Ward van der Put

Dat zijn twee verschillende vragen. Lees: gebruikersbehoeften. Lang verhaal kort: dat je iemand volgt, wil nog niet zeggen dat je die iemand vertrouwt. Dat is typische Facebook-verwarring: elke extra volger is een stem "op" jou. Geen idee wat dat dan betekent of wat je eraan hebt, maar dat weet de gemiddelde Facebook-gebruiker ook niet. Het "volgen" wordt nu in de privacy-sfeer getrokken, maar ik denk dat dit niet afdoende is. Dat je privacy-richtlijnen voldoen aan de wet, spreekt voor zich. En dat elke gebruiker voor zich dat zelf kan instellen, spreekt ook voor zich. Dat is dus niet je kernvraag: configureerbare privacy-instellingen zijn onvermijdelijk, je toegevoegde waarde zit in het bouwen aan trust en vertrouwen.

Dan maken we van een omgevallen NRC of Volkskrant toch gewoon een Staatscourant? Met een ABN AMRO kan het immers ook...

risico = kans × effect Op een openbaar forum communiceren met een geheimzinnige prins strekt sowieso niet tot aanbeveling. ;)

Ja, benoemen! Maar je kunt ze ook als A, B, C, enzovoort aanduiden en de betekenis daarvan in een apart bijlage toelichten. Voor wie het aangaat, voeg je dat blad dan toe. Voor wie het niets aangaat, laat je het weg.

Het rechtsgebied speelt hierbij soms ook een rol. Ik had een .com die volledig voldeed aan alle wet- en regelgeving voor een .nl. Maar helaas ≈ pindakaas: voor een domeinnaamconflict rondom een .com geldt de Nederlandse wet in eerste aanleg niet. Niet alles over één kam scheren (en stilzitten als je toch geschoren wordt met zo’n blafbrief).

Inderdaad, en meer concreet: een webdeveloper of webdesigner die hosting "erbij doet" door een VPS onder te verhuren, is meestal geen ideale hosting provider. Helaas is dat veelal ook het type "provider" of "soort van holistisch totaaloplosser" (lees: reseller) dat het vooral moet hebben van het midden- en kleinbedrijf.

Je kunt dat bijvoorbeeld vragen aan ene Pim v.d. M. Die is namelijk verantwoordelijk voor de meeste sites die op dezelfde server draaien. Waarschijnlijk een VPS.

Volgens de mobielvriendelijke test van Google zijn de homepage, categoriepagina's en productpagina's mobielvriendelijk. Google PageSpeed Insights heeft op de snelheid voor mobiel echter wel nogal wat aan te merken: hier scoor je bijvoorbeeld 51 uit 100, dus daar kun je nog slagen maken.

Geschept papier kan niet worden gescand. Papier met een watermerk kan niet worden gescand. Een handtekening kan eigenlijk ook niet worden gescand: op een scan mis je de hoog/laag-vlakken van de indruk. De samenstelling en herkomst van papier kan niet worden gescand. Misschien helpt het als we het voor een lakmoesproef omkeren: • Zou je een door deze service voor echt aangeboden scan van een getekend contract zonder meer accepteren als het origineel van dat contract? • En dat ook als het origineel van het contract ontbreekt, zodat je het zelf niet meer kunt controleren? • En dat zelfs nog als de wederpartij de echtheid van het contract betwist? Pas dan heb je namelijk een scanservice die onomstotelijk voldoet aan de vereiste echtheidskenmerken.

Hier kan de brochure Uw geautomatiseerde administratie en de fiscale bewaarplicht [PDF] van de Belastingdienst van pas komen. De hoofdregel is namelijk dat documenten in hun oorspronkelijke vorm bewaard moeten worden. Bijvoorbeeld een op papier ontvangen factuur moet dus op papier bewaard blijven. En omgekeerd mag van een per e-mail ontvangen factuur niet slechts een printje bewaard blijven. Paragraaf 3.2, "Conversie", en paragraaf 3.3, "Afdrukken van gegevens", van de brochure gaan daar uitgebreider op in. Kortom: als je een digitaliseringsdienst aanbiedt, zul je van originelen die onder de wettelijke bewaarplicht vallen het fysieke origineel moeten bewaren, tenzij-mits-maar-en-indien.

De eerste observatie van een laag overvliegende wc-eend is van Multatuli, in 1863: Schrijven is ontucht; want of men schrijft wat men meent of gevoelt, en dan is die intimiteit te fijn voor vreemden, of men schrijft anders dan men gevoelt en 't wordt een laffe flauwe kunstmakerij, als van een gemeene meid die voor geld zich in lokkend postuur stelt of glimlacht. Je kunt je tegen (en voor) alles verzekeren, dus duikt in het minste of geringste topic dat zich daarvoor leent een verzekeringsadvies van de verzekeringsexpert op. Bijna elke bedrijfseconomische beslissing kan fiscale gevolgen hebben, dus moet met grote regelmaat een van de fiscalisten een fiscale noot plaatsen in een topic. Dat hoort erbij! Je kunt géén inhoudelijke diepgang bereiken en géén deskundig advies verwachten als je experts de mogelijkheid ontneemt om hun beroep uit te oefenen. Dat kán dan soms inderdaad betweterig en hooghartig overkomen. Of als de meid met lokkend postuur: huur mij in...

Je "investeringen" zijn geen echte investeringen in vaste activa (behalve die computer misschien), maar uitgaven aan kosten. Ze verhogen je eigen vermogen daarom niet. Dan klopt je berekening: het geleden verlies verlaagt het eigen vermogen, dat moet je er nog van aftrekken.

Ja, maar in de huidige vorm bén je een van die keurmerken. O nee, toch niet helemaal: je doet alleen in adressen, niet in voorwaarden... Ergo: die verificatie mag meer "in your face" zijn, voor mijn part met een glimmend rode lak-zegel, vijf vergulden sterren en twee ingescande handtekeningen.

Als je een concept moet uitleggen ... deugt het concept meestal niet. Mij valt op — tot op de irritatiegrens — dat de site enorm gericht is op de verkoop van certificaten aan adreshouders. Het eigenlijke doel, de verificatie van een adres door een derde, wordt erdoor ondergesneeuwd. Het ondermijnt hier en daar zelfs je geloofwaardigheid: “O, die verificatie kun je gewoon kopen.” En dan ben je ineens niet meer veel beter dan al die andere keurmerken. Ik denk dat je dit strenger-voor-jezelf moet splitsen in een voorkant/achterkant. Goed geverifieerde adressen zijn toch je kerncompetentie? Nou, laat dát dan zien!

Correct. En omdat die hits uitsluitend voorkomen in Google Analytics, moet je de oplossing ook in Analytics zoeken: voeg een filter toe met geldige hostnamen, want de ghosts misbruiken inderdaad je publishercode, maar relateren die niet aan hosts. Nog niet... Een ander alternatief is een 2e of 3e property toevoegen: de publishercode eindigend op -1 wordt namelijk misbruikt, niet de optionele -2 en -3 voor extra properties. Nadeel daarvan is wel dat je met een nieuwe property begint met nieuwe statistieken.

Op de eerste twee lagen, main en restricted, is het onderscheid tussen “Ubuntu” en “componenten van Ubuntu” niet relevant. “Componenten van Ubuntu” moeten hier namelijk minimaal voldoen aan de licentie van Ubuntu zelf (dus: freeware of beter). Dat is nou juist om Spielerei van het type “ik heb niet het OS maar alleen een component daarvan gewijzigd” te voorkomen.

Dat is formeel omzet die (verplicht) is vrijgesteld van btw. Het is en blijft echter wel omzet en daarmee winst uit onderneming en dus inkomen: je moet deze daarom meetellen in de aangifte IB.

Ubuntu verbiedt het doorverkopen van distributies en modificaties: Ubuntu is dus niet slechts open-source software, maar free software.

Uitgaande van hetzelfde aantal backlinks, ben je met directe deeplinks beter af. In dit voorbeeld heb je een denkbeeldige score van 10 × 100% = 1000%: 10 backlinks • —— 100% ——> Z Gaat het redirect-domein X ook ranken, dan blijft er daar wat aan de virtuele strijkstok hangen. Bij een 50/50-verdeling krijg je dan bijvoorbeeld: 5 backlinks • —— 100% ——> Z + 5 backlinks • —— 100% ——> X —— 80% ——> Z Je score daalt dan van 1000% naar 5 × 100% + 5 × 80% = 900%. Dat zou een objectieve, statistische reden zijn om er niet aan te beginnen, maar daarmee is lang niet alles gezegd: als je méér backlinks krijgt plus gebruikersvriendelijkere URL's plus extra zoekwoorden, dan kan deze linkstrategie wel voordelig uitpakken.

Het hoeft niet per se een groothandel te zijn. Hier zie ik namelijk nog meer mogelijkheden: de frames betrekken bij een Europese (fietsen)fabriek of ze zelf in kleinere series laten produceren door een bedrijf in de kleinmetaal.

Je kunt waarschijnlijk in de aanloopfase beter vol inzetten op één webshop met daaronder aparte portals of thema's c.q. hoofdrubrieken voor de keukens. Je moet anders met name je marketing- en reclamebudget sterk spreiden. Bovendien is dat beter voor de klantenbinding en terugkerende bezoekers, want vermoedelijk hebben veel klanten belangstelling voor meer dan één keuken. B2B-activiteiten rechtvaardigen uiteraard wel een apart platform, al zou je zelfs voor grootverbruik een aparte hoek kunnen inrichten.

Bewindvoerder + goede vriend + collega-ondernemer-teamlid = daar gaat iets niet goed.

• De snelheid laat te wensen over, vindt ook Google. • Het e-mailadres linksboven is geen mailto-link, de envelop rechtsboven wel. • Het zoeksysteem is kapot. Zoek bijvoorbeeld maar eens op tv-meubel. Dat is een hoofdcategorie (die je zou kunnen tonen) met 67 artikelen (die je eveneens zou kunnen tonen), maar de zoekresultaten noemen slechts twee algemene pagina's.

Je berekening lijkt me juist, maar ik mis indirecte kosten en de terug te vragen btw over die kosten. Denk daarbij aan inkoopkosten, verzendkosten, hostingkosten, enzovoort. In twijfelgevallen kun je het beste alle facturen inboeken en, meer in het algemeen voor de fiscale bewaarplicht, alles administreren en archiveren dat met omzet te maken heeft.

Consistent zijn ze inderdaad niet: soms worden de verzendkosten namelijk wél vergoed, omdat de vervoersovereenkomst niet kon worden uitgevoerd. Daarop zou je ze nog eens kunnen aanspreken. Juridisch is er nog een mogelijkheid om de zaak open te breken. Verlies is meestal diefstal door het eigen personeel. Dat maakt een exoneratiebeding dat aansprakelijkheid in algemene voorwaarden uitsluit aanvechtbaar. (Vervoerders weten vaak zelfs wie de boosdoener was wanneer een pakket plots uit het systeem verdwijnt en die staat dan direct op straat.) Voor deze schadepost loont die juridische touwtrekkerij echter niet. Een verzekering afsluiten bij een vervoerder voor door die vervoerder zelf veroorzaakte schade is ergens sowieso een rare vestzak-broekzakconstructie. Je bent beter af met een aparte transportverzekering die meer dekt dan alleen de inkoopwaarde.