shoptillyoudrop

Ondanks de flauwekul die je hier opschrijft, zal ik toch een (laatste) antwoord geven: Ik kan mij voorstellen dat wanneer bijvoorbeeld een (waak)hond dag en nacht op een afgelegen bedrijfsterrein verblijft, of wanneer je zelf in de veiligheidsbranche zit en met een hond 'patrouilleert', of wanneer je in de hulpdienstverlening werkt en de (speur)hond helpt dingen (zoals overlevenden) op te sporen dat je dan met recht kan beweren dat een hond uit zakelijke motieven gehouden wordt.

Oei. Vind ik een erg dun verhaal ten aanzien van de 'zakelijkheid' van de hond, eerlijk gezegd. (Maar laat je vooral niet door mij ontmoedigen, want het gaat mij verder niets aan.)

In vroeger tijden werden honden eigenlijk alleen ‘uit zakelijke motieven’ gehouden. Niks gezelligheid, zij dienden gewoon een doel (waakhond, jachthond e.d.). Er zal tegenwoordig vast ook allerlei situaties te bedenken zijn waarbij het zakelijke nut van een hond heel waarschijnlijk is. Als je voor het welzijn van dezelfde hond dagelijks een flinke boswandeling moet maken (dus een blokje om is niet genoeg om de hond fit genoeg te houden om zijn zakelijke taak te kunnen uitoefenen), dan lijkt mij de kosten daarvan ook zakelijk (dus ook de gemaakte kilometers, bijvoorbeeld). Het zal ongetwijfeld de nodige discussies (met de fiscus) kunnen opleveren, maar in theorie kan het best kloppen. Zeg ik als ex-hondeneigenaar dan – die puur voor de gezelligheid was en intussen ‘in de eeuwige jachtvelden’ verblijft…

Op marktplaats staan er een heleboel auto's te koop. Als je daar naar dezelfde soort/type auto zoekt, maar dan 5 jaar ouder, dan heb je een prima beeld van wat er vandaag voor jouw auto (maar 5 jaar ouder) gevraagd wordt. Dat zal over 5 jaar niet een heel ander bedrag zijn, denk ik.

Er is (is al eerder geschreven) niets mis met een 'man-vrouw firma'. Voor het urencriterium is er echter wél wat 'mis' in deze situatie: - Er is een man-vrouw firma. - De werkzaamheden van de vrouw (in dit concrete geval) zijn van "hoofdzakelijk ondersteunende aard", en - Het ongebruikelijk is dat in deze situatie een VOF (bijvoorbeeld) aangegaan wordt als er géén sprake van partners zouden zijn. Met "ondersteunende werkzaamheden" wordt hier bedoeld dingen die niet tot de hoofdactiviteit van de onderneming worden aangemerkt. De bewijslast van dit allemaal ligt overigens bij de ondernemers (dus niet bij de fiscus).

En zoals altijd/vaak (mijns inziens): Misschien kan je de ruimte óók (gedeeltelijk) gebruiken voor iets in de privésfeer (bijvoorbeeld een hobby of dergelijke). Zodat dit dan wellicht keuzevermogen wordt(?). Erg afhankelijk van de precieze situatie natuurlijk. En wat wenselijk zou zijn in deze.

Je hebt het niet helemaal door nog: 1.) Klopt. 2.) Je moet beginnen (is al geschreven!) met te toetsen of je ondernemer bent voor de omzetbelasting. Als je dat niet gedaan hebt, is hier weinig zinvols over te zeggen. 3.) Nu praat je over eisen op ondernemerschap voor de inkomstenbelasting en daar gaat het hier niet om. 4.) Is totaal irrelevant in deze (qua verplichtingen van jou dus).

Nee, niet gebruikelijk. Wel niet ongebruikelijk (over dubbele ontkenningen gesproken!). Dus, voorbeeld: Als je man en vrouw bent (of man/man of vrouw/vrouw of iets anders - kan allemaal in deze gender-neutrale tijden!) is het niet ongebruikelijk dat je (als partners) een (bijvoorbeeld) VOF aangaat. Maar om te stellen dat het gebruikelijk is dat een man/vrouw (of wat dan ook!) een VOF aangaan gaat wel wat ver... Terug naar de essentie van 'ongebruikelijke samenwerkingsverbanden': Het kan ongebruikelijk zijn als een tandarts (verdient vaak behoorlijk goed!) en zijn (of haar! - genderneutraliteit!) assistent(e) een VOF aangaan (assistent/assistente verdient meestal een stuk minder!). Zeker als het een stel is! Want als het geen stel zou zijn, dan zou de tandarts (waarschijnlijk) zelf zijn dikke boterham houden en de assistent(e) in dienst nemen (voor een veel lager bedrag). Hetzelfde zou hier kunnen spelen: Waarom zou iemand een VOF aangaan (en dus de boterham delen!) met iemand anders die er helemaal geen verstand van heeft... Behalve als zij partners zijn dan, misschien (dat is dus dat arbitraire...).

Een man-vrouw firma is inderdaad niet iets heel bijzonders. Maar over de 'leeruren' van de vrouw zou wel discussie kunnen ontstaan: Als zij bij wijze van spreken alleen aan het kijken is hoe haar man de werkzaamheden uitvoert (zodat zij dit ook leert), dan is het wel de vraag of dit werkelijk "uren besteed in de onderneming" zijn. Blijft arbitrair, denk ik.

Fiscaal maakt het weinig uit hoe je dit precies doet. De betaalde rentebedragen zijn gewoon bedrijfskosten. Als je het waard vindt om 1.200,- aan rente te betalen om 15.000,- extra liquide middelen tot je beschikking te hebben in de komende 3 jaren (wordt weliswaar elk jaar minder, maar het geeft natuurlijk wel 'lucht') dan denk ik dat je dit het beste bij de aankoop kan regelen (je moet niet achteraf proberen om een extra krediet los te peuteren, als het toch krapjes blijkt te zijn - want dat is veel duurder).

Leuk! Ik heb mij aangemeld.

Dus handelsbemiddeling, in aanvulling op een vergelijkingssite: 1. Dat mag. En inderdaad: dit is dan een doorlopende post. 2. Als je een factuur maakt voor commissie aan een verkoper in NL moet je gewoon BTW berekenen. Als de verkoper in een ander EU land gevestigd is, dan verleg je de BTW. En als het een niet-EU land betreft ben je geen BTW verschuldigd. 3. Lijkt mij niet zo makkelijk om van de grond te krijgen ("kip/ei-verhaal"). Ik hoop dat je allerlei contacten hebt bij partijen die mee willen doen.

Dat schrijf ik helemaal niet! Maar het enige zinvolle ik TS mee kan meegeven op dit terrein is: "Google is your friend..." Want kennelijk (mijn interpretatie) was dat haar een beetje ontgaan. Dat is tegenwoordig toch een beetje het startpunt (zeker voor ondernemers) bij je zoektocht naar iets: Googlen... (En persoonlijk denk ik - mijn indruk slechts - dat het voor haar wat laagdrempeliger is om te gaan kijken in de RAI of de Jaarbeurs een keer dan nu snel een ticket naar ergens in Europa te regelen.)

En hier dan die van 'Erghé'.

Ken je de artistieke variaties op de covers van de Kuifje albums nog? (was weliswaar niet marketing maar artistieke uitingen) Dat ging ook een beetje zo: de erfgenamen van Hergé waren "not amused". 'Cruijffje mist Amerika' (i.p.v. Kuifje in Amerika) met als author "Zegné" (i.p.v. Hergé), n.a.v. dat Cruijff tóch geen bondscoach wilde worden en Advocaat naar de US liet gaan. En de versie n.a.v. de Bijlmerramp. Met "Erghé" als author (i.p.v. Hergé). Geweldige creaties, maar ook dat mocht niet.

Ik denk dat je heel goed bezig bent, Herman! Want het is echt een probleem soms (zowel voor vrouwen als mannen!) Ik ga je nu vertellen over die ene keer dat ik (moest!) wildplassen in A’dam. Ik ben toch anoniem (hoop ik!), dus vooruit dan maar. Was een jaartje of 10 geleden, op Koninginnedag (in de avond). De vrouw was op vakantie, dus ik fietste naar hartje Jordaan. Druk, massa’s mensen en heel gezellig. Mooi weer dus iedereen buiten aan het ‘hijsen’. Na enkele (nou, enkele… het was tenslotte feest) biertjes ‘moest ik’. Laat in de avond. En een enorme rij naar de WC in de kroeg.! Zou wel heel lang duren. Dus ik op zoek naar een ‘urinoir-achtig iets’ in de Jordaan… Dat viel zwaar tegen. In de hele buurt niets kunnen vinden. Dus ik ‘moest wat’ op een gegeven moment. Ik vond een boom op de kade, wat gras eromheen en een (slapende) woonboot enkel meters daar vandaan. Sta ik daar te plassen (‘wildplassen’ dus) tegen die boom en hoor ik iets achter mij. Wanneer ik mij omdraai kijk ik twee agenten aan die pal achter mij stonden. - “Wat stinkt hier” zei de jongste en trok zijn neus een paar keer op. - “Zucht…, hoeveel kost het?” vroeg ik. - “Laat maar, het is Koninginnedag” zei hij en zij liepen rustig verder richting Elandsgracht. Ik nam nog een biertje, want ik moest wel een beetje bijkomen van de schrik van “het wildplassen in de stad” moet ik zeggen. Ook was het echt hoge nood. Misschien zie ik je weer een keer, Peter (p.s. Het is echt een waargebeurd verhaal dit!)

Beurzen 2017.

Gokje: Omdat je dan een vaste inrichting in NL moet hebben (kantoor, winkel e.d.) en dat heb je niet. Je wil alleen maar een postbus. De rest is allemaal in België.

Kan je gewoon terugvragen als voorbelasting (mits je BTW plichtig bent en eigenlijk niet in dienst bij een van de aannemers dan). Je moet overigens wel de omzet vermelden op je aangifte, maar dat wist je vast wel.

Je krijgt straks van je werkgever 600 euro per maand voor de auto plus 19 cent per gereden kilometer? En dan ook nog eens een fulltime salaris voor 24 uur per week werken. Dat is een sympathieke regeling. Hoe dan ook: Het makkelijkst is sowieso om de 10.000 zakelijke kilometers (voor de eenmanszaak) bij te houden en maal 19 cent ten laste van het resultaat te brengen (waarschijnlijk is dit ook het voordeligst, maar dat is niet echt zo 1-2-3 te zeggen zonder allerlei details).

Bij een dienstbetrekking kan het inderdaad anders liggen (m.b.t. premieplicht e.d.).

Leuk, maar zo werkt het dus niet. Alleen maar omdat je geen geld op iets verdiend hebt, kan je datzelfde bedrag uiteraard niet aftrekken van je inkomen. Zoals ik al zei: raadpleeg een fiscalist, voor jouw (redelijk specifieke) situatie met allerlei woningen.

Als je als eenmanszaak geld voor werkzaamheden aan je dochter betaalt (en je wil dit als bedrijfskosten van de winst aftrekken!) komt dat wel op hetzelfde neer als wanneer je dit aan iemand anders betaalt. Dus: dezelfde 'spelregels' als altijd.

Oh..., Maar waarom denk je dan dat, hoewel deze 100% voor de onderneming gebruikt wordt (althans: dat lees ik uit je verhaal), dit in box 3 blijft en dat je daar bovenop een bedrag ten laste van de winst kan brengen? Naar mijn mening is het toch iets ingewikkelder dan zo namelijk.

Ik vind het ingenieus. Je hebt dus 2 woningen in box 1 (klopt dat werkelijk...?) en je trekt óók een bepaald "fictief rendement bedrag" voor een van de woningen af van de winst van je eenmanszaak. Ik denk dat je een fiscalist moet spreken, want dit is (naar mijn mening) toch niet helemaal de bedoeling.