaar dat de huidige VAR-systematiek ze ook als muziek in de oren klinkt. Opdrachtnemer kruist de juiste vakjes aan, krijgt een VAR-WUO of VAR-DGA en de opdrachtgever is gevrijwaard. Hoezee! Wel Flexibele inzet van arbeid, te ontbinden naar behoefte, zonder de extra werkgeverslasten. Niet Risico lopen dat achteraf alsnog premieheffing en loonbelasting verhaald worden op ze. Tussenstand Dat laat zich natuurlijk niet combineren. De overheid ziet ongewenste effecten van hun eigen wetgeving (pot sociale voorzieningen wordt minder gevuld en IB-opbrengsten dalen), de zelfstandigen zien zich niet als werknemers (veel meer risico) en de markt wil flexibiliteit en geen risico achteraf. Hoe is het zo gekomen? Simpel: met de introductie van de VAR heeft de overheid getracht de grenzen tussen dienstbetrekking en ‘freelancers’ en ondernemers te beslechten. De manier waarop is echter een aanfluiting en geeft – zeker sinds veel werknemers hun vlucht hebben gezocht tot een KvK-inschrijving – te denken. Er is in elk geval zeker niet geanticipeerd op de gevolgen van de VAR. Immers, de VAR doet: 1. in elk geval wat de markt wil (zekerheid vooraf en geen risico op naheffingen). 2. in zekere zin, ook wat de opdrachtnemer wil (kruis juiste hokjes aan, VAR-WUO of VAR-DGA binnen en dus je opdracht ook). 3. Maar de VAR doet niet wat de overheid wil. Ad 3: de kardinale fout binnen de VAR is de VAR-ROW. Resultaat uit Overige Werkzaamheden. Anders gezegd, de VAR die niet bestaat! De fiscus geeft op voorhand geen uitsluitsel over de fiscale status van de opdrachtnemer met als gevolg dat zowel opdrachtnemer als opdrachtgever in onzekerheid verkeren over mogelijke naheffingen van premies sociale verzekeringen en loonheffing. Dus wat doe je dan? Nou de markt eist een VAR-WUO of VAR-DGA, want die bieden die zekerheid voor hen vooraf wel en dus zonder die VAR’s geen opdracht. En de zelfstandige wil een opdracht, dus die gaat op zoek naar die VAR-WUO of VAR-DGA. En daar komt het tweede grote gat in de huidige wetgeving naar voren: met een beetje verstand kruis je de VAR-WUO of VAR-DGA zo bij elkaar op het aanvraagformulier. Is dat dan geen fraude vraagt u? Ja en nee. Nee, want je vraagt de VAR aan voor de toekomst. Je geeft dus aan dat je verwacht dat de kruisjes die je bij de diverse vragen gezet hebt, ook uitkomen. Ja, omdat je wettelijk ook verplicht bent om de VAR-aanvraag te wijzigen als de omstandigheden die je eerst aangekruist had, niet uitgekomen zijn. En juist dat laatste doen we niet! Want dat kost je je opdracht. Liever de fiscus niet informeren en je opdracht behouden, dan eerlijk inkomensloos thuis zitten. En laten we wel wezen, het ontbeert de fiscus duidelijk aan mankracht om te handhaven op de aangekruiste hokjes op alle VAR-aanvragen. Dus nemen we het risico. Gewoon omdat de opdracht belangrijk is en de pakkans klein. Wat doet de ZZP-modelovereenkomst dan? In elk geval een hoop stof opwaaien! De overheid wil met deze overeenkomsten in elk geval drie zaken bereiken: 1. de invloed van de markt (opdrachtgevers) tot het verplicht doen van zaken met een VAR-WUO of VAR-DGA uitbannen; 2. Aansprakelijkheid en financiële verantwoording niet alleen bij de opdrachtnemer leggen maar juist ook bij de opdrachtgever; 3. Voorkomen dat ‘schijnzelfstandigen’ een beroep doen op fiscale ondernemersfaciliteiten en dat zij het liefst terugkeren naar dienstverband met premieafdracht door de werkgever. In het verlengde daarvan hoopt de overheid dat veel ‘schijnzelfstandigen’ maar ook hun opdrachtgevers dan maar afzien van de huidige vorm van samenwerking. Devide and conquer Ook wel “Divide et Impera” in Latijn, toegeschreven aan Phillippus II van Macedonië. Letterlijk, Verdeel en heers. Blijkbaar is iemand wakker geworden bij de wetgevende macht na een avondje googelen op 'strategische politiek'. Met als gedachtegang: “aangezien de Belastingdienst niet in staat is om elke kleine zelfstandige te controleren op zijn VAR, kunnen we beter een verdeel en heers strategie toepassen waarin we de verantwoordelijkheid van de fiscale status van de opdrachtnemer ook neerleggen bij de opdrachtgever". Die luistert wel want controle binnen een dergelijke organisatie is veel eenvoudiger en veel impactvoller”. Angst kweken? Jazeker! Want als de leidende factor in de keten van werkzaamheden, de opdrachtgever, medeverantwoordelijk wordt gehouden, dan zullen zij zich wel twee keer bedenken voordat ze doorgaan met deze manier van handelen. En dat is al gaande. Ik sprak een zeer groot detacheerder die nu al hint op loondienst of gebruik van een ‘werknemers-BV’ die wel premieplichtig is voor de sociale verzekeringen. Bang voor de gevolgen van naheffingen als blijkt dat de modelovereenkomst niet in lijn ligt met de werkelijkheid van het werk dat de door hen gedetacheerden verrichten. Wat doet de markt dan? Zoals net gezegd: “wil je werken dan kom je maar in loondienst of regel je voor een X-bedrag per maand maar een eigen ‘werknemers-BV’”. Maar de markt wil in elk geval niet al te veel loondienst! Dus lijkt mij het een utopie dat de overheid erop kan rekenen dat opdrachtgevers ineens een arbeidsovereenkomst aangaan met dezelfde mensen die zij eerder als zelfstandigen inhuurden. Missie geslaagd? Nee! Een saillant detail daarin is de wetgeving die sinds 2015 van kracht is t.a.v. werknemers. Het aantal opvolgende tijdelijke contracten is verder beperkt en tegelijk worden werkgevers verplicht tot het betalen van een transitievergoeding bij einde dienstbetrekking. Zonder in details te treden, is het op zijn zachts gezegd opmerkelijk dat de overheid werkgevers verder bemoeilijkt om flexibel met arbeid om te gaan, terwijl ze aan de andere kant de regels voor ‘zelfstandigen’ hard aantrekken. Risico: meer ‘schijnzelfstandigen’ op straat omdat hun opdrachtgevers het risico niet aandurven. Of meer gedwongen zelfstandigen in een ‘werknemers-BV’, ook als ze dat per jaar LETTERLIJK 3.000 tot 6.000 euro meer belasting kost. En laat nu net diezelfde belastingdienst met de grootste aanbieder van de ‘werknemers-BV’ daar goede afspraken over hebben… Niets ten nadele van die aanbieder uiteraard! Maar het roept wel de vraag op of die afspraken juridisch houdbaar zijn? En ik dan als echte freelancer/ZZP-er/zelfstandige? Zoals zo vaak loop je dan op tegen de gevolgen van de situatie van een groep X die het lastiger maakt voor groep Y. Je hoeft in beginsel niet te vrezen voor je fiscale status, maar het brengt wel weer een enorme extra berg werk teweeg. Waar je nu 1 VAR kunt overleggen moet je dus straks met elke opdrachtgever een overeenkomst aangaan. En dan maar hopen dat de opdrachtgever dat ziet zitten en je dus de opdracht nog gunt. Voor nu dus lijdzaam toezien en wachten of er een beter alternatief komt. Ja, weinigen kunnen het grondig verpesten voor velen. Hoewel het in mijn ogen nu eens niet per se te wijten is aan die weinigen! En dus? Voor nu afwachten of de wijzen van de Senaat het evenmin zien zitten als ik en velen met mij. De zwakste schakel blijft het controle-apparaat van de fiscus. Er is geen mankracht om zich druk te gaan maken over deze groep zelfstandigen. Daarom denk ik ook dat het met de controle op de modelovereenkomsten ook wel mee zal vallen. Zoals eerder onder Divide and conquer aangehaald, zullen vooral de grote opdrachtgevers zich achter de oren krabben. Is er een oplossing? Die vraag stel ik mijzelf al jaren. Ik heb vaker gepleit voor een VAR-JA of een VAR-NEE. Een simpel onderscheid JA, je bent in loondienst, NEE, je bent het niet. Of iemand vervolgens zichzelf al dan niet terecht presenteert als ondernemer voor de IB is een zaak van de afdelingen inkomstenbelasting en omzetbelasting van de Belastingdienst. Helaas lost dat voor de beperkte controlemogelijkheden van de fiscus niets op. Maar dat is in essentie het probleem van de overheid. Daarmee kun je IMHO wel al een ding voorkomen: de perverse prikkel die nu uitgaat van de opdrachtgevers EN de VAR-systematiek om te komen tot een VAR-WUO of VAR-DGA. Met een VAR-JA of een VAR-NEE kun je de vragen op de aanvraag inperken en zo meer focus leggen op de essenties van een dienstbetrekking (verplichte persoonlijke arbeid, verplichting betaald te krijgen en aanwezigheid van een gezagsverhouding). Ik wil daar graag nog een suggestie aan toevoegen: Er is meer nodig voor een dienstbetrekking Ik denk dat de wetgeving t.a.v. de relatie tussen opdrachtgever en opdrachtnemer (of het nu in dienstbetrekking is of niet) volstrekt achterhaald is (of ingehaald, zo je wilt) door de feitelijke omstandigheden in de markt van zowel de opdrachtnemers als de opdrachtgevers. Niemand zit te wachten op rigide overeenkomsten met een onvoorspelbare uitkomst bij controle achteraf. De markt wil flexibiliteit, de opdrachtnemers willen inkomen en compensatie voor onzekerheid en de staat wil dat iedereen haar steentje bijdraagt. Wat is er dan mis met een tussenvorm voor freelancers die deels fiscaal voordeel krijgen voor hun onzekerheid, opdrachtgevers die deels bijdragen aan de pot sociale voorzieningen en die zonder risico voor de opdrachtgever ingehuurd kunnen worden als zodanig? Kan dan een dienstbetrekking niet voortaan bestaan uit de volgende 4 eisen: 1. Je moet je arbeid persoonlijk verrichten; 2. De wederpartij moet jou ervoor betalen; 3. Er is sprake van een gezagsverhouding tussen de opdrachtgever en jou; 4. Opdrachtgever en opdrachtnemer komen schriftelijk overeen dat opdrachtnemer dezelfde rechten heeft als iemand die in dienstbetrekking staat tot de opdrachtgever. Met punt 4 (door daar niet voor te tekenen) heeft een ‘freelancer’ de mogelijkheid om af te zien van rechten t.a.v. WW, WIA, vakantiegeld, verlenging van de opdracht, ziektewet, CAO-rechten, etc. Als aan voorwaarde vier niet voldaan is, dan kan die opdrachtnemer zich vervolgens ook voor de IB niet presenteren als ondernemer. Hij/zij kiest er dan bewust voor om ‘zelfstandig te zijn, zonder de ondernemersvoordelen. Ter compensatie zou dan de MKB-winstvrijstelling wel mogelijk moeten zijn en zou de opdrachtgever een vrijwaring moeten krijgen voor de loonheffingen, maar wel een stuk premie moeten betalen voor de sociale voorzieningen. Is dat nou echt zo complex? Vast wel, maar ik denk dat het in elk geval een flinke sprong voorwaarts is t.o.v. het geneuzel dat de modelovereenkomsten gaat opleveren. Hybride lijkt een modeterm te zijn, maar volgens mij in dit soort situaties uitstekend op zijn plaats.

Hebben jullie nagedacht over bijvoorbeeld een vof-contract. Hebben jullie al duidelijk wie welke werkzaamheden gaat doen? In principe sowieso alles wat met je bedrijf te maken heeft, dus ook offertes urenregistraties en agenda's. Ik was gisteren toevallig bij de belastingdienst en daar ging de inspecteur zo ver dat hij zelfs privé bankrekeningen tot de administratieplicht wou rekenen. Dit vind ik persoonlijk een beetje ver gaan. De fiscale bewaarplicht is minimaal 7 jaar (ook als je je onderneming gestopt bent!!!). Voor onroerende zaken geldt een bewaarplicht van 10 jaar. Ik zie dat steeds meer mensen werken met bijvoorbeeld dropbox of google drive. Ze maken dan mappen aan voor inkopen, kosten en bank in eerste instantie. Op deze wijze kan je eenvoudig brondocumenten tegen zeer lage kosten delen met je boekhouder. (Let wel dat alles online staat bij google of bijv dropbox. Jullie moeten zelf nagaan of jullie dit uit privacy oogpunt of andere oogpunten wel willen.) Als klein bedrijf zal het niet noodzakelijk zijn een heel groot boekhoudpakket aan te schaffen. Ik heb voor mijn eigen klanten diverse boekhoudprogramma's geschreven in Excel, zonder de overbodige belast van hele menustructuren in boekhoudprogramma's. Als ik dan toch een programma moet adviseren, dan adviseer ik vaak Snelstart. Ik denk dat het sowieso verstandig is om minimaal eens per jaar de boel te laten controleren. De meeste ondernemers doen dit bij de inkomstenbelasting aangifte. In het begin is het ook verstandig om de eerste twee btw aangiften te laten controleren en dan ook toe te laten lichten wat verbeterd kan worden. De belastingdienst zal in het begin nog wel enigzins coulant zijn, maar kan bij fouten ook boetes uitdelen of als bijvoorbeeld niet voldaan is aan de administratieplicht kunnen ze omkering van de bewijstlast opleggen. Dit betekent dat inspecteur dingen gaat stellen die jij moet ontkrachten. Als je zelf de administratie en de aangifte doet dan is het dus belangrijk om te weten dat je de vereiste aangifte doet zoals de belastingdienst dit noemt. Hierna enkele die ik wel eens zie: Niet de juiste btw bedragen opnemen. BTW op de factuur is leidend. Niet voldoen aan de factuurvereisten van de belastingdienst bij het opstellen van verkoopfacturen (zie website fiscus), de aangifte doen in het verkeerde aangiftepakket bij zelf doen, waardoor ondernemersvoordelen niet geclaimd worden, investeringen ineens tlv het resultaat boeken, of bijvoorbeeld zakelijke en privé aftrekposten vergeten. Nb. Ik ben niet volledig, maar zaken waar je aan kan denken zijn: Arbeidscontract altijd schriftelijk vastleggen. Arbeidsrecht, Verplicht identificeren van je personeel, loonbelastingverklaringen, wellicht indeling in een sector en evt CAO die geld met verplichte bedrijfstakpensioenfondsen wellicht. Kijk ook eens in het handboek loonheffingen van de belastingdienst.

De auto moet verkocht worden aan de BV of worden ingebracht, en daarbij moet het kenteken worden overgeschreven op de BV. Dat laatste is overigens - strikt formeel - niet een wettelijke eis (een auto is géén registergoed: registratie in het kentekenregister is verplicht, maar niet doorslaggevend voor het verkrijgen van het eigendom zelf), maar wel een praktisch gevolg: zonder dat wordt o.a. zakelijk opvoeren van kosten en wegenbelasting voor de BV en verzekering een stuk lastiger.... of zelfs onmogelijk. Houdt er ook rekening mee dat de BV de verzekeringnemer moet worden en - indien jij btw kunt verrekenen - de cascoverzekering exclusief btw wordt.

Is verleggen van btw binnen EU eigenlijk verplicht? Ik zag een website (uit Switzerland) dat als je van binnen de EU komt altijd de btw van je land in rekening brengt, ongeacht of je zakelijk of particulier afneemt. Deze website levert overigens voornamelijk aan bedrijven (maar ook wel aan consumenten). Voordeel zou zijn dat je dan geen controle btw-nummer hoeft te doen. Je brengt binnen de EU gewoon altijd de btw in rekening en draagt deze af aan de belastingdienst. Buiten de EU breng je geen btw in rekening.

Je gebruikt de websites alleen binnen je onderneming en niet privé. Daarmee is het verplicht zakelijk vermogen. Dat je dat op de balans niet ziet terugkomen, komt omdat je de waarde zelf hebt gecreëerd. Die waardecreatie is belast, maar pas op het moment dat je die winst ook realiseert door middel van verkoop (waaronder ook inbreng in een rechtspersoon valt). Als je de websites niet inbrengt in je bv, maar de rest van je onderneming wel, dan moet je de waarde van die websites tot je (stakings)winst rekenen. Als je daarna die websites (waarvan je dan dus in privé eigenaar bent) wel in die bv gaat exploiteren, dan betekent dat dat je de websites vanuit prive ter beschikking stelt aan je bv. Dat valt onder de terbeschikkingstellingsregeling, zoals Joost aangaf. Als je vervolgens op enig moment, als die websites veel meer waard zijn, die websites gaat onderbrengen in een buitenlandse rechtspersoon, dan moet je nog steeds belasting betalen: je staakt dan je werkzaamheid en dat betekent, net als bij de onderneming, afrekenen over de stille reserves. Maar terugkomend op je openingspost: Hoe kom je erbij dat het beter is om je onderneming in een BV in te brengen? Aansprakelijkheid is vaak te verzekeren en als het te verzekeren is, dan helpt een bv zonder verzekering vaak ook niet. Fiscaal is een onderneming niet bijzonder snel interessant. Verkoopbaarheid kan een argument zijn, maar als het slechts de websites zijn die je verkoopbaar wilt hebben, dan zul je een hele kerstboom moeten optuigen om dat nut te laten hebben. Het is de vraag of de kosten daarvan zullen opwegen tegen de baten.

Hi! Nog een vraagje :) Ik word helemaal knettergek van dat Activa/Passiva systeem. Uiteraard zal ik het waarschijnlijk verkeerd begrijpen... Sowieso heb ik daar al vrij weinig in te vullen, meen ik. Vind het maar raar. Ik lever voornamelijk digitale diensten, en koop voornamelijk diensten/producten in allen onder de 450 EUR. Softwarelicenties heb ik wel, bijvoorbeeld voor VMWare, maar dat koste me slechts 120 EUR dus is kennelijk niet hoog genoeg om in te tikken en dat moet je dan direct inboeken onder je kosten... (En ook geen idee of je daar iets van kan/mag/moet afschrijven ofzo.) En maandelijkse licenties voor wat support software, maar die vallen ook onder de 450 per stuk. Ik kon dus werkelijk niets verzinnen wat ik in moest vullen bij activa/passiva, want een laptop van de zaak (tevens ook deel privegebruik, maar dat terzijde want dat wordt elders weer verrekend) is pas dit jaar aangeschaft; daarvoor zat ik gewoon op een systeem dat ik al lang en breed had aangeschaft. En het saldo van de zakelijke rekening? Alles wat er nog op staat is een overblijfsel van winst. Maarja, dat wordt bij eenmanszaak toch gezien als privevermogen; en niet als zakelijk vermogen, immers of het geld nu op zakelijke of prive rekening staat maakt helemaal niets uit... Blijkbaar. Het is verschrikkelijk onduidelijk, en de website van de belastingdienst geeft hier exact nul komma nul uitleg over. Het hele activa/passiva systeem komt bij hen niet eens voor op de site, behalve wat minimale opmerkingen en iets over landbouw. Maar goed, nu heb je dat stukje "Vorderingen" (Activa) en "Kortlopende schulden" (Passiva). Dat is het enige waar ik me iets bij kan voorstellen, want daar willen ze saldi weten van omzetbelastingen. De volgende situatie doet zich voor: - Aan het begin van het boekjaar 2014 had ik nog geld (laten we zeggen 100 euro) tegoed van de belastingdienst over 4e kwartaal 2013, teruggave omzetbelasting - Dit hebben ze uiteraard netjes gelapt, dus prima. - Einde boekjaar is het 50 (voorbeeld), want nu hebben ze voor het 4e kwartaal 2014 nog 50 EUR van mij tegoed. Maar wat ik ook invul, er is altijd wel een fout: - Of de software gaat mekkeren dat passiva/activa niet in balans is, omdat activa bij vorderingen op -100 staat; maar in passiva dat niet opgevoerd is. Dat is verplicht... Okee, dan gaan we dat doen: - Als ik in passiva bij kortlopende schulden het bedrag invul, en of ik nou 100 of -100 invul en in welke van de twee dat ook is (begin of einde van het jaar), dan blijft de foutmelding komen dat ik niet zowel een vordering als een schuld mag invoeren, maar OF het een OF het ander. Ik heb werkelijke alle mogelijke combinaties geprobeerd, ook activa omwisselen met passiva en weet ik veel wat allemaal; het blijkt niet mogelijk te zijn om het - Of in balans te krijgen - Of de bedragen in te vullen, de software weigert: je mag het NIET invullen. Wat doe ik nou fout? o0 Dus stel, ik kreeg voor 't 4e kwartaal 2013 nog 100 euro van de belastingdienst, en in 1e kwartaal 2015 bleek dat ze over het 4e kwartaal van 2014 nog 50 euro van mij kregen die in het 1e kwartaal 2015 is betaald... Wat vul je dan in hemelsnaam in bij Activa/Passiva voor 2014? ... Of is het gewoon beter om dat hele Activa/Passiva spul helemaal over te slaan? 0o En nog een klein vraagje erbij: Bij priveonttrekkingen, daar moet je toch invullen wat je: - Hebt overgeboekt van zakelijk naar je priverekening? - Uitgaven die je hebt gedaan vanaf de zakelijke rekening voor prive zaken? (Bijv: aanschaf auto (prive), fors bedrag; dus maar direct vanuit de zakelijke rekening gedaan in plaats van eerst naar prive te storten en dan weer met prive betalen; per saldo boeit dat toch vrij weinig: de onttrekking blijft hetzelfde.) Ik heb namelijk het winst/verlies gedeelte met de volgende formules berekend: Netto-omzet: ((Totaal IN - afgedragen BTW) - rente) + teruggevorderde BTW = netto in Inkoopkosten: (Totaal UIT - transactiekosten) Transactiekosten: onder overige bedrijfskosten eraf Rente: onder financiele baten erbij ---------------------------------- +/- == Saldo winst/verlies En dan wat je zoal hebt uitgegeven van de winst voor jezelf, moet toch bij priveonttreking komen? Of is dat totaal niet van belang bij een eenmanszaak/ZZP en moet je dat zelf weten omdat de gehele winst toch wordt gezien als priveinkomen onder jou verzamelinkomen; of je het nu direct aan jezelf hebt uitbetaald of gewoon lekker op de zakelijke rekening hebt laten staan en er af en toe wat vanaf snoept? Wordt ook nog knap lastig, gezien in eerste instantie, omdat ik nog niet als ondernemer werd gezien, er ook geen sprake was van een zakelijke rekening (behalve PayPal). Dat is een stukje verderop in het boekjaar pas van stal gehaald omdat er een paar mega-opdrachten binnen zijn gesleept waardoor ik opeens te maken kreeg met het voldoen aan urencriterium en andere voorwaarden voor de onderneming; en dus recht heb op bepaalde aftrek, et cetera; en derhalve de boel maar eens ging scheiden. Maar probeer dan nog maar eens uit te vinden wat nou exact vanuit het zakelijk vermogen is betaald en wat niet... Toch maar eens zoeken naar een boekhouder... Ik dacht: met zo weinig transacties (forse bedragen, maar toch... Heel makkelijk te berekenen allemaal.) moet het heel makkelijk rond te krijgen zijn, maar dan kende ik de belastingdienst nog niet! :) Dit is zo extreem complex...

Op welke factuur? Van je klanten? Je mag natuurlijk van alles op die factuur zetten. Dat is dan simpelweg omzet. Al weet ik niet of ik parkeerkosten zo specifiek erop zou zetten. Het voelt wat klantonvriendelijk aan. Verwerk het liever in je gewone prijs of onder de noemer 'voorrijkosten' ofzo. Over deze omzet zal waarschijnlijk het reguliere btw-tarief van toepassing zijn. Maar de parkeerkosten die jij zelf voor je kiezen krijgt, zijn uiteraard geen kosten voor de onderneming. Het gaat hier immers om een privé-auto. De regeling is namelijk nogal simpel: je mag 19 cent per kilometer van de kosten aftrekken, maar alle verdere kosten komen dan uiteraard wel voor rekening van privé (parkeerkosten, boetes, onderhoud, benzine, belasting, etc). Met die 1,5% heb je volgens mij helemaal niet te maken, zo lang de auto geen onderdeel uitmaakt van je ondernemingsvermogen voor de omzetbelasting. De auto is privé, dus je moet helemaal niets van de autokosten in de zaak laten vallen, en dus ook geen btw over autokosten terugvragen of bijtellen. Maar bij aanschaf van een nieuwe auto kan soms ook zo zijn dat de auto géén keuzevermogen is (voor de inkomstenbelasting) vanwege de hoeveelheid zakelijke kilometers, en dan is het weer totaal anders. Bovendien mag je voor de omzetbelasting soms weer een andere keus maken dan voor de inkomstenbelasting. Autokosten zijn een lastig onderwerp in de fiscaliteit. Hier wat verplichte kost: http://www.beeldrijk.org/cat/fiscaliteiten/Autokosten Volgens mij kun je niet zelf uitmaken of je "voor een verlengd boekjaar gaat", althans niet voor de fiscus. Als eenmanszaak doe je gewoon aangifte over het kalenderjaar (1 jan t/m 31 dec). Verder wordt er gewoon gekeken naar de investeringen in dát kalenderjaar. Dus als je boven de grens van de KIA wilt uitkomen, zul je dat voor het einde van het kalenderjaar moeten bewerkstelligen. In plaats van slim proberen te doen door het fiscale boekjaar te herdefiniëren, zul je dus moeten schuiven met investeringen in de tijd.

Beste mede ondernemers, Momenteel ben ik bezig mijn 50% aandelen van mijn bedrijf te verkopen. In de koopovereenkomst is een non-relatiebeding geplaatst. Geen concurrentiebeding. Hieronder plaats ik zo direct het non-relatiebeding en ik ben benieuwd naar jullie mening hierover. Het bedrag dat ik ontvang is niet dusdanig hoog dat ik kan gaan rentenieren, in tegendeel ik zal weer gewoon aan het werk moeten. Het liefst met een nieuwe onderneming op een totaal ander gebied dan de huidige werkzaamheden. Dit non-relatiebeding hindert mij gebruik te maken van mijn netwerk voor mijn nieuwe niet concurrerende zakelijke activiteiten. Is het terecht dat koper vooraf hier geen toestemming voor wil geven? Het enige dat ik krijg toegezegd is dat ik na het sluiten van de koopovereenkomst per relatie schriftelijk toestemming moet komen vragen. Naar mijn mening is dit in de praktijk geen werkbare situatie en wil ik dit liever nu vooraf goed en duidelijk geregeld hebben. Ik heb overigens nog wel aangekaart dat volgens de huidige koopovereenkomst ik wel concurrerend kan zijn met de huidige business wanneer ik bij een nieuwe leverancier ga inkopen en aan niet relaties van het bedrijf ga leveren. Dit wil ik overigens niet gaan doen, maar die ruimte wordt gegeven. Wat mij betreft wordt ook dat beter verwoord zodat die ruimte er niet meer is. Wat is jullie mening over deze situatie en dit non-relatiebeding? Is het onredelijk van mij om te vragen dat ik mijn huidige netwerk (tevens relaties bedrijf) mag benaderen om iets totaal anders voor te gaan doen? Artikel 11: Non-relatiebeding 1. In verband met de in deze overeenkomst beschreven koop en verkoop van de aandelen verbinden verkoper en de in de aanhef genoemde bestuurder van de verkoper, ieder voor zich en gezamenlijk, zich jegens koper, om gedurende een periode van drie jaar, te rekenen vanaf de datum waarop levering van de aandelen – direct of indirect en in welke vorm of omvang ook – geen werkzaamheden te verrichten, onderhandelingen te voeren of zaken te doen met relaties van de vennootschap. Onder relaties van de vennootschap wordt verstaan: (rechts)personen, die opdrachten aan de vennootschap verstrekken of bij de vennootschap aanbrengen of die anderszins goederen of diensten aan, bij of van de vennootschap hebben verstrekt, aangebracht of afgenomen. 2. Verkoper en de bestuurder van de verkoper staan er jegens de koper voor in, dat (ook) de met hen of één van hen gelieerde vennootschappen dit non-relatiebeding zullen nakomen. 3. Verkoper en de bestuurder van de verkoper verbinden zich, na levering van de aandelen, op geen enkele wijze informatie te verstrekken aan derden omtrent de financiën, de werkwijzen, de relaties of anderszins vertrouwelijke informatie van de vennootschap te verstrekken, tenzij zij daartoe gehouden zijn op grond van een op hen rustende wettelijke verplichting. 4. In geval van een inbreuk op een van de in voorgaande leden omschreven verplichtingen verbeurt een partij die de inbreuk pleegt aan de koper een dadelijk en ineens zonder sommatie of andere voorafgaande verklaring opeisbare boete van € 25.000,-- per overtreding plus een dadelijk en ineens zonder sommatie of andere voorafgaande verklaring opeisbare boete van € 1.000,-- voor iedere dag dat de inbreuk voortduurt zonder dat enige ingebrekestelling of gerechtelijke tussenkomst vereist is, ofwel, dit ter keuze van de wederpartij, aan de wederpartij een volledige schadevergoeding ter zake van de overtreding.