Branko Collin

Het is een afweging van hoe je je tijd het efficiëntst inzet. Als jij 50 persberichten op een dag binnenkrijgt en je weet dat je misschien met 1 daarvan iets gaat doen, dan besteed je niet meer dan enkele seconden aan het lezen van een persbericht. Het gaat trouwens niet om mooie koppen, maar om informatieve koppen. Natuurlijk kan het zijn dat een creatieve kop je wat verder laat lezen, maar de ervaring leert dat de rest van het bericht dan weer net zo oninteressant is als al die anderen. Toen ik voor maandbladen schreef, kwam 95% van de ideeën voor artikelen uit de redactievergadering. Als een persbericht al ergens toe leidde, was het meestal een nieuwsberichtje. Je gaat niet voor 5% van je kopij meer dan een procent van je tijd aan het lezen van persberichten besteden. (Vanwaar die verhouding? In tegenstelling tot wat je denkt zijn er niet zo heel veel "interessante, nieuwswaardige, opzienbarende of anderszins voor je doelgroep zeer lezenswaardige" feiten in persberichten verborgen.)

Pardon Martijn van der Ploeg, was als reus bedoeld. In aanvulling op wat Martijn zegt en wat betreft de vraag of je het bestaande CMS mee moet nemen of op een nieuw CMS moet overstappen. Als ik de oorspronkelijk bouwer was, zou ik je nog wel mijn CMS laten gebruiken, maar niet laten aanpassen. Dat laatste levert namelijk het risico op dat ik met mijn eigen product ga concurreren. En als je het CMS niet mag aanpassen, wat doe je dan als je een aanpassing nodig hebt? Aan de andere kant, als het een complex CMS is, kan migratie nogal prijzig zijn. Wat kan het CMS? Wat zijn de functionaliteiten die in jouw website zitten? Heb je eventueel een URL? Misschien dat we dan iets nuttigs kunnen zeggen over hoe complex een migratie naar een ander systeem zou zijn.

Ik ben naar een administratiekantoor gegaan. Daar hebben ze me een Excel gegeven met de uitleg hoe ik die moest invullen. Het maakte daarbij denk ik wel uit dat ik heel weinig inkomende en uitgaande facturen heb en dat ingewikkelde situaties bij mij vrijwel niet voorkomen. Je zou kunnen overwegen het eerste jaar een boekhouder de administratie bij te laten houden. Zelf hou je dan een schaduwadministratie bij. Als blijkt dat de twee administraties overeenkomen, zou je daarna kunnen overwegen het voortaan zelf te doen.

Ik weet uit eigen ervaring (PDF) dat het schrijven van een how-to voor persberichten best lastig is. De hele tijd moet je namelijk het gevoel onderdrukken dat een groot deel van de persvoorlichters klinisch geestelijk gestoord is. Dat resulteert vrijwel altijd in een schrille toon in een stukje waarin je de lezer aanspreekt alsof hij (of zij) een kleuter is. Het doorplaatsen van blogs is echter eerder gebeurd (ook gewenste blogs). Het stukje van Paul van der Sneppen is ook niet een Wij van WC-eend-verhaal. Nergens staat dat je hem moet inhuren, sterker nog, hij geeft een deel van zijn kennis weg, waardoor je hem minder snel nodig hebt. Vergelijk dit met het stukje van Annedien Hoen, waarin de onontkoombare conclusie was dat je Annedien Hoen moest inhuren. Wat wel beter had gekund: het feit dát dit een doorplaatsing is, had onder het stukje mogen staan. Dat levert twee voordelen op: in de eerste plaats komt HL minder sneaky over en in de tweede plaats signaleert dit ook aan potentiële columnisten dat ze niet per se iets nieuws hoeven te schrijven.

Kijk ook uit dat je je niet oververzekert. Waar heb je bijvoorbeeld een bedrijfsaansprakelijkheidverzekering voor nodig? En misschien is deze draad nuttig voor je om in te zien. AOV is interessant als je ergens hoge kosten hebt (hypotheek?), maar gezien de situatie waar je nu in zit (BBZ) vraag ik me af wat je met een AOV wil aanvullen?

Je geeft zelf aan dat je persoonlijke kwaliteiten bepalend zijn voor de onderneming. Dan zijn die kwaliteiten, waar ze zwak zijn, ook mogelijk weaknesses. Een (kleine) schuld zie ik eerder als een Threat. Als jij een winkel hebt, maar je kunt geen voorraad aanleggen, omdat je een liquiditeitsprobleem hebt, dan is dat een bedreiging. Een weakness is een eigenschap die je kunt verbeteren. Als jij in de olie zit, maar je weet niets van fracking, dan is dat een weakness. Als jij een boekhouder bent, maar je bent onzorgvuldig, dan is dat een weakness. KvK vraagt zich af wie jou vervangt als jij ziek bent, maar aangezien jij je verhuurt op basis van je persoonlijke kwaliteiten, kun jij niet makkelijk vervangen worden. Dat is een mogelijke weakness. (En als je wel makkelijk vervangen kunt worden, is dat een threat.) :) Ondanks dat dit voor elke consultant geldt, zou ik ze wel in je lijstje opnemen. Je kunt kijken naar wat concurrenten verdienen. Brancheorganisaties mogen geen lijsten met tarieven aanleggen, omdat dat al gauw als prijsafspraken wordt gezien, maar dat wil niet zeggen dat die informatie nergens te vinden is. Kijk op de websites van concurrenten. Er was een uitgeverij die ooit tarieven mat en daar een jaarlijks overzicht van uitgaf, de Tarievengids. Je kunt ook kijken naar wat je in loondienst zou verdienen (kijk in vacatures, daar staat het meestal bij) en vervolgens op internet een formule opzoeken die je vertelt wat je dan zou moeten omzetten. Ik ga zelf uit van uurtarief = 2,5 maal netto uursalaris, maar daar heb je heel veel variatie in. Je kunt ook kijken naar wat je nodig hebt per jaar, en daar je tarief op baseren. Zaken die je moet opvangen met je uurtarief zijn de uren dat je geen opdrachten hebt, ziekte, arbeidsongeschiktheid, vakantiegeld, dertiende maand, kosten enzovoort. Als ik Google op "bepaal uurtarief" kom ik zo tientallen pagina's met informatie tegen. Had je trouwens al naar een beroepsaansprakelijkheidsverzekering gekeken?

Klinkt een beetje als webhostingresellen, behalve dat jij ook de betalingen verzorgt. Dat deel klinkt dan weer als een appstore. Misschien dat je bij dergelijke partijen eens moet afkijken wat ze doen. Dat je de betalingen voor derden afhandelt is an sich niet ongebruikelijk. Als iemand die in zijn vrije tijd ook consument is (en dus regelmatig internetboodschappen via obscure betalingsproviders afrekent) zou mijn verzoek wel zijn dat je duidelijk op het afschrift vermeldt voor welke partij je int. :)

Merk op dat ook in die uitspraak een voorwaarde voor het verbod is dat er bij het publiek verwarring ontstaat over de relatie tussen de domeinnaamhouder en de merknaamhouder. Het hof was, anders de rechtbank uit mijn bericht, van mening dat het publiek zou kunnen denken dat er een bijzondere band tussen de merkhouder en de domeinnaamhouder zou kunnen bestaan. Maar inderdaad, rechters hebben meningen. Overigens is bij het splitsen van het topic een bericht van Mathias Evelo abusievelijk meegekopieerd. Mod edit: betreffende bericht is inmiddels gesplitst en samengevoegd met het oude topic

I beg to differ. http://blog.iusmentis.com/2011/09/01/mag-de-importeur-mij-dwingen-mijn-domeinnaam-af-te-staan/ Als een bezoeker het idee heeft dat je namens Google handelt, dan hang je. Maar alleen maar zeggen dat je verstand hebt van Google, dat mag.

Als je, na zelf herinneringen/aanmaningen te hebben gestuurd, een incassobureau/deurwaarder/advocaat inhuurt, gaat deze ook weer een hele trits aanmaningen sturen*, dus ik zou het zelf beperkt houden. *) Waarom? Geen flauw idee. Ik gok, omdat ze per briefje dat ze de deur uit doen, jou op hun beurt een factuur kunnen sturen.

Ik heb je ondernemingsplan vluchtig doorgenomen en naar wat hoofdpunten gekeken. Mocht ik daarbij iets over het hoofd hebben gezien, daarvoor dan alvast mijn excuses. SWOT: Weaknesses bestaan volgens je eigen analyse vrijwel alleen uit externe factoren waar je zelf niets aan kunt doen. Als ik dat lees, vraag ik me af of de blik waarmee naar jezelf hebt gekeken, wel scherp genoeg is. Je weet dit vast, maar ik herhaal het voor de zekerheid: bij een SWOT-analyse hoor je jezelf niet af te schilderen zoals je hoopt dat je bent of zoals je wil overkomen, maar hoor je juist eerlijk te zijn. Om op je weaknesses terug te komen, je geeft aan dat je schulden hebt en in de bijstand zit: wat mij dan interesseert is, zijn er persoonlijke eigenschappen die tot deze toestand hebben geleid? Dát lijken me je weaknesses te zijn. Prijs: Alhoewel een gemiddelde prijs nog niet de prijs is die een junior kan vragen, is 35 euro per uur wel heel weinig voor een consultant. Ik zou als klant een consultant die 35 euro rekent, simpelweg niet vertrouwen. (Ligt een beetje aan de branche; de verkoper in de telefoonwinkel zou je als een telecommunicatieconsultant kunnen zien, maar zo noemt zo iemand zichzelf niet.) Je hebt het erover dat je 160 uur per week werkt; ik zou bij je strengths vermelden dat je geen slaap of vrije tijd nodig hebt. ;) Ervan uitgaande dat je 160 uur per maand bedoelt; in de praktijk zal het er vaak op neerkomen dat je veel minder uren kunt factureren. (Je tarief hoort dit ook te weerspiegelen; daarmee betaal je niet alleen de dagen dat je werk hebt, maar ook de dagen dat je geen werk hebt.) Wat je zou kunnen doen is een best-, een worst- en een medium-case kunnen opnemen. Algemeen: - Wat ik mis, is wat je nu eigenlijk wil gaan doen. Je verwacht schijnbaar dat de lezer dat tussen de regels door leest, maar je mag dat best explicieter maken. Het ziet er naar uit dat je een sjabloon gebruikt voor dit ondernemingsplan? Zat daar nergens een hoofdstuk bij waarin je omschrijft welke producten en diensten de onderneming levert? Je noemt je product nu pas op pagina 6 van de 8, ik zou ook in de inleiding hier al iets over zeggen. (Maar dat is persoonlijk, misschien heeft het sjabloon wel gelijk.) - Wat ik sterk vind, is dat je onderzoek hebt gedaan naar de markt. Waar je eventueel nog naar zou kunnen kijken is wat lokaal de mogelijkheden zijn. Je zit in Maassluis, ga je dan ook klanten in Groningen aannemen? Je hebt het over de driehoek Maasluis - Rotterdam - Den Haag, wat zegt je marktonderzoek over het werk in deze regio?

Recht hebben en recht krijgen zijn twee verschillende dingen. Ik zou me er niet al te zeer op blind staren dat je in je recht staat. Als jij vindt dat je gelijk hebt, stuur je die factuur. Ik ben een keer (toen ik net was begonnen) een klant kwijtgeraakt na een schriftelijke betalingsherinnering. Ik kreeg een geïrriteerd briefje terug dat ze het geld hadden geprobeerd over te maken, maar dat de bank de overmaking had geblokkeerd. Bleek dat ik het verkeerde rekeningnummer in de factuur had gezet. Sinds die tijd bel ik altijd even om te kijken of er problemen zijn met de betaling. E-mail kan natuurlijk ook. Voordat ik een betalingsherinnering stuur, bel ik, en dat combineer ik dan meteen met een korte evaluatie van het werk.

Robert Albers en Bazzio, in hoeverre maken locatie, tijdstip op de dag, seizoen en publiek hiervoor uit? Ik kan me voorstellen dat je op een kantoor misschien meer smoothies verkoopt dan op een fabriek, in de zomer meer dan in de winter, en rond de theepauze meer dan in de lunchpauze? Of juist andersom? Ik ben het er mee eens dat TS maar eens gewoon moet gaan proberen, maar als hij of zij op het ongunstigste moment of de slechtste plekken probeert, steekt 'ie gok ik er ook niet veel van op.

Door bij ze langs te gaan en te laten zien wat je hebt. Er zijn ook modebeurzen waar detaillisten komen kijken wat er nieuw is (en om meteen hun voorraad aan te vullen).

In 2011 heeft een blogger onderzoek gedaan naar welke banken zakelijk gebruik van privérekeningen toestaan. In 4 jaar kan er veel veranderd zijn, maar misschien geeft dit je wat houvast.

Uit het feit dat die ondernemers succesvol bedrijven runnen, mag je afleiden dat ze streetwise genoeg zijn om bedrijven te runnen. Ter vergelijking: In 2004 kocht de Britse investeerder Apax ruim 50% van de aandelen van grote krantenuitgever PCM. Na de rechtspersoon volgepompt te hebben met schulden, trok deze investeerder zich weer terug. Dit soort praktijken zijn strijk en zet in het investeringswereldje en toch trapte een ervaren ondernemer als PCM erin. In 2012 was er een conflict tussen Universal en de erven Tolkien over de opbrengsten van films gebaseerd op de werken van Tolkien. Tolkien had namelijk afgesproken een percentage van de winst te krijgen, en Hollywoodfilms draaien - zoals zelfs de grootste leek weet - alleen maar verlies. Je moet met Hollywood points on gross turnover afspreken, reguliere audits en fikse boetes. Zoals gezegd, iedereen weet dit, dus waarom trappen grote literary estates zoals de erven Tolkien hier toch keer op keer weer in? Mijn conclusie: die ondernemers zijn niet dom. Hier is wat anders aan de hand, een of andere blinde vlek die ervoor zorgt dat zodra een contract te complex wordt en eigenlijk zou moeten concluderen dat e.e.a. je boven het hoofd groeit, je toch zonder aan een derde om hulp te vragen doorzet. (Mijn ervaring afgelopen jaar met het kopen van een huis heeft me overigens ook geleerd dat die derden vaak een groen licht geven, niet omdat de deal intrinsiek zo goed is, maar omdat je dezelfde deal krijgt die ieder ander krijgt, wat in het ergste geval betekent dat je allemaal op dezelfde manier opgelicht wordt.) Mij lijkt dat een interessante discussie, maar ik zou niet weten hoe hem te voeren zonder de slachtoffers van MKBClickService het gevoel te geven dat we ze nog eens natrappen.

en Ik weet niet of die combinatie kan. Als jij een website doorverkoopt inclusief de 'data' die er door de eerste klant in is gezet, heb je een probleem (tenzij hier iets over is afgesproken). Het kan zijn dat er auteursrechten of databaserechten op die 'data' zitten, het kan zijn dat de tweede koper een concurrentievoordeel haalt waardoor de eerste koper schade lijdt. In beide gevallen kan de eerste koper verhaal bij je komen halen.

Tegen wie zou je dat kort geding moeten voeren? Zoals hierboven gezegd, bestaat de oude rechtspersoon niet meer en de nieuwe rechtspersoon heeft geen 'standing' (Engels begrip, maar ik vermoed dat het NL recht iets soortgelijks kent). In het ergste geval zou je dit als juridische pesterij kunnen opvatten. Hooguit zou je de nieuwe rechtspersoon kunnen vragen om een verklaring dat ze niet gaan proberen je aan het (ongeldige) concurrentiebeding te houden. (IMHO. IANAL.)

Op wiens naam staan de domeinen en sites? Bij dit soort zaken geldt vaak, zoals de Angelsaksen dat zo mooi zeggen, dat possession is nine-tenths of the law. Als er een conflict is, moet Pietje nog maar zien dat hij de website krijgt als deze op de naam van Marietje staat. Verenigingen gaan met dat soort dingen nog wel eens de boot in. Dus even afgezien van het rechtsvormverhaal lijkt het me wel handig dat je hier afspraken over maakt.

Ik schrijf zelf op een van mijn blogs regelmatig artikelen naar aanleiding van onderzoeken die zijn uitgevoerd door bedrijven of die bedrijven hebben laten uitvoeren. De datingwebsite Parship vroeg zijn leden een tijdje terug wat zij het sexyste accent vonden. Daar heb ik iets over geschreven. En verzekeraar Fortis ASR keek in 2008 eens in zijn claimsmapje en bepaalde toen wat de populairste zomerclaims waren. Ook daar heb ik over geschreven. (Dit idee zou je zelfs 1-op-1 kunnen overnemen; wat zijn de populairste zomerse klussen?) Je hoeft niet zelf onderzoek te doen of in je eigen data te gaan spitten. Je kunt ook een student van een nabijgelegen hogeschool of universiteit inhuren om een onderzoek voor je te doen. Zolang je maar zorgt dat dat onderzoek door jou exclusief wordt gepubliceerd en dat je bedrijfsnaam ergens tussen staat. Dat zijn de fijnste artikelen, lijkt me: waar je bedrijfsnaam in de tweede zin staat, omdat een goede journalist de vier W's niet kan loslaten en dus wel moet vermelden waar hij zijn nieuwtje vandaan heeft. Zelfs bij een slecht onderzoek vermelden journalisten nog wel je naam in de tweede zin. Dat moet je niet willen, maar toch...

Ter aanvulling: de afnemer hoeft niet akkoord te gaan met jouw algemene voorwaarden, het is voldoende dat ze onderdeel zijn van de overeenkomst en dat je ze aan hem ter hand hebt gesteld. Dat laatste moet dan echter ook gebeurd zijn (en de bewijsplicht ligt bij jou). Het is niet voldoende dat jij hebt aangegeven waar ze zijn te vinden. Waar je afnemer voor tekent is niet dat hij akkoord gaat met de AV, maar dat hij ze heeft ontvangen.

Wat is het dat je wil verkopen, alleen de ontwerpen of juist fysieke prints (bijv. prints die je met een strijkijzer kunt aanbrengen)?

Voor dat soort oplichting (waar de oplichter van leverancier naar leverancier hopt) zou je een zwarte lijst kunnen opzetten. Incidentele oplichting lijkt me iets waar elke detaillist mee te maken krijgt en elke detaillist dus ook een oplossing voor heeft. Is dit de eerste keer dat een klant meldt iets niet ontvangen te hebben? Zo nee, wat heb je in die andere gevallen gedaan? Inderdaad, als de postbode meldt dat hij wel vaker post voor dat stuk braakliggend land krijgt, weet je dat er meer aan de hand is. Ik zou er in elk geval niet zomaar van uitgaan dat mijn klanten criminelen zijn; dan zat ik in het verkeerde vak.

Je schreef dat je op een gegeven moment zei de samenwerking stop te willen zetten, waarop de boekhouder aangaf je stukken onder zich te houden totdat je betaald had. Dat was een week of minder geleden. Daarvoor had de boekhouder weliswaar ook de stukken onder zich, maar dat was het gevolg van een overeenkomst tussen jullie twee. Dat is aardig. Zoals ik al zei: praat met een advocaat. Schade door een onrechtmatige daad is de term die je denk ik zoekt.

Dat zijn van die dingen die je een advocaat moet vragen. Mijn lekenmening is echter dat als de boekhouder jouw stukken hooguit een week onder zich heeft gehouden, jij lastig hem de schuld kunt geven voor een te late aangifte. Je had de stukken eerder kunnen aanleveren, je had voorafgaand kopieën van de stukken kunnen maken en je had uitstel van aangifte kunnen aanvragen. Wat betreft opdrachten die je bent misgelopen: kun jij bewijzen dat je die bent misgelopen vanwege je boekhouder? Schade kun je in Nederland via de juridische weg over het algemeen alleen vergoed krijgen als je deze ook aannemelijk kunt maken.