Branko Collin

Als ik het goed begrijp, werkt dat zo niet. De belasting kijkt naar een aantal eigenschappen en als ze bij de juiste mix "OK" kunnen zetten, tel je als ondernemer. Wat die mix precies is, is geheim. In het kort komt het erop neer dat je je als ondernemer moet gedragen, maar ja, wat betekent dat? Het komt wel vaker voor dat een ondernemer voor langere tijd vastzit aan een grote klus. Het lijkt me sterk dat je dan meteen als verkapte werknemer wordt gezien. Voor de zekerheid zou je het kunnen navragen bij de belastingdienst. De ingrediënten van de mix waar de belastingdienst naar kijkt, zijn vooral (maar niet beperkt tot): Argh! Update! Correctie: het bovenstaande slaat alleen op de Verklaring Arbeidsrelatie en niet op of je voor de IB als ondernemer wordt gezien. De criteria voor het laatste worden echter soortgelijk verwoord. Weliswaar heeft de bd het hier wel over 'eisen', maar in de lijst met eisen staan dan weer allerlei afzwakkende termen. Het klinkt op de laatstgelinkte pagina ook een beetje alsof de bd zich naar de jurisprudentie richt, dus als je jurisprudentie kunt vinden die op jouw situatie van toepassing is...

Je zou een bedrijf kunnen beginnen dat beginnende ondernemers helpt bij alles behalve het idee.

Als ik het goed begrijp is het adres in België. Levert Post.nl daar zelf af? En is Nederlands recht van toepassing (zoals RT beweert) of Belgisch?

Hoe weet je dat de belastingdienst dat eist? Is dat iets wat een inspecteur je geschreven heeft?

Ah, blijkbaar neemt Google soms DMOZ-omschrijvingen over? Hier is de pagina waar je site staat vermeldt: http://www.dmoz.org/World/Nederlands/Regionaal/Belgi%C3%AB/Bedrijven_en_Economie/Huis_en_Tuin/Tuin/ Als je op het gele driehoekje naast je link klikt, kun je een verzoek indienen om de omschrijving te wijzigen.

Is dit een tekst die wel ooit op je site heeft gestaan, naar jouw weten? Zo ja, wanneer heb je hem verwijderd?

Of juist niet. Als iemand nu al zeker weet dat 'ie in 9 maanden 130k gaat omzetten, klinkt dat bij mij als één klus van 40 uur per week, uurtje-factuurtje. Dat zijn dan 9 uitgaande facturen en nauwelijks binnenkomende facturen. Kan je makkelijk met een spreadsheetje behapstukken.

Dat soort abonnementen kun je jezelf natuurlijk ook bedenken. Wat ik als controle doe is door alle posten heenlopen en als er iets voorkomt wat regelmatig zou moeten voorkomen, dus bijvoorbeeld de gesprekskosten, dan check ik of die ook met de juiste regelmaat zijn geboekt. Wat je ook kunt doen is in je agenda van dat jaar kijken. Als jij een zakelijke afspraak in een andere gemeente hebt staan, heb je dan ook de reis- en andere kosten geboekt? (Je moet daar dan wel weer de bonnetjes van vinden, maar misschien heb je die bewaard zonder ze in te boeken.)

Ah, ik zie het al. Bij een font-kleiner dan 13 pixels of groter dan 17 pixels gaat het mis. De letter van de tabel is op 18 pixels ingesteld; als je in Firefox dan een keer op Ctrl+- hebt geklikt (View / Zoom / Zoom out), dan ziet het er opeens goed uit. TS, hoe ziet het er bij jou uit als je in Firefox Ctrl+0 doet (d.w.z. View / Zoom / Reset)? Mijn punt blijft, gebruik geen spaties voor opmaak van tabellen, maar gebruik 'echte' tabellen. Jouw CMS zou hier een optie voor moeten bieden. Doet het dat niet, dan moet je contact opnemen met degene die jou het CMS heeft verkocht of een andere oplossing kiezen.

Ik zie in Firefox de zelfde rare lay-out. Je gebruikt spaties om tekst mee uit te lijnen, dat is vragen om problemen, zeker bij een proportioneel lettertype. Ik zou een tabel gebruiken: Maandag 09:00 - 18:00 Dinsdag 09:00 - 18:00 Woensdag 09:00 - 18:00 Donderdag 09:00 - 20:00 Vrijdag 09:00 - 18:00 Zaterdag 09:00 - 18:00 Zondag 12:00 - 17:00

Ik zie niet in waarom vooruitbetaling geen optie zou zijn, met name als je klant snapt dat je zonder financiering niet aan de slag kunt. Je zou het bedrag eventueel ook van je klant kunnen lenen. Of misschien kun je van de inventaris van de klant gebruik maken. Alles is af te spreken. Misschien een oneerbiedige vraag, maar waarom is FFF geen optie? Hou er ook rekening mee dat je voor de eerste maanden een financiële reserve nodig hebt. Als jij na een maand factureert en je klant wacht een maand met betalen, ben je twee maanden verder voordat jij je eerste inkomsten hebt.

Als je bedrijfsmatig online spullen verkoopt aan consumenten, dan ben je aan de Wet Koop op Afstand gehouden. De wet geeft verder niet aan wat bedrijfsmatig is. Je zegt dat je hobbymatig handelt, maar dat valt niet uit wat je verder meedeelt af te leiden ("niet meer dan 2 tot 300 euro winst per maand"). Misschien dat het daarom verstandig is eerst te checken of wat je doet, niet bedrijfsmatig is.

Hoe groot is die bemiddelaar? Hoe zeer hebben zij jou nodig en hoe zeer heb jij hen nodig? Kun je met ze gaan praten en ze uitleggen dat dit je niet lekker zit? Hoe is die klant bij de bemiddelaar terecht gekomen? Bemiddelt de bemiddelaar ook in bedrijfsarrangementen? Was de klant afgekomen op sleutelwoorden in jouw profiel? Ik probeer uit te vinden waar de verwarring vandaan kwam. De vergelijking met de bakker snap ik niet. Ik ga niet naar de bakker voor een bieflapje, dus waarom de bakker ooit een verdwaald iemand naar de slager moet doorverwijzen? Reken je bij bedrijfsarrangementen ook huur of is het een all-in-prijs? Want in dat laatste geval lijkt de som me simpel: x% van 0 euro = 0 euro. Of zie ik dat te simpel (er zal vast *iets* gehuurd moeten worden)? Het grootste probleem lijkt me de verwachtingen van de klant. Daarna jouw relatie met de bemiddelaar. Het minste probleem lijkt me de hoogte van de provisie op dit moment, al kan ik me voorstellen dat de ergernis daarover het grootst is. Edit: na wat Googelen zie ik dat je eigenaar bent van een herberg. Ik kan me de houding van de bemiddelaar nu wat beter voorstellen, want jij zou alles een 'arrangement' kunnen noemen om onder de provisie uit te komen. Niet dat de bemiddelaar iets aan dergelijke achterdocht heeft.

Privacy is een raar ding. Voor een deel is het een functie van of je het gevoel hebt dat je privacy geniet, wat dat betreft kan ik de opdrachtgevers van het forum wel volgen (ha ha!). Ik moet denken aan het verhaal van de vrouw die naar een feest in een Amsterdamse straat ging. Overal hingen bordjes dat er foto's konden worden genomen, iedereen die dat wou kon haar zien. Op het moment dat haar jurk openvalt drukt een man zijn gezicht in haar kruis. Knip, Nieuwe Revu maakt een foto en drukt die bij een artikel over moderne bandeloosheid af. Wat zei de rechter? Privacyschending. Blijkbaar is ook de context belangrijk waarin je iets openbaar maakt. (Mocht de uitspraak je verontwaardiging wekken, lees dan eerst het artikel, want de nuance die daarin wordt aangebracht kan ik niet in twee alinea's kwijt.) Een ander voorbeeld: laatst liet De Correspondent een site bouwen waar je koffiekoppen kon kopen met foto's van kinderen erop. Die foto's had de nieuwssite van het internet geplukt waar ze door fotograferende ouders onder een liberale licentie voor elk denkbaar gebruik waren vrijgegeven. Alhoewel daar uiteindelijk geen stennis is over gemaakt, snapte wel iedereen die het artikel las wat er zo raar was aan dit hergebruik.

Dus is het toch een markt vol cowboys? Wat is er dan onterecht aan het geschetste beeld?

Dan komt maar een naam bij me op en dat is Harvey Dent. Wat betreft de woorden die je opgeeft denk ik aan: Easyconnect.com Sendplus.com Megaconnect.nl Greensend.nl Myeasyconnect.com enz. Overige varianten kun je zelf uit de bedrijfsnamengenerator van Shopify halen.

Wat anekdotische informatie (ik heb zelf net gekocht): - Mijn aankoopmakelaar (ja, ik heb iedereen gevraagd) raadde als enige geldverstrekker NN af, omdat die log zijn en rare boetes hanteren. (Ik heb haar verder niet gevraagd wat ze daarmee bedoelde, dus kan ik je dat ook niet zeggen.) - Adviseurs kunnen niet bij elke geldverstrekker afsluiten en hebben daarnaast ook nog eens simpelweg met sommige verstrekkers een betere band dan met andere. Een adviseur is ook maar een mens, en als hij of zij honderd keer per jaar een hypotheek afsluit bij Bank A en één keer per jaar bij Bank B, dan kan die adviseur nu eenmaal nuttigere dingen over Bank A dan over Bank B zeggen. Zo'n vermoeden had ik al voordat ik naar een adviseur op zoek ging, dus ik heb mijn adviseur er mede op uitgezocht dat deze bij meerdere verstrekkers kon afsluiten. Ik kwam mede daardoor bij een wat duurdere adviseur uit, maar die heeft me wel binnen 8 werkdagen aan een hypotheek geholpen (19 kalenderdagen - het was rond de kerst). - Mijn adviseur die bij heel veel verstrekkers kon afsluiten, had persoonlijk slechts met enkele verstrekkers ervaring en dat merkte je ook. Ik moest hem echt pushen om zelfs maar over andere verstrekkers na te denken. Uiteindelijk was de partij waar hij het beste contact mee had (ING) voor mij ook de beste leverancier, maar ik heb dat wel zelf moeten uitzoeken. Wel bood hij aan collega's in te schakelen voor verstrekkers waar hij geen kind aan huis bij was. - Iemand zei dat ABN Amro lastig was? Vreemd misschien voor een bank die pretendeert een echte middenstandsbank te zijn, maar als je dat nu eenmaal als feit aanvaardt: het ondernemersmerk van ABN Amro is Florius. ABN Amro verstrekt zelf ook hypotheken - Mij viel op dat de vergelijkingssites sterk de verschillen tussen de AV van geldverstrekkers benadrukken, maar de ene voorwaarde is de andere. Boetevrij kunnen oversluiten is gok ik voor veel mensen belangrijker dan een lange offertetermijn, bijvoorbeeld. - En ten slotte: Marcel Spruit reageert telkens als zelfverklaard cynicus, maar in wezen is wat hij zegt geruststellend. Dat een verstrekker je op de tafel laat dansen, wil niet zeggen dat je de hypotheek niet krijgt. Het betekent dat je eerst je dansje moet doen. Je vindt dat dansje misschien vervelend, maar geen hypotheek is vervelender.

Een onderneming heeft geen leden, een vereniging wel. Op jullie website noemen jullie je een vereniging en zeg je van jezelf "wij zijn niet een commerciële organisatie". Een vereniging kan (volgens mij) ook een onderneming zijn (denk aan de ANWB), maar kenmerkend daarbij is dan dat je diensten of producten levert aan niet-leden. Dat je het hebt over zaken die ondernemers aangaan, maakt je nog geen ondernemer. Een ondernemer moet ook wel eens (bedrijsmatig) een nietapparaat kopen, dat wil niet zeggen dat iedereen die wel eens een nietapparaat koopt daarmee een ondernemer is.

Dat heb je mis. Zie ook de TS of voor mijn part de site van de bd. Overigens ter verduidelijking, als ik zeg "eigen schuld", bedoel ik dat ik de aangifte voor 30 april had gedaan, maar de betaling op 4 mei. Het kan natuurlijk goed dat mensen die zowel aangifte als betaling na 30 april hebben gedaan, geen Mededeling Betalingsverzuim hebben ontvangen. In welk geval mijn suggestie dat iemand die tot 1 mei wacht, een boete krijgt, onterecht is.

Zaterdag een brief gekregen van Kantoor Amsterdam (btw): "De belastingdienst heeft uw betaling van omzetbelasting over januari 2015 t/m maart 2015 niet op tijd ontvangen. [...] Uw betaling is ontvangen op 4 mei 2015." Zo zie je maar wat je aan de beloften van de bd hebt. (Ja, ik snap heel goed het verschil tussen aangifte en betaling. En ik was ook gewoon te laat door eigen schuld, niet omdat ik het nieuws van de bd verkeerd had gelezen. Maar je vraagt je toch af waarom je later aangifte mag doen, als je niet ook later mag betalen. Dat klinkt een beetje alsof het PR-bureau ze heeft verteld dat ze hun eigen IT-problemen moeten 'spinnen' als een coulance, en ondernemers die vervolgens de begrijpelijke conclusie trekken dat ze zich voor 1 mei nog geen zorgen hoeven te maken over hun btw, krijgen lekker een lesje leesvaardigheid in de vorm van een boete of een belofte van een boete.)

Het uitstappen terwijl er vennoten achterblijven en de vennootschap in stand houden staat op Ondernemersplein zeer summier beschreven.

Enkele punten die van nut kunnen zijn: - Als je met een auteursrechtenclaim om de oren wordt geslagen, kan het van nut zijn de 'inbreuk' te staken, ook al is het niet een echte inbreuk. Bij IE-zaken (mocht het daarop uitlopen) mogen partijen sinds enkele jaren de werkelijke kosten eisen (art. 1019 rv) en dat kan behoorlijk oplopen. Je hebt het dan al gauw over duizenden tot tienduizenden euros. - Dat gezegd hebbende, heb je wel een kans dat er in dit geval geen sprake is van inbreuk. Zoals Prins Rachid al aangeeft, moet je eerst vaststellen wie de eigenaar is. Je zou daarom een brief kunnen (laten) sturen waarin je aangeeft dat je twijfelt of de voormalig bedrijfsleider wel de eigenaar is en om bewijs vraagt. - Of je toestemming kunt intrekken, weet ik niet. Handig is wel te weten wat er precies is afgesproken. Als jij eeuwige toestemming hebt om die foto's te gebruiken, dan kan de andere partij niet zomaar die toestemming intrekken. Aan de andere kant kan het zijn dat jouw leverancier nooit toestemming heeft gehad om die foto's te gebruiken. Dan heb jij die toestemming ook niet. (De eigenaar van de foto's heeft in dat geval niets met jou te maken.) - Het goede nieuws is dat sommige productfoto's in Nederlandse jurisprudentie auteursrechtenvrij of in elk geval vrij citeerbaar zijn bevonden. Zie bijvoorbeeld hier en hier. Er is wel recentere jurisprudentie, maar die wist ik zo gauw niet te vinden. Dit heeft er onder andere mee te maken dat voor het ontstaan van auteursrecht creativiteit en oorspronkelijkheid vereist zijn. Dit heet in het recht meen ik 'het persoonlijk stempel van de maker'. Bij productfoto's wil je die zaken juist naar de achtergrond dringen, waardoor het kan zijn dat er geen auteursrecht op die foto's zit. - Hoe weet je precies wat nu de auteursrechtenstatus van de foto's is? Dan komt het belangrijkste van dit antwoord om de hoek kijken, namelijk dat je dit soort vragen niet op een ondernemersforum stelt, maar aan een advocaat. Hopelijk heb je met het bovenstaande wel wat handvatten waarmee je het gesprek met je advocaat ingaat.

Een wat algemenere opmerking die met het bovenstaande zeer waarschijnlijk niets van doen heeft, maar die zou kunnen spelen bij mensen die via zoeken hier terecht komen: UPC is eerder deze maand opgekocht door Ziggo. Als je opeens facturen van Ziggo krijgt, terwijl je tot nu toe klant van UPC was, dan kan dat kloppen. Al vermoed ik dat klanten van UPC daarover uitgebreid zijn geïnformeerd.

Dat ben ik niet meet je eens - voor veel mensen is de financiele onzekerheid een grote belemmering. Als die grotendeels wegvalt...bazinga! Schijnt toch erg tegen te vallen na een bijna 60-jarig experiment met het basisinkomen onder mensen van 65 jaar en ouder. Veel van hen worden meteen werkloos of stoppen zelf met werken. Veel van hen worden ook ziek of gaan zelfs dood. Proef met basisinkomen voor 65-plussers mislukt http://speld.nl/2015/05/27/proef-met-basisinkomen-voor-65-plussers-mislukt/ Merk op dat ze in het onderzoek van de satirische nieuwssite De Speld geen rekening lijken te hebben gehouden met de zogeheten mortality bias, mogelijk omdat ik dat begrip zojuist heb verzonnen en de onderzoekers er dus nog geen weet van konden hebben.

Ik ga ervan uit dat we in dit voorbeeld ook weten wat het doel is van Bart, en dat we dus kunnen meten of die 'optimale zakelijke beslissing' ook wordt gehaald. Je gaat dan denk ik nog steeds krijgen dat onbekende risico's een rol gaan spelen. Stel dat Bart de printer koopt en daarmee ook opdrachten van derden aanneemt. Op een dag ligt er een blafbrief in de bus met de vraag de bedrijfsresultaten van de afgelopen drie jaar op te sturen, want iemand heeft de printer gebruikt om merkspullen mee te vervalsen en de eigenaar van het merk wil zijn factuur opmaken. Was dat dan een verkeerde zakelijke beslissing? Ja, want het voorspelde resultaat wordt niet meer gehaald. Nee, want Bart wist niet dat hij erop moest letten dat zijn printer niet verkeerd gebruikt moest worden; als hij zich wat meer in IE-recht had verdiept, had hij geweten wat te doen.