Ron van der Kolk

Werk je nu in loondienst en ben je dus geen ondernemer? Het gaat niet alleen om fiscaal voordeliger, maar ook om het risico van ondernemerschap, zo lees ik. Als dat bedrijf na een paar maanden genoeg van je heeft, of je wordt ziek, dan wordt je door niets of niemand betaald want je hebt dan ook geen recht meer op een uitkering. Als je nu in loondienst werkt is dat wel iets om rekening mee te houden.

Dit forum richt zich op actief ondernemerschap en niet op passief vermogensbeheer. Hoe zie jij de verhuur van vastgoed? Dat kan en mag, maar het is de vraag of het verstandig is. Ten eerste brengt zo je vermogen in de risicosfeer van een actieve onderneming. Ten tweede breng je zo je vermogen onder in een onderneming waardoor waardestijging belast is; het is maar de vraag of dat opweegt tegen kostenaftrek. Ik denk dat je advies op maat nodig hebt voor jouw situatie.

De definitie doet uiteindelijk niet ter zake. Dat mag de leverancier bepalen. Ze kunnen de verkoop via Marktplaats niet in het algemeen verbieden, maar mogen op grond daarvan wel weigeren te leveren aan partijen die via Marktplaats wederverkopen. Dat wordt opnieuw bevestigd in de zaak Coty Germany GmbH vs. Parfümerie Akzente GmbH. Dat lijkt het hof echter niet. Je mag je verkoopkanalen beperken en met je wederverkopers afspraken maken over de distributie. Via een andere route inkopen. De vraag is of je er dan nog voldoende aan overhoudt. Zo niet dan is het gewoon jammerdebammer.

De vraag is eigenlijk niet of jij BTW vrij huurt, maar of zijn BTW vrij kan verhuren. Tenzij zij in privé als BTW-ondernemer kan worden gezien door verhuur van een loods.

Juist daarom heeft het geen enkele zin om zaken zonder objectieve waarderingsgrondslag te activeren. Een zelf verzonnen getal laat juist niemand weten hoe het ervoor staat. Het is een slag in de lucht die een schijnzekerheid geeft. Dan kunnen we het activeren van zelfgekweekte goodwill ook wel op de balans gaan zetten. Of mijn netwerk. Of mijn creativiteit. Enzovoorts... allemaal waardevolle bedrijfsmiddelen, maar niet objectief te waarderen. En zijn nog veel meer bedrijven die 100% van de omzet halen uit de kennis en vaardigheden van hun medewerkers, maar die kennis en vaardigheden staan ook niet in de boekhouding. Als je dat zou willen proberen (los van wetten die in de weg staan), zou je dat ontzettend veel werk opleveren om er een onderbouwde schatting van te maken, maar het levert je niets op. Eventuele kopers, de belastingdienst, financiers of aandeelhouders zullen daar toch hun eigen rekenregels op los willen laten.

Of andersom: waarom wel?

Dat is denken op de korte termijn zonder de consequenties te overzien. Dit gaat over risico en lange termijn. Zolang je niet ziek wordt, niet met pensioen gaat en de opdrachten doorlopen is een hoger netto inkomen geweldig. Zakkenvullen! Maar denk je eens in wat het betekent: [*]Volgende maand krijgt die opdrachtgever een goedkoper aanbod en staan jullie opeens op straat. Geen werk, geen inkomen, want: geen recht meer op een werkloosheidsuitkering. [*]Opeens wordt je ziek. Twee weekjes flinke griep. Geen werk, geen inkomen, want: geen recht meer op doorbetaling tijdens ziekte. [*]Je collega breekt zijn been op wintersport. Zes weken uit de running. Geen inkomsten voor hem en ruzie in de VOF, want hij wil natuurlijk gewoon zijn deel van de winst. [*]Een andere collega wordt hierdoor toch een beetje overspannen. Jaar thuis. Geen werk, geen inkomen, ook geen recht op een arbeidsongeschiktheidsuitkering. [*]Over veel jaar ga je met pensioen. Oeps, vergeten te sparen voor pensioen want je extra inkomen ging op aan bovenstaande dingen en bedrijfskosten. Alleen een WAO uitkering en verder op een houtje bijten. Kortom, pas aan ondernemen beginnen als je echt het idee hebt dat je op de langere termijn meerdere opdrachtgevers zult hebben die gemiddeld (inclusief de werkloosheid tussen opdrachtgevers door) voor voldoende inkomen zorgen om de risico's af te dekken. Kijk welke risico's je wilt verzekeren (arbeidsongeschiktheid), wat dat kost (veel) en of je überhaupt door een verzekeraar wordt geaccepteerd.

Graag gedaan. Ik ben niet geïrriteerd. Ik lees ook geen intentie om te irriteren. Je stelt een vraag en dat mag, maar dan moet je ook de reacties accepteren. Ook ongevraagde adviezen. De ontstane discussie of een commissariaat ondernemerschap is, lijkt me eigenlijk wel relevant en kan wat mij betreft blijven staan.

Commissaris zijn of worden (de aanbodkant) is in mijn ogen eigenlijk geen actief ondernemerschap. Hoewel, het is niet zonder risico: je kunt als commissaris of toezichthouder hoofdelijk aansprakelijk gehouden worden. Voor jezelf kan enige opleiding dus geen kwaad, om goed te weten waar je aan begint. Om de vraagkant vanuit ondernemersperspectie te beantwoorden: ik heb nog niet ervaren dat bij het aanstellen van een commissaris de opleiding van belang was en zou dat zelf ook niet zozeer als criterium hanteren. De vraag welke commissarisopleiding dan "beter staat aangeschreven" lijkt me vanuit ondernemersperspectief dan ook niet zo goed te beantwoorden.

Kan een oriënterend gesprek dan gezien worden als (aanwijzing tot) opdracht? Heeft de opdrachtnemer (althans, de adviseur die zichzelf ziet als opdrachtnemer) goed opdrachtnemerschap in acht genomen door niet duidelijk te maken dat hij het gesprek ziet als opdracht waarvoor vergoeding zal worden gevraagd?

Mailtje terugsturen: "Wat fijn dat ons oriëntatiegesprek u zo goed bevallen is. In uw beroepsgroep is het belangrijk om dergelijke gesprekken te blijven oefenen. We hopen dat u hiermee uw gesprekstechnieken heeft kunnen aanscherpen. Misschien haalt u een volgende keer wel een opdracht binnen! Binnenkort ontvangt u onze factuur voor dit oefengesprek. Met vriendelijke groet, Wesley Shanghai, gesprekstrainer." Of (iets) meer serieus: "Bedankt voor je mail. Je kunt voor de factuur hetzelfde adres gebruiken als de getekende offerte. Wil je me van die getekende offerte trouwens even een kopietje mailen? Ik kan me namelijk niet meer herinneren wat daar ook al weer in stond."

Wat heeft je website/bedrijf mij nu eigenlijk te bieden en waarom zou ik bij jou kopen? Als ik 2 euro wil geven aan een goed doel dan kan ik dat zelf ook wel, daarvoor hoef ik niet gelijktijdig 8 euro winst aan jou te geven. Je verkoopargument bij uitstek gaat bij mij dus niet op. Sterker nog, het maakt me bewust dat ik teveel betaal en dat er 80% aan jouw strijkstok blijft hangen.

Door de niet af te dragen BTW stijgt dan juist de te betalen inkomstenbelasting ;)

Hoeveel je gaat verkopen is niet te berekenen. Branchecijfers zijn gemiddelde statistieken achteraf en hebben weinig voorspellende waarde voor de toekomst van jouw winkel. Je kunt een onderbouwde schatting maken door heel specifiek te kijken naar vergelijkbare ondernemingen in een vergelijkbare buurt, door er op diverse momenten in het jaar te gaan turven. Houd er vervolgens rekening mee dat zo'n onderneming er mogelijk jaren over heeft gedaan om zoveel klanten te krijgen en dat er vele onbekende factoren meespelen. Het blijft ondernemen: een grote gok. In elk geval een pluim voor je doorzettingsvermogen. En opnieuw mijn punt: op basis van die financieen moet je misschien het hele plan nog een paar keer compleet herschrijven. In Excel kun je elk plan op papier wel dichtrekenen om huurbazen en geldverstrekkers mee te paaien, maar uiteindelijk levert dat alleen ellende op. Wat kun je uit je concept/kosten wegstrepen dat niet direct bijdraagt aan de omzet/winst? Als je deze onderneming begint vanuit een droom is het misschien bijzonder lastig om dingen weg te strepen en te versimpelen. Als je deze onderneming begint vanuit streven naar winst dan is dat makkelijker. Zeker in het begin denk ik aan een start waarin je geen personeel hebt; dat betekent dat je alles zelf moet doen. Dat vraagt om taarten en cupcakes die je allemaal zelf buiten openingstijden kunt maken. Dat wil zeggen een beperkt (niet wisselend) assortiment met houdbare ingredienten omdat je geen tijd hebt om elke dag boodschappen te doen. Enzovoorts. Stop met hopen en maak een plan wat je gaat doen om die geschatte/gewenste aantallen te realiseren. Ondernemersplannen die alleen een statisch ideaalplaatje schetsen stuur ik retour; ik wil lezen welke acties er worden ondernomen. Welke risico's er zijn en hoe die worden ondervangen. Ga je vestigen op een plek waar veel mensen langskomen, ga je veel adverteren, heb je connecties met gerelateerde bedrijven, enzovoorts. Hoe kun je de loop er een beetje inkrijgen en zorgen voor herhaalaankopen. Reken je ook hier niet rijk met een paar acties op social media, want dat levert meestal niet zoveel op, zeker niet als je net begint.

Het is niet erg dat je met dit onderwerp weinig ervaring hebt, dat is misschien ook beter. Het is ongetwijfeld een zware en verwarrende periode waarin je naar mogelijkheden zoekt om eruit te komen. Dan is het goed om af en toe even je ideeën te toetsen in plaats van zelf te blijven malen.

Dan zou de fiscus effectief een risicovolle lening verstrekken waarmee jij verder gaat gokken; dat behoort niet tot de kerntaken van de Belastingdienst.

Klopt, veel overheidsorganisaties zetten hun opdrachten uit via een eigen digitale marktplaats of een hoekje in een grotere marktplaats. Een organisatie verdeelt de opdrachten doorgaans ook nog eens in categorieën. Voor elke categorie voor elke organisatie moet je dan opnieuw allerlei formulieren invullen om toegelaten te worden en te zien of daar überhaupt opdrachten staan. Als de formulieren of voorwaarden wijzigen moet dat allemaal overnieuw ingevuld en goedgekeurd worden. Hoewel digitaal ondertekenen in de PDF zou moeten kunnen is die functie vaak niet beschikbaar gemaakt, waardoor je inderdaad moet gaan printen en weer scannen. Het standaard Europese Aanbestedingsformulier is al 18 pagina's, dus je bent wel even bezig voor je uiteindelijk kunt rondsnuffelen tussen de opdrachten van meerdere organisaties. De overheid is bezig met digitaliseren, maar dat is hier nog niet helemaal klaar. Een centraal platform zou voor alle partijen de administratieve lasten erg verlichten. Gelukkig zijn er ook nog overheidsorganisaties die de werving van tijdelijke krachten in een keer aanbesteden aan intermediairs/brokers met een mantelcontract. Die intermediairs/brokers mogen dan gewoon wel weer hun opdrachten publiceren en daar kun je op reageren zonder verder gedoe, gewoon een briefje met cv. De incidentele interimmer kan via Google snel uitvinden wie de eventuele brokers zijn van de voor hun interessante organisaties en daar gewoon elke week even op de site kijken.

Je hebt het concept al helemaal klaar, maar nog geen idee van kosten en opbrengsten. Met (te) veel passie voor de inhoud en (te) weinig voor het ondernemen loop je het risico dat het een hele dure hobby wordt in plaats van een onderneming. Je zou misschien moeten beginnen bij die kosten en opbrengsten en daarmee je concept opbouwen: welk concept met welke producten zorgt ervoor dat je meer opbrengsten hebt dan kosten? Wat je wilt is een mooie droom, maar denk bij die kosten en opbrengsten ook over de consequenties van je concept: een winkel met uitsluitend verantwoorde producten van lokale leveranciers zal hele hoge verkoopprijzen moeten rekenen om kostendekkend te opereren en zal je markt heel erg beperken. Vergeet ook niet wat het kost om steeds van assortiment te wisselen en denk niet te licht over het bieden van de juiste begeleiding aan mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Om winstgevend te opereren moet je daarom misschien nog eens met de stofkam door je concept, keuzes maken en concessies doen. Begrijp me niet verkeerd: ik zeg niet dat je concept niet mooi is en ik waardeer je streven naar maatschappelijk verantwoord ondernemen. Ik zeg niet dat het niet kan, maar ik ben wel kritisch of je al die dingen als starter kunt uitvoeren. Dat financiële stukje in je plan is niet een lastig stukje waar je omheen moet werken, maar juist de kern van het hele plan waar alles om draait: hoe kan dit geld opleveren in plaats van kosten en hoe dek je de risico's zo goed mogelijk af?

Mijn antwoord op jouw vraag: nee en nee (met een kanttekening). Een complete HBO opleiding Commerciële Economie is niet het "op peil houden" van bestaande kennis binnen de onderneming maar het verwerven van nieuwe kennis die ook privévoordelen heeft. Je kunt de kosten wel aftrekken, maar dan in privé als studiekosten en niet in je eenmanszaak als zakelijke kosten. Daarover is op dit forum genoeg te vinden met verwijzingen naar jurisprudentie. Jammer is dat bijvoorbeeld reiskosten voor de studie in privé niet aftrekbaar zijn, terwijl ze dat zakelijk wel waren geweest. Over de uren kun je nog discussiëren; de directe studie-uren zijn logischerwijs ook privé, maar wat extra denktijd besteden om je privéstudie toe te passen op je werk zijn wel weer zakelijke uren. Daar is dus enig grijs gebied mogelijk.

Bedankt voor je reactie, maar ook dit geeft weer aan hoe eenzijdig er over gedacht wordt. ;) Omdat jij in jouw kokertje denkt dat niemand risico loopt geldt de wet dus niet voor jou en is het allemaal maar achterhaald? Er zijn veel meer belanghebbenden... Wat mij betreft zou het dan ook nog wel een tandje strenger mogen en niet losser. Appels en peren. Die andere partijen accepteren dat inderdaad als postadres , maar dat doet de KvK ook. De KvK wil daarnaast echter een vestigingsadres; niet om moeilijk te doen, maar om uitvoering te geven aan wetgeving waar een reeds genoemde bedoeling achter zit. Het is wel heel makkelijk om uitvoeringsorganisaties weg te zetten als achterhaald en moeilijk. Er is nog heel wat te verbeteren aan de overheid, dat geef ik toe, maar niet elke drempel is een paarse krokodil.

Ongeveer 42. Uit de forumregels: Hoe is het trouwens afgelopen met je groothandel?

Het vestigingadres is het adres waar de werkzaamheden worden uitgevoerd. Dat staat los van een briefadres. Dus ja, een briefadres kan worden geweigerd als vestigingsadres. Er is op dat briefadres immers geen bedrijf en niemand van dat bedrijf aanwezig want jij zit op Bali. Leveranciers, klanten en andere belanghebbenden kunnen op het briefadres dus niet terecht om hun recht te halen, waardoor dit niet is toegestaan. Juist in een moderne online maatschappij is het zaak daarop scherp te zijn, anders is iedere ondernemer straks anoniem en onvindbaar omdat hij aan de andere kant van de wereld zit, waardoor de rechtszekerheid ver te zoeken is.

Wat zoals gezegd dus niet kan, met een eenmanszaak.

Beste Jay, Welkom op Higherlevel. Familieleden kunnen geld lenen aan jou (denk aan zakelijke rente), geld geven aan jou (denk aan schenkbelasting), geld lenen aan je eenmanszaak (denk aan zakelijke rente), maar geen geld geven aan je eenmanszaak en niet investeren in je eenmanszaak. Jij kunt een lening aflossen bij familieleden, geld geven aan familieleden (denk aan schenkbelasting). Je eenmanszaak kan een lening aflossen bij familieleden maar geen aandelen uitgeven en geen geld geven aan familieleden (ook geen winstuitkering/dividend).

Je vraagt je af hoe je €30.000 moet financieren maar niet of die €30.000 wel een verstandige investering is? Klassieke fout van de beginnende ondernemer: alleen aandacht voor de eenmalige kostenkant en geen enkele notie van de doorlopende opbrengsten- en risicokant. Snap ik wel hoor, het hebben van een eigen winkeltje klinkt vaak heel aanlokkelijk. Advies: vooral niet aan beginnen! Leer eerst meer over ondernemen. Ga bijvoorbeeld eens in loondienst bij zo'n lounge om te kijken hoe dat allemaal werkt, wat dingen kosten, wat dingen opleveren, waar risico's zitten, enzovoorts. Dat is allemaal beter dan jezelf voor €30.000 in de schulden steken terwijl je geen idee hebt wat je koopt of hoe je zoiets moet exploiteren.