Ward van der Put

Supply (Chain) Management is een compleet vakgebied, dat tientallen methoden en technieken kent, zoals het 7C-model. Mede naar aanleiding van je vorige topic denk ik dat ik het in jouw geval zou omkeren: 1. Kwalificeren. Maak een typologie met knelpunten die je in de praktijk tegenkomt (te weinig geleverd, te laat geleverd, verpakking beschadigd, enzovoort). 2. Kwantificeren. Bepaal de impact van die knelpunten op je organisatie: welke knelpunten treffen het bedrijf het hardst in kosten of margeverlies. 3. Automatiseren. Zoek of bouw een systeem waarmee je die knelpunten per leverancier kunt bijhouden. Linksom of rechtsom zul je toch compromissen moeten zoeken: je kunt nu eenmaal niet de complete toegevoegde waarde van je volledige supply chain in kaart brengen als je liefst alleen een hokje wilt aanvinken.

You might also want to have a look at the rules and regulations for the Dutch "Public Benefit Organisation" (Algemeen Nut Beogende Instelling or ANBI). It is not uncommon for a Dutch not-for-profit foundation (stichting) to operate one or more profit centres in subsidiaries (usually a BV). However, conflicts of interest can and will arise if a board or staff member is not only in it for the non-profit goals, but also for a personal profit. That would be the case for the "salary" from your VoF, which actually is profit. It should, sad to say, also be noted that this setup is abused for tax evasion and to hide the true intentions of its founders. The non-profit income from the foundation trickles down as "operating costs" to the profit of subsidiaries or "preferred suppliers" that are run by the same persons. This may hurt the funding of your foundation: it has a bad reputation. For an ANBI foundation this is therefore also prohibited by law. If serving the goals of the foundation is leading, the logical thing to do would probably be to terminate the VoF and earn your salary as an employee of the foundation. The main downside is loss of control over the foundation.

Als het in tarieven niet veel uitmaakt, zou ik voor de zekerheid een Nederlandse PSP kiezen of een PSP met een vestiging in Nederland. Je wordt dan namelijk in de regel wat beter beschermd door: • Nederlands recht bij eventuele conflicten; • een derdenrekening voor het geval de PSP omvalt; • toezicht door DNB en de AFM. Daarnaast is support in het Nederlands soms geen overbodige luxe. In het PSP-lijstje van Shopify zijn dat MultiSafepay, Ingenico (Ogone) en Mollie.

Wat zoek en wil je dan? Dat is toch de eerste vraag waarop je vooral zelf een antwoord moet vinden. https://www.youtube.com/watch?v=5wTA1kbjiFQ Via Ondernemersplein.nl (aan te bevelen om daar ook eens te gaan kijken).

Aangezien het om een winkelpand gaat, heeft de verhuurder echter nog een commercieel belang: het bestrijden van leegstand van zijn vastgoed. Dat is alvast één reden. Dat de verhuurder niet geheel onwelwillend is, blijkt al uit het feit dat deze eerder de huur heeft verlaagd. Je kunt allicht gaan praten: nee heb je, ja kun je krijgen.

(020) 500 15 00 bellen?

Iets met drive kan ook. Dat heeft meerdere betekenissen — zelfs positief als leenwoord in het Nederlands.

Navision is overgenomen door Microsoft en heet nu Microsoft Dynamics NAV. Je zou de vraag dus kunnen voorleggen aan een consultant van Microsoft of een solution partner. Voor zover ik weet, hebben verschillende onderdelen van NAV inderdaad 'vrije databasevelden' en mogelijkheden om rapporten naar eigen inzicht in te delen. Dat lijkt me technisch de logische route: enkele orderstatussen voor uiteenlopende leveringsproblemen toevoegen en daarmee rapporten uitdraaien.

Maar op zich is dit ook een concreet en vrij eenvoudig IT-probleem. Je hoeft in principe alleen te turven welke inkooporders worden afgeschoten. Om de informatiestroom zo kort mogelijk te houden, doe je dat bij voorkeur direct in de inkoopadministratie: vinkje zetten bij orderregels of een complete order en klaar. Je zou ook nog een print van geweigerde inkooporders in een aparte ordner kunnen opbergen, bijvoorbeeld achter een aparte tab per leverancier. Dan heb je voor het jaargesprek ook direct alle informatie bij de hand. (Wij hebben één leverancier waarbij dat ook schering en inslag is: plaats je een inkooporder, dan krijg je die de maandag erop per mail retour met doorgehaalde orderregels voor artikelen die niet meer leverbaar zijn. Die mail verplaatsen we gewoon naar een aparte mailmap. Problematischer is een andere leverancier die voortdurend manco's in zijn leveringen heeft: pas bij de inslag komen we daar achter — en 'natuurlijk' wordt er structureel te weinig geleverd, nooit eens te veel.)

Dan ontvangt de zakelijke koper echter geen btw-factuur in ruil voor zijn betaling. Dat kan leiden tot complicaties bij het opvoeren van (inkoop)kosten en het terugvragen van betaalde btw. Als je als derde in een B2B-transactie diensten aan twee partijen levert, zou je daarvoor twee facturen verwachten.

A fool with a tool is still a fool. Ook als die tool een forum is.

Suske & Wiske of Fokke & Sukke worden kennelijk beter gelezen dan Norbert & Hans. Als je na ruim 2½ jaar nog steeds worstelt met 'dit soort vragen', om er maar geen waardeoordeel aan te hangen, heb je nogal een probleem.

Graven kunnen zich voortplanten.

Mij bekruipt steeds meer het gevoel dat het middel (Higherlevel) heilig is verklaard en we doelen uit het oog verliezen of verloren hebben. Niemand vraagt zich af waar de doelgroep behoefte aan heeft of baat bij heeft. Niemand vraagt zich zelfs maar af wat nu eigenlijk de doelgroep is. Dat komt volgens mij deels doordat complexe antwoorden kunnen geven voor de vaste kern belangrijker is geworden dan simpele vragen mogen stellen. Dan is een forum niet langer een forum maar een podium. Daarom is de vergelijking met een café raak, want daar kun je ook niet altijd ongestraft vragen waar het toilet is... Stamgast A: “Het toilet is waar gisteren ook was.” Stamgast B: “Kijk uit je doppen: daar hangt een bordje met WC in koeienletters. En val ons er niet mee lastig, want je bent deze week al de derde die moet plassen.” Stamgast C: “Ja, en voor het geval je het niet wist: een w.c. is hetzelfde als een toilet.” Stamgast D: “Zou je niet eerst eens wat bestellen voordat je de weg naar het toilet vraagt?” Stamgast E: “Is hij deze week al de derde? Schande! Misschien moeten we dat WC-bordje eens laten overschilderen.” Stamgast D: “Ik vind toilet trouwens beschaafder klinken, maar dat offtopic.” Stamgast A: “Best goed dat we zo goed worden gevonden op WC. Alleen jammer dat zoveel mensen daarom alleen maar komen plassen.” Stamgast D: “Toilet!” Stamgast B: “Ik zag trouwens dat er nog sigarettenautomaten van AddThis bij de WC c.q. het toilet hangen.” En het was nog lang onrustig in het café...

Bij een eenmanszaak kun je niet aan jezelf lenen en evenmin van jezelf lenen om de eenvoudige reden de jij zelf jezelf bent. Je kunt geen schuld aan jezelf hebben en je kunt omgekeerd geen vordering op jezelf hebben. Je kunt daarnaast jezelf geen rente in rekening brengen en omgekeerd de aan jezelf in rekening gebrachte rente niet als kosten aftrekken. Wel vermoed ik (maar dat weten de fiscalisten op HL véél beter), dat het concept "overtollig" als in "overtollige liquide middelen" rekbaar is. Als je namelijk een soort vervangingsreserve aanlegt voor de aanschaf van een machine die je voor je onderneming nodig hebt, dan is dat conform het voorzichtigheidsbeginsel en goed koopmansgebruik: je weet dat je het ding over een jaar of twee nodig hebt en je legt daarvoor voorzichtigheidshalve alvast een potje aan.

Tien punten toevoegen aan mijn voorgangers: 1. Al door meerderen gezegd maar met stip op 1: je hebt een webwinkel in gitaren óf een webwinkel in woonaccessoires. Focus. 2. Maak van het telefoonnummer een interactieve tel:-hyperlink. 3. Voeg op de contactpagina een Google Maps-plattegrond toe, want dat is handig voor wie snel de winkel wil vinden. 4. In plaats van haef.nu kun je voor een webwinkel in de regel beter haef.nl of haef.com gebruiken. 5. Geef afbeeldingen hetzelfde formaat, zodat de onderschriften minder staan te dansen. 6. Gebruik Nederlandse productspecificaties, bijvoorbeeld hier. Dat is beter voor Nederlandse Google-gebruiker — en als je 4.000 euro wilt verdienen, mag je best wat harder je best doen voor je klant. 7. Je verkoopt gitaren van bijna 4.000 euro en gitaren van nog geen 300 euro. Bij zo'n breed assortiment is het voor mensen met een beperkter budget handig om met een filter te kunnen zoeken op prijs: welke gitaren heb je te koop als ik bijvoorbeeld niet meer dan 1.000 euro wil uitgeven? 8. Heb je niet héél véél kortingsbonnen in omloop? Verwijder dan onmiddelijk de kortingsbon-widget uit de winkelwagen. Dit is een conversiekiller: mensen verlaten de winkelwagen om elders naar kortingscodes te gaan zoeken. 9. Voeg (minimaal) SSL voor HTTP/S toe aan het onderdeel van de winkelwagen waar klanten persoonsgegevens moeten invullen. 10. Er ontbreekt een (wettelijk verplichte) mogelijkheid om minimaal de helft achteraf te betalen. Dat hoeft niet per se met partijen zoals Klarna of AfterPay; je kunt het ook zelf regelen met de drie betaalmethoden die je al hebt (bankoverschrijving, iDEAL en creditcard). 11. (Bonus, omdat 1 al vaker is gezegd.) Ik vermoed dat het recht van retour onvoldoende is uitgelegd in met name je algemene voorwaarden. De consequentie daarvan is dan dat het recht van retour voor de consument automatisch wordt opgerekt tot 1 jaar zonder opgave van reden retourneren, op kosten van de verkoper. Laat een jurist hiernaar kijken of gebruik de modelvoorwaarden van Thuiswinkel.org, het Webshop Keurmerk of WebwinkelKeur. Ik mag het zeggen, niet alleen omdat ik Jakob Nielsen* ken, maar ik vind de schade nogal meevallen. Het is niet all bad, maar meer een goed begin dat pas het halve werk is. * En daarbij: Jakob rekent $ 20.000 voor één dag verbeterpunten zoeken en $ 35.000 voor een complete sitereview, dus perfectionisme kent budgettaire grenzen.

Dat is inderdaad een 'rekening courant in enge zin', zoals ook de Belastingdienst die kent. Er is echter ook nog zoiets als een 'rekening courant in ruime zin' en dat is niets anders dan een bankrekening waarop men rood mag staan. (Volgens Wikipedia is de ruimere betekenis Vlaams, maar ik heb wel vaker gezien dat deze ook in Nederland wordt gebruikt.) Dit neigt naar een hellend vlak. Je kunt handel in grondstoffen (zoals olie) niet gelijkstellen aan handel een futures op grondstoffen (zoals olie). Dat is zoiets als zeggen dat je supermarktondernemer bent omdat je in aandelen Ahold handelt.

Komt een deel van je voor- of achternaam voor in de bedrijfsnaam?

Dat lijkt me te rooskleurig geschat: je kunt jaarlijks waarschijnlijk niet 1.920 uur (12 × 160) in rekening brengen. Daar moeten wat niet-declarabele uren af (voor bijvoorbeeld de administratie, je website, zelfstudie) en misschien wil je ook nog eens een week of twee op vakantie. Ergens tussen 1.400 en 1.600 uur is realistischer, aangenomen dat je bijna volcontinu opdrachten hebt.

Wie geeft jou de opdrachten voor wanneer en waar je moet komen werken?

Het idee is er wel, ook als ik jullie huidige splash screen zie, maar de uitvoering is 130 in een dozijn. Ik zou ernstig overwegen om een webdesigner in te huren voor een eigen smoel, precies zoals je een fotograaf inzet voor eigen beeld.

Eens met John en Brood: als je zowel arbeid als risico's volledig afwentelt, heeft je platform geen bestaansrecht als intermediair tussen koper en bezorger. Hooguit als online banenkrant die lokale bezorgers koppelt aan kopers, maar meer niet. Waaruit bestaat de toegevoegde waarde die je kopers én bezorgers biedt? (Ik zou zelf bijvoorbeeld bestelgemak bovenaan de verlanglijst zetten, op de voet gevolgd door zekerheid als nummer twee, maar het is mijn business model niet.)

Uit de Volkskrant, 9 augustus 2016. Bronnen: CBS - Een derde zzp’ers met korte werkweek wil meer werken en Sociaaleconomische trends - Zzp'ers met een korte werkweek

Als we dit oudere artikel uit augustus 2015 mogen geloven, gaat het niet slechts om het pimpen van omzetcijfers, maar is er al langer structureel op meerdere fronten iets mis.

Aangezien je zelf kunt programmeren, weet je dat het niet zo heel erg moeilijk is om een screen scraper of web harverster te bouwen die de sites van supermarkten frequenteert. Als je een beetje brutaal handig bent, gebruik je de AutoComplete van een zoeksysteem om alles op te lijsten, bijvoorbeeld: • aa • ab • ac • enzovoort