Ward van der Put

Dat hangt van "het idee" af. Ideeën zijn niet beschermd door intellectuele eigendom. Voor een idee dat is uitgewerkt tot "een ding" kan echter wel het patentrecht gelden. Is "het ding" een unieke vondst, dan kun je er wellicht beter eerst patent op aanvragen. Dat patent wordt gepubliceerd (en is dus openbaar) maar beschermt je tegelijk als de patenthouder.

Roel, dan zou het wel uitdrukkelijk en expliciet als addendum moeten zijn geformuleerd. Het kán een vaststellingsovereenkomst zijn indien de strekking zoveel is als: "Wij stellen hierbij vast dat de andere overeenkomst is beëindigd en spreken romdom die beëindiging nog het volgende af." Een vaststellingsovereenkomst in een kopje een addendum noemen maakt niet automatisch dat het ineens geen vaststellingsovereenkomst meer is of niet als zodanig mag worden gelezen. Lastig manoeuvreren zo zonder de beide overeenkomsten. Op naar een advocaat ermee lijkt me het beste advies, ook omdat er nog sprake kan zijn van dwaling (nietig en/of vernietigbaar) en een en ander vooral intellectuele eigendom betreft (waarop bij wet niet altijd in overeenkomsten uitzonderingen zijn te maken, met name voor het onvervreemdbare persoonlijkheidsrecht).

Dan is het inderdaad een vaststellingsovereenkomst en die kán worden geïnterpreteerd als een bindende regeling. Ik denk dat je er verstandig aan doet beide overeenkomsten voor te leggen aan een advocaat.

Helaas kun je wel degelijk bij overeenkomst de toegang tot de rechter uitsluiten. Denk bijvoorbeeld aan, simpel gesteld, een vaststellingsovereenkomst bij ontslag waarin de kantonrechtersformule wordt toegepast om maar niet naar de kantonrechter te hoeven. Je kunt het allicht proberen, maar de rechter kan zichzelf vervolgens onbevoegd verklaren of de wederpartij op de gewraakte punten in het gelijk stellen. Contractueel kun je de toegang tot de rechter daarnaast nog beperken in plaats van uitsluiten door arbitrage (waaronder mediation of een gang naar een bepaalde geschillencommissie) te bedingen vóórdat een van de partijen naar de rechter stapt. Met “de afspraken zoals in deze overeenkomst” kan dus van alles bedoeld worden. Kan de topicstarter daarom een wat ruimere context of een uitgebreider citaat geven?

Bedankt voor je reactie! Hoe werkt dat? Moeten jullie een product 'goedkeuren' of moet het in het assortiment passen voor jullie het willen handlen. Of als er webshop of fabrikant het door jullie wil laten doen, doen jullie het tegen betaling. Nee, anders. E-tailers en andere retailers verkopen voor eigen rekening en risico vanuit ons assortiment. Daarbij voorzien we ze van foto's en productgegevens en handelen we de volledige orderverwerking voor hen af (waarbij wij op onze beurt dus het orderpicken en inpakken hebben uitbesteed aan een gespecialiseerd postbedrijf). De verkoper verkoopt, wij doen de rest. Linkje naar onze formule.

Wij opereren onder andere als dropshipping-leverancier, merendeels inderdaad voor webwinkels, maar daarnaast zijn grotere uitgeverijen en mediaconcerns belangrijke afnemers, want die kunnen bijna gratis paginagroot adverteren en reclamezendtijd verbranden via de eigen media. De fulfilment (pick & pack orderverwerking) hebben we, inclusief het magazijn met onze eigen voorraden, ondergebracht bij een partner van PostNL. Dat maakt het geheel een nogal breed onderwerp, zowel in marketing & sales als in logistiek en techniek. Waarschijnlijk is het zelfs te breed voor één enkel forumtopic. Wat wil je er meer precies over weten?

Waarom wil je het exploitatierecht op intellectuele eigendom onderbrengen in een BV die dezelfde intellectuele eigendom helemaal niet exploiteert? Of omgekeerd: waarom wil je de feitelijke exploitatie van intellectuele eigendom onderbrengen in een aparte BV die die eigendomsrechten helemaal niet heeft? Je zoekt, vermoed ik, naar een constructie waarin meerdere ontwikkelaars hun persoonlijke intellectuele eigendom kunnen inbrengen in een gedeelde entiteit?

Kun je het verschil wel terugvinden? Een typo zoals 45 in plaats van 54 is zo gemaakt, maar leidt tot een verschil van 9 of 11, afhankelijk van of je linksom of rechtsom rekent. Daarnaast heeft in elk geval één bank er een handje van om te rekenen met reserveringen en voorlopige saldi. Betreft het toevallig een rekening bij ING v/h Postbank?

Nee helaas, net als dichters, kunstschilders en beeldhouwers betaal je inkomstenbelasting over het inkomen uit intellectuele eigendom.

De suggestie van Richard is inderdaad gangbaar en daarmee vertrouwd voor retailers: 'specials', 'exclusives' of 'limited editions' exclusief zelf uitbrengen. Een variant daarvan is een deel van het nieuwe assortiment het eerste halfjaar exclusief zelf voeren en het daarna breder uitzetten. Je kunt dat dan zelfs nog enigszins vergoelijken door het "testmarketing" van nieuwe producten te noemen. Beide lossen de kern van het probleem echter nooit helemaal op: je blijft concurreren met je eigen wederverkopers. Een andere oplossing is fabricage/import/groothandel enerzijds en detailhandel/webwinkel anderzijds onderbrengen in twee aparte bedrijven. Je hebt dan weliswaar nog steeds twee petten op, maar dat maakt het in ieder geval minder zichtbaar.

Kickstarter noemt (in de rechterkolom naast het project) inderdaad een oplopende lijst met goederen en diensten die de gulle gever tegemoet mag zien. Vanaf "Pledge $5 or more and get the T-shirt" loopt het lijstje geleverde goederen en/of diensten in staffels op.

Bij Startpagina is de kwaliteit van de content én de bezoekers die je daarmee trekt sterk afhankelijk van de beheerder van een individuele Startpagina-dochter. De beheerders hebben min of meer de vrije hand om binnen hun "vakgebied" of "specialisme" te doen en laten wat ze goeddunkt. De ene beheerder doet dat goed, de andere minder. Hoewel linklijstjes à la Yahoo niet meer van deze tijd lijken, werken ze nog steeds goed, maar alleen als ze actief beheerd worden door iemand die enthousiast in de weer is met een specifiek onderwerp. Als je zelf thuis bent in het onderwerp, kun je aan de Startpagina al zien of je een goede beheerder te pakken hebt: die noemt namelijk wat er op dit moment speelt in dat vak inclusief de juiste links én de juiste vaktermen. Vaak kun je het met een beheerder wel op een akkoordje gooien. Prijzen zijn bespreekbaar; de wijze waarop je betaalt eveneens. Echt een buil zul je je er niet aan vallen, dus je kunt allicht een poging wagen met één Startpagina-dochter.

Een door DNB goedgekeurde bankinstelling met een vergunning mag toch ook een derdenrekening beheren?

Bij veel sporten is het wel officieus geregeld via een landelijke of internationale sportbond. Een sportbond kan bijvoorbeeld belangrijke competities uitsluitend voor leden van de bond toegankelijk maken. Daarbij stelt een sportbond vaak eisen aan trainers, scheidsrechters, kleding, accommodaties, enzovoort, zodat via een omweg toch veelal bepaalde diploma's, certificaten of keurmerken vereist zijn.

Maak een concreter onderscheid tussen uitgaven en kosten. Bij een investering van € 10.000 staan er tegenover een eenmalige uitgave van € 10.000 later vijf keer € 2.000 (afschrijvings)kosten. Die kosten zijn geen uitgaven meer en komen indirect ten goede aan het besteedbaar inkomen: ze verlagen de belaste winst uit onderneming.

Wellicht was de topictitel "In de pakketbezorging is veel mis" dan te breed? Er is inderdaad "veel mis" en dat maakt dan haast automatisch van alles en nog wat los.

Dat is een typische 419 scam c.q. Nigeriaanse oplichting. Ik krijg die van de advocaat van de zoon van de minister van SillyWalks in Verweggistan.

Van een GoAnimate-video passen er méér dan 13 in een dozijn. Je moet een heel sterk verhaal of een uitzonderlijk goed scenario hebben om daarmee te binden en boeien. Daar mis ik iets in je propositie. Bij een bijzaak die een halve waarheid is (veilig want we hebben een SSL-certificaat), haakte ik in de video definitief af. Wat er bleef "hangen", overtuigt me niet: "Goedkoper want geen tussenpersoon." Nee, maar er zit wel een website tussen. Ik denk dat je iets te veel voordelen hebt willen stapelen. Haal daarvan een paar weg en maak van de voordelen die overblijven ook daadwerkelijk voordelen. Focus.

Dat begrijp ik. Alleen al uit oogpunt van klantvriendelijkheid vind ik dat je al te laat bent wanneer consumenten algemene voorwaarden moeten gaan lezen. Dan heb je in een eerder stadium iets niet goed gedaan. De vraag was vooral een "Hoe zit het nou?" omdat ik uit verschillende bronnen die me betrouwbaar lijken andere geluiden hoorde.

Dank voor alle antwoorden! Iets nalaten omdat het juridisch wellicht niet hoeft, is niet mijn stijl. Ik ga een vertaler zoeken.

Kleinigheid: in je profiel wordt een HTTP/S-websiteadres met https:// in plaats van http:// niet geaccepteerd.

Moeten de algemene voorwaarden (of algemene verkoopsvoorwaarden) van een webwinkel die zich op Belgische consumenten richt, zijn opgesteld in zowel het Nederlands als het Frans? Een van onze Nederlandse webwinkels, in het Nederlands op een .nl-domein, trekt met grote regelmaat Vlaamse kopers. We willen deze webwinkel daarom opschalen met een tweetalig zusje in het Nederlands en het Frans op een .be-domein dat zich expliciet op Vlaanderen en Wallonië richt. Volgens een jurist van een bekend keurmerk moeten we in dat geval de algemene voorwaarden zowel in het Nederlands als het Frans beschikbaar maken. De achterliggende redenering is dat een consument die enkel Frans beheerst anders niet zou begrijpen welke voorwaarden van toepassing zijn op de koop op afstand. Een bevriend Vlaams ondernemer vertelde me echter dat het Belgisch recht een andere logica volgt: juist omdat België formeel meertalig is, kun je volstaan met algemene voorwaarden in één van de drie officiële landstalen. Dat is volgens hem voldoende, mits je de relevante producteigenschappen en contactgegevens maar beschikbaar stelt in het Frans. Wie heeft er nu gelijk?

Je kunt een adressenbestand bij de Kamer van Koophandel bestellen. Dat bestand, met gegevens uit het Handelsregister, kun je zelf samenstellen met selectiecriteria zoals branche en regio. Ook telefoonnummers kun je erin laten opnemen.

Er is 100 uur gedeclareerd voor 3.000 woorden waarvan uiteindelijk 2.500 woorden zijn goedgekeurd, schreef je eerder. Zo kom je op 25 woorden per uur.

Tekstschrijven kán vrijgesteld zijn van btw, al klinkt het met een productiviteit van 25 woorden per uur meer of je een deelonderzoek hebt laten uitvoeren. Voor het aannemen van incidentele opdrachten is een KvK-inschrijving evenmin verplicht. Het inkomen, meer een bijverdienste, is dan resultaat uit overige werkzaamheden. Nogal zuur, maar op kosten van een ander in bed wat onderzoek gaan liggen lezen lijkt me typisch een bijverdienste. Als de tekstschrijver/onderzoeker blijft weigeren je te factureren, zou je deze erop kunnen wijzen dat je dan genoodzaakt bent zelf een eindafrekening op te stellen en een en ander door te geven aan de Belastingdienst met een Opgaaf uitbetaalde bedragen aan derden (IB 47). Wellicht kun je hiermee de druk wat opvoeren?