Ron van der Kolk

Daarvan draag je ook BTW af, betaal je al je kosten en verzekeringen en betaal je de inkomstenbelasting?

Supermarkten zijn niet gebaat bij transparantie over hun assortiment en prijzen. Ze willen allemaal de indruk wekken het grootste assortiment te hebben en de laagste prijzen te hanteren, maar dat kan natuurlijk niet; er moet immers ook nog geld verdiend worden. Als startende bezorgservice de grote supermarkten opbellen om te vragen of je op een API mag inprikken kun je proberen, maar lijkt me daarom bij voorbaat kansloos. Al was het maar omdat de grote supermarkten hun eigen bezorgservice hebben. Er is natuurlijk een "ijzeren assortiment" van de belangrijkste merkproducten die vrijwel elke supermarkt heeft. Daar is geen API voor nodig, maar een bezoekje aan de supermarkt met je schrijfblok. Dat is ook hoe het CBS en de Consumentenbond onderzoek doen naar het prijspeil bij supermarktketens. Door je assortiment te beperken kun je ook veel sneller inkopen in de winkel omdat je niet hoeft te zoeken.

Patrick is me al dubbel voor. Stel dat je aanname over de kosten klopt, is die opbrengst na belasting voldoende inkomen voor een onderneming waar je waarschijnlijk veel meer dan fulltime mee bezig bent? Is dat het risico van het ondernemerschap waard? Je zou kunnen zeggen dat het voor een eerste jaar goed is, maar welke verwachting heb je dan over opschalen in de jaren daarna? Ik denk dat je hiermee je handen al vol hebt, dus bij opschalen loop je tegen je eigen capaciteitsbeperking aan. Om over verkoopinspanning en verzadiging van de markt nog maar te zwijgen. Hebben jullie ook verkoopervaring bij een autobedrijf en is jullie ervaring dat de wagens daar vanzelf de deur uitvliegen? Lekker, maar terwijl jij een uur bezig bent om dat ene ventilatieknopje van vijf euro uit het dashboard te peuteren en koffie te zetten kun je geen auto's kopen, oplappen of verkopen. Laat staan de administratie te doen. Je lijkt alleen te kijken naar de verkoopwaarde en de factor tijd te vergeten. Die vrienden doen het vast niet voor niets. Zij hebben ook tijd, gereedschap en onderdelen nodig. Naast de kosten die dat oplevert, hoe ga je dat in de boekhouding verwerken? Zijn het ondernemers? Kan het gezien worden als verkapte loondienst? Enzovoorts... Je kunt ze niet af en toe een paar tientjes in hun handen douwen voor de moeite. Natuurlijk moet je geen hopeloze auto's aanschaffen, maar omdat je tijd beperkt is kun je niet elke auto volledig onderzoeken. Elke aankoop is een risico waar kan blijken dat er toch is mis is. Ik weet niet hoe je elke maand 10 probleemloze auto's onder de 2.500 euro gaat vinden, maar dat inkopen gaat ook een hoop tijd kosten (een full time inkoper reizend met een aanhanger door heel de Benelux?) Ik wil je niet ontmoedigen maar wel wat realiteitszin meegeven, al heb ik ook de wijsheid niet in pacht. Als hobby is auto's oplappen hardstikke leuk, want je hebt nauwelijks kosten en op de tijd letten hoeft ook niet want het is gewoon leuk. Het is dan een sport om alles zelf te doen en liever een paar uur te prutsen om een onderdeel te repareren dan het voor een paar tientjes te vervangen. Elke cent marge is pure winst en dat is een kick. Been there, done that. Wanneer het je werk wordt dan moet je toch echt op de kosten, tijdbesteding, btw, belasting, risico en al dat soort dingen letten.

Beste Maarten, Welkom op Higherlevel. Het kan aan mij liggen dat ik het niet goed begrijp hoor, maar... je wilt jezelf dus inkopen in een onderneming met schulden die nauwelijks wat waard is omdat je veel vertrouwen hebt in de kwaliteiten van ongemotiveerde kennissen die tot nu toe slechts een minimale omzet hebben gerealiseerd en je wilt gelijkwaardig samenwerken met mensen die geen tijd hebben en afhankelijk zijn van jouw verkooptalent, alleen maar omdat je hun concept zo charmant vindt. Tja, wat zal ik daar nu eens over adviseren. >;(

Dat je als hobby een paar auto's met winst hebt verkocht is prachtig. Maar als je dit als onderneming gaat doen dan zijn de kosten, risico's, regels enzovoorts opeens van een heel andere orde. Er staan wat eenmalige kosten op het tweede tabblad van de Excelsheet. Ik denk dat dit al snel meer wordt, want als je begint zul je merken dat je om de haverklap naar de Office Center (e.d.) moet omdat je weer een paar mappen, printerpapier, postzegels, enveloppen, papierversnipperaar, pennen en weetikveelwatallemaal nodig hebt. En dan moet je nog even een website laten maken, een financieel adviseur inhuren, wat groene platen bestellen, mis je nog een paar torxe schroevendraaiers, wil je toch wat interieurfiltertjes en olie op voorraad hebben moet je bedrijfspandje toch nog een beetje mooier aangekleed voor de opening. Want heel Higherlevel komt dan een drankje halen, natuurlijk. Je vroeg naar een kostenplaatje. Mijn standaardopmerking bij starters: focus je niet alleen op het kostenplaatje, maar vooral eens op het opbrengstenplaatje. Welke opbrengsten wil of moet je realiseren en wat moet je daar allemaal voor doen? Die acties leveren namelijk ook kosten op. Maak eens een totaal plaatje met alle variabele kosten ingevuld voor jouw situatie. Zet er dan ook de inkoopkosten bij voor die auto's en de kosten om die auto's verkoopklaar te maken. Houd er dan eens rekening mee dat je elke maand auto's inkoopt maar de eerste 3 tot 6 maanden nog niets verkoopt; hoeveel moet je dan precies financieren? Nog veel belangrijker, als je dan zo aan het rekenen bent: hoeveel geld levert dat onder de streep precies op en hoeveel tijd gaat dat allemaal kosten met hoeveel mensen? Om het moeilijk te maken, als het hier gaat over margeauto's zitten er tussen inkoop en verkoop ook nog de BTW die je moet afdragen. Houd je er dan (na belasting) wel een acceptabel inkomen aan over? In een onderneming gaat al snel meer tijd zitten dan je verwacht. Het schone water verkrijgen om ze mee te wassen is niet zo duur. Het vuile water legaal weer kwijtraken, dat kost pas een hoop geld! Informeer bij het Waterschap in jouw regio voor de waterschapsbelasting voor bedrijven. Informeer eens bij het ondernemersloket van je gemeente of (en onder welke voorwaarden) je hier een bedrijf mag hebben zoals je dat van plan bent. Je hebt mogelijk te maken met bestemmingsplannen en vergunningen. Ga er niet van uit dat het wel los zal lopen, maar controleer het. Ja, en het levert ook enorm veel extra werk op (demontage, rubricering, administratie, opslag, vele losse verkooptransacties, enz.). Is dat dan nog steeds wel zo voordelig als je denkt? Waar voeg je dan nog waarde toe? Als je auto's inkoopt in de categorie 2.500 euro dan vrees ik dat er vaak meer nodig is dan een beetje oppoetsen. Anders staan de klanten binnen de kortste keren weer voor je neus met een auto waar iets aan schort. Hopelijk staan ze daar dan nog in goede gezondheid. Vergeet je alsjeblieft niet dat als je de auto's professioneel gaat verkopen aan particulieren je verantwoordelijk bent voor de veiligheid? Je moet de wagens dus technisch nazien en waar nodig repareren voor je ze verkoopt.

Dat is allemaal totaal niet te zeggen zonder nadere inzage in de casus en de contracten. Ook ik kan alleen maar herhalen: schakel direct een advocaat in om te beoordelen wat je nu moet doen. Ga niet oneindig zoeken naar de (in jouw ogen) beste of meest geschikte advocaat maar neem maandagochtend die eerste stap. De advocaat kan je altijd nog doorverwijzen. Uiteindelijk is er nadere analyse nodig van de cijfers van de onderneming, maar dat komt daarna wel.

De etikettering kun je alleen wijzigen in uitzonderlijke gevallen. Mogelijk is dat hier verdedigbaar, maar je wilt de auto toch verkopen dus het kan mijns inziens makkelijker. Ja, de zakelijke auto zakelijk verkopen en de privé auto privé kopen. Als je de auto inruilt betekent dat in de praktijk dat de dealer niet een factuur maakt met een inruilbedrag erop maar twee facturen: een inkoopfactuur voor de zakelijke auto en een verkoopfactuur voor de privéauto. Dan is zakelijk en privé duidelijk gescheiden. Die scheiding is echter niet volledig. Ik adviseer ook de privéfactuur goed te bewaren. Achteraf zou de inspecteur wellicht kunnen beweren dat je de inkomsten voor je onderneming hebt gedrukt doordat de inruilwaarde deels als korting in de privéfactuur zat verwerkt, waardoor de bedrijfsinkomsten kunstmatig laag zijn gehouden (en de fiscus belastingcenten misloopt). Voorbeeld: als je de zakelijke auto voor 2.500 euro hebt ingeruild terwijl de gangbare waarde op 10.000 euro lag, en je op je privéaankoop 7.500 euro korting (of gratis opties) gekregen, dan doet dat mogelijk wat wenkbrauwen fronsen.

Ook bij door een bedrijf geleverde tweedehands goederen heeft de consument rechten. Het werkt iets anders dan bij nieuwe goederen, maar een hele andere wereld is het niet. De verkoper heeft meldingsplicht en de verkoper heeft controleplicht, maar de auto moet wel deugen. Het idee van meeneemprijzen zonder garantie gebeurt in de praktijk veel bij auto's, maar dat mag dus niet zomaar. Edit: Norbert was me al uitgebreid voor.

Leasen kan verschillende dingen betekenen, zowel in jouw hoofd als dat van de klant. Over welk soort lease praten we hier? Financial, operational, full operational? Als jij tijdens de leaseperiode ook opdraait voor oplossen van storingen en vervanging van defecte hardware dan krijg je natuurlijk een heel ander risico- en kostenplaatje dan wanneer dat niet zo is. Heel verstandig. Als jij je inkoop van hardware in een keer moet aftikken en de klant wil (effectief) gespreid betalen, dan moet je voor die financiering natuurlijk ook rente betrekken in je berekening. Houd ook rekening met wanbetaling en het op de fles gaan van je klant; voor je dan je spulletjes terug hebt... Je kunt je ook afvragen of je dit wel wilt bieden of dat je het daadwerkelijke leaseverhaal kunt uitbesteden aan een leasemaatschappij waarbij jij uiteraard wel leverancier blijft van de spulletjes. Dan kun je mogelijk wat risico's buiten je organisatie leggen en dat scheelt mogelijk een hoop kopzorgen. Kunnen of willen? Een check op kredietwaardigheid is niet onverstandig. Als het om zo'n relatief laag bedrag gaat voor hardware en software dan vraag ik me daarnaast af of het lonend is om een leaseconstructie op te tuigen.

Waar baseer je dat op? Tot nu toe hebben we bijzonder weinig informatie over de klant gekregen van TS. Waar baseer je dat op? TS stelt dat het 3 weken geleden is gekocht, maar wekt de indruk dat er daarna meermalen communicatie is geweest met de klant, dus niet dat het eerste contact pas na 3 weken plaatsvond. Daarnaast weet je niet of het na 1 dag gemeld kon worden, want wie zegt dat de klant vanaf die dag al in de gelegenheid was om het product te proberen? Misschien gingen de klankt op die dag wel twee weken op vakantie. Kortom, allemaal aannames terwijl TS zich niet laat horen. Volgens de Europese richtlijn zijn o.a. uitgezonderd van het herroepingsrecht "de levering van verzegelde goederen die niet geschikt zijn om te worden teruggezonden om redenen van gezondheidsbescherming of hygiëne en waarvan de verzegeling na de levering is verbroken". Kortom, je kunt niet overal zegels opplakken om onder de regels uitkomen. De vraag is of beddengoed hier om wille van "gezondheidsbescherming of hygiëne" onder moet vallen; jou lijkt van wel, maar ik kan er geen jurisprudentie over vinden. Uit het verhaal van TS blijkt daarnaast niet of er sprake was van verzegeling en of de klant op de verzegeling is gewezen.

Beste Admiraal, Welkom op Higherlevel. Is het een dienst en zo ja wat voor soort dienst? Zie de informatie van de Belastingdienst over Btw berekenen bij diensten aan afnemers in andere EU-landen. Meteen een rijtje vragen: Waarom verander je de prijs ex BTW? Is de Luxemburgse klant geen particulier maar een onderneming?

Even voor de vergelijking van de opties: is het de bedoeling dat deze kennis bij aankomst de onderdelen aangeeft bij de douane en de daaruit voortvloeiende kosten door jou of de eindgebruiker worden betaald?

De feitelijke situatie telt. Is het contract daarmee in overeenstemming? Dat ligt eraan op welke consequenties je doelt. Zit er iets als "kosten inhuur derden" in het gebruikte rekeningschema?

Dat is het probleem van de verkoper, niet van de koper. Op basis van dit argument mag de verkoper niet de schade zomaar op 100% stellen. Anders zou de wet op dit vlak nog geen bescherming voor de koper geven... Over het daadwerkelijk gebruik is overigens nog niets met zekerheid bekend. TS is blijkbaar zelf in slaap gevallen... ;D

Beste Patrick, Welkom op Higherlevel. Geen gevoelige informatie? Integendeel! Volgens de wet zijn medische gegevens juist een van de meest gevoelige soorten gegevens die je kunt opslaan. Een privacyverklaring op je website is dan ook bij lange na niet voldoende om te voldoen aan wet- en regelgeving voor het verwerken van dergelijke persoonsgegevens. De huidige (en toekomstige) wet- en regelgeving op dit vlak is behoorlijk veelomvattend. Op dit moment zijn er onder andere de Nederlandse Wet Basis­registratie Personen (Wet BRP), de Wet Bescherming Persoonsgegevens (Wbp) en de Europese richtlijn uit 1995. Deze worden (effectief) vervangen door de in Europees verband vastgestelde Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG), die van toepassing is vanaf 25 mei 2018. Een kort, eenduidig antwoord is niet te geven, ook omdat je hierover geen concrete vraag lijkt te stellen. Ik zal proberen het heel kort te houden. Je hebt als onderneming een verzameling aangelegd van (bijzondere) persoonsgegevens. Deze gegevensverzameling moet je (waarschijnlijk) melden aan de Autoriteit Persoonsgegevens. Uiteraard moeten de betrokken personen hun toestemming geven en moeten protocollen voor inzage, correctie en verwijdering bij hun bekend zijn. Je eigen organisatie moet voldoen aan de richtlijnen voor gegevensbescherming (maar het gaat te ver die hier samen te vatten). Met alle partijen die eventueel bij de gegevens kunnen (in Nederland, de VS of waar dan ook) moet je een bewerkersovereenkomst sluiten (art. 14 Wbp) en toezien op hun gegevensbescherming. Het lastige van partijen in (bijvoorbeeld) de VS is dat er doorgaans bijzonder lastig een bewerkersovereenkomst mee te sluiten is, dat het bijzonder lastig is om toe te zien op de uitvoering daarvan en dat (door de Patriot act) ook de Amerikaanse overheid in de gegevens mag snuffelen. Met de die overheid is natuurlijk al helemaal geen overeenkomst te sluiten. Mede daarom mag je persoonsgegevens niet zomaar persoonsgevens doorgeven aan partijen in landen buiten de EU. Dat een aantal Amerikaanse bedrijven nu roept dat ze voldoen aan Europese privacyregels is een wassen neus.

Zullen we dan eerst maar even wachten op reactie van TS voor verdere aannames te doen?

Waar lees je dat?

Het daadwerkelijk (meer dan noodzakelijk) gebruiken van het product leidt inderdaad niet tot het vervallen van het retourrecht, maar zorgt slechts voor waardevermindering die de verkoper in mindering mag brengen op het terug te betalen bedrag aan de koper (art. 6:230s BW). Als de verkoper de koper onvoldoende heeft geïnformeerd over het retourrecht is hij de pineut, want dan krijgt de koper zoals gezegd 12 maanden retourrecht en mag de verkoper ook geen waardevermindering in rekening brengen.

Als er redelijkerwijs voldaan wordt aan de eisen voor retourrecht, dan moet TS het product terugnemen. Het maakt dan niet uit of de klant een onjuiste reden zoals garantie aanvoert. Verdere beoordeling of dit onder garantie valt is in dat geval ook niet relevant. Als er niet redelijkerwijs voldaan wordt aan de eisen voor retourrecht, dan wordt het interessant of TS onjuiste verwachtingen bij de klant heeft gewekt of dat er anderszins een ondeugdelijk product is geleverd. Maar ik wil niet op de zaken vooruit lopen zonder meer informatie van TS.

Waar blijkt dat uit? Het openen van de verpakking is vaak onontkoombaar om de aard, kenmerken en werking van het product te kunnen beoordelen. Schoenen en bovenkleding mag je ook passen. Sommige verpakkingen zijn niet te openen zonder deze te beschadigen. De term "onnodig" is daarnaast uiterst rekbaar, net als de grens tussen "beoordelen" en "gebruiken". Uit het verhaal van TS blijkt niet of de klant op het dekbed heeft proefgelegen of er al twee weken onder slaapt.

In aanvulling op alle andere correcties: ook dit is niet juist; je mag niet zelf een BTW nummer verzinnen door B01 achter je BSN te plakken. Een BTW nummer wordt verstrekt door de Belastingdienst. Die verstrekking wordt gestart door inschrijving bij de KvK of door directe aanvraag bij de Belastingdienst. Voor een eenmanszaak die nog geen BTW nummer heeft zal dat in de praktijk inderdaad meestal BSN met de toevoeging B01 zijn. Door de juiste aanmeldingsprocedure bij de Belastingdienst te volgen krijg je ook een login voor ondernemers en de mogelijkheid je BTW aangifte te doen.

Het lijkt hier niet te gaan om garantie, maar: Ook als een klant een onjuiste reden opgeeft (garantie) heeft de klant het recht om bij een webwinkel gekochte spullen terug te sturen op basis van het retourrecht. Ook als de sets zijn geopend en zelfs geprobeerd. Eventuele slijtage of schade kan in mindering worden gebracht op het terug te betalen bedrag, maar een geopende of zelfs ontbrekende verpakking niet. De klant kan normaliter tot uiterlijk 14 dagen na ontvangst van het retourrecht gebruik maken. Dat recht moet door de verkoper duidelijk en volledig zijn aangegeven, anders krijgt de klant zelfs 12 maanden retourrecht. Dat levert de volgende vragen: Is er hier sprake van online verkoop? Is de informatie over het retourrecht duidelijk en volledig aan de klant gemeld? Hoeveel dagen na ontvangst heeft de klant verzocht om het retour sturen?

Wat je wilt is blijkbaar profiteren van andermans bedrijfsnaam. Arnoud Engelfriet citeert een uitspraak van het Hof: Er zitten dus wat haken en ogen aan. Zeker wel. En vergelijkend ook. Uit de Richtlijn misleidende en vergelijkende reclame: Of samengevat in art. 6:194a BW: In dat artikel lees je ook wanneer het is toegestaan:

Er is nog een derde pakket bij een externe partij? Hoe zorg je dat alles aangesloten blijft tussen die drie pakketten? Andere suggestie: gewoon elk kwartaal alles naar die externe partij sturen voor de kwartaalaangifte.

Dat zal de Belastingdienst bij een controle van harte met je eens zijn, vrees ik. Het zijn twee activiteiten, maar het is een eenmanszaak met (naar ik aanneem) een BTW nummer. Je moet daar aantoonbaar een deugelijke, samenhangende en inzichtelijke administratie voor voeren. Dat lijkt me ook voor iedereen makkelijker. Een factuur naar jezelf sturen kan niet. Om dat als lapmiddel te gebruiken tussen twee halve administraties lijkt me daarnaast de zaak alleen maar ingewikkelder maken. Beide administraties kloppen dan eigenlijk niet meer. Zoals Anouk al aangeeft ben ik benieuwd naar de inhoud van je administratie. Er is veel meer dan verzonden facturen bijhouden. Denk aan inkoop, BTW op buitenlandse aankopen, afschrijvingen, privécorrecties en wat al niet. Mijn advies: kies een goed boekhoudpakket. Als je facturen en ledenadministratie vanuit een aparte applicatie wilt doen is dat prima, maar zorg dan dat je voor elke met die aparte applicatie verzonden factuur een boeking maakt in je boekhoudpakket (handmatig of met een softwarekoppeling). Zo is er een volledige administratie in een pakket en hebben jij, je boekhouder en de Belastingdienst goed inzicht en overzicht.