John B

Hallo chica, Ik denk dat je eerst moet proberen alles voor jezelf op een rijtje te zetten, voordat je in dit soort samenwerkingsverbanden stapt. Je geeft aan dat het hard loopt, dat je redelijk veel opdrachten krijgt, maar dat het niet meer te doen is om alles zelf te regelen en dat je niet uit de kosten komt. Dat geeft mij de indruk dat je overhead per klus een groot deel uitmaakt van je werkzaamheden. Hoort die hoeveelheid overhead standaard bij dit soort werkzaamheden, dan zou het wel eens zo kunnen zijn dat je tarief te laag is. Of is het onervarenheid en doe je die overhead over een half jaar fluitend? Gaat die ander die overhead van je overnemen voor 10% van de winst (die je vooralsnog niet hebt)? Hoeveel uur werk raak jij daardoor kwijt en hoe ziet je financiële plaatje er dan uit? Hoeveel uur werk betekent dat voor die ander en welke winstverwachting (in €) heeft die daarbij? Hoeveel van die grotere klussen die hij je belooft kun je naast je studie aan? Als jij op een gegeven moment "nee" moet verlopen en daarmee zijn winst beperkt, kunnen de zaken wel eens anders gaan lopen dan jij nu voorziet. Je hebt het over een win-win situatie. Probeer voor jezelf beide "win" kanten concreet te maken. Dus x uur minder overhead geeft jou ruimte voor y aanvullende opdrachten, die z uren kosten en w euro omzet opleveren met een winst van q euro, waarvan je 10% moet afdragen. Voor die ander betekent dat dan n uren werk voor 10% van q. Zie je aan beide kanten een duidelijke win, dan liggen er mogelijkheden. Zie je die niet, dan spelen er andere motieven en het kan geen kwaad om die eerst boven tafel te krijgen. Groet, John

Verouderde systemen zijn een veelgebruikt - doch onterecht - excuus waarmee de cultuur- en managementproblemen worden verhuld die ervoor gezorgd hebben dat werknemers opgehouden zijn met praten over "ons" bedrijf en "mijn" klant.

Als uit de benaming een leeftijdsindicatie kan worden afgeleid (en dat kan bijvoorbeeld bij "scholier" en "student") dan mag het niet. Zie voor voorbeelden deze link.

Of ik ben niet duidelijk, of jij begrijpt mij niet. Ik heb het niet over een advertentie die jij plaatst, maar over een aanvraag van jouw klant. Daarin mag die volgens mij niet vragen om een leeftijd, net zo min als wanneer die klant een advertentie in de krant zou plaatsen voor diezelfde werkzaamheden. Daar mag ook geen leeftijd bij worden vermeld.

Als je kluspersoneel aanbiedt op uurbasis, dan zul je voor de facturering moeten weten hoeveel uren besteed zijn. En om onnodige discussies te voorkomen is het altijd handig als opdrachtgever en klusser het daarover eens zijn. Ik zou kiezen voor een soort urenbriefje, ondertekend door de opdrachtgever (en mogelijk ook de klusser). In drievoud, 1 exemplaar voor de opdrachtgever, 1 voor de klusser en 1 voor jou. Mocht je je zorgen maken over het feit dat die klusser dan 3 uur werkt, 2 uur op de bon schrijft en 1 uur "zwart" betaald krijgt door de opdrachtgever, dan kan ik je geruststellen: dat zal in sommige gevallen gaan gebeuren en daar doe je niets tegen.

De vraag is wie de "aanbieder van werk" is in het kader van deze wet. Ik zou zeggen dat dat jouw klant is. Die biedt immers het werk aan. Jij bent daarbij puur bemiddelaar. Als die klant een advertentie zet en vraagt om een tuinhulp van 16 jaar is dat - als ik het juist interpreteer - in strijd met genoemde wet. Als die klant bij jou aanklopt en hetzelfde vraagt, is dat volgens mij niet anders. Iemand van een uitzendbureau vertelde mij laatst dat hij een verzoek van een opdrachtgever voor "iemand jonger dan 40" niet mag honoreren. Lijkt mij een soortgelijke situatie. Ervaring is een ander verhaal. Iemand van 18 kan evenveel ervaring met tuinieren hebben als iemand van 35.

Misschien is dit een goed punt om te beginnen.

Hallo Mattie, Ik neem aan dat je een overeenkomst afsluit met de opdrachtgever. Daarin kun je opnemen dat het niet toegestaan is om iemand rechtstreeks in te huren die in eerdere instantie via jou werkzaamheden heeft verricht. Ook kun je in de arbeidsovereenkomst het omgekeerde opnemen, nl. dat iemand die via jou werkzaamheden heeft uitgevoerd niet bij diezelfde klant zelfstandig mag gaan werken. Of dat in deze constructie allemaal juridisch stand houdt weet ik niet (er komt hier vast nog wel een jurist voorbij die dat kan bevestigen), maar het is in elk geval drempelverhogend. Je moet je overigens afvragen of je dat allemaal wilt gaan controleren ... Check nog wel even of je vraag en aanbod in lijn zijn met de Wet gelijke behandeling (WGBL) i.v.m. mogelijke leeftijdsdiscriminatie. Groet, John

Hallo Lidia, Ben je op zoek naar verbeterpunten, krijg je alleen maar complimenten ... ;-) Terecht overigens, ik vind je site erg mooi en dat geldt ook voor je taalgebruik. Een paar (kleine) puntjes van mijn kant: - de aantallen producten tussen haakjes bij de categorieën zijn voor mij te licht om goed te kunnen lezen; dat geldt ook voor de tekst helemaal linksboven ("Op MamaKado vind je ..") - je hebt een rubriek "Moeder Hangers" en onder "Kettingen" een categorie "Hangers", dat vind ik niet logisch; ik zie onder "Hangers" bijvoorbeeld zilveren hangers die ik niet zie in de rubriek "Zilveren Hangers" onder "Moeder Hangers" - niet echt over deze site, maar heb je bewust gekozen voor poesieplaatjes i.p.v. poëzieplaatjes? - op de "Over ons" pagina heb je het helemaal onderaan over "filter op prijs", maar die optie heb ik niet kunnen vinden - in je algemene voorwaarden staat dat bij een bestelling van "meer dan €50,00" geen verzendkosten worden berekend, onderaan de pagina is het "€50 of meer"; een miniem verschil, maar toch ... - onder "Prijzen" in je AV staat "toeslage", daar zou ik "toeslag" van maken Groet, John

Als het je alleen maar gaat om het feit of ze al dan niet gaan betalen en je daar geen ellende mee wilt, kun je dan niet gewoon vragen om vooruitbetaling?

In de meeste gevallen ligt een brievenbuszending 1 of 2 dagen later in de bus. Als de postcode verkeerd is of als er onvoldoende is gefrankeerd, duurt het in mijn ervaring maximaal een dag of 5. Je geeft niet aan wat je verkoopt en ik zie ook geen link naar je website. Beloof je "vandaag besteld, morgen in huis"? En wat staat er in je algemene voorwaarden over levertijden en annulering? Wanneer heeft de klant het product besteld en was het toen op voorraad of zat er een levertijd op? Heb jij de klant op 14 mei een bevestiging gestuurd dat het product verzonden is? Wanneer heeft de klant voor het eerst aan de bel getrokken?

Hallo Kees, Hoe is de ICT ondersteuning op dit moment georganiseerd? Je geeft aan dat het om 330k kosten gaat, zijn dit alleen mensen of is dat inclusief apparatuur? En wil het bedrijf de apparatuur ook uitbesteden, dus bijvoorbeeld servers extern plaatsen of een sell/leaseback constructie? Is de huidige ondersteuning netjes georganiseerd binnen een ICT afdeling? Of zit overal wel wat? En wat gebeurt er met die mensen? Moet de leverancier die overnemen, krijgen ze ander werk binnen het bedrijf, moeten ze afvloeien en zo ja, wat kost dat? Allemaal zaken die meetellen. Met 1 op 100 zou je 10 mensen nodig hebben, met 1 op 250 maar 4. Hoeveel FTE zitten er nu in die 330k? En loopt de ICT ondersteuning daarmee naar wens? En je krijgt nu aanbiedingen van 17 tot 31 FTE? Heb je in de offerte-aanvraag meer gedefinieerd dan je nu hebt? Sommige leveranciers bekijken dit op dezelfde manier zoals een verzekeraar omgaat met een inboedelverzekering: een eensgezinswoning, 4 slaapkamers, 2 kinderen geeft een schatting van de inboedel en een bijbehorende premie. Als je dat narekent klopt het nooit, maar je krijgt wel de garantie dat je niet onderverzekerd bent. Wat is de drijfveer achter de outsourcing? Als ik zie wat de ICT nu kost, krijg ik het gevoel dat kostenbesparing niet de reden kan zijn. De offertes voor 17-31 FTE zullen hoger uitkomen dan de genoemde 330k. Is ontevredenheid met de huidige ondersteuning de reden? En is dan al eens onderzocht waar die ontevredenheid door veroorzaakt wordt? Ligt het aan de ICT-ers (aantal, expertise), aan het kennisniveau van de gebruikers, aan de complexiteit of instabiliteit van de applicaties? Een aantal van die problemen zul je niet oplossen met outsourcing. Sterker nog, die zouden nog wel eens een dimensie groter kunnen worden. Een leverancier selecteren en een SLA afsluiten lijkt ook simpeler dan het is. Wil je 24/7 ondersteuning? Is het alleen offline, of is er ook ondersteuning op locatie nodig? Mag de leverancier een deel van die ondersteuning onderbrengen in het buitenland? Dus bijvoorbeeld met een Engelstalige helpdesk? Wie gaat die SLA managen vanuit het bedrijf? Wie bepaalt de urgentie en dus de prioriteit van de gemelde problemen? Welke rapportages wil je zien (helpdesk bereikbaarheid, aantal openstaande issues, gemiddelde oplostijd, totaal downtime, etc.). Welke balans is acceptabel tussen "sturen" en "gestuurd worden"? Ik weet niet vanuit welke situatie jij deze opdracht uitvoert (werknemer, huidige ICT manager, inkoper, HR, ingehuurde professional), maar als je hier geen ervaring mee hebt, zou ik externe ondersteuning inschakelen. De valkuilen zijn te groot, zeker als je uitgaat van een momenteel niet goed functionerende situatie. Zoals een oud-collega van mij ooit zei: "als je chaos outsourcet, krijg je ge-outsourcede chaos". Groet, John

Eens. Ik heb inmiddels voldoende verhalen gehoord en gelezen van mensen die graag aan de slag willen, zonder meer geschikt zijn, zelfs financieel een stap terug willen doen, maar afgewezen worden omdat de betreffende werkgever ze te oud vindt of niet het risico wil lopen dat ze na korte tijd ergens anders een beter betaalde baan vinden omdat ze voor die vacature eigenlijk te hoog gekwalificeerd zijn. Laatst sprak ik nog een intercedent van een uitzendbureau, die aangaf dat veel opdrachtgevers "onder tafel" aangeven dat er geen kandidaten van boven de 40 jaar mogen worden aangeboden. Om die reden raden ze oudere werkzoekenden dan ook aan zich niet in te schrijven of op bepaalde vacatures niet te solliciteren. Er is dus een groep mensen die écht wel wil werken maar overal bot vangt. Die groep heeft totaal geen stimulans nodig om aan het werk te gaan. Als we díe groep nu al geen werk kunnen (of willen) aanbieden, waarom zou dat dan met die negatieve financiële prikkel wel gaat lukken?

Ik kan me best voorstellen dat je een bijstandsmoeder in Nederland kunt vinden die in aanmerking komt voor een heleboel toeslagen en subsidies en daardoor op die 1800 euro uitkomt. Maar dat hoeft dan nog niet voor alle bijstandsmoeders te gelden. Ik vroeg me dus af of Elsevier die ene uitzondering had gevonden. Als een bijstandsmoeder - zonder abonnement op de bibliotheek - 30 euro per maand tekort komt om eten te kopen, kun je haar niet een gratis abonnement geven en dan zeggen dat haar probleem daarmee is opgelost. Ik geloof best dat jouw eigen waarneming klopt en dat jij in je omgeving dus een aantal bijstandsmoeders kent die een gefinancierde breedbeeldtelevisie hebben, hele sloffen sigaretten roken en 2 keer per jaar op vakantie gaan. Maar dat wil niet zeggen dat dat voor de meerderheid van de bijstandsmoeders geldt. Wat is de reactie van die bijstandsmoeders die jij in jouw omgeving kent als je dit met hen bespreekt?

Gaat het hierover? Zo niet, dan vind je daar wellicht een aantal antwoorden. En zo ja, dan kun je misschien aangeven welk deel van je vraag nog niet beantwoord is en waar je hier wel antwoord op hoopt te krijgen.

Hebben we het hier dan over de regel, of over de uitzondering op de regel? Dat bedoedel ik in mijn vorige reactie met "Korting is iets wat van een uitgave af gaat en niet iets dat bij je inkomen wordt opgeteld". Als je de bibliotheek niet kunt betalen en die dan gratis krijgt, betekent dat niet dat je ineens meer te besteden hebt. Ik neem aan dat je ook hier geen cijfers paraat hebt. Hoeveel bijstandsmoeders hebben een (gefinancierde) breedbeeldtelevisie en gaan 2 keer per jaar op vakantie? Hoeveel bijstandsmoeders roken daarnaast ook nog? Ik heb eerlijk gezegd moeite met al die niet-onderbouwde uitspraken. Bij een aantal van die gezinnen is er bijvoorbeeld geen vader meer of valt daar niets te verhalen. En met het vage advies dat ze "alles op alles moet zetten" is zo'n bijstandsmoeder echt niet geholpen. Wat voor concreets heb je haar te bieden?

Kun je dat voor mijn begrip eens voorrekenen? Op deze link lees ik bijvoorbeeld Korting is overigens in mijn optiek iets wat van een uitgave af gaat en niet iets dat bij je inkomen wordt opgeteld.

Er zijn wel aardig wat zelfstandige koeriers tegenwoordig, je hebt best kans dat die eventueel interesse zouden hebben, al zul je in dat geval vast met een solide plan moeten komen (en met hogere kosten dan TNT heeft akkoord gaan). Lijkt me nog best wel complex. Want wat te doen als pa de bestelling heeft gedaan, maar alleen zoonlief van 14 is thuis als de koerier aanbelt? Of er is niemand thuis, mag de bestelling dan bij de buren worden afgegeven? En vindt daar dan ook die leeftijdscontrole plaats? En moeten die buren dan beloven dat ze het niet een uur later aan diezelfde zoonlief van 14 afgeven? Of zoek ik nu spijkers op laag bier?

Vanmiddag de ING weer eens gebeld, omdat ze de zoveelste terugbelafspraak niet waren nagekomen. Op mijn klacht van 11 december j.l. (!) heb ik nog steeds geen serieus antwoord mogen ontvangen. De mevrouw die ik het laatst aan de lijn had wist mij te vertellen dat de afdeling die hierover ging geen telefoon had, dus dat zou de reden wel eens kunnen zijn ... Gelukkig had de mijnheer die ik vandaag aan de lijn kreeg meer realiteitszin. Natuurlijk had iedereen bij ING telefoon, dat zijn collega zei dat dat niet zo was, was natuurlijk onzin. Dus ik vragen of hij mij dan kon doorverbinden. Nadat even bedenktijd vond hij dat toch geen goed idee. De ING organisatie was complex en hij wilde het mij niet aandoen dat ik daarin de weg zou kwijtraken. Waarop ik hem verzekerde dat hij zich daarover geen zorgen hoefde te maken. Doorverbinden ging echter niet lukken, en na wat heen en weer gepraat vroeg ik of er dan niemand was die zich een beetje verantwoordelijk voelde voor mijn klacht en toen liet hij de naam van Nick Jue vallen (een van de directeuren). En zowaar was hij bereid een telefoonnummer te geven waar ik die op kon bereiken. Dat telefoonnummer bleek echter van de interne helpdesk van ING te zijn. Daar kreeg ik een mevrouw aan de lijn, die mij helaas niet kon doorverbinden met de heer Jue, maar mijn klacht wel serieus nam en beloofde op korte termijn terug te bellen. Dat deed ze binnen een uur. Om me te vertellen dat ze niets voor me kon doen en dat ik het beste mijn klacht nog een keer kon indienen ...

Een opname van muziek van Bach of Mozart uit 1955 kun je dus wel op deze manier gebruiken. Maar ook daarbij is voorzichtigheid geboden. Je moet je er namelijk niet alleen van vergewissen dat de opname daadwerkelijk meer dan 50 jaar oud is, maar ook dat die opname meer dan 50 jaar geleden op het betreffende medium is uitgebracht. Een opname gebruiken uit 1959 die pas op LP verschenen is in 1962 kan dus weer niet. Het is maar de vraag of deze informatie op alle 78 toerenplaten staat vermeld, of dat je Zuid Afrikaanse partner dit correct heeft geadministreerd. Als dit niet zeker is, dan zul je toch bij de platenmaatschappijen naar de exacte gegevens moeten informeren.

Ten eerste is het voor mij nog de vraag of het een "gegeven" of "gewonnen" paard is. Daarnaast is de opgegeven reden dat de bruid onvoldoende vertrouwen had in een tijdige levering. Dat feit wordt in de brief van Steven prima gepareerd en daarbij is niet relevant of het een gegeven paard is. Het betreffende spreekwoord doelt erop dat je niet al te nauw moet kijken als je iets gekregen hebt. Dat lijkt mij in deze context een ongewenste suggestie. Ik zou als gever niet de indruk willen wekken dat ik voor een gegeven jurk minder mijn best doe dan bij een verkochte jurk.

Hallo Jamie, Persoonlijk zou ik de zin over het "gegeven paard" weglaten. Hou het gewoon zakelijk. Was de bruidsjurk trouwens een gift of was het een gewonnen prijs n.a.v. een prijsvraag of een loterij, waarbij jij die bruidsjurk hebt gesponsord? In dat geval, wie was de organisator van die prijsvraag/loterij, was jij dat of de organisatie van de bruidsbeurs en wat waren de "spelregels"? Als ik het goed begrijp is de afspraak met de coupeuse voor het "doorpassen" vlak voor de bruiloft geweest. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat de bruid daarna nog ergens anders een jurk heeft kunnen uitzoeken en op maat laten maken. Wellicht was ze al die tijd al bezig met een andere bruidsjurk en heeft ze "voor de vorm" het spelletje met de gekregen bruidsjurk meegespeeld? Groet, John

Kun je zien van welk e-mail adres het bericht komt? Dus niet puur de display naam die je wellicht ziet in Outlook of Mozilla, maar de echte afzender zoals die in de bron van het bericht staat. Kan het niet zo zijn dat het hier om iemand uit je directe omgeving gaat die een grap met je wil uithalen?

3 dagen en 1,5 uur ... ;)

Los van alle positieve en negatieve ervaringen met TNT, als bij jou 80% vermist raakt is er volgens mij iets bijzonders aan de hand. Ik kan me niet voorstellen dat jouw zendingen typisch in de verkeerde sorteercentra terechtkomen of allemaal bezorgd worden door "onzorgvuldige" postbezorgers. Volgens mij moet het dus zitten in het eerste traject. Vandaar mijn eerdere suggestie over het wegen. Als je kunt aantonen dat een deel van de inhoud van een pakket al niet eens bij het sorteercentrum is aangekomen, heb je een hele sterke case voor onderzoek naar het eerste gedeelte van de route.