R.I.P. - Benm

Gelukkig zijn er veel bedrijven die dat gewoon doen waar het maar mogelijk is. Uiteraard zijn er veel beroepen waarbij het geen optie is, maar wellicht is het wel weer mogelijk om een deel van het personeel thuis te laten werken: Als je pakweg een fabriek hebt, heb je de productiemedewerkers op locatie nodig. Maar de mensen die werken in de administratie, ict, en dergelijke kunnen wellicht wel thuis werken. Kantoren kunnen wellicht al hun personeel thuis laten werken als ze daar de juiste ict infrastructuur voor hebben liggen of snel aan kunnen leggen. Waar ik wel benieuwd naar ben is hoe dat uiteindelijk gaat uitpakken: Als blijkt dat personeel thuis net zo productief is als op locatie, zou je dan niet gewoon voor altijd thuis laten werken als ze dat willen, ook als het het corona-gebeuren voorbij is? In die zin kan het op termijn wel een voordeel opleveren: minder mensen in het verkeer, minder kantoorruimte nodig etc.

Je hebt die dingen overal, zekfs hier op Bali. Ze draaien verlies op die buffets en dergelijke, maar na een bepaald tijdstip betaal je opeens de hoofdprijs voor een biertje. Hoe het in Nederland werkt weet ik niet precies, maar hier is het verdienmodel domweg klanten binnen krijgen, en hopen dat ze blijven.

Inderdaad, als je een website maakt die qua design niet heel erg lijkt op de bestaande is het onderscheid wel duidelijk. Qua bescherming van de bedrijfsnaam staat een partij met iets als 'ondergoed.nl' tamelijk zwak, gezien het gewoon een bestaand woord is in de nederlandse taal. Vermoeddelijk weet de eigenaar van die website dat ook wel, want ook iets als 'ondergoedwinkel.nl' of iets soortgelijks maakt geen inbreuk.

Die ga ik maar eens bewaren :D

Let ook op dat veel mensen slim genoeg zijn om dit uit te schakelen: het geven van ontvangstbevestiging geeft ook aan dat je e-mail adres geldig/werkend is, wat de waarde voor spammers aanzienlijk verhoogd. Zet je dit aan kun je rekenen op meer spam. In dit geval zou ik ook de verzekeraar mailen met de tussenpersoon in de cc... gezien die laatste niet reageert zou ik er niet van uitgaan dat deze je mail behandeld heeft.

Als je iets als voedsel verkoopt, moet er dan geen ingredientenlijst op het label staan? Sowieso - iets verkopen met 30% van een 'onbekend iets' erin lijkt me wat riskant, wellicht zit daar bijvoorbeeld een allergeen in dat je zou moeten melden (ook al kan dat prima onder laag tarief vallen, denk bijvoorbeeld aan graan/gluten oid)

Hebben die tokens een vaste waarde of is die variabel? Bij een vaste waarde zou je het kunnen vergelijken met een tegoedbon waarvan er de nodige bestaan, en dat zijn over het algemeen geen beleggingsproducten.

Maar die prijs verschilt wel enorm: als je thuis laadt betaal je een gangbaar tarief van ongeveer 20-25 ct/kWh, maar bij snellaad-stations betaal je soms een veelvoud daarvan. Dat kan echt belachelijk hoog oplopen, tot 79 ct/kWh of misschien nog wel meer. In dergelijke situaties betaal je per kilometer meer aan laadkosten dan je zou betalen aan benzine of diesel voor een vergelijkbare auto. Die 20-25 ct/kWh is wat je 'gewoon' betaalt voor je electra in huis, inclusief transportkosten, netbeheer en de hele heisa - het kWh tarief is gelijk voor het opladen van je auto of het opwarmen van je magnetronmaaltijd, en gaat via dezelfde meter.

Ergens zie ik het wel als iets positiefs voor nederland: hoe een klein landje een wereldspeler is geworden op het gebied van voedselproductie en in diverse andere industrieën. Anderzijds maakt het nederland gewoon een heel druk land. Of je iets overbevolking moet noemen of niet is nogal subjectief, maar gevoelsmatig heb ik het idee dat er wel sprake van is. Uiteraard is het ook een keuze: je kunt gaan voor een soort 'singapore aan de maas' waarbij een deel van nederland net zo druk is als een Aziatische havenstad. Economisch is dat wellicht best gunstig, maar het maakt het geen prettig land meer om in de leven voor een groot deel van de bevolking.

Het is een beetje lastig te zeggen wat 'gebruikelijk' is in deze branche: je hebt aanbieders die werken met maandelijkse facturatie, per kwartaal, maar ook per heel jaar. Op zich werk ik zelf met een aanbieder die factureert per kwartaal, maar in principe zelfs dagelijks opzegbaar is waarbij het verschil wordt verrekend. Niet dat ik van ze af wil, maar mocht ik die beslissing willen nemen kan ik in feite morgen de dienstverlening laten staken en het eventueel resterende vooruit betaalde bedrag terugvragen. Dat gaat verder om tientjes dus is niet de moeite langs welke weg dan ook. Bij domeinregistraties heb je het aspect dat die meestal via de registrar per jaar gaan, maar voor hosting speelt dat niet - je kunt in de loop van een jaar gewoon je domein gebruiken bij een andere partij. Ik zou zeggen dat maandelijkse contracten voor hosting vrij gebruikelijk zijn, tenzij er een goede reden is om daar van af te wijken.

Opschorten van essentiele diensten als webhosting is natuurlijk wel een draconische maatregel, en ik zou dat zeker niet aanraden te doen zonder de klant eerst uitgebreid op de hoogte te stellen, met een heel redelijke termijn om contact op te nemen (1 maand of iets dergelijks). Maar als betaling uitblijft en contact onmogelijk lijkt dan kun je op een gegeven moment weinig anders: Zodra de klant in kwestie merkt dat zijn website niet meer online is neemt hij waarschijnlijk wel contact op om te vragen wat er aan de hand is, en dan kun je het meteen uitleggen. Uiteraard is het het beste om gewoon alle data etc te bewaren zodat je het account in een minuut kunt her-activeren zodra je het situatie hebt kortgesloten met de klant. Het is niet aangenaam, maar als niets anders werkt, wel een effectieve methode om duidelijk te maken dat de wanbetalende klant nu toch echt actie moet gaan ondernemen. Gelukkig heb ik het zelf nog nooit hoeven doen, maar mocht zich een geval van langdurige wanbetaling voordoen waarbij de klant van de aardbodem verdwenen lijkt is het natuurlijk wel een methode om het tot een acuut probleem van die klant te maken, zodat je in ieder geval contact (en dienstverlening) snel kunt herstellen.

Mwoah, normaalgesproken zou ik dat wel denken, maar gezien deze klant specifiek vraagt om het contract denk ik dat hij er van af wil - het lijkt een poging om te zien of bewezen kan worden dat er uberhaupt een overeenkomst is, en dat doe je niet als je even krap zit of iets dergelijks.

Als ik het goed begrijp betaalt deze kant vooruit, maar heeft dat nu verzaakt te doen. Naar mijn idee sta je dan in je volle recht om de levering op te schorten. Wellicht wil de klant gewoon van zijn overeenkomst af: als je dreigt de levering op te schorten wegens wantbetaling en daar geen reactie op krijgt is dat waarschijnlijk het geval. Schort je het daadwerkelijk op en hoor nog steeds niets dat weet je het zeker. Je voordeel is dat de klant vooraf betaalt, dus mocht de overeenkomst hiermee tot een einde komen dan schiet je er niet zoveel bij in.

Absoluut, maar het hangt ook wel een beetje af van de branche waarin je actief bent. Als het iets is waarbij het noodzakelijk is om naar de plaats van het werk te gaan (zeg iets als een electricien) dan moet je er rekening mee houden deze kosten redelijk vergoed te krijgen. Persoonlijk werk ik vooral op afstand, dwz vanuit elk punt met een goede internetverbinding, en hoef ik niet voor te rijden. Uiteraard komt het incidenteel wel voor dat ik ergens op een locatie aanwezig moet zijn voor een 1 op 1 overleg of iets dergelijks, maar dat is relatief zeldzaam. Ik reken dan ook geen kosten voor dergelijke gevallen, het hoort gewoon bij wat je doet en ik laat het dan maar bij de fiscale aftrekpost die bij lange na niet dekkend is. In zo'n geval zie ik het meer als een investering in een contact dan iets anders. Zou iemand willen dat ik per se op locatie kwam werken terwijl daar geen technische noodzaak voor is zou ik er gewoon de hoofdprijs voor rekenen, al was het maar als mechanisme om de klant op andere gedachten te brengen: als ik een uur in de auto moet zitten terwijl daar geen enkele reden voor is dan zou ik gewoon het equivalente uurtarief rekenen, plus de daadwerkelijke kosten voor de auto.

Het hangt er een beetje vanaf wat je doet in je onderneming: Als je iets doet dat op uurbasis gaat met een tarief van bijvoorbeeld 80 euro is het niet gek om reiskosten te rekenen die de verloren tijd een beetje goed maken. Niet het volle uurtarief, maar iets als 40 a 50 cent per kilometer lijkt me niet vreemd. De reiskosten factureer je gewoon aan de klant, en zijn hetzelfde als alle andere omzet. Als je dit met een prive auto doet kun je 19ct/km reiskosten opvoeren in je belastingaangifte waardoor je belastbare inkomsten daalt met die reiskosten. Dat geldt overigens voor alle zakelijke kilometers, ongeacht of er een klant voor betaalt, dus ook als je pakweg inventaris moet ophalen met je prive auto.

Dat is 1 van de mogelijkheden indedaad, maar dan moet dus de exacte persoon het aannemen. Soms is dat niet wat je wilt: als volwassen mensen samenwonen is het niet gek als de ene iets bestelt en de ander het aanneemt, afhankelijk van wie er toevallig thuis is als de pakketbezorger een keer aan komt zetten. Die 18+ check zou mogelijk moeten maken dat een andere volwassen bewoner het aan kan nemen mits die zich kan legitimeren als 18+

Dat is een kwestie van kleine vissen versus grote vissen. Als je een schuld bij de bank hebt van een ton heb jij een probleem, als je een schuld bij de bank hebt van een miljard heeft de bank een probleem. Voor ING zal dat niet anders zijn: klanten met 'verdachte transacties' van onder een ton totaal zullen waarschijnlijk niet zo heel interessant zijn om te behouden voor de bank. Iemand die het met miljoenen tegelijk overmaakt naar buitenlandse rekeningen is juist wel een lucratieve klant door transactiekosten en koersopslag. Ergens wil ik er niet te negatief in gaan, maar het lijkt aantrekkelijk voor ING om domweg een barrage aan onschuldige klanten lastig te vallen, en daarmee de daadwerkelijk schuldige waar ze wel aan verdienen gewoon met rust te laten ;)

Blijkbaar kan picnic het checken, maar dat is ook wel logisch gezien die hun eigen logistiek doen en de producten door een medewerker persoonlijk laten overhandigen aan de klant. PostNL heeft wellicht meer haken en ogen: wat te denken van bijvoorbeeld levering bij de buren? Als de enige voorwaarde is dat degene die het pakket aanneemt 18+ is zou een minderjarige domweg de deur niet open kunnen doen, waarna het pakket mogelijk bij een meerderjarige buur wordt afgeleverd, om het vervolgens daar alsnog op te halen. De exacte identiteit eisen is een mogelijkheid, maar ook niet heel praktisch: als je dat doet kan een meerderjarige medebewoner van het adres het pakket niet in ontvangst nemen. Anderzijds is het ook maar de vraag hoe 'waterdicht' dit hele systeem moet zijn: Iemand van 16 kan ook domweg de trein of bus naar duitsland of belgie pakken en daar legaal een paar kratten bier en/of flessen wijn inslaan en weer terug naar nederland komen. Vanuit de randstad is dat tamelijk tijdrovend, maar vanuit andere gebieden tamelijk moeiteloos (soms is het gewoon een kwestie van de straat oversteken). Overigens vraag ik me af hoe groot de kans is dat minderjarigen gaan voor speciaalbier - dat is meestal toch redelijk prijzig per hoeveelheid alcohol. Die leeftijdscontrole via postNL is wellicht wel genoeg om aan je zorgplicht te voldoen, helemaal uitsluiten kun je het nooit. Aankondigen dat je dat (mogelijk) wel zult doen werkt wellicht wel afschrikwekkend. Anderzijds hoef je je weinig illusie te maken over hoe veilig het hele systeem nou eigenlijk is: De supermarkt hier gebruikt 'scanners' om pasjes te lezen om te bepalen of iemand 18+ is, en voor zover ik kan zien werken die scanners op de onderste regels tekst van een ID kaart (dus niet eens met een magneetstrip, laat staan chip). Dat is letterlijk kinderlijk eenvoudig te vervalsen, dus laat ze daar maar eens beginnen ;)

Ik denk vooral het moment van de levering. Op het moment van aankoop zou je een geboortedatum kunnen vragen of iets dergelijks, maar als het op het moment van levering blijkt dat die gelogen is krijgt de minderjarige koper zijn pakketje dus niet. Neem bijvoorbeeld online supermarkten waar je ook gewoon alcohol kunt bestellen zonder enige leeftijdsverificatie: De picnic weet niet wat mijn echte leeftijd is, het enige dat ze kunnen verifieren is mijn bankrekeningnummer door de iDeal betaling, maar dat zegt niets over leeftijd. Nu neem ik aan dat een picnic bezorger een minderjarige die alleen thuis is geen alcohol zal geven, al weet ik dat niet 100% zeker.

De vraag is wel waarom het niet gecontroleerd is: heeft de webshop verzaakt, of de pakketdienst? In het laatste geval ben je mogelijk alsnog aansprakelijk als verzender van het pakket: je geeft de opdracht het te bezorgen aan een derde partij, maar blijft er verantwoordelijk voor. Geen idee of men dit echt gaat controleren of handhaven - het klink nogal omslachtig voor de NVWA om een proefbestelling te doen en die dan door een minderjarige aan te laten nemen - die kan dan de hele dag in een of ander huis gaat zitten wachten op de postbode, begeleid door een inspecteur die moet vaststellen dat er daadwerkelijk geen controle is? Het zou natuurlijk kunnen.

Het is denk ik niet echt te doen: Pakketbezorgers in Nederland doen meestal niet aan een leeftijdsgrens, als iemand de deur open doet op een adres gaat men er van uit dat diegene een bewoner van dat adres is. Als je iets af moet halen bij een postNL servicpunt omdat je de bezorger gemist hebt oid vragen ze wel om ID, maar dat is puur om vast te stellen wie het pakket in ontvangst genomen heeft. Strict genomen hoeft dat niet de geadresseerde te zijn: als je met zo'n niet-thuis briefje naar het servicepoint gaat om een pakket op te halen krijg je het gewoon mee, ook al ben je niet de geadresseerde (maar wellicht wel een huisgenoot daarvan oid, dat kunnen ze niet controleren). In de VS bestaat wel een systeem waarbij pakketjes alleen overhandigd mogen worden aan een persoon van 21+, maar voor zover ik weet bestaat dat in nederland niet: een minderjarige kan mijn pakket ophalen met het papiertje in de brievenbus of de track/trace code en een id-bewijs. Bovendien heb je nog de mogelijkheid tot verzending als een zending die door de brievenbus past, waarbij geen enkele controle mogelijk is. Dat lijkt me een onwaarschijnlijke methode om alcoholische drank te verzenden, maar anderzijds weet je het nooit: Er zijn leveranciers van bijvoorbeeld contactlens-vloeistof die verpakkingen ontwikkeld hebben die door de brievenbus passen, om daarmee op verzendkosten en 'gedoe' te besparen. Helemaal geen slechte zaak, maar je zou een dergelijke verpakking natuurlijk ook prima kunnen vullen met vodka.

Het zou kunnen dat ze inderdaad klanten eruit gooien om aan de overheid te laten zien dat ze 'iets doen', ongeacht of dat effectief of terecht is. Of je vervolgens in een lijst met ongewenste klanten terecht komt durf ik niet te zeggen - echt bewijs van witwassen of iets dergelijks hebben ze ook niet.

Wat is er precies mis met Beiroet als vakantiebestemming? Ik ben er wel eens als toerist geweest, al was dat nog wel voordat de complete pleuris uitbrak in die regio. En dat iemand dan vrijwel dagelijks pint is ook niet zo heel vreemd: het maximale bedrag dat er per transactie uit een pinautomaat ter plekke komt is niet bijster groot - als je daarmee ook je hotel betaalt zit je al snel aan een vrijwel dagelijkse maximumopname, ook al is dat in euro's gerekend bij lange na niet genoeg om een eenvoudige hotelkamer in west europa van te betalen :D

Geldopnamen kunnen natuurlijk wel verdacht zijn, ook afhankelijk van hoe het geld op de rekening is gekomen. Ik zou me wel kunnen voorstellen dat iemand die als katvanger voor een malafide webshop gebruikt wordt ook een bijzonder patroon van veel contant geld opnemen vertoont. Het is daarbij niet ondenkbaar dat die opnames in het buitenland gedaan worden om het geld daar definitief weg te sluizen. Anderzijds zou ik dan weer denken dat de meeste katvangers geen zakelijke rekening hebben, al weet je dat natuurlijk nooit zeker. Ergens heb ik het idee dat voorheen de instelling was om alle transacties < 10.000 euro sowieso compleet te negeren, en daar waar het hogere bedragen waren zo nu en dan wat te onderzoeken... en dan vind je natuurlijk nog allerlei transacties, iemand die zijn aandelen bij Binck oid heeft staan en inleg/opbrengsten heen en weer boekt vlag je zo ook wel, al zie je meteen dat er weinig vreemds is... als je iemand hebt om er naar te kijken. Maar goed, nu staat de detectie blijkbaar op 'overgevoelig' en is er ook niemand die er nog een keer naar kijkt, en krijg je dit soort onzin. De vraag is wat ING kan doen als klanten die informatieverzoeken allemaal domweg negeren, ze kunnen moeilijk hun hele klantenbestand buiten schoppen ;)

Administratief is het handiger, zelf boek ik het ook van zakelijk naar prive voordat ik het van mijn prive rekening pin of iets dergelijks. Maar er is absoluut geen enkele wet die stelt dat je dat zou moeten doen. Je mag (in geval van een eenmanszaak) prive-onttrekkingen doen, zowel door overmaken als direct vanaf je zakelijke rekening contanten opnemen via een pin-automaat of iets dergelijks. Waarom zou het pakweg niet verdacht zijn als je 1x 1000 euro van zakelijk naar prive boekt, en dan 5x 200 euro prive pint, terwijl direct vanaf je zakelijke rekening hetzelfde bedag pinnen opeens wel verdacht zou zijn? Als je nou iedere dag je daglimiet contant zou pinnen in het buitenland voor een langere periode dan zou ik me de verdenking nog wel kunnen voorstellen, ook afhankelijk van je bestemming. Als het een of ander belastingparadijs is zou de bank wel eens kunnen denken dat je bijvoorbeeld een maand lang dagelijks $1500 pint en dat meteen weer stort bij een bankfiliaal waar ze wat minder zicht op hebben. Ik denk dat het gewoon een vals-positieve indicatie voor mogelijk witwas-gedrag is waarbij je bijvoorbeeld meer dan om de dag een bedrag boven de 100 euro pint in het buitenland vanaf een zakelijke rekening. Zoiets zal geheel geautomatiseerd worden opgemerkt zonder dat er een mens aan te pas komt die direct kan zien dan het volstrekt legitiem is.